ما یک ملت توحیدی هستیم:
هزار و چهار صد سال است که دشمنان اسلام ما را به جان یکدیگر انداخته اند و همدیگر را نفرین و لعنت میکنیم. بیائید متحد و متفق باشیم، و بیائید محبت خود را به یکدیگر نشان بدهیم و هیچ فرقی بین شیعه و سنی قائل نشویم. چرا این طور خود را ناراحت میکنید و به کلمه سنی و مذاهب اربعه که میرسید خیلی احتیاط و پیشبینی را بکار میبرید؟ شما فکر میکنید که این انقلاب را، این پیروزی را ما بوجود آوردیم!! ما و شما یک ملت توحیدی هستیم، اعتقاد ما به خدا هست، خدا قدرت دارد هزارها امام خمینی را بوجود بیاورد، خدا قدرت دارد که هرملت مستضعفی را که ظلم هیأت حاکمهاش به درجه نهایت رسیده باشد، آن طاغوتیها را زیر و رو کند و مستضعفین را بجای آنها بیاورد. لهذا ما نباید اینقدر محتاط باشیم که در هرماده یک چیزی از فقه و اصول دین را بگنجانیم، چرا اینقدر میترسیم و وحشت داریم؟ خدا این پیروزی را به ما داده، و خدا وقتی که یک کاری را میخواهد بکند اسبابش را مهیا میکند، سببساز است، سببسوز هم هست. اگر تمام وسائل را من و شما مهیا کنیم اگر خدا نخواهد، آن کار عملی نمیشود. پس ما باید به خدا ایمان داشته باشیم، هرچیز به ما رسیده است و میرسد، از جانب خدا رسیده و هرچه به ما نمیرسد خدا به ما نداده. ما به زور و بازو و قدرت خود، بدون خواست خدا هیچ کاری را نمیتوانیم انجام بدهیم، به حکم آیه: ﴿وَمَا تَشَآءُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُ رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِينَ ٢٩﴾[التکویر: ۲۹]. «و نمىتوانید که خواهید مگر آنکه خدا بخواهد، پروردگار جهانیان».
لهذا بنده از سروران و دوستان و علمای اعلام تقاضا دارم که زیاد تعصب به خرج ندهند، شیعه و سنی برادر هستند. شش ماه ما این اشعار را میدادیم که شیعه و سنی دو برادر پیروزند، هر شب امام میفرماید که: سنی و شیعه برادر هستند، بیائید برادری را ثابت کنید، هرحقوقی که برای پیروان مذهب شیعه قائل میشوید، برای برادران اهل سنت خود که ده میلیون یا هشت میلیون نفر در کشور ایران هستند باید قائل شوید.