وصیت ویژه برای جویندگان علم و دانش:
بعد از رعایت تقوای الهی او را به تلاش و جدیت و پشت کار در تحصیل علم و حفظ کتاب الهی یا بخش‌هایی از آن و حفظ پاره‌ای از احادیث رسول خدا توصیه می‌کنم.
و باید دنبال دلیل صحیح از کتاب خدا و سنت رسول خدا باشد و از تقلید و تعصب مذهبی دوری کند.
باید بزرگترین دغدغه طالب علم شناخت و تشخیص هدف خدا و پیامبر باشد و بر کتاب خدا و سنت رسول خدا، رأی و سخن احد الناسی را هر کس باشد، مقدم ننماید حتی اگر آن فرد جزو بزرگان صحابه باشد (تا چه رسد به دیگران).
همچنین به طالب علم توصیه می‌کنم که عمل کننده بر علم خویش باشد تا خداوند به علم‌اش برکت دهد و آنرا مثمر بگرداند و به وی علم بیشتری نصیب کند سپس جهت نشر و تبلیغ علمی که کسب کرده است قدم بردارد و آنرا به بهترین شیوه و بدور از خشونت و تندی و کبر و غرور بلکه با مهربانی، فروتنی و نرمی به دیگران منتقل نماید.
او باید عالمی ربانی باشد و جز برای حق و مذهب پیامبر و صحابه، نسبت به هیچ گروه، مذهب و جماعتی تعصب نداشته باشد.
باید طالب علم دارای کتابخانه‌ای باشد که در آن منابع هر فنی وجود داشته باشد و او همواره در مطالعه، تحقیق، بحث و مذاکره بسر برد و دلایل را بررسی کرده، قوی را از ضعیف تشخیص دهد تا در مسایل از دقت و رسوخ علمی بهرمند شود و نباید در مورد مسال‌های بدون داشتن اطلاع کافی، لب به سخن بگشاید و اظهار نظر بکند.
همچنین جدا باید از شتاب ورزی در فتوا دادن و از آرزوی رسیدن به منصب و شهرت و ارتزاق از راه علم، بپرهیزد. همانطوری که باید از کتمان علم و افتخار به آن و زراندوزی بوسیله علم نیز اجتناب ورزد.
خلاصه اینکه عالِم باید ربانی، محمدی، پیرو راه رسول الله، صحابه و پیشوایان دین بوده، پایبند به راستی، اخلاص و عمل باشد.
و درود خدا بر پیامبر ما محمدصو آل و اصحابش.
پایان ترجمه ۱۳ ذیحجه ۱۴۳۰ هـ. ق. زاهدان