مقدمه

الحمد لله رب العالمين، والصلاة والسلام على أشرف الأنبياء والمرسلين، نبينا محمد وعلى آله وصحبه أجمعين... وبعد:

دعا، عبادت بزرگی بوده و روا نیست برای غیر خدا انجام شود، همچنانکه خداوند می‌فرماید: ﴿وَمَنۡ أَضَلُّ مِمَّن يَدۡعُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ مَن لَّا يَسۡتَجِيبُ لَهُۥٓ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ وَهُمۡ عَن دُعَآئِهِمۡ غَٰفِلُونَ ٥﴾[الأحقاف/۵].

«چه کسى گمراهتر است از آن کس که معبودى غیر خدا را مى‏خواند که تا قیامت هم به او پاسخ نمى‏گوید (زیرا او چیزی‌ را به‌ دعا خوانده‌ است‌ که‌ خود نمی‌شنود مانند: مردگان، بت‌ها، درختان، چه‌ رسد به‌ این‌که‌ به‌ خواننده‌ خویش‌ سودی‌ را جلب،‌ یا ضرری‌ را از وی‌ دفع‌ نماید) نه‌ فقط آنان‌ را اجابت‌ نمی‌گویند بلکه‌ حتی‌ از دعایشان‌ (کاملا) بی‌خبرند (و صداى آنها را هیچ نمى‏شنود!)».

و در جای دیگر به تضرع و دعا در برابر مقام والای الهی دستور و وعده داده که چنین دعایی را برآورده سازد: ﴿ٱدۡعُونِيٓ أَسۡتَجِبۡ لَكُمۡۚ﴾[غافر/۶۰].

«مرا بخوانید تا (دعاى) شما را بپذیرم».

و پیامبر صدر حدیثی که ترمذی و دیگران از ایشان نقل کرده، می‌فرماید: «ما من مسلم يدعو الله بدعوة ليس فيها إثم ولا قطيعة رحم إلا أعطاه الله بها إحدى ثلاث: إما أن تعجل له دعوته، وإما أن يدخرها له في الآخرة، وإما أن يصرف عنه من السوء مثلها...».

هیچ مسلمانی دعایی عاری از گناه و قطع صله رحم نمی‌کند، مگر اینکه خداوند یکی از سه نیکی را به او ارزانی می‌فرماید: یا دعایش را برآورده می‌سازد، یا برآورده ساختن آن را برای قیامت نگه می‌دارد، و یا اینکه به همان اندازه بدی را از او دور می‌سازد.

یکی از آداب دعا این است که دعا کننده باید آن را با حمد و ثنای خدا و فرستادن درود و سلام بر پیغمبر صشروع نماید. و مستحب است دعا کننده وضو داشته، حاجت خود را با خشوع، خضوع، فروتنی و صدای آهسته از خدا بخواهد، و به هنگام دعا به طرف قبله رو کند، دست‌هایش را بالا آورد و بر دعا، از خداوند بخشنده مهربان اصرار نماید.

مسلمان باید سعی کند در اوقات با فضیلت مثل روز عرفه، شب قدر، آخرین لحظه‌های روز جمعه، اواخر شب و بعد از نمازها دعا نماید. و در دعا و باور به اجابت آن مصمم و مطمئن باشد.

کتاب پیش روی شما حاوی مجموعه‌ای از دعاهایی است که در قرآن، حدیث و کلام بزرگان صحابه و تابعین [۱]به صورت پراکنده وجود‌دارند و امیدوارم برای مسلمانان، در همۀ حالات سختی و آسایش، توشه گردند.

خداوندا! دعای ما را مقبول درگاه خود بگردان و آن را اجابت نما، که تو بهترین خوانده شده در دعایی.

***

[۱] «کلام بزرگان صحابه و تابعین» ترجمه واژه عربی «اثر» می‌باشد. بسم الله الرحمن الرحیم

الْـحَمْدُ لله وَحْدَهُ، وَالصَّلاَةُ وَالسَّلاَمُ عَلَى مَنْ لاَ نَبيَّ بَعْدَهُ... وَبَعْدُ:

﴿بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ ١ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ ٢ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ ٣ مَٰلِكِ يَوۡمِ ٱلدِّينِ ٤ إِيَّاكَ نَعۡبُدُ وَإِيَّاكَ نَسۡتَعِينُ ٥ ٱهۡدِنَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلۡمُسۡتَقِيمَ ٦ صِرَٰطَ ٱلَّذِينَ أَنۡعَمۡتَ عَلَيۡهِمۡ غَيۡرِ ٱلۡمَغۡضُوبِ عَلَيۡهِمۡ وَلَا ٱلضَّآلِّينَ ٧﴾[الفاتحة].

«به نام خداوند بخشنده بخشایشگر. ستایش مخصوص خداوندى است که پروردگار جهانیان است. (خداوندى که) بخشنده و بخشایشگر است (و رحمت عام و خاصش همگان را فرا گرفته). (خداوندى که) مالک روز جزاست. (پروردگارا!) تنها تو را مى‏پرستیم، و تنها از تو یارى مى‏جوییم. ما را به راه راست هدایت کن. راه کسانى که آنان را مشمول نعمت خود ساختى، نه کسانى که بر آنان غضب کرده‏اى(یهود)، و نه گمراهان (نصارى)».

﴿رَبَّنَا تَقَبَّلۡ مِنَّآۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ ١٢٧﴾[البقرة/ ۱۲٧].

«پروردگارا! از ما بپذیر، که تو شنوا و دانایى».

﴿رَبَّنَآ ءَاتِنَا فِي ٱلدُّنۡيَا حَسَنَةٗ وَفِي ٱلۡأٓخِرَةِ حَسَنَةٗ وَقِنَا عَذَابَ ٱلنَّارِ ٢٠١﴾[البقرة/۲۰۱].

«پروردگارا! به ما در دنیا نیکى عطا کن! و در آخرت نیز نیکى مرحمت فرما! و ما را از عذاب آتش نگاه‌دار».

﴿رَبَّنَآ أَفۡرِغۡ عَلَيۡنَا صَبۡرٗا وَثَبِّتۡ أَقۡدَامَنَا وَٱنصُرۡنَا عَلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡكَٰفِرِينَ ٢٥٠﴾[البقرة/ ۲۵۰].

«پروردگارا! پیمانه شکیبایى و استقامت را بر ما بریز! و قدم‌هاى ما را ثابت بدار! و ما را بر جمعیت کافران، پیروز بگردان».

﴿رَبَّنَا لَا تُؤَاخِذۡنَآ إِن نَّسِينَآ أَوۡ أَخۡطَأۡنَاۚ رَبَّنَا وَلَا تَحۡمِلۡ عَلَيۡنَآ إِصۡرٗا كَمَا حَمَلۡتَهُۥ عَلَى ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِنَاۚ رَبَّنَا وَلَا تُحَمِّلۡنَا مَا لَا طَاقَةَ لَنَا بِهِۦۖ وَٱعۡفُ عَنَّا وَٱغۡفِرۡ لَنَا وَٱرۡحَمۡنَآۚ أَنتَ مَوۡلَىٰنَا فَٱنصُرۡنَا عَلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡكَٰفِرِينَ ٢٨٦﴾[البقرة/ ۲۸۶].

«پروردگارا! اگر ما فراموش یا خطا کردیم، ما را مؤاخذه مکن! پروردگارا! تکلیف سنگینى بر ما قرار مده، آن‌چنان که (به خاطر گناه و طغیان،) بر کسانى که پیش از ما بودند، قرار دادى! پروردگارا! آنچه طاقت تحمل آن را نداریم، بر ما مقرر مدار! و آثار گناه را از ما بشوى! ما را ببخش و در رحمت خود قرار ده! تو مولا و سرپرست مایى، پس ما را بر جمعیت کافران، پیروز گردان».

﴿رَبَّنَا لَا تُزِغۡ قُلُوبَنَا بَعۡدَ إِذۡ هَدَيۡتَنَا وَهَبۡ لَنَا مِن لَّدُنكَ رَحۡمَةًۚ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡوَهَّابُ ٨﴾[آل عمران/ ۸].

«پروردگارا! دل‌هایمان را، بعد از آنکه ما را هدایت کردى، (از راه حق) منحرف مگردان! و از سوى خود، رحمتى بر ما ببخش، زیرا تو بخشنده‏اى».

﴿رَبَّنَآ إِنَّنَآ ءَامَنَّا فَٱغۡفِرۡ لَنَا ذُنُوبَنَا وَقِنَا عَذَابَ ٱلنَّارِ ١٦﴾[آل عمران/ ۱۶].

«پروردگارا! ما ایمان آورده‏ایم، پس گناهان ما را بیامرز، و ما را از عذاب آتش، نگاهدار».

﴿ٱللَّهُمَّ مَٰلِكَ ٱلۡمُلۡكِ تُؤۡتِي ٱلۡمُلۡكَ مَن تَشَآءُ وَتَنزِعُ ٱلۡمُلۡكَ مِمَّن تَشَآءُ وَتُعِزُّ مَن تَشَآءُ وَتُذِلُّ مَن تَشَآءُۖ بِيَدِكَ ٱلۡخَيۡرُۖ إِنَّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ ٢٦﴾[آل عمران/ ۲۶].

«بارالها! مالک حکومت‌ها تویى، به هرکس بخواهى، حکومت مى‏بخشى، و از هرکس بخواهى، حکومت را مى‏گیرى، هرکس را بخواهى، عزت مى‏دهى، و هر که را بخواهى خوار مى‏کنى. تمام خوبی‌ها به دست توست، تو بر هر چیزى قادرى».

﴿رَبِّ هَبۡ لِي مِن لَّدُنكَ ذُرِّيَّةٗ طَيِّبَةًۖ إِنَّكَ سَمِيعُ ٱلدُّعَآءِ ٣٨﴾[آل عمران/۳۸].

«خداوندا! از طرف خود، فرزند پاکیزه‏اى به من عطا فرما، که تو دعا را مى‏شنوى».

﴿رَبَّنَآ ءَامَنَّا بِمَآ أَنزَلۡتَ وَٱتَّبَعۡنَا ٱلرَّسُولَ فَٱكۡتُبۡنَا مَعَ ٱلشَّٰهِدِينَ ٥٣﴾[آل عمران/ ۵۳].

«پروردگارا! به آنچه نازل کرده‏اى، ایمان آوردیم و از فرستاده (تو) پیروى نمودیم، ما را در زمره گواهان بنویس».

﴿رَبَّنَا ٱغۡفِرۡ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسۡرَافَنَا فِيٓ أَمۡرِنَا وَثَبِّتۡ أَقۡدَامَنَا وَٱنصُرۡنَا عَلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡكَٰفِرِينَ ١٤٧﴾[آل عمران/ ۱۴٧].

«پروردگارا! گناهان ما را ببخش! و از تندروی‌هاى ما در کارها، چشم‏پوشى کن! قدم‌هاى ما را استوار بدار! و ما را بر جمعیت کافران، پیروز گردان».

﴿رَبَّنَا مَا خَلَقۡتَ هَٰذَا بَٰطِلٗا سُبۡحَٰنَكَ فَقِنَا عَذَابَ ٱلنَّارِ ١٩١ رَبَّنَآ إِنَّكَ مَن تُدۡخِلِ ٱلنَّارَ فَقَدۡ أَخۡزَيۡتَهُۥۖ وَمَا لِلظَّٰلِمِينَ مِنۡ أَنصَارٖ ١٩٢ رَّبَّنَآ إِنَّنَا سَمِعۡنَا مُنَادِيٗا يُنَادِي لِلۡإِيمَٰنِ أَنۡ ءَامِنُواْ بِرَبِّكُمۡ فَ‍َٔامَنَّاۚ رَبَّنَا فَٱغۡفِرۡ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّرۡ عَنَّا سَيِّ‍َٔاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ ٱلۡأَبۡرَارِ ١٩٣ رَبَّنَا وَءَاتِنَا مَا وَعَدتَّنَا عَلَىٰ رُسُلِكَ وَلَا تُخۡزِنَا يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۖ إِنَّكَ لَا تُخۡلِفُ ٱلۡمِيعَادَ ١٩٤﴾[آل عمران/ ۱٩۱-۱٩۴].

«بار الها! این‌ها را بیهوده نیافریده‏اى! منزهى تو! ما را از عذاب آتش، نگاه‌دار. پروردگارا! هر که را تو (بخاطر گناهانش،) به آتش افکنى، او را خوار و رسوا ساخته‏اى! و براى افراد ستمگر، هیچ یاورى نیست».

﴿رَبَّنَآ ءَامَنَّا فَٱكۡتُبۡنَا مَعَ ٱلشَّٰهِدِينَ ٨٣﴾[المائدة/۸۳].

«پروردگارا! ایمان آوردیم، پس ما را با گواهان (و شاهدان حق، در زمره یاران محمد) بنویس».

﴿رَبَّنَا ظَلَمۡنَآ أَنفُسَنَا وَإِن لَّمۡ تَغۡفِرۡ لَنَا وَتَرۡحَمۡنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ ٢٣﴾[الأعراف/۲۳].

«پروردگارا! ما به خویشتن ستم کردیم و اگر ما را نبخشى و بر ما رحم نکنى، از زیانکاران خواهیم بود».

﴿رَبَّنَا لَا تَجۡعَلۡنَا مَعَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ ٤٧﴾[الأعراف/۴٧].

«پروردگارا! ما را با گروه ستمگران قرار مده».

﴿رَبَّنَا لَا تَجۡعَلۡنَا فِتۡنَةٗ لِّلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ ٨٥﴾[یونس/۸۵].

«پروردگارا! ما را فتنه‌ای ‌برای‌ قوم‌ ستمگر مگردان‌، و آنان‌ را بر ما مسلط نکن‌ تا ما را با هدف ‌برگرداندن‌ از دینمان‌ شکنجه‌ کنند».

﴿رَبِّ إِنِّيٓ أَعُوذُ بِكَ أَنۡ أَسۡ‍َٔلَكَ مَا لَيۡسَ لِي بِهِۦ عِلۡمٞۖ وَإِلَّا تَغۡفِرۡ لِي وَتَرۡحَمۡنِيٓ أَكُن مِّنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ ٤٧﴾[هود/۴٧].

«پروردگارا! من به تو پناه مى‏برم که از تو چیزى بخواهم که از آن آگاهى ندارم! و اگر مرا نبخشى، و بر من رحم نکنى، از زیانکاران خواهم بود».

﴿رَبِّ ٱجۡعَلۡ هَٰذَا ٱلۡبَلَدَ ءَامِنٗا وَٱجۡنُبۡنِي وَبَنِيَّ أَن نَّعۡبُدَ ٱلۡأَصۡنَامَ ٣٥﴾[ابراهیم/۳۵].

«پروردگارا! این شهر (مکه) را شهر امنى قرار ده! و من و فرزندانم را از پرستش بت‌ها دور نگاه‌دار».

﴿رَبِّ ٱجۡعَلۡنِي مُقِيمَ ٱلصَّلَوٰةِ وَمِن ذُرِّيَّتِيۚ رَبَّنَا وَتَقَبَّلۡ دُعَآءِ ٤٠﴾[ابراهیم/۴۰].

«پروردگارا! مرا برپا کننده نماز قرار ده، و از فرزندانم (نیز چنین فرما)، پروردگارا! دعاى مرا بپذیر».

﴿رَبَّنَا ٱغۡفِرۡ لِي وَلِوَٰلِدَيَّ وَلِلۡمُؤۡمِنِينَ يَوۡمَ يَقُومُ ٱلۡحِسَابُ ٤١﴾[ابراهیم/۴۱].

«پروردگارا! من و پدر و مادرم و همه مؤمنان را، در آن روز که حساب برپا مى‏شود، بیامرز».

﴿رَّبِّ ٱرۡحَمۡهُمَا كَمَا رَبَّيَانِي صَغِيرٗا ٢٤﴾[الإسراء/۲۴].

«پروردگارا! همانگونه که آنها مرا در کوچکى تربیت کردند، مشمول رحمتشان قرار ده».

﴿رَّبِّ أَدۡخِلۡنِي مُدۡخَلَ صِدۡقٖ وَأَخۡرِجۡنِي مُخۡرَجَ صِدۡقٖ وَٱجۡعَل لِّي مِن لَّدُنكَ سُلۡطَٰنٗا نَّصِيرٗا ٨٠﴾[الإسراء/۸۰].

«پروردگارا! مرا (در هر کار) با صداقت وارد کن، و با صداقت خارج ساز! و از سوى خود، حجتى یارى کننده برایم قرار ده».

﴿رَبَّنَآ ءَاتِنَا مِن لَّدُنكَ رَحۡمَةٗ وَهَيِّئۡ لَنَا مِنۡ أَمۡرِنَا رَشَدٗا ١٠﴾[الکهف/۱۰].

«پروردگارا! ما را از سوى خودت رحمتى عطا کن، و راه نجاتى براى ما فراهم ساز».

﴿رَّبِّ زِدۡنِي عِلۡمٗا ١١٤﴾[طه/۱۱۴].

«پروردگارا! علم مرا افزون کن».

﴿لَّآ إِلَٰهَ إِلَّآ أَنتَ سُبۡحَٰنَكَ إِنِّي كُنتُ مِنَ ٱلظَّٰلِمِينَ ٨٧﴾[الأنبیاء/۸٧].

«(خداوندا!) جز تو معبودى بحق نیست! منزهى تو! من از ستمکاران بودم».

﴿رَبِّ لَا تَذَرۡنِي فَرۡدٗا وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلۡوَٰرِثِينَ ٨٩﴾[الأنبیاء/۸٩].

«پروردگار من! مرا تنها مگذار (و فرزند برومندى به من عطا کن)، و تو بهترین وارثانى».

﴿رَّبِّ أَنزِلۡنِي مُنزَلٗا مُّبَارَكٗا وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلۡمُنزِلِينَ ٢٩﴾[المؤمنون/۲٩].

«پروردگارا! ما را در منزلگاهى پربرکت فرود آر، و تو بهترین فرودآورندگانى».

﴿رَّبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنۡ هَمَزَٰتِ ٱلشَّيَٰطِينِ ٩٧ وَأَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَن يَحۡضُرُونِ ٩٨﴾[المؤمنون/٩٧-٩۸].

«پروردگارا! از وسوسه‏هاى شیاطین به تو پناه مى‏برم. و از اینکه آنان نزد من حاضر شوند (نیز) -اى پروردگار من- به تو پناه مى‏برم».

﴿رَبَّنَآ ءَامَنَّا فَٱغۡفِرۡ لَنَا وَٱرۡحَمۡنَا وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلرَّٰحِمِينَ ١٠٩﴾[المؤمنون/ ۱۰٩].

«پروردگارا! ما ایمان آوردیم، ما را ببخش، و بر ما رحم کن، و تو بهترین رحم کنندگانى».

﴿رَّبِّ ٱغۡفِرۡ وَٱرۡحَمۡ وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلرَّٰحِمِينَ ١١٨﴾[المؤمنون/۱۱۸].

«پروردگارا! مرا ببخش و رحمت کن، و تو بهترین رحم کنندگانى».

﴿رَبِّ أَوۡزِعۡنِيٓ أَنۡ أَشۡكُرَ نِعۡمَتَكَ ٱلَّتِيٓ أَنۡعَمۡتَ عَلَيَّ وَعَلَىٰ وَٰلِدَيَّ وَأَنۡ أَعۡمَلَ صَٰلِحٗا تَرۡضَىٰهُ وَأَدۡخِلۡنِي بِرَحۡمَتِكَ فِي عِبَادِكَ ٱلصَّٰلِحِينَ ١٩﴾[النمل/۱٩].

«پروردگارا! شکر نعمتهایى را که بر من و پدر و مادرم ارزانى داشته‏اى به من الهام کن، و توفیق ده تا عمل صالحى که موجب رضاى توست انجام دهم، و مرا برحمت خود در زمره بندگان صالحت وارد کن».

﴿رَبِّ إِنِّي ظَلَمۡتُ نَفۡسِي فَٱغۡفِرۡ لِي﴾[القصص/۱۶].

«پروردگارا! من به خویشتن ستم کردم، مرا ببخش».

﴿رَبِّ بِمَآ أَنۡعَمۡتَ عَلَيَّ فَلَنۡ أَكُونَ ظَهِيرٗا لِّلۡمُجۡرِمِينَ ١٧﴾[القصص/۱٧].

«پروردگارا! بشکرانه نعمتى که به من دادى، هرگز پشتیبان مجرمان نخواهم بود».

﴿رَبِّ نَجِّنِي مِنَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ ٢١﴾[القصص/۲۱].

«پروردگارا! مرا از این قوم ظالم رهایى بخش».

﴿رَبِّ إِنِّي لِمَآ أَنزَلۡتَ إِلَيَّ مِنۡ خَيۡرٖ فَقِيرٞ ٢٤﴾[القصص/۲۴].

«پروردگارا! هر خیر و نیکى بر من فرستى، به آن نیازمندم».

﴿رَبِّ ٱنصُرۡنِي عَلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡمُفۡسِدِينَ ٣٠﴾[العنکبوت/۳۰].

«پروردگارا! مرا در برابر این قوم تبهکار یارى فرما».

﴿رَبَّنَا ٱصۡرِفۡ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَۖ إِنَّ عَذَابَهَا كَانَ غَرَامًا ٦٥﴾[الفرقان/۶۵].

«پروردگارا! عذاب جهنم را از ما برطرف گردان، که عذابش سخت و پر دوام است».

﴿رَبَّنَا هَبۡ لَنَا مِنۡ أَزۡوَٰجِنَا وَذُرِّيَّٰتِنَا قُرَّةَ أَعۡيُنٖ وَٱجۡعَلۡنَا لِلۡمُتَّقِينَ إِمَامًا ٧٤﴾[الفرقان/٧۴].

«پروردگارا! از همسران و فرزندانمان مایه روشنى چشم ما قرار ده، و ما را براى پرهیزگاران پیشوا گردان».

﴿رَبَّنَا وَسِعۡتَ كُلَّ شَيۡءٖ رَّحۡمَةٗ وَعِلۡمٗا فَٱغۡفِرۡ لِلَّذِينَ تَابُواْ وَٱتَّبَعُواْ سَبِيلَكَ وَقِهِمۡ عَذَابَ ٱلۡجَحِيمِ ٧ رَبَّنَا وَأَدۡخِلۡهُمۡ جَنَّٰتِ عَدۡنٍ ٱلَّتِي وَعَدتَّهُمۡ وَمَن صَلَحَ مِنۡ ءَابَآئِهِمۡ وَأَزۡوَٰجِهِمۡ وَذُرِّيَّٰتِهِمۡۚ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ ٨﴾[غافر/٧-۸].

«پروردگارا! رحمت و علم تو همه چیز را فراگرفته است، پس کسانى را که توبه کرده و راه تو را پیروى مى‏کنند بیامرز، و آنان را از عذاب دوزخ نگاه‌دار. پروردگارا! آنها را در باغ‌هاى جاویدان بهشت که به آنها وعده فرموده‏اى وارد کن، همچنین از پدران و همسران و فرزندانشان هر کدام که صالح بودند، که تو توانا و حکیمى».

﴿رَبِّ أَوۡزِعۡنِيٓ أَنۡ أَشۡكُرَ نِعۡمَتَكَ ٱلَّتِيٓ أَنۡعَمۡتَ عَلَيَّ وَعَلَىٰ وَٰلِدَيَّ وَأَنۡ أَعۡمَلَ صَٰلِحٗا تَرۡضَىٰهُ وَأَصۡلِحۡ لِي فِي ذُرِّيَّتِيٓۖ إِنِّي تُبۡتُ إِلَيۡكَ وَإِنِّي مِنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ ١٥﴾[الأحقاف/۱۵].

«پروردگارا! مرا توفیق ده تا شکر نعمتى را که به من و پدر و مادرم دادى بجا آورم و کار شایسته‏اى انجام دهم که از آن خشنود باشى، و فرزندان مرا صالح گردان، من به سوى تو بازمى‏گردم و توبه مى‏کنم، و من از مسلمانانم».

﴿رَبِّ هَبۡ لِي مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ ١٠٠﴾[الصافات/۱۰۰].

«پروردگارا! به من از صالحان (فرزندان صالح) ببخش».

﴿رَبَّنَا ٱغۡفِرۡ لَنَا وَلِإِخۡوَٰنِنَا ٱلَّذِينَ سَبَقُونَا بِٱلۡإِيمَٰنِ وَلَا تَجۡعَلۡ فِي قُلُوبِنَا غِلّٗا لِّلَّذِينَ ءَامَنُواْ رَبَّنَآ إِنَّكَ رَءُوفٞ رَّحِيمٌ ١٠﴾[الحشر/۱۰].

«پروردگارا! ما و برادرانمان را که در ایمان بر ما پیشی گرفتند بیامرز، و در دل‌هایمان حس و کینه‌ای نسبت به مؤمنان قرار مده، پروردگارا! تو مهربان و رحیمی».

﴿رَّبَّنَا عَلَيۡكَ تَوَكَّلۡنَا وَإِلَيۡكَ أَنَبۡنَا وَإِلَيۡكَ ٱلۡمَصِيرُ ٤ رَبَّنَا لَا تَجۡعَلۡنَا فِتۡنَةٗ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ وَٱغۡفِرۡ لَنَا رَبَّنَآۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ ٥﴾[الممتحنة/۴-۵].

«پروردگارا! ما بر تو توکل کردیم، و به سوی تو بازگشتیم، همۀ فرجام‌ها به سوی توست. پروردگارا! ما را مایۀ گمراهی کافران قرار مده، پروردگارا! (اگر لغزشی از ما سر زد) ما را ببخش، چرا که تو عزیز و حکیمی».

﴿رَّبِّ ٱغۡفِرۡ لِي وَلِوَٰلِدَيَّ وَلِمَن دَخَلَ بَيۡتِيَ مُؤۡمِنٗا وَلِلۡمُؤۡمِنِينَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتِۖ وَلَا تَزِدِ ٱلظَّٰلِمِينَ إِلَّا تَبَارَۢا ٢٨﴾[نوح/۲۸].

«پروردگارا! مرا و پدر و مادرم، و تمام کسانی را که با ایمان وارد خانۀ من شدند و جمیع مردان و زنان با ایمان را بیامرز و ظالمان را جز هلاکت میفزا».

«اللَّهُمَّ آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الآخِرَةِ حَسَنَةً، وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ».

«خدایا! ما را از نعمت‌های دنیا و آخرت (هر دو) بهره‌مند گردان و از آتش دوزخ نگاهدار».

«اللَّهُمَّ إِنّي أَعُوذ بكَ: مِنْ فِتْنَةِ النَّارِ، وَفِتْنَةِ الْـقَبْرِ، وَعَذَابِ الْـقَبْرِ، وَشَرِّ فِتْنَةِ الْـغِنَى وَشَرِّ فِتْنَةِ الْـفَقْرِ، اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذ بِكَ مِنْ شَرِّ فِتْنَةِ الْـمَسِيحِ الدَّجَّالِ، اللَّهُمَّ اغْسِلْ قَلْبِي بِمَاءِ الثَّلْجِ وَالْـبَرْدِ، وَنَقِّ قَلْبِي مِنَ الْـخَطَايَا كَمَا نَقَّيْتَ الثَّوْبَ الأَبْيَضَ مِنَ الدَّنَسِ، وَبَاعِدْ بَيْنِي وَبَيْنَ خَطَايَايَ كَمَا بَاعَدْتَ بَيْنَ الْـمَشْرِقِ وَالْـمَغْرِبِ، اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْـكَسلِ وَالْـمَأْثَمِ وَالْـمَغْرَمِ».

«خدایا! از فتنۀ آتش و عذاب دوزخ و فتنۀ و عذاب قبر و از شر فتنۀ ثروتمندی و از شر فتنۀ فقر، به تو پناه مى‏برم. خدایا! از شر فتنۀ مسیح دجّال به تو پناه مى‏برم. خدایا! دلم را با آب و یخ و تگرگ بشوی و از خطاها پاک گردان؛ چنان که لباس سفید را از چرک و آلودگی پاک کردی، و بین من و خطاهایم فاصله انداز چنان که بین مشرق و مغرب فاصله انداختی. خدایا! از تنبلی و گناه و بدهکاری، به تو پناه مى‏برم».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذ بكَ: مِنَ الْـعَجزِ وَالْـكسل، وَالْـجُبنِ وَالْـهَرمِ وَالْـبُخْلِ، وَأَعُوذ بكَ: مِنْ عَذَابِ الْـقَبْرِ، وَمِنْ فِتْنَةِ الْـمَحْيَا وَالْـمَمَاتِ».

«بار الها! من از غم و اندوه، و ناتوانى و سستى، بخل و ترس، به تو پناه مى‏برم، از عذاب قبر، وفتنۀ زندگى و مرگ به تو پناه مى‏برم».

«اللَّهُمَّ إِنِّيْ أَعُوذ بكَ: مِنْ جَهَدِ الْـبَلاَءِ، وَدَرْكِ الشَّقَاءِ، وَسُوْءِ الْـقَضَاءِ، وَشَمَاتَةِ الأَعْدَاءِ».

«خدایا! من از شدت رنجِ بلا و بدبختی و قضا و سرنوشت بد و از خوشحالی دشمن، به تو پناه مى‏برم».

«اللَّهُمَّ أَصْلِحْ لِيْ دِيْنِي الَّذِيْ هُوَ عِصْمَةُ أَمْرِي، وَأَصْلِحْ لِي دُنْيَايَ الَّتِي فِيْهَا مَعَاشِي، وَأَصْلِحْ لِي آخِرَتِي الَّتِي فِيْهَا مَعَادِي، وَاجْعَلِ الْـحَيَاةَ زِيَادَةً لِي فِي كُلِّ خَيْرٍ، وَاجْعَلِ الْـمَوْتَ رَاحَةً لِي مِنْ كُلِّ شَرٍّ».

«خدایا! دین مرا اصلاح کن که حفظ کار من در آن است، و دنیایم را اصلاح کن که روزی من درآن است، و آخرت مرا اصلاح کن که معاد و بازگشت من به آن است، و زندگی را در خیر بسیار، و مرگ را از هر شر برایم راحت بگردان».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ: الْـهُدَى، وَالتُّقَى، وَالْـعَفَافَ، وَالْـغِنَى».

«خدایا! از تو هدایت و تقوا و پاکی و بی نیازی خواهانم».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذ بِكَ: مِنَ الْـعَجْزِ وَالْـكَسَلِ، وَالْـجُبنِ وَالْـبُخْلِ وَالْـهَرمِ، وَعَذَابِ الْـقَبْرِ، اللَّهُمَّ آتِ نَفْسِي تَقْوَاهَا، وَزَكِّهَا أَنْتَ خَيْرُ مَنْ زَكَّـاهَا، أَنْتَ وَلِيُّهَا وَمَوْلاَهَا، اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ عِلْمٍ لاَ يَنْفَعُ، وَمِنْ قَلْبٍ لاَ يَخْشَعُ، وَمِنْ نَفْسٍ لاَ تَشْبَعُ، وَمِنْ دَعْوَةٍ لاَ يُسْتَجَابُ لَهَا».

«خدایا! هرآینه من از ناتوانی و تنبلی و ترس و بخیلی، و از عذاب قبر به تو پناه مى‏برم. خدایا! به نفسم تقوا عطا فرما و آن را پاک گردان؛ که تو بهترین پاک کنندگانی. تو مالک نفس من و صاحب آن هستی. خدایا! از علم و دانشی که سود وفاید‏ه‏ای نمى‏رساند و از دلی که فروتن نمى‏شود و از نفسی که سیر نمى‏شود و از دعایی که مستجاب نمى‏شود به تو پناه مى‏برم».

«اللَّهُمَّ اهْدِنِي وَسَدِّدْنِي، اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْـهُدَى وَالسَّدَادَ».

خدایا! مرا هدایت فرما و بر راه راست پایداری ده، پروردگارا! من از تو هدایت و پایدارى مسئلت‌دارم».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذ بِكَ: مِنْ زَوَالِ نِعْمَتِكَ، وَتَحُوُّلِ عَافِيَتِكَ وَفُجْأَةِ نِقْمَتِكَ وَجَمِيعِ سَخْطِكَ».

«خدایا! من از زوال و نیست شدن نعمتت بر خودم، و از برگشتن تندرستی‏ام (به سوی بیماری و ناخوشی) و از عقوبت ناگهانى‏ات، و از خشم و غضبت به تو پناه مى‏برم».

«اللَّهُمَّ أَكْثِرْ مَالِيْ وَوَلَدِي، وَبَارِكْ لِي فِيْمَا أَعْطَيْتَنِي، وَأَطِلّ حَيَاتِي عَلَى طَاعَتِكَ، وَأَحْسِنْ عَمَلِي وَاغْفِرْ لِي».

«خداوندا! بر مال و اولادم بیفزای، و در آنچه به من عطا کرد‏ه‏ای، برکت قرار بده، و زندگی‏ام را برطاعت خودت طولانی و کارهایم را نیک بگردان و مرا مورد آمرزش قرار بده».

«لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ الْـعَظِيمُ الْـحَلِيمُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ رَبُّ الْـعَرْشِ الْـعَظِيمِ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ الله رَبُّ السَّمَوَاتِ وَرَبُّ الأَرْضِ وَرَبُّ الْـعَرْشِ الْـكَرِيمِ».

«معبودی به حق نیست مگر خدای بزرگ و بردبار. معبودی به حق نیست مگر پروردگار عرش بزرگ. معبودی به حق نیست مگر پروردگار آسمان‌ها و زمین و عرش بزرگ و والامقام».

«اللَّهُمَّ رَحْمَتَكَ أَرْجُو، فَلا تَكِلْنِي إِلَى نَفْسِي طَرْفَةَ عَيْنٍ، وَأَصْلِحْ لِي شَأْنِي كُلَّهُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ».

«خداوندا! چشم به رحمت تو‌دارم، پس مرا یک چشم برهم زدن به حال خود رها مکن، و همه امورم را اصلاح نما، [که] هیچ معبودی بحق جز تو نیست».

«لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ».

«(خداوندا!) هیچ معبودى به «بحق» جز تو وجود ندارد، پاک و منزّه هستى و من از زمرۀ ستمکاران بودم».

«اللَّهُمَّ إنِّي عَبْدُكَ ابْنُ عَبْدِكَ ابْنُ أَمَتِكَ، نَاصِيَتِي بِيَدِكَ، مَاضٍ فِيَّ حُكْمُكَ، عَدْلٌ فِيَّ قَضَاؤُكَ، أَسْأَلُكَ بكُلِّ اسْمٍ هُوَ لَكَ، سَمَّيْتَ بهِ نَفْسَكَ، أَوْ أَنْزَلْتَهُ فِي كِتَابِكَ، أَوْ عَلَّمْتَهُ أَحَداً مِنْ خَلْقِكَ، أَوِ اسْتَأْثَرْتَ بِهِ فِي عِلْمِ الْـغَيْبِ عِنْدَكَ: أَنْ تَجْعَلَ الْـقُرْآنَ رَبِيعَ قَلْبِي، وَنُورَ صَدرِي، وَجلاَءَ حزنِي، وَذَهَابَ هَمِّي».

«خداوندا! همانا من بنده تو و فرزنده بنده و کنیز توام، زمام امورم در دست تو و وجودم در کانال تقدیر تو سیر می‏کند، تقدیر تو در مورد من عین عدالت است. تو را به همه اسم‌هایی می‏خوانم که از آن توست و تو آنها را بر خود نهاده‏ای، یا آنها را در کتاب خودت [قرآن] نازل فرموده‏ای، یا آن را به یکی از بندگانت آموخته‏اى و یا علم به آن را مخصوص خود گردانیده‏ای، [از تو مى‏خواهم] که قرآن را بهار قلب من، نور سینه‏ام، روزنه امید و روشنایی اندوهم و [وسیله] رفع ناراحتی‏ام قرار دهی».

«اللَّهُمَّ مُصَرِّفَ الْـقُلُوبِ، صَرِّفْ قُلُوبَنَا عَلَى طَاعَتِكَ».

«خداوندا! ای گرداننده قلب‌ها! قلب‌های ما را به سوی طاعت خود بگردان».

«يَا مُقَلِّبَ الْـقُلُوبِ، ثَبِّتْ قَلْبِي عَلَى دِينِكَ».

«ای تغییر دهنده قلب‌ها! قلب مرا بر دین خودت ثبات ارزانی ده».

«اللَّهُمَّ إنِّي أَسْأَلُكَ الْـعَافِيَةَ فِي الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ».

«خداوندا! سلامتی دنیا و آخرت را از تو خواستارم».

«اللَّهُمَّ أَحْسِنْ عَاقِبَتَنَا فِي الأُمُورِ كُلِّهَا، وَأَجِرْنَا مِنْ خِزْيِ الدُّنْيَا وَعَذَابِ الْـقَبْرِ».

«خداوندا! عاقبت ما را، در همه امور، نیک بگردان و ما را از خواری دنیا و عذاب قبر نگهدار».

«ربِّ أَعِنِّي وَلاَ تُعِنْ عَلَيَّ، وَانْصُرْنِي وَلاَ تَنْصُرْ عَلَيَّ، وَامْكُرْ لِيْ وَلاَ تَمْكُرْ عَلَيَّ، اجْعَلْنِي لَكَ شَكَّاراً، لَكَ ذكّاراً، لَكَ رَهَّاباً، لَكَ مِطْوَاعاً، إِلَيْكَ مُخْبتاً أَوَّاهاً مُنِيباً، رَبِّ تَقَبَّلْ تَوْبَتِي وَاغْسِلْ حَوبَتِي وَأَجِبْ دَعْوَتِي وَثَبِّتْ حُجَّتِي وَاهْدِ قَلْبي وَسَدِّدْ لِسَانِي وَاسْلُلْ سَخِيمَةَ قَلْبي».

«پرودگارا! مرا یاری ده، و بر علیه من یاری مده، مرا نصرت ده، و بر علیه من نصرت مده، برای من چاره اندیشی کن، و بر علیه من چاره میاندیش. مرا بسیار شکر گذار، ذکر کننده، ترسان، مطیع، خاشع، دعا کننده و بازگردنده به سوی خودت بگردان. پرودگارا! توبه‏ام را بپذیر، اندوهم را دور کن، دعایم را برآورده ساز، قول [و ایمان] مرا ثابت بدار، قلبم را هدایت و گفتارم را استحکام بده و پلیدی درونم را [حکیمانه] خارج بگردان».

«اللَّهُمَّ إنّي أَعُوذ بكَ: مِنْ شَرِّ سَمعِي وَمِنْ شَرِّ بَصَرِي، وَمِن شَرِّ لِسَانِي، وَمِنْ شَرِّ قَلْبِي، وَمِنْ شَرِّ مَنِيّي».

«خداوندا! از شر شنوایی، بینایی، زبان و قلبم و از شر سرنوشت [ناگوار] به تو پناه می‏آورم».

«اللَّهُمَّ إنَّكَ عَفُوٌّ كَرِيمٌ تُحِبُّ الْـعَفْوَ فَاعْفُ عَنِّي».

«خداوندا! تویی که به نیکی [از گناهان] در می‏گذری پس مرا بیامرز».

«اللَّهُمَّ إنِّي أَسْأَلُكَ فِعْلَ الْـخَيْرَاتِ وَتَرْكَ الْـمُنْكَرَاتِ، وَحُبَّ الْـمَسَاكِينِ، وَأَنْ تَغْفِرَ لِي وَتَرْحَمَنِي، وَإِذا أَرَدْتَ فِتْنَةَ قَوْمٍ فَتَوَفَّنِي غَيْرَ مَفْتُونٍ، وَأَسْأَلُكَ حُبَّكَ، وَحُبَّ مَنْ يُحِبُّكَ، وَحَبَّ عَمَلٍ يُّقرِّبُنِي إِلَى حُبِّكَ».

«خداوندا! انجام کارهای نیک، ترک کارهای بد، و دوست داشتن بینوایان را از تو خواستارم، [و از تو می‏خواهم] که مرا بیامرزی، و به من رحم کنی، و اگر خواستی قومی را عذاب کنی، مرا قبل از آن بمیرانی. [خداوندا!] محبت تو را، و محبت کسانی که تو را دوست دارند، و محبت کاری که مرا به محبت تو نزدیک می‏کند، از تو خواستارم».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْـأَلُكَ مِنَ الْـخَيْرِ كُلِّهِ عَاجِلِهِ وَآجِلِهِ، مَا عَلِمْتُ مِنْهُ وَمَا لَمْ أَعْلَمْ، وَأَعُوذُ بكَ مِنَ الشَّرِّ كُلِّهِ عَاجِلِهِ وَآجِلِهِ، وَمَا عَلِمْتُ مِنْهُ، وَمَا لَمْ أَعْلَمْ، اللَّهُمَّ إنّي أَسْأَلُكَ مِنْ خَيْرِ مَا سَأَلَكَ عَبْدُكَ وَنَبيُّكَ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا اسْتَعَاذَ مِنْهُ عَبْدُكَ وَنَبِيُّكَ، اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْـجَنَّةَ وَمَا قَرَّبَ إِلَيْهَا مِنْ قَوْلٍ أَوْ عَمَلٍ، وَأَعُوذ بكَ مِنَ النَّارِ وَمَا قَرَّبَ إِلَيْهَا مِنْ قَوْلٍ أَوْ عَمَلٍ، وَأَسْأَلُكَ أَنْ تَجْعَلَ كُلَّ قَضَاءٍ قَضَيْتَهُ لِيْ خَيْراً».

«خداوندا! همه خوبی‌ها را - آنچه زود می‏آید و آنچه دیر، آنچه می‏دانم و آنچه نمی‏دانم را - از تو خواستارم. و از همه بدی‌ها- آنچه زود می‏آید و آنچه دیر، آنچه می‏دانم و آنچه نمی‏دانم- به تو پناه می‏آورم. خداوندا! بهترین چیزی را که بنده و فرستاده‏ات [حضرت محمد ص]از تو درخواست کرد، من نیز خواستارم، و به تو پناه می‏آورم از شری که بنده و فرستاده‏ات از آن به تو پناه آورد. خداوندا! بهشت را، و گفتار و کرداری که باعث نزدیک شدن به آن است، از تو خواستارم، و از جهنم و گفتار و کرداری که باعث نزدیک شدن به آن است، به تو پناه می‏آورم. و از تو می‏خواهم همه تقدیرات مرا در جهت خیر مقدر فرمایی».

«اللَّهُمَّ احْفَظْنِي بالإِسْلاَمِ قَائِماً، وَاحْفَظْنِي بالإِسْلاَمِ قَاعِداً، وَاحْفَظْنِي بِالإِسْلاَمِ رَاقِداً، وَلاَ تشْمِتْ بي عَدُوّاً وَلاَ حَاسِداً، اللَّهُمَّ إنّي أَسْأَلُكَ مِنْ كُلِّ خَيْرٍ خَزَائِنُهُ بيَدِكَ، وَأَعُوذُ بكَ مِنْ كُلِّ شَرٍّ خَزَائِنُهُ بيَدِكَ».

«خداوندا! مرا در حالت ایستاده، نشسته و دراز کشیده، پایبند به اسلام نگه‌دار و هیچ دشمن و حسودی را نسبت به من شادمان مکن. خداوندا! از تو، همه نیکی‏هایی را می‏خواهم که خزانه‏هایش در دست توست. و از همه شرو شروری که خزانه‏هایش در دست توست، به تو پناه می‏آورم».

«اللَّهُمَّ اقْسِمْ لَنَا مِنْ خَشْيَتِكَ مَا تَحُولُ بهِ بَيْنَنَا وَبَيْنَ مَعَاصِيكَ، وَمِنْ طَاعَتِكَ مَا تُبَلِّغُنَا بهِ جَنَّتَكَ، وَمِنَ الْـيَقِينِ مَا تُهَوِّنُ بهِ عَلَيْنَا مَصَائِبَ الدُّنْيَا، اللَّهُمَّ مَتِّعْنَا بَأَسْمَاعِنَا وَبأَبْصَارِنَا، وَقُوَّاتِنَا مَا أَحْيَيْتَنَا، وَاجْعَلْهُ الْـوَارِثَ مِنَّا، وَاجْعَلْ ثَأْرَنَا عَلَى مَن ظَلَمَنَا، وَانْصُرْنَا عَلَى عَدُوِّنَا، وَلاَ تَجْعَلْ مُصِيبَتَنَا فِي دِينِنَا، وَلاَ تَجْعَلِ الدُّنْيَا أَكْبَرَ هَمِّنَا، وَلاَ مَبْلَغَ عِلْمِنَا، وَلاَ تُسَلِّطْ عَلَيْنَا مَنْ لاَ يَرْحَمُنَا».

«خداوندا! خشیت از خودت را به اندازه‏ای نصیب ما بگردان که به وسیله آن بین ما و لغزش‌هایمان پرده [جدایی] افکنی و از اطاعت خودت، به اندازه‏ای نصیب ما بگردان که ما را به وسیله آن به بهشت برسانی و از یقین، به اندازه‏ای نصیب ما بگردان که مصیبت‌های دنیا را به وسیله آن بر ما آسان نمایی. خداوندا! ما را، مادامی که زنده‏ایم از شنوایی، بینایی و نیروهایمان بهره‏مند و آنها را وارث ما بگردان، انتقام ما را از کسی که به ما ظلم کرده، بستان و ما را بر دشمن یاری ده، مصیبت‌های وارده را متوجه دینمان نگردان، و دنیا را بزرگترین هم و غمّ و نهایت علم ما قرار مده، و کسی را که به ما رحم نمی کند، بر ما مسلط ننما».

«اللَّهُمَّ إنّي أَعُوذ بكَ مِنَ الْـجُبنِ، وَأُعُوذ بكَ مِنَ الْـبُخلِ، وَأَعُوذ بِكَ مِنْ أَنْ أُرَدَّ إِلَى أَرْذلِ الْـعُمرِ، وَأَعُوذ بكَ مِنْ فِتْنَةِ الدُّنْيَا وَعَذَابِ الْـقَبرِ».

«خداوندا! از ترسویی، بخیلی، بازگشت به خرفتی [و ناتوانی]، فتنه دنیا و عذاب قبر به تو پناه می‏آورم».

«اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي خَطِيئَتِي، وَجَهْلِي، وَإِسْرَافِي فِي أَمْرِي، وَمَا أَنْتَ أَعْلَمُ بهِ مِنِّي، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي هَزلِي وَجدِّي، وَخَطَئِي وَعَمَدِي، وَكُلَّ ذلِكَ عِنْدِي».

«خداوندا! لغزش‌هایم، نادانی‏ام، زیاده روی‏ام در امور و آنچه را که خود از من به آن آگاه تری، بیامرز. خداندا! [اشتباهات هنگام] شوخی و جدی و سهوی و عمدی را، که مرتکب همه شده‏ام، بیامرز».

«اللَّهُمَّ إنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي ظُلْماً كَثِيراً، وَلا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ أَنْتَ، فَاغْفِرْ لِي مَغْفِرَةً مِنْ عِنْدِكَ، وَارْحَمْنِي إِنَّك أَنْتَ الْـغَفُورُ الرَّحِيمُ».

«خداوندا! من به خودم ظلم بسیار نموده‏ام و کسی جز تو گناهان را نمی‏آمرزد، پس مرا بیامرز و به من رحم کن که تو آمرزنده و مهربانی».

«اللَّهُمَّ لَكَ أَسْلَمْتُ وَبكَ آمَنْتُ وَعَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْكَ أَنَبْتُ وَبكَ خَاصَمْتُ، اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذ بعِزَّتِكَ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ أَنْ تُضِلَّنِي، أَنْتَ الْـحَيُّ الَّذِي لاَ يَمُوتُ، وَالْـجِنُّ وَالإِنْسُ يَمُوتُونَ».

«خداوندا! تسلیم فرمان تو شده، به تو ایمان آورده، بر تو توکل نموده، به سوی تو بازگشته و به خاطر تو پیکار کرده‏ام. خداوندا! از اینکه مرا دچار گمراهی گردانی، به قدرت خودت پناه می‏آورم [زیرا که] هیچ معبودی جز تو نیست، تو زنده‏ای هستی که نمی‏میری و جن و انس، همه می‏میرند».

«اللَّهُمَّ إنّا نَسْأَلُكَ مُوْجِبَاتِ رَحْمَتِكَ، وَعَزَائِمَ مَغْفِرَتِكَ، وَالسَّلاَمَةَ مِنْ كُلِّ إِثْمٍ وَالْـغَنِيمَةَ مِنْ كُلِّ برٍّ وَالْـفَوْزَ بالْـجَنَّةِ، وَالنَّجَاةَ مِنَ النَّارِ».

«خداوندا! اسباب رحمت و علت‌های مغفرت، سلامتی از همه گناه‌ها، غنیمت [انجام] همه نیکی‏ها، رسیدن به بهشت و نجات از آتش [جهنم] را از تو خواستارم».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذ بكَ: مِنْ شَرِّ مَا عَلِمْتُ، وَمِنْ شَرِّ مَا لَمْ أَعْلَمْ».

«خداوندا! از شر هر آنچه که می‏دانم و نمی‏دانم، به تو پناه می‏آورم».

«اللَّهُمَّ اجْعَلْ أَوْسَعَ رِزْقِكَ عَلَيَّ عَنْدَ كِبَرِ سِنِّي، وَانْقِطَاعِ عُمرِي».

«خداوندا! فراوانترین روزی مرا به هنگام پیری و پایان عمر، ارزانی ده».

«اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي ذنْبي، وَوَسِّعْ لِي فِي دَارِي، وَبَارِكْ لِي فِي رِزْقِي».

«خداوندا! گناهم را بیامرز، در سرایم گشایش و در روزی‏ام برکت قرار بده».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ وَرَحْمَتِكَ، فَإِنَّه لا يَمْلِكُهَا إِلاَّ أَنْتَ».

«خداوندا! با چشم امید به لطف و رحمت تو، خواسته‏ام را از تو طلب می‏کنم زیرا [چنین لطف و رحمتی] جز از آن تو نیست».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذ بكَ: مِنَ التَّرَدِّي، وَالْـهَدمِ، وَالْـغَرقِ، وَالْـحَرقِ، وَأَعُوذ بكَ أَنْ يَتَخَبَّطَنِيَ الشَّيْطَانُ عِنْدَ الْـمَوْتِ، وَأَعُوذ بكَ أَنْ أَمُوتَ فِي سَبيلِكَ مُدْبراً، وَأَعُوذ بكَ أَنْ أَمُوتَ لَدِيْغاً».

«خداوندا! از لغزش، ویرانی، غرق شدن و آتش سوزی به تو پناه می‏آورم. و از اینکه شیطان به هنگام مرگ مرا گمراه نماید، به تو پناه می‏آورم. و از اینکه به هنگام مرگ به راه تو پشت کرده باشم، به تو پناه می‏آورم. و از اینکه در اثر گزند حیوانات سمی بمیرم، به تو پناه می‏آورم».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذ بكَ: مِنَ الْـعَجزِ، وَالْـكَسلِ، وَالْـجُبنِ، وَالْـبُخلِ، وَالْـهَرمِ، وَالْـكُفْرِ، وَالْـفُسُوقِ، وَالشِّقَاقِ، وَالنِّفَاقِ، وَالسُّمْعَةِ، وَالرِّيَاءِ، وَأَعُوذ بكَ مِنَ الصَّممِ، وَالْـبكمِ، وَالْـجُنُونِ، وَالْـجُذَامِ، وَالْـبَرصِ وَسَيِّئِ الأَسْقَامِ».

«خداوندا! از ناتوانی، سستی، ترسویی، بخیلی، پیری، کفر، فسق و بریدن [از اسلام]، دو رویی، بلند آوازگی و ریا، به تو پناه می‏آورم، و و از کری، لالی، دیوانگی، خوره، پیسی و بیماری‌های شدید به تو پناه می‏آورم».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذ بكَ: مِنَ الْـفَقْرِ، وَالْـقِلَّةِ، وَالذِّلَّةِ، وَأَعُوذ بكَ مِنْ أَنْ أَظْلِمَ أوْ أُظْلَمَ».

«خداوندا!‌ از فقر، نداری و پستی به تو پناه می‏آورم. و از اینکه ظلم کنم و یا مورد ستم واقع شوم، به تو پناه می‏آورم».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذ بكَ: مِنْ قَلْبٍ لاَ يَخْشَعُ، وَمِنْ دُعَاءٍ لاَ يُسْمَعُ، وَمِنْ نَفْسٍ لاَ تَشْبَعُ، وَمِنْ عِلْمٍ لاَ يَنْفَعُ، أَعُوذ بكَ مِنْ هَؤُلاءِ الأَرْبَع».

«خداوند! از قلبی که خشوع نمی‏ورزد، دعایی که شنیده نمی‏شود، نفسی که قناعت نمی‏شناسد و علمی که سود نمی‏رساند، از این چهار تا به تو پناه می‏آورم».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذ بكَ: مِنْ يَوْمِ السُّوءِ، وَمِنْ لَيْلَةِ السُّوءِ، وَمِنْ سَاعَةِ السُّوءِ، وَمِنْ صَاحِبِ السُّوءِ، وَمِنْ جَارِ السُّوءِ فِي دَارِ الْـمَقَامَةِ».

«خداوندا! از روز بد، شب شوم، لحظه ناگوار، یار و همسایه بد در قیامت به تو پناه می‏آورم».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْـجَنَّةَ وَأَسْتَجِيرُ بكَ مِنَ النَّارِ» (ثلاث مرات).

«خداوندا! بهشت را از تو خواستارم و از آتش [جهنم] به تو پناه می‏آورم»(سه مرتبه).

«اللَّهُمَّ فَقِّهْنِي فِي الدِّينِ».

«خداوندا! دین را به من بیاموز».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذ بكَ: أَنْ أُشْرِكَ بكَ وَأَنَا أَعْلَمُ، وَأَسْتَغْفِرُكَ لِمَا لاَ أَعْلَمُ».

«‌خداوندا! ‌از اینکه آگاهانه به تو شرک بورزم، به تو پناه می‏آورم، و به خاطر آنچه که نادانسته [انجام می‏دهم] از تو آمرزش می‏طلبم».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ عِلْماً نَافِعاً، وَرِزْقاً طَيِّباً وَعَمَلاً مُتَقَبَّلاً».

«خدوندا! علمی سودمند، روزی‏ای پاک و عملی مقبول از تو خواستارم».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ عِلْماً نَافِعاً، وَأَعُوذ بكَ مِنْ عِلْمٍ لاَ يَنْفَعُ».

«خداوندا! علمی سودمند از تو خواستارم و از علمی که سود نمی‏رساند، به تو پناه می‏آورم».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ يَا اللهُ بأَنَّكَ الْـوَاحِدُ الأَحَدُ، الصَّمَدُ، الَّذِي لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُوْلَدْ، وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ، أَنْ تَغْفِرَ لِي ذنُوبي، إِنَّكَ أَنْتَ الْـغَفُورُ الرَّحِيمُ».

«خداوندا! از تو که یگانه تنها و بر طرف کننده نیازها هستی، نزاده و زاده نشده‏ای و کسی همتای تو نیست، می‏خواهم که گناهانم را بیامرزی، چرا که تو آمرزنده و مهربانی».

«اللَّهُمَّ أَنْتَ اللهُ الأَحَدُ الصَّمَدُ الَّذِي لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُوْلَدْ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ، أَنْتَ الأَوَّلُ فَلَيْسَ قَبْلَكَ شَيْءٌ، وَأَنْتَ الآخِرُ فَلَيْسَ بَعْدَكَ شَيْءٌ، وَأَنْتَ الظَّاهِرُ فَلَيْسَ فَوْقَكَ شَيْءٌ، وَأَنْتَ الْـبَاطِنُ فَلَيْسَ دُونَكَ شَيْءٌ، أَنْتَ الْـمُقَدِّمُ وَأَنْتَ الْـمُؤَخِّرُ وَأَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ».

«خداوندا! تو معبود یگانه و برطرف کننده نیازها هستی، نزاده و زاده نشده‏ای، و کسی همتای تو نیست. تو نخستینی و قبل از تو چیزی نبوده، پسینی و بعد از تو چیزی نخواهد بود، آشکاری و بالاتر از تو چیزی نیست، و نهانی و پوشیده‏تر از تو چیزی نیست. تو اول و آخر هر امری هستی، و تو بر هر چیزی توانایی».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بأَنَّ لَكَ الْـحَمْدُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ وَحْدَكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ، يَا بَدِيعَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ، يَا ذا الْـجَلاَلِ وَالإِكْرَامِ، يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ، إِنِّي أَسْأَلُكَ الْـجَنَّةَ، وَأَعُوذ بكَ مِنَ النَّارِ».

«خداوندا! تو را می‏خوانم که حمد و ثنا شایسته توست، هیچ معبودی بحق جز تو نیست و یگانه و بی‏شریکی. ای آفریننده آسمان‌ها و زمین! ای بزرگوار و ارجمند! ای زنده! ای پا برجا! بهشت را از تو خواستارم و از آتش [جهنم] به تو پناه می‏آورم».

«رَبِّ اغْفِرْ لِي، وَتُبْ عَلَيَّ، إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الْـغَفُورُ».

«پرودگارا! مرا بیامرز و توبه‏ام را پذیرا باش که تو توبه پذیر و آمرزنده‏ای».

«اللَّهُمَّ بعِلْمِكَ الْـغَيْبِ، وَقُدْرَتِكَ عَلَى الْـخَلْقِ، أَحْينِي مَا عَلِمْتَ الْـحَيَاةَ خَيْراً لِي، وَتَوَفَّنِي إِذا عَلِمْتَ الْـوَفَاةَ خَيْراً لِي، اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ خَشْيَتَكَ فِي الْـغَيْبِ، وَأَسْأَلُكَ الْـقَصدَ فِي الْـغِنَى وَالْـفَقْرِ، وَأَسْأَلُكَ نَعِيماً لاَ يَنْفَدُ، وَأَسْأَلُكَ قُرَّةَ عَيْنٍ لاَ تَنْقَطِعُ، وَأَسْأَلُكَ الرِّضَا بَعْدَ الْـقَضَاءِ، وَأَسْأَلُكَ بَرْدَ الْـعَيْشِ بَعْدَ الْـمَوْتِ، وَأَسْأَلُكَ لَذَّةَ النَّظَرِ إِلَى وَجْهِكَ، وَالشَّوْقَ إِلَى لِقَائِكَ فِي غَيْرِ ضَرَّاءَ مُضِرَّةٍ، وَلاَ فِتْنَةٍ مُضِلَّةٍ، اللَّهُمَّ زَيِّنَّا بِزِيْنَةِ الإِيْمَانِ، وَاجْعَلْنَا هُدَاةً مُهْتَدِينَ».

«خداوندا! با آگاهی‏ات بر غیب و توانایی‏ات بر مخلوقات،‌ تا زمانی که می‏دانی زندگی برایم بهتر است، مرا زنده نگه‌دار، و هنگامی که تشخیص دادی مرگ برای من بهتر است، مرا بمیران. خداوندا! ‌ترسیدن از تو را - در حالی که غایبی - خواستارم. میانه‏روی به هنگام توانگری و فقر را از تو خواستارم. نعمت پایان ناپذیر را از تو خواستارم. روشنی چشم بدون و قفه را از تو خواستارم، رضایت تو را بعد از تقدیر خواستارم. زندگی گوارای بعد از مرگ را از تو خواستارم، لذت نگاه به صورتت و شوق دیدار با تو را بدور از زیان آسیب رسان و فتنه گمراه کننده خواستارم. خداوندا! ما را با زینت ایمان آراسته گردان، و هدایت یافتگانی هدایت دهنده قرار بده».

«اللَّهُمَّ طَهِّرْنِي مِنَ الذُّنُوبِ وَالْـخَطَايَا، اللَّهُمَّ نَقِّنِي مِنْهَا كَمَا يُنَقَّى الثَّوْبُ الأَبْيَضُ مِنَ الدَّنَسِ، اللَّهُمَّ طَهِّرْنِي بِالثَّلْجِ وَالْـبَرْدِ وَالْـمَاءِ الْـبَارِدِ».

«خداوندا! مرا از گناهان و لغزش‌ها پاک گردان. خداوندا! مرا از آنها پاک گردان،‌ همچنان که لباس سفید از لکه پاک می‏شود. خداوندا! مرا با یخ و برف و آب سرد، پاک بگردان».

«اللَّهُمَّ رَبَّ جَبْرَائِيلَ وَمِيكَائِيلَ وَرَبَّ إِسْرَافِيلَ، أَعُوذ بكَ مِنْ حَرِّ النَّارِ، وَمِنْ عَذَابِ الْـقَبْرِ».

«خداوندا! ای پرودگار جبرائیل و میکائیل! و ای پرودگار اسرافیل! از گرمای آتش [جهنم] و عذاب قبر به تو پناه می‏آورم».

«اللَّهُمَّ الْـهِمْنِي رُشْدِي، وَأَعِذْنِي مِنْ شَرِّ نَفْسِي».

«خداوندا! [راه] ترقی‏ام را به من الهام کن، و از شر نفسم نگهدار».

«اللَّهُمَّ رَبَّ السَّمَاوَاتِ وَرَبَّ الأَرْضِ، وَرَبَّ الْـعَرْشِ الْـعَظِيمِ، رَبنَّا وَرَبَّ كُلِّ شَيْءٍ، فَالِقَ الْـحَبِّ وَالنَّوَى، وَمُنْزِلَ التَّوْرَاةِ وَالإِنْجِيلِ وَالْـفُرْقَانِ، أَعُوذ بكَ مِنْ شَرِّ كُلِّ شَيْءٍ أَنْتَ آخِذٌ بنِاَصِيَتِهِ، اللَّهُمَّ أَنْتَ الأَوَّلُ فَلَيْسَ قَبْلَكَ شَيْءٌ، وَأَنْتَ الآخِرُ فَلَيْسَ بَعْدَكَ شَيْءٌ، وَأَنْتَ الظَّاهِرُ فَلَيْسَ فَوْقَكَ شَيْءٌ، وَأَنْتَ الْـبَاطِنُ فَلَيْسَ دُوْنَكَ شَيْءٌ، اقْضِ عَنَّا الدَّيْنَ وَاغْنِنَا مِنَ الْـفَقْرِ».

«خداوندا! ای پرودگار آسمان‌ها، و ای پروردگار زمین! و ای پروردگار عرش عظیم! ای پروردگار ما و پروردگار همه چیز! ای شکافنده دانه و هسته! ای فرو فرستادنده تورات و انجیل و فرقان [قرآن]! از شر همه چیز به تو پناه می‏آورم که زمام همه به دست توست.

خداوندا! تو نخستینی و قبل از تو چیزی نبوده، پسینی و بعد از تو چیزی نخواهد بود، آشکاری و بالاتر از تو چیزی نیست و نهانی و پوشیده‏تر از تو چیزی نیست، دَین ما را برآورده ساز و ما را از فقر رهایی بخش».

«اللَّهُمَّ ألِّفْ بَيْنَ قُلُوبنَا، وَأَصْلِحْ ذاتَ بَيْنِنِا، وَاهْدِنَا سُبُلَ السَّلاَمِ، وَنَجِّنَا مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ، وَجَنِّبْنَا الْـفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ، وَبَارِكْ لَنَا فِي أَسْمَاعِنَا وَأَبْصَارِنَا، وَقُلُوبنَا، وَأَزْوَاجِنَا، وَذُرِّيَّاتِنَا، وَتُبْ عَلَيْنَا إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ، وَاجْعَلْنَا شَاكِرِينَ لِنِعَمِكَ، مُثْنِينَ بهَا عَلَيْكَ، قَابلِينَ لَهَا وَأَتِمِمْهَا عَلَيْنَا».

«خداوندا! دل‌هایمان را به هم پیونده بده، و در میان ما صلح و صفا به راه انداز، و ما را به راه‌های نجات و با امنیت راهنمایی کن. و ما را از تاریکی‏ها به نور نجات بده، و از کارهای نابهنجار، چه آشکار و چه نهان، دور نگه‌دار، و در بینایی، شنوایی، قلب‌ها، همسران و فرزندانمان برکت قرار بده، و توبه مان را بپذیر که تو توبه پذیر و مهربانی، و ما را شکرگذار و ثناگویان و شایستگان نعمت خود بگردان، و آن را بر ما کامل نما».

«اللَّهُمَّ جَنِّبْنِي مُنْكَرَاتِ الأَخْلاَقِ وَالأَهْوَاءِ وَالأَعْمَالِ وَالأَدْوَاءِ».

«خداوندا! مرا از اخلاق، آرزها و کردار بد و بیماری‌های ناپسند دور نگه‌دار».

«اللَّهُمَّ حَاسِبْنِي حِسَاباً يَسِيراً».

«خداوندا! در حسابرسی من ساده گیری کن».

«اللَّهُمَّ أَعِنَّا عَلَى ذِكْرِكَ، وَشُكْرِكَ وَحُسْنِ عِبَادَتِكَ».

«خداوندا! مرا بر ذکر، شکر و عبادت نیکوی خودت یاری ده».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ إِيْمَاناً لاَ يرْتَدّ، وَنَعِيماً لاَ يَنْفَدُ، وَمُرَافَقَةَ مُحَمَّدٍ ﷺ فِي أَعْلَى جَنَّةِ الْـخُلْدِ».

«‌خداوندا! ایمانی برگشت ناپذیر، نعمتی پایان ناپذیر، و همراهی محمدصدر بالاترین مراتب بهشت جاودانه را از تو خواستارم».

«اللَّهُمَّ قِنِي شَرَّ نَفْسِي، وَاعْزِمْ لِي عَلَى أَرْشَدِ أَمْرِي، اغْفِرْ لِي مَا أَسْرَرْتُ وَمَا أَعْلَنْتُ وَمَا أَخْطَأْتُ وَمَا عَمَدْتُ، وَمَا عَلِمْتُ وَمَا جَهِلْتُ».

«خداوندا! مرا از شر نفس نگه‌دار، و مرا بر انجام بهترین امورم مصمم بگردان، و آنچه را آشکار و نهان، به صورت سهوی یا عمدی و آگاهانه و یا ناآگاهانه مرتکب شده‏ام، بیامرز».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذ بكَ مِنْ غَلْبَةِ الدَّيْنِ، وَغَلْبَةِ الْـعَدُوِّ، وَشَمَاتَةِ الأَعْدَاءِ».

«خداوندا! از ماندن به زیر قرض و غلبه دشمن و بدخواهی دشمنان به تو پناه می‏آورم».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْـجَنَّةَ وَأَسْتَجِيرُ بِكَ مِنَ النَّارِ» (ثلاث مرات).

«خداوندا! بهشت را از تو خواستارم و از آتش [جهنم] به تو پناه می‏آورم»(سه مرتبه).

«اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِيْ، وَاهْدِنِي، وَارْزُقْنِي، وَعَافِنِي، وَأَعُوذ بكَ مِنْ ضِيقِ الْـمَقَامِ يَوْمَ الْـقِيَامَةِ».

«خداوندا! مرا بیامرز، هدایتم کن، روزی‏ام ده، عافیت نصیبم کن. [خداوندا!] از تنگی جا در روز قیامت به تو پناه می‏آورم».

«اللَّهُمَّ مَتِّعْنِي بسَمْعِي وَبَصَرِي، وَاجْعَلْهُمَا الْـوَارِثَ مِنِّي، وَانْصُرْنِي عَلَى مَنْ يَظْلِمُنِي وَخُذْ بثَأْرِي».

«خداوندا! مرا از شنوایی و بینایى‏ام بهرمند و آن دو را وارث من بگردان، و مرا بر علیه کسی که به من ظلم می‏کند، یاری ده و انتقام مرا بگیر».

«اللَّهُمَّ لَكَ الْـحَمْدُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَنْتَ الْـمَنَّانُ بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ يَا ذا الْـجَلاَلِ وَالإِكْرَامِ يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ».

«خداوندا! ستایش شایسته توست [زیرا که] جز تو معبودی بحق نیست، ای آفریننده آسمان‌ها و زمین! ای بزرگوار و ارجمند! ای زنده پا برجا! تو نیکوکار [و بخشنده‏ای]».

«اللَّهُمَّ لَكَ الْـحَمْدُ أَنْتَ قَيِّمُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَنْ فِيهِنَّ، وَلَكَ الْـحَمْدُ لَكَ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَنْ فِيهِنَّ، وَلَكَ الْـحَمْدُ أَنْتَ نُورُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَنْ فِيهنَّ، وَلَكَ الْـحَمَدْ أَنْتَ مَلِكُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ، وَلَكَ الْـحَمْدُ أَنْتَ الْـحَقُّ، وَوَعْدُكَ الْـحَقُّ، وَلِقَاؤُكَ حَقٌّ، وَقَوْلُكَ حَقٌّ، وَالْـجَنَّةُ حَقٌّ، وَالنَّارُ حَقٌّ، وَالنَّبيُّونَ حَقٌّ، وَمُحَمَّدٌ جحَقٌّ، وَالسَّاعَةُ حَقٌّ».

«خداوندا! ستایش شایسته توست [زیرا که] متولی آسمان‌ها و زمین و هرچه در آنهاست تویی. ستایش شایسته توست[که] فرمانروایی آسمان‌ها و زمین و هرچه در آنهاست، از آن توست. ستایش شایسته توست [زیرا] تو نور آسمان‌ها و زمین و هرچه در آنهاست، مى‏باشی. ستایش شایسته توست [که] فرمانروای آسمان‌ها و زمینی، و ستایش شایسته توست که حقی و وعده‏ات حق، دیدار با تو حق،‌ گفتارت حق، بهشت حق،‌ آتش حق، پیغمبران حق و محمد صحق و قیامت حق می‏باشد».

«اللَّهُمَّ لَكَ أَسْلَمْتُ، وَبكَ آمَنْتُ, وَعَلَيْكُ تَوَكَّلْتُ، وَإِلَيْكَ أَنَبْتُ وَبكَ خَاصَمْتُ وَإِلَيْكَ حَاكَمْتُ فَاغْفِرْ لِي مَا قَدَّمْتُ وَمَا أَخَّرْتُ وَمَا أَسْرَرْتُ وَمَا أَعْلَنْتُ، أَنْتَ الْـمُقَدِّمُ وَأَنْتَ الْـمُؤَخِّرُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، وَلاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ».

«خداوندا! تسلیم تو شدم، به تو ایمان آوردم، بر تو توکل نمودم، و به سوی تو روی آوردم، به خاطر تو به دشمنی پرداختم، و قضاوت را پیش تو آوردم، پس آنچه را که مرتکب شده و آنچه را که مرتکب می‏شوم، چه آشکار و چه نهان، همه را بیامرز. تو اول و آخر هر امری، هیچ معبودی بحق جز تو نیست، و هیچ قدرتی جز در پرتو تو معنی ندارد».

«اللَّهُمَّ اهْدِنِي فِيْمَنْ هَدَيْتَ، وَعَافِنِي فَيْمَنْ عَافَيْتَ، وَتَوَلَّنِي فِيمَنْ تَوَلَّيْتَ، وَبَارِكْ لِي فِيمَا أَعْطَيْتَ, وَقِنِي شَرَّ مَا قَضَيْتَ فَإِنَّكَ تَقْضِي وَلا يُقْضَى عَلَيْكَ، وَإِنَّهُ لاَ يَذِلُّ مَنْ وَالَيْتَ، تَبَارَكْتَ رَبَّنَا وَتَعَالَيْتَ».

«خداوندا! مرا به همراه کسانی که هدایت داده‏ای، هدایت کن، و در زمره آنان که عافیت داده‏ای، سلامتی ده، و با آنان که مورد عنایتند، مورد عنایت قرار بده، در آنچه که به من داده‏ای، برکت بفرست، و مرا از تقدیرات گزنده نگه‌دار که همانا تقدیر در دست تو بوده و کسی توان تقدیر برای تو را ندارد، و هرکس را یاری داده‏ای، پستی نمی‏بیند. پروردگارا! تو با برکت و والایی».

«اللَّهُمَّ إنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ خَيْرِ مَا سَأَلَكَ مِنْهُ عَبْدُكَ وَنَبيُّكَ مُحَمَّدٌ جوَعِبَادُكَ الصَّالِحُونَ، وَأَعُوذ بكَ مِنْ شَرِّ مَا اسْتَعَاذ مِنْهُ عَبْدُكَ وَنَبيُّكَ مُحَمَّدٌ وَعِبَادُكَ الصَّالِحُونَ».

«خداوندا! بهترین چیز را از آنچه که بنده و رسول تو، حضرت محمدص، و بندگان صالح از تو درخواست نموده‏اند، از تو خواستارم، و از شر آنچه که بنده و رسول تو، حضرت محمدص، و بندگان صالح از آن به تو پناه آورده‏اند، به تو پناه می‏آورم».

«اللَّهُمَّ أَنْتَ رَبِّي، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ خَلَقْتَنِي وَأَنَا عَبْدُكَ وَأَنَا عَلَى عَهْدِكَ وَوَعدِكَ مَا اسْتَطَعْتُ، أَعُوذ بكَ مِنْ شَرِّ مَا صَنَعْتُ، أَبُوءُ لَكَ بنِعْمَتِكَ عَلَيَّ، وَأَبُوءُ بذَنْبي فَاغْفِرْ لِي فَإِنَّهُ لاَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ أَنْتَ».

«خداوندا! تو پرودگار منی، هیچ معبودی بحق جز تو نیست، مرا آفریده‏ای و من بنده تو و تا آنجا که بتوانم بر پیمان و وعده توام. از شر کردارم به تو پناه می‏آورم، به نعمت تو و گناه خود اعتراف می‏کنم، پس مرا بیامرز که تنها تو آمرزنده گناهانی».

«اللَّهُمَّ اكْفِنَا شَرَّ الأَشْرَارِ وَكَيْدَ الْـفُجَّارِ، وَشَرَّ كُلِّ طَارِقٍ يَطْرُقُ إِلاَّ طَارِقٌ يَطْرُقُ بِخَيْرٍ يَا عَزِيزُ يَا غَفَّارُ».

«خداوندا! ما را از شر اشرار و حیله تباهکار، و از شرّ هر وارد شونده‏اى در شب مگر اینکه به خیر و نیکى وارد شود، نگه‌دار، ای توانا و ای آمرزنده!».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ أَنْ تُبَارِكَ فِي سَمعِي، وَفِي بَصَرِي، وَفِي خَلْقِي، وَفِي خُلُقِي، وَفِي أَهْلِي، وَفِي مَحْيَايَ، وَفِي عَمَلِي, وَتَقَبَّلْ حَسَنَاتِي, وَأَسْأَلُكَ الدَّرَجَاتِ الْـعُلَى مِنَ الْـجَنَّةِ».

«خداوندا! از تو می‏خواهم در شنوایی‏ام، بینایی‏ام، آفرینش و اخلاقم، اهل و عیالم و زندگی و کردارم برکت قرار دهی، و نیکی‏هایم را پذیرا باش، و درجات بالای بهشت را از تو خواستارم».

«اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي ذَنْبِي كُلَّهُ: دِقَّهُ وَجُلَّهُ، وَأَوَّلَهُ وَآخِرَهُ، وَعَلاَنِيَتَهُ وَسِرَّهُ».

«‌خداوندا! همه گناهانم را، کوچک و بزرگ، اول و آخر و آشکار و نهان، بیامرز».

«اللَّهُمَّ لَكَ الْـحَمْدُ كُلّهُ، اللهم لاَ قَابضَ لِمَا بَسَطَتَّ وَلاَ بَاسِطَ لِمَا قَبَضْتَ، وَلاَ هَادِيَ لِمَنْ أَضْلَلْتَ، وَلاَ مُضِلَّ لِمَنْ هَدَيْتَ، وَلاَ مُعْطِيَ لِمَا مَنَعْتَ، وَلاَ مَانِعَ لِمَا أَعْطَيْتَ، وَلاَ مُقَرِّبَ لِمَا بَاعَدْتَ، وَلا مُبَاعِدَ لِمَا قَرَّبْتَ، اللَّهُمَّ ابْسُطْ عَلَيْنَا مِنْ بَرَكَاتِكَ وَرَحْمَتِكَ وَفَضْلِكَ وَرِزْقِكَ، اللَّهُمَّ إنِّي أَسْأَلُكَ النَّعِيمَ الْـمُقِيمَ الَّذِي لا يَحُولُ وَلا يَزُولُ، اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ النَّعِيمَ يَوْمَ الْـعَيْلَةِ، وَالأَمْنَ يَوْمَ الْـخَوْفِ، اللَّهُمَّ إِنِّي عَائِذٌ بكَ مِنْ شَرِّ مَا أَعْطَيْتَنَا، وَشَرِّ مَا مَنَعْتَ، اللَّهُمَّ حَبِّبْ إِلَيْنَا الإِيْمَانَ وَزَيِّنْهُ فِي قُلُوبِنَا، وَكَرِّهْ إِلَيْنَا الْـكُفْرَ وَالْـفُسُوقَ وَالْـعِصْيَانَ وَاجْعَلْنَا مِنَ الرَّاشِدِينَ، اللَّهُمَّ تَوَفَّنَا مُسْلِمِينَ، وَأَحْينَا مُسْلِمِينَ وَالْـحِقْنَا بِالصَّالِحِينَ غَيْرَ خَزَايَا وَلا مَفْتُونِينَ، اللَّهُمَّ قَاتِلِ الْـكَفَرَةَ الَّذِينَ يُكَذِّبُونَ رُسُلَكَ، وَيُصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِكَ وَاجْعَلْ عَلَيْهِمْ رِجْزَكَ وَعَذَابَكَ، اللَّهُمَّ قَاتَلِ الْـكَفَرَةَ الَّذِينَ أُوتُوا الْـكِتَابَ إِلَهَ الْـحَقِّ» (آمِين).

«خداوندا! ستایش همه‏اش برازنده توست. خداوندا! گستراننده‏ای برای آنچه جمع کرده‏ای، نیست، و گستراننده‏ای برای آنچه گسترانده‏ای نیست. هدایتگری برای آنکه گمراه کرده‏ای و گمراه کننده‏ای برای آنکه هدایت داده‏ای، یافت نمی‏شود. بخشاینده‏ای برای آنچه که منع نموده‏ای و بازدارنده‏ای برای آنچه که بخشیده‏ای، وجود ندارد. نزدیک گرداننده‏ای برای آنچه که دور نموده‏ای و دور کننده‏ای برای آنچه که نزدیک نموده‏ای، پیدا نمی‏شود. خداوندا! برکات، رحمت، فضل و روزی‏ات را بر ما بگستران. خداوندا! نعمت ماندگاری را از تو می‏خواهم که تغییر نمی‏کند و پایان نمی‏پذیرد. خداوندا! نعمت را در روز فقر، و امنیت را در روز ترس از تو خواستارم. خداوندا! از شر آنچه که به ما داده‏ای و از شر آنچه که از ما بازداشته‏ای به تو پناه می‏آورم. خداوندا! ایمان را در نزد ما محبوب و آن را در قلب‌هایمان آراسته گردان و حق پوشی، نافرمانی و سرپیچی را در نزد ما ناپسند و ما را از هدایت یافتگان قرار بده.

خداوندا! ما را مسلمان بمیران و مسلمان زنده گردان و بدون آلوده شدن به زبونی و فتنه، ما را به نیکوکاران ملحق ساز. خداوندا! کفاری را که پیامبرانت را تکذیب و [مردم را] از راهت بازداشتند، نابود گردان و بلا، و عذاب خود را بر آنان فرو فرست. خداوندا! ای معبود بحق! حق پوشان از اهل کتاب را نابود گردان». (آمین).

«اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي، وَارْحَمْنِي، وَاهْدِنِي، وَعَافِنِي، وَارْزُقْنِي، وَاجْبُرْنِي، وَارْفَعْنِي».

«خداوندا! مرا بیامرز و به من رحم کن و هدایت، سلامت، روزی، اصلاح و بلند مرتبگی را ارزانی بفرما».

«اللَّهُمَّ زِدْنَا وَلاَ تُنْقِصْنَا، وَأَكْرِمْنَا وَلا تُهِنَّا، وَأَعْطِنَا وَلا تُحْرِمْنَا، وَآثِرْنَا وَلا تُؤْثِرْ عَلَيْنَا، وَأَرْضِنَا وَارْضَ عَنَّا».

«خداوندا! برما بیفزای و از ما کم نکن، ما را اکرام نموده و خوار منما. به ما ببخش، و ما را محروم مگردان. ما را انتخاب کن و [غیره را] بر ما مقدم نساز، ما را راضی و از ما راضی باش».

«اللَّهُمَّ كَمَا أَحْسَنْتَ خَلْقِي، فَأَحْسِنْ خُلُقِي».

«خداوندا! همچنانکه کالبدم را نیک آفریده‏ای، خُلق و خویم را نیک گردان».

«اللَّهُمَّ ثَبِّتْنِي، وَاجْعَلْنِي هَادِياً مَهْدِيّاً».

«خداوندا! مرا ثابت قدم و هدایت یافته هدایتگر بگردان».

«اللَّهُمَّ آتِنِي الْـحِكْمَةَ الَّتِي مَنْ أُوتِيَهَا فَقَدْ أُوتِيَ خَيْراً كَثِيراً».

«خداوندا! به من حکمت ارزانی ده که به هرکس داده شود، خیر بزرگی به وی داده شده است».

«بسْمِ اللهِ الَّذِي لاَ يَضُرُّ مَعَ اسْمِـهِ شَيْءٌ فِي الأَرْضِ وَلاَ فِي السَّمَاء وَهُوَ السَّمِيعُ الْـعَلِيمُ».

«به نام خدایی که با [ذکر] نام او هیچ چیزی، نه در زمین و نه در آسمان، زیان نمی‏رساند و او شنوای آگاه است».

«بِسْمِ اللهِ ذِي الشَّانِ، عَظِيمِ السُّلْطَانِ، شَدِيدِ الْـبُرْهَانِ، قَوِيِّ الأَرْكَانِ، مَا شَاء اللهُ كَانَ، أَعُوذُ بِاللهِ مِنْ كُلِّ شَيْطَانٍ؛ إِنْسٍ وَجَانٍّ» [ثلاثًا].

«به نام خداوند والا مقام و بسیار توانمند و‌دارای برهان محکم و ارکان [۲]قوی، که هرچه او بخواهد، همان می‏شود. از شر شیطان جن و انس به او پناه می‏برم». (سه مرتبه).

«أَعُوذ بكَلِمَـاتِ اللهِ التَّامَّاتِ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ» [ثلاثًا].

«از شر مخلوقات به کلمات و سنن کامل خدا پناه می‏آورم». (سه مرتبه).

«أَعُوْذ بِوَجْهِ اللهِ الْـعَظِيمِ، الَّذِي لَيْسَ شَيْءٌ أَعْظَمُ مِنْهُ، وَبِكَلِمَاتِ اللهِ التَّامَّاتِ الَّتِي لا يُجَاوِزُهُنَّ بَرٌّ وَلا فَاجِرٌ، مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ وَذَرَأَ وَبَرَأَ، وَمِنْ شَرِّ مَا يَنْزِلُ مِنَ السَّمَـاءِ وَمَا يَعْرُجُ فِيهَا، وَمِنْ شَرِّ مَا يَلِجُ فِي الأَرْضِ وَمَا يَخْرُجُ مِنْهَا، وَمِنْ شَرِّ طَوَارِقِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ إِلاَّ طَارِقًا يَطْرُقُ بِخَيْرٍ يَا رَحْمَانُ».

«به خداوند بزرگ و روى گرامى [که لایق جلالش است] که هیچ چیز عظیم‏تر از آن وجود ندارد، (از شرّ آنچه که خدا آفریده و زیاد کرده است، و از شرّ آنچه از آسمان فرو می‌فرستد، و از شر آنچه به آسمان صعود می‌کند، و از شر فتنه‏هاى شب و روز، و از شرّ هر وارد شونده‏اى در شب مگر اینکه به خیر و نیکى وارد شود، اى پروردگار مهربان! به کلمات کامل تو که هیچ نیکوکار و بدکارى و تبهکار توان گذر از آن را ندارند به پناه می‏آورم اى رحمان».

«أَصْبَحْنَا وَأَصْبَحَ الْـمُلْكُ للهِ الْـوَاحِدِ الْـقَهَّارِ، وَالْـحَمْدُ للهِ».

«ما و تمام جهانیان، شب را براى خدا به صبح رسانیدیم، و حمد از آن خداست، هیچ معبودى بحق، بجز الله که یکتاست و شریکى ندارد وجود ندارد».

«لا إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْـمُلْكُ وَلَهُ الْـحَمْدُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ».

«هیچ معبودی بحق نیست جز خدای یگانه و بی‏شریک. فرمانروایی و ستایش از آن اوست و او بر هر چیزی تواناست».

«رَبِّ أَسْأَلُكَ خَيْرَ هَذَا الْـيَوْمِ وَخَيْرَ مَا بَعْدَهُ».

«پروردگارا! بهترین [امر] امروز، بهترین [امر] روزهای بعدی را از تو خواستارم».

«رَبِّ أَعُوذ بكَ مِنَ الْـكَسْلِ وَالْـهَرَمُ وَسُوْءِ الْـكِبَرِ، وَمِنْ فِتْنَةِ الدُّنْيَا وَعَذَابِ الْـقَبْرِ».

«پروردگارا! از کسالت، پیری، آفت رسیدن به مراتب بالاتر، فتنه دنیا و عذاب قبر به تو پناه می‏آورم».

«أَصْبَحْنَا وَأَصْبَحَ الْـمُلْكُ للهِ رَبِّ الْـعَالَمِينَ».

«شب را به روز رسانیدیم در حالیکه فرمانروایی همه براى خداوند، پروردگار جهانیان، است».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ خَيْرَ هَذَا الْـيَوْمِ: فَتْحَهُ، وَنَصْرَهُ، وَنُوْرَهُ، وَبَرْكَتَهُ، وَهُدَاهُ، وَأَعُوْذ بكَ: مِنْ شَرِّ مَا بَعْدَهُ».

«خداوندا! بهترین [امر] امروز را، گشایش، یاری، روشنی، برکت و هدایت آن را، از تو خواستارم و از بدترین [امر] روزهای بعدی به تو پناه می‏آورم».

«اللَّهُمَّ بكَ أَصْبَحْنَا وَبكَ أَمْسَيْنَا، وَبكَ نَحْيَا وَبكَ نَمُوتُ، وَإِلَيْكَ النُّشُورُ، أَصْبَحْنَا وَأَصْبَحَ الْـمُلْكُ للهِ، وَالْـحَمْدُ للهِ لا شَرِيكَ لَهُ، لا إِلَهَ إِلاَّ هُوَ إِلَيْهِ النُّشُورُ».

«‌خداوندا! به [امر] تو به صبح وارد شدیم، و به شب درآمدیم، به[امر] تو زنده و به [امر] تو می‏میریم و بازگشت به سوی توست. شب را به روز رسانیدیم در حالیکه فرمانروایی همه براى خداوند است، ستایش برازنده اوست که شریکی ندارد، هیچ معبودی بحق جز او نیست و بازگشت به سوی اوست».

«اللَّهُمَّ فَاطِرَ السَّمَـاوَاتِ وَالأَرْضِ، عَالِمَ الْـغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ، رَبَّ كُلِّ شَيْءٍ وَمَلِيكَهُ، أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَعُوذُ بكَ مِنْ شَرِّ نَفْسِيْ، وَمِنْ شَرِّ الشَّيْطَانِ وَشِرْكِهِ، وَأَنْ أَقْتَرِفَ عَلَى نَفْسِي سُوءًا أَوْ أَجُرَّهُ إِلَى مُسْلِمٍ».

«خداوندا! ای پدید آورنده آسمان‌ها و زمین! ای آگاه به نهان و آشکار! ای پروردگار و مالک همه چیز! گواهی می‏دهم که هیچ معبودی بحق جز تو وجود ندارد. از شر نفسم، از شر شیطان و مشرک شدن به سبب او و از اینکه خود و یا مومنی را به سوی گناه بکشانم، به تو پناه می‏آورم».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَصْبَحْتُ أُشْهِدُكَ، وَأُشْهِدُ حَمَلَةَ عَرْشِكَ وَمَلاَئِكَتَكَ، وَجَمِيعَ خَلْقِكَ، أَنَّكَ أَنْتَ اللهُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ وَحْدَكَ لا شَرِيكَ لَكَ، وَأَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُكَ وَرَسُوْلُكَ» [ثلاثًا].

«خداوندا! من در این صبح گاه، تو را، حمل کنندگان عرشت را، ملائکه و جمیع مخلوقاتت را گواه می‏گیرم که تنها تو معبود [بحقّی] و هیچ معبود دیگری جز تو نیست، یگانه و بی‏شریکی و محمد صبنده و فرستاده توست». (سه مرتبه).

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْـعَفْوَ وَالْـعَافِيَةَ فِي: دِينِي، وَدُنْيَايَ، وَأَهْلِي، وَمَالِي».

«خداوندا! گذشت و عافیت را در دین، دنیا و مال و عیالم از تو خواستارم».

«اللَّهُمَّ اسْتُرْ عَوْرَاتِي: وَآمِنْ رَوْعَاتِي، اللَّهُمَّ احْفَظْنِي مِنْ بَيْنِ يَدَيَّ وَمِنْ خَلْفِي، وَعَنْ يَمَينِي وَعَنْ شِمَـالِي وَمِن فَوْقِي، وَأَعُوذ بعَظْمَتِكَ أَنْ أُغْتَالَ مِنْ تَحْتِي».

«خداوندا! عورت‌هایم را بپوشان، و ترسم را به امنیت [خاطر] تبدیل کن. خداوندا! مرا از آسیب‏های روبرو، پشت سر، سمت راست و چپ و بالای سر محافظت بفرما، و از اینکه بطور ناگهانى از طرف پایین [زیر پاهایم] کشته شوم، به عظمت تو پناه می‏آورم».

«رَضِيتُ باللهِ رَبّاً، وَبالإِسْلامِ دِيْناً، وَبمُحَمَّدٍ جنَبيّاً وَرَسُوْلاً».

«به «الله» به عنوان پروردگار، و به اسلام به عنوان دین، و به محمد صبه عنوان پیغمبر و فرستاده راضی‏ام».

«اللَّهُمَّ مَا أَصْبَحَ بي مِنْ نِعْمَةٍ أَوْ بأَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ، فَمِنْكَ وَحْدَكَ لا شَرِيكَ لَكَ، فَلَكَ الْــحَمْدُ وَلَكَ الشُّكْرُ».

«‌خداوندا! هر نعمتى که در این صبح، شامل حال من یا یکى از مخلوقات شده، تنها از جانب توست و تو شریکى ندارى، پس ستایش و شکرگذاری شایسته توست».

«اللَّهُمَّ عَافِنِي فـِي بَدَنِي، اللَّهُمَّ عَافِنِي فِي سَمْعِي، اللَّهُمَّ عَافِنِي فِي بَصَرِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ» [ثلاثًا].

«خداوندا! جسمم را، شنوایی‏ام را، و بینایم را عافیت ارزانی ده که جز تو معبودی بحق نیست». (سه مرتبه).

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذ بِكَ مِنَ الْـكُفْرِ وَالْـفَقْرِ، وَمِنْ عَذَابِ الْـقَبْرِ، لا إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ» [ثلاثًا].

«خداوندا! ‌از کفر، فقر و عذاب قبر به تو پناه می‏آورم [که] جز تو معبودی بحق نیست». (سه مرتبه).

«سُبْحَانَ اللهِ وَبحَمْدِهِ لا قُوَّةَ إِلاَّ باللهِ، مَا شَاءْ اللهُ كَانَ، وَمَا لَمْ يَشَأْ لَمْ يَكُنْ، أَعْلَمُ أَنَّ اللهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ، وَأَنَّ اللهَ قَدْ أَحَاطَ بكُلِّ شَيْءٍ عِلْمًا».

«خدا را که به پاکی یاد می‏کنم و او را می‏ستایم [که] هیچ قدرتی جز به [اراده] او نیست، هرچه بخواهد، می‏شود و هرچه نخواهد، نمی‏شود، می‏دانم [و اعتراف می‏کنم] که خداوند بر هر چیزی تواناست و بر هر چیزی احاطه علمی‌دارد».

«أَصْبَحْنَا عَلَى فِطْرَةِ الإِسْلاَمِ، وَكَلِمَةِ الإِخْلاصِ، وَدِينِ نَبِيِّنَا مُحَمَّدٍ جوَعَلَى مِلَّةِ أَبِينَا إِبْرَاهِيْمَ، حَنِيفًا مُسْلِمًا وَمَا كَانَ مِنَ الْـمُشْرِكِينَ».

«‌به سرشت اسلام، کلمه اخلاص و دین پیغمبران، محمد ص، و آیین پدرمان ابراهیم÷ که مسلمان خداپرست بود و از شرک بدور - درآمده‏ایم».

«يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ، يَا بَدِيعَ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ، يَا ذا الْــجَلالِ وَالإِكْرَامِ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، بِرَحْمَتِكَ أَسْتَغِيثُ، أَصْلِحْ لِي شَأْنِي وَلا تَكِلْنِي إِلَى نَفْسِي طَرْفَةَ عَيْنٍ».

«‌ای زنده و پا برجا! ای آفریننده آسمان‌ها و زمین! ای بزرگوار و ارجمند! جز تو معبودی بحق نیست، از رحمت تو مدد می‏جویم، امورم را اصلاح نما و مرا یک چشم بر هم زدن به حال خود رها مکن».

«اللَّهُمَّ أَنْتَ رَبِّي لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، خَلَقْتَنِي وَأَنَا عَبْدُكَ، وَأَنَا عَلَى عَهْدِكَ وَوَعْدِكَ مَا اسْتَطَعْتُ، أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا صَنَعْتُ، أَبُوءُ لَكَ بنِعْمَتِكَ عَلَيَّ وَأَبُوءُ بذَنْبي، فَاغْفِرْ لِي، إِنَّهُ لاَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ أَنْتَ».

«خداوندا! تو پروردگار من هستی و جز تو معبودی بحق نیست، من بنده تو بوده و تا آنجا که بتوانم بر عهد و وعده توام. از شر کردارم به تو پناه می‏آورم، به نعمت تو بر خود، و به گناه خود اعتراف می‏کنم، پس مرا بیامرز، چرا که جز تو کسی گناهان را نمی‏آمرزد».

«اللَّهُمَّ أَنْتَ أَحَقُّ مَنْ ذُكِرَ، وَأَحَقُّ مَنْ عُبِدَ، وَأَنْصَرُ مَنِ ابْتُغِيَ، وَأَرْأَفُ مَنْ مَلَكَ، وَأَجْوَدُ مَنْ سُئِلَ، وَأَوْسَعُ مَنْ أَعْطَى، أَنْتَ الْـمَلِكُ لا شَرِيكَ لَكَ، وَالْـفَرْدُ الَّذِي لاَ نِدَّ لَكَ، كُلُّ شَيْءٍ هَالِكٌ إِلاَّ وَجْهُكَ، لَنْ تُطَاعَ إِلاَّ بِإِذْنِكَ وَلَنْ تُعْصَى إِلاَّ بِعِلْمِكَ، تُطَاعُ فَتَشْكُرُ وَتُعْصَى فَتَغْفِرُ، أَقْرَبُ شَهِيدٍ وَأَدْنَى حَفِيظٍ، حُلْتَ دُوْنَ النُّفُوسِ وَأَخَذْتَ بالنَّوَاصِي، وَكَتَبْتَ الآثَارَ وَنَسَخْتَ الآجَالَ، الْـقُلُوبُ لـَكَ مُفْضِيَةٌ وَالسِرُّ عِنْدَكَ عَلاَنِيَةٌ، الْـحَلاَلُ مَا أَحْلَلْتَ، وَالْـحَرَامُ مَا حَرَّمْتَ وَالدِّينُ مَا شَرَعْتَ، وَالْـخَلْقُ خَلْقُكَ وَالْـعَبْدُ عَبْدُكَ، وَأَنْتَ اللهُ الـرَّؤُوفُ الرَّحِيمُ، أَسْأَلُكَ بِنُورِ وَجْهِكَ الَّذِي أَشْرَقَتْ لَهُ السَّمَاوَاتُ وَالأَرْضُ، أَنْ تَقْبَلَنِي فِي هَذِهِ الْـغَدَاوَةِ وَأَنْ تُجِيرَنِي مِنَ النَّارِ بِقُدْرَتِكَ».

«خداوندا! تو شایسته‏ترین کسی هستی که ذکر و بندگی می‏شود. یاری دهنده‏ترین کسی هستی که [از او] طلب می‏شود. مهربانترین مالک هستی، بخشنده‏ترین کسی هستی که از او خواسته می‏شود. دارنده‏ترین بخشنده‏ای، تو فرمانروایی بی شریکی، یگان‌های بی‏همتایی. همه چیز زوال پذیر است جز تو (و روى گرامى تو). جز بااجازه خودت اطاعت نمی‏شوی، و جز با علم خودت مورد نافرمانی قرار نمی‏گیری، [با این وجود] اگر اطاعت شدی، پاداش می‏دهی، و اگر مورد نافرمانی قرار گرفتی، می‏آمرزی. نزدیکترین گواه و نگهدارنده‏ای. ‌حائل بین نفس‏ها بوده و زمام همه [۳]و ثبت اعمال و لغو آجال به دست توست. قلب‌ها در نزد تو برملا و نهان، آشکار است. حلال چیزی است که تو حلال کرده‏ای، و حرام، چیزی است که تو حرام نموده‏ای. دین آن چیزی است که تشریع نموده‏ای، و مخلوقات آفریده تو و بندگان بنده تو هستند. تو خداوند مهربان و با رحمتی. با [توسل] به نور صورت و روى تو که آسمان‌ها و زمین را روشن نموده، از تو می‏خواهم که در این بامداد مرا پذیرا باشی و با قدرت خودت، مرا از آتش جهنم نجات دهی».

«حَسْبِيَ اللهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْـعَرْشِ الْـعَظِيمِ» [سبع مرات].

«خداوندا مرا کفایت می‏کند، چون هیچ معبودی بحق جز او نیست، بر او توکل می‏کنم و او پروردگار عرش عظیم است». (هفت مرتبه).

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوْذ بكَ: مِنَ الْـهَمِّ وَالْـحَزَنِ، وَأَعُوذُ بِكَ: مِنَ الْـعَجْزِ وَالْـكَسَلِ، وَمِنَ الْـبُخْلِ وَالْـجُبُنِ، وَأَعُوذُ بِكَ: مِنْ غَلْبَةِ الدَّيْنِ وَقَهْرِ الرِّجَالِ».

«خداوندا! از غم و اندوه، ناتوانی و سستی، بخیلی و ترسویی، ماندن به زیر قرض و تسلط مردان [ظالم] به تو پناه می‏آورم».

«أَصْبَحْنَا وَأَصْبَحَ الْـمُلْكُ للهِ وَالْـكِبْرِيَاءُ وَالْـعَظْمَةُ وَالْــخَلْقُ وَالأَمْرُ، وَاللَّيْلُ وَالنَّهَارُ وَمَا يُضَحَّى فِيهِمَـا للهِ وَحْدَهُ».

«شب را به روز رسانیدیم در حالی که فرمانروایی، بزرگی، عظمت، آفریدن، راهنمایی کردن،‌ شب و روز و هرچه در این دو به سر می‏برد، تحت سیطره و حکم خداوند می‏باشد».

«اللَّهُمَّ اجْعَلْ أَوَّلَ هَذَا الْـيَوْمِ صَلاَحًا، وَأَوْسَطَهُ فَلاَحًا، وَآخِرَهُ نَجَاحًا، أَسْأَلُكَ خَيْرَي الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ».

«خداوندا! ابتدای امروز را صلاح [و نیکی]، وسط آن را رستگاری، و آخر آن را موفقیت قرار بده. ای مهربانترین مهربانان! نیکی دنیا و آخرت را از تو خواستارم».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الرِّضَا بَعْدَ الْـقَضَاءِ، وَبَرْدَ الْـعَيْشِ بَعْدَ الْـمَوْتِ، وَلَذَّةَ النَّظَرِ إِلَى وَجْهِكَ الْـكَرِيمِ، وَالشَّوْقَ إِلَى لِقَائِكَ، فِي غَيْر ضَرَّاءَ مُضِرَّةٍ وَلاَ فِتْنَةٍ مُضِلَّةٍ، وَأَعُوذُ بِكَ أَنْ أَظْلِمَ أَوْ أُظْلَمَ أَوْ أَعْتَدِيَ أَوْ يُعْتَدَى عَلَيَّ، أَوْ أَكْتَسِبَ خَطِيْئَةً أَوْ ذَنْبًا لاَ تَغْفِرُهُ».

«خداوندا! رضای بعد از قضا، و زندگی گوارای بعد از مرگ را، و لذت نگاه به روى گرامى [که لایق جلالش است] و شوق دیدار بدون ضرر آسیب رسان، و بدور از فتنه گمراه کننده را خوستارم. از اینکه ظلم کنم، و یا مورد ستم قرار بگیرم، و از اینکه تجاوز کنم، و یا مورد تجاوز قرار بگیرم، و یا لغزش و گناهی غیر قابل آمرزش مرتکب شوم، به تو پناه می‏آورم».

«اللَّهُمَّ فَاطِرَ السَّمَوَاتِ عَالِمَ الْـغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ ذَا الْـجَلاَلِ وَالإِكْرَامِ، إِنِّي أَعْهَدُ إِلَيْكَ فِي هَذِهِ الْـحَيَاةِ الدُّنْيَا وَأُشْهِدُكَ وَكَفَى بكَ شَهِيدًا: أَنِّي أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ وَحْدَكَ لا شَرِيكَ لَكَ، وَأَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُكَ وَرَسُوْلُكَ، وَأَشْهَدُ أَنَّ وَعْدَكَ حَقٌّ، وَلِقَاءَكَ حَقٌّ، وَالْـجَنَّةَ وَالنَّارَ حَقٌّ، وَأَنَّ السَّاعَةَ آتِيَةٌ لا رَيْبَ فِيْهَا، وَأَنَّكَ تَبْعَثُ مَنْ فِي الْـقُبُورِ، وَأَنَّكَ إِنْ تِكِلْنِي إِلَى نَفْسِي، تِكِلْنِي إِلَى ضَعْفٍ وَعَوْرَةٍ وَذَنْبٍ وَخَطِيْئَةٍ، وَأَنِّي لاَ أَثِقُ إِلاَّ برَحْمَتِكَ، فَاغْفِرْ لِي ذنُوبِي كُلَّهَا وَتُبْ عَلَيَّ، إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ».

«خداوندا! ای پدید آوردنده آسمان‌ها! ای آگاه به نهان و آشکار! ای بزرگوار و ارجمند! من در این زندگی دنیوی با تو پیمان می‏بندم و تو را گواه می‏گیرم - و گواهی تو کافی است - بر اینکه من شهادت می‏دهم که جز تو معبودی بحق نیست، یگانه و بی شریکی، و محمد صبنده و فرستاده توست، و شهادت می‏دهم که وعده تو، دیدار با تو، بهشت و جهنم، همه حقّند و قیامت بدون شک خواهد آمد، و تو مردگان را دوباره زنده می‏گردانی. اگر مرا به خود واگذاری، مرا به ناتوانی، عورت، گناه و لغزش واگذاشته‏ای، و من جز به رحمت تو اطمینان نمی‏یابم، پس همه گناهانم را بیامرز و توبه‏ام را بپذیر که همانا تو توبه پذیر و مهربانی».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بكَ مِنْ أَنْ أُرَدَّ إِلَى أَرْذلِ الْـعُمْرِ».

«خداوندا! از اینکه به پیری همراه با خرفتی گرفتار شوم، به تو پناه می‏آورم».

«اللَّهُمَّ اهْدِنِي لأَحْسَنِ الأَعْمَالِ، وَالأَخْلاقِ، لا يَهْدِي لأَحْسَنِهَا إِلاَّ أَنْتَ، وَاصْرِفْ عَنِّي سَيِّئَهَا، لا يَصْرِفُ عَنِّي سَيِّئَهَا إِلاَّ أَنْتَ».

«خداوندا! مرا به بهترین کردار و اخلاق هدایت کن، [که] کسی جز تو به آن هدایت نمی‏کند، و کردار و اخلاق بد را از من دور ساز، [که] کسی جز تو آن را دور نمی‏سازد».

«اللَّهُمَّ أَصْلِحْ لِي دِيْنِي، وَوَسِّعْ لِي فِي دَارِي، وَبَارِكْ لِي فِي رِزْقِي».

«‌خداوندا! دینم را اصلاح کن، سرایم را گشایش و رزقم را برکت ارزانی بفرما».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذ بكَ: مِنَ الْـقَسْوَةِ وَالْـغَفْلَةِ، وَالذِّلَّةِ وَالْـمَسْكَنَةِ، وَأَعُوذ بكَ: مِنَ الْـكُفْرِ وَالْـفُسُوقِ وَالشِّقَاقِ، وَالسُّمْعَةِ وَالرِّيَاءِ، وَأَعُوذ بكَ: مِنَ الصَّمَمِ وَالْـبَكَمِ وَالْـجُذَامِ وَسَيِّئِ الأَسْقَامُ».

‌«خداوندا! از سنگدلی و غفلت و پستی و نیازمندی، به تو پناه می‏آورم. و از حق پوشی، نافرمانی، بریدن [از دین]، بلند آوازگی و ریا به تو پناه می‏آورم. و از کری، لالی، خوره و بیماری‌های بد به تو پناه می‏آورم».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوْذ بكَ: مِنَ الْـهَدَمِ وَالتَّرَدِّي، وَمِنَ الْـغَرَقِ وَالْـحَرَقِ وَالْـهَرَمِ، وَأَعُوذ بكَ مِنْ أَنْ يَتَخَبَّطَنِيَ الشَّيْطَانَ عِنْدَ الْـمَوْتِ، وَأَعُوذ بكَ مِنْ أَنْ أَمُوتَ لَدِيغًا، وَأَعُوذُ بكَ مِنْ طَمْعٍ يَهْدِي إِلَى طَبْعٍ».

«خداوندا! از لغزش و ویرانی، از غرق شدن، آتش سوزی و [درد] پیری به تو پناه می‏آورم، و از اینکه شیطان مرا به هنگام مرگ گمراه کند، به تو پناه می‏آورم. و از اینکه در اثر گزیدن حیوانات [سمی] بمیرم، به تو پناه می‏آورم. و از حرصی که به سرشت تبدیل می‏شود، به تو پناه می‏آورم».

«اللَّهُمَّ إنِّي أَسْأَلُكَ الثَّبَاتَ فِي الأَمْرِ، وَالْـعَزِيمَةَ عَلَى الرُّشْدِ، وَأَسْأَلُكَ شُكْرَ نِعْمَتِكَ وَحُسْنَ عِبَادَتِكَ، وَأَسْأَلُكَ قَلْبًا سَلِيمًا وَلِسَانًا صَادِقًا، وَأَسْأَلُكَ مِنْ خَيْرِ مَا تَعْلَمُ وَأَعُوذ بكَ مِنْ شَرِّ مَا تَعْلَمُ، وَأَسْتَغْفِرُكَ مِمَّا تَعْلَمُ، وَأَنْتَ عَلاَّمُ الْـغُيُوبِ».

«خداوندا! ثبات در امر و پایداری بر هدایت را از تو خواستارم. و شکر نعمت و حسن عبادت را از تو خواستارم. و قلبی سالم و زبانی راستگو از تو می‏خواهم. و بهترین چیز را، از آنچه که به آن آگاهی، از تو خواستارم و از بدترینِ آنچه که می‏دانی، به تو پناه می‏آورم و از آنچه که خود به آن آگاهی، استغفار می‏نمایم و همانا تو آگاه به هر نهانی».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ: فِعْلَ الْـخَيْرَاتِ وَتَرْكَ الْـمُنْكَرَاتِ وَحُبَّ الْـمَسَاكِينِ، وَأَنْ تَغْفِرَ لِي وَتَرْحَمَنِي، وَإِذا أَرَدْتَ بِعِبَادِكَ فِتْنَةً فَتَوَفَّنِي إِلَيْكَ مِنْهَا غَيْرَ مَفْتُونٍ».

«خداوندا! انجام نیکی‏ها و ترک بدی‌ها، محبت بینوایان، مغفرت و رحمت را از تو خواستارم، و از تو می‏خواهم چنانچه خواستی فتنه‏ای به سراغ بندگانت بفرستی، مرا قبل از آلوده شدن به فتنه، به سوی خود بازگردانی».

«اللَّهُمَّ حَبِّبْنِي إِلَيْكَ وَإِلَى مَلائِكَتِكَ وَأَنْبِيَائِكَ وَجَمِيعَ خَلْقِكَ».

«خداوندا! مرا در نزد خودت، ملائکه، پیغمبران و جمیع مخلوقاتت، محبوب بگردان».

«اللَّهُمَّ اجْعَلْ حُبَّكَ أَحَبَّ إِلَيَّ مِنْ نَفْسِي وَأَهْلِي وَمَالِي وَوَلَدِي وَمِنَ الْـمَاءِ الْـبَارِدِ عَلَى الظَّمَأِ».

«خداوندا! محبت خودت را در نزد من از محبت نفس و اهل و مال و فرزند و آب سرد به هنگام تشنگی، دوست داشتنی‏تر بگردان».

«اللَّهُمَّ اجْعَلْ خَيْرَ عُمُرِي آخِرَهُ، وَخَيْرَ عَمَلِي خَوَاتِمَهُ، وَخَيْرَ أَيَّامِي يَوْمَ لِقَائِكَ».

«خداوندا! بهترین دوران زندگی‏ام را پایان عمر، بهترین کردارم را خاتمه آن، و بهترین روزم را روز دیدار با خودت قرار بده».

«اللَّهُمَّ إِِنِّي أَسْأَلُكَ عِيْشَةً نَقِيَّةً، وَمِيْتَةً سَوِيَّةً، وَمَرَدًّا غَيْرَ مَخْذُولٍ فَاضِحٍ».

«خداوندا! زندگی پاک! مرگی [سالم و] متعادل و بازگشتی بدور از شکست مفتضح را از تو خوستارم».

«اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي صَبُورًا وَاجْعَلْنِي شَكُورًا، وَاجْعَلْنِي فِي عَيْنِي صَغِيرًا وَفِي أَعْيُنِ النَّاسِ كَبِيرًا، رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَاهْدِنِي السَّبيلَ الأَقْوَمَ».

«خداوندا! مرا صبور، شکرگذار و در نزد خودم کوچک و در نزد مردم بزرگ بگردان. پروردگارا! مرا بیامرز، به من رحم کن و به درست‏ترین راه،‌ راهنمایی‏ام نما».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ: خَيْرَ الْـمَسْأَلَةِ، وَخَيْرَ الدُّعَاءِ، وَخَيْرَ النَّجَاحِ، وَخَيْرَ الثَّوَابِ، وَثبِّتْنِي وَثَقِّلْ مَوَازِينِي وَحَقِّقْ إِيْمَانِي، وَارْفَعْ دَرَجِتِي وَتَقَبَّلْ صَلاَتِي وَاغْفِرْ خَطِيئَاتِي، وَأَسْأَلُكَ الدَّرَجَاتِ الْـعُلَى مِنَ الْـجَنَّةِ، آمِين».

«خداوندا! بهترین درخواست، بهترین دعا، بهترین رستگاری و بهترین پاداش را از تو می‏خواهم، مرا ثابت قدم و کفه نیکی‏هایم را سنگینی ارزانی بفرما، ایمانم را محقق ساز، رتبه‏ام را ارتقا ‌ده، نمازم را مورد قبول و لغزش‌هایم را مورد آمرزش قرار بده، و درجات بالای بهشت را از تو خواستارم». (آمین).

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ: فَوَاتِحَ الْـخَيرِ وَخَوَاتِمَهَ وَجَوَامِعَهُ، وَأَوَّلَهُ وَآخِرَهُ، وَظَاهِرَهُ وَبَاطِنَهُ، وَالدَّرَجَاتِ الْـعُلَى مِنَ الْـجَنَّةِ. آمِين».

«خداوندا! شروع و پایان نیکی و جامع نیکی و اول و آخر و ظاهر و باطن آن و درجات بالای بهشت را از تو خواستارم». (آمین).

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ: خَيْرَ مَا آتِي، وخَيْرَ مَا أَفْعَلُ، وَخَيْرَ مَا بَطَنَ وَخَيْرَ مَا ظَهَرَ، وَأَسْأَلُكَ الدَّرَجَاتِ الْـعُلَى مِنَ الْـجَنَّةِ. آمِين».

«خداوندا! بهترین عمل، بهترین کردار،‌ بهترین نهان و آشکار و درجات والای بهشت را از تو خواستارم». (آمین).

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ: أَنْ تَرْفَعَ ذِكْرِي، وَتَضَعَ وِزْرِي، وَتُطَهِّرَ قَلْبي، وَتُحَصِّنَ فَرْجِي، وَتَغْفِرَ لِي ذنْبي، وَأَسْأَلُكَ الدَّرَجَاتِ الْـعُلَى مِنَ الْـجَنَّةِ. آمِين».

«خداوندا! از تو می‏خواهم که یاد [و نام] مرا بلند آوازه گردانی، گناهان را از روی من برداری، قلبم را پاک و فرجم را [از گناه] محافظت نمایی، گناهم را بیامرزی و درجات والای بهشت را از تو خواستارم». (آمین).

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ: أَنْ تُبَارِكَ لِي فِي سَمْعِي وَفِي بَصَرِي، وَفِي رُوحِي وَفِي خَلْقِي، وَفِي أَهْلِي وَفِي مَحْيَايَ وَفِي عَمَلِي، وَتَقَبَّلْ حَسَنَاتِي، وَأَسْأَلُكَ الدَّرَجَاتِ الْـعُلَى مِنَ الْـجَنَّةِ. آمِين».

«خداوندا! از تو می‏خواهم که در شنوایی، بینایی، روح،‌ کالبد، اهل و عیال و در زندگی و کردارم برکت قرار دهی، و نیکی‏هایم را پذیرا باش، و درجات بالای بهشت را از تو خواستارم».

«اللَّهُمَّ اغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَارْضَ عَنَّا، وَتَقَبَّلْ مِنَّا، وَأَدْخِلْنَا الْــجَنَّةَ وَنَجِّنَا مِنَ النَّارِ، وَأَصْلِحْ لَنَا شَأْنَنَا كُلَّهُ».

«خداوندا! ما را بیامرز، به ما رحم نما، و از ما راضی باش،‌ از ما بپذیر و ما را به بهشت، داخل و از آتش [جهنم] رهایی ده، و همه امور ما را اصلاح نما».

«اللَّهُمَّ لاَ تَدَعْ لَنَا ذَنْبًا إِلاَّ غَفَرْتَهُ، وَلاَ عَيْبًا إِلاَّ سَتَرْتَهُ، وَلاَ هَمًّا إِلاَّ فَرَّجْتَهُ، وَلاَ دَيْنًا إِلاَّ قَضَيْتَهُ، وَلاَ حَاجَةً مِنْ حَوَائِجِ الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ هِيَ لَكَ رِضًا وَلَنَا صَلاَحٌ، إِلاَّ قَضَيْتَهَا يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ».

«خداوندا! گناهی را از ما وامگذار، مگر اینکه آنرا بیامرزی. نه عیبی را، مگر اینکه بپوشانی. نه اندوهی را، مگر اینکه گشایش در آن قرار دهی. نه قرضی را، مگر اینکه آن را ادا کنی، و نه نیازی از نیازهای دنیوی و اخروی را، که مورد رضایت تو و به صلاح ماست، مگر اینکه آن را برآورده سازی، ای مهربانترین مهربانان!».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ: رَحْمَةً مِنْ عِنْدِكَ، تُهْدِي بهَا قَلْبِي، وَتَـجْمَعُ بهَا أَمْرِي وَتَلُمُّ بِهَا شَعْثِي، وتَـحْفَظُ بهَا غَائِبي، وَتَرْفَعُ بِهَا شَاهِدِي، وَتَبْيَضُّ بِهَا وَجْهِي، وَتُزَكِّي بِهَا عَمَلِي، وَتُلْهِمُنِي بِهَا رُشْدِي، وَتَرُدُّ بهَا الْـفَتِيْ وَتَعْصِمُنِي بهَا مِنْ كُلِّ سُوْءٍ».

«خداوندا! رحمتی از جانب تو می‏خواهم که با آن قلبم را هدایت، امورم را جمع و جور، پراکندگی‏ام را هماهنگ، [عزیز] غایبم را حفظ و [عزیز] حاضرم را بلند مرتبه، صورتم را با آن نورانی، و کردارم را پاک گردانی، راهیافتگی را الهام، جوانی‏ام را پربار و با آن مرا از هر بدی محافظت نمایی».

«اللَّهُمَّ أَعْطِنِي إِيمَانًا صَادِقًا، وَيَقِينًا لَيْسَ بَعْدَهُ كُفْرٌ، وَرَحْمةً أَنَالُ بِهَا شَرَفَ كَرَامَتِكَ فِي الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ».

«خداوندا! ایمانی صادق و یقینی که [تیشه به ریشه کفر می‏زند و] بعد از آن کفری نیست و رحمتی که مرا به قله کرامت تو در دنیا و قیامت می‏رساند، به من ارزانی بفرما».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْـفَوْزَ يَوْمَ الْـقَضَاءِ وَعَيْشَ السُّعُدَاءِ وَمَنْزِلَ الشُّهَدَاءِ، وَمُرَافَقَةَ الأَنْبيَاءِ وَالنَّصْرَ عَلَى الأَعْدَاءِ».

«خداوندا! رستگاری در روز دادرسی، زندگی چون خوشبختان، جایگاه شهیدان، همنشینی پیغمبران و پیروزی بر دشمنان را از تو خواستارم».

«اللَّهُمَّ أُنْزِلُ بِكَ حَاجَتِي وَإنْ قَصُرَ رَأْيِي وَضَعُفَ عِلْمِي وَعَمَلِي، افْتَقَرْتُ إِلَى رَحْمَتِكَ فَأَسْأَلُكَ يَا قَاضِيَ الأُمُورِ، وَيَا شَافِيَ الصُّدُورِ كَمَا تُجِيرُ بَيْنَ الْـبُحُورِ أَنْ تُجِيرَنِي مِنْ عَذَابِ السَّعِيرِ، وَمِنْ فِتْنَةِ الْـقُبُورِ، وَمِنْ دَعْوَةِ الثُّبُورِ».

«خداوندا! حاجتم را نزد تو می‏آورم اگر چه نظرم کوتاه و علم و عملم سست باشد. ای برآورنده حاجات! و ای شفا دهنده قلب‌ها! به رحمت تو نیاز پیدا کرده‏ام، پس از تو می‏خواهم که مرا از عذاب سوزان، فتنه قبر و درخواست هلاکت[در قیامت به خاطر شدت عذاب] برهانی، [و از ورود من به این جایگاه‌ها جلوگیری کنی] همچنانکه از در هم آمیختن دریاها جلوگیری می‏کنی».

«اللَّهُمَّ مَا قَصُرَ عَنْهُ رَأْيي، وَضَعُفَ عَنْهُ عَمَلِي وَعِلْمِي، وَلَمْ تَبْلُغْهُ مَسْأَلَتِي مِنْ خَيْرٍ وَعَدْتَهُ أَحْدًا مِنْ خَلْقِكَ، أَوْ خَيْرٍ أَنْتَ مُعْطِيهِ أَحَدًا مِنْ عِبَادِكَ، فَإِنِّي أَرْغَبُ إِلَيْكَ فِيْهِ، وَأَسْأَلُكَ إِيَّاهُ برَحْمَتِكَ يَا رَبَّ الْـعَالَمِينَ».

«خداوندا! هر خیری را که به ذهنم خطور نمی‏کند و عمل و علمم از رسیدن به آن قاصرند و درخواست من به آن سطح نرسیده که آن را بخواهد و تو آن را به یکی از مخلوقاتت وعده، و یا به یکی از بندگانت عطا کرده‏ای، من نیز با چشم امید به آن به تو روی می‏آورم، و ای پروردگار جهانیان! آن را از رحمت تو درخواست می‏نمایم».

«اللَّهُمَّ ذا الْـحَبْلِ الشَّدِيدِ، وَالأَمْرِ الرَّشِيدِ أَسْأَلُكَ: الأَمْنَ يَوْمَ الْـوَعِيدِ، وَالْـجَنَّةَ يَوْمَ الْـخُلُودِ، مَعَ الْـمُقَرَّبينَ الشُّهُودِ، الرُّكَّعِ السُّجُودِ، الْـمُوفِيْنَ بالْـعُهُودِ، إِنَّكَ رَحِيمٌ وَدُودٌ، تَفْعَلُ مَا تُرِيدُ».

«خداوندا! ای صاحب ریسمان محکم [نجات]! و ای صاحب امر به کمال رسیده! امنیت را در روز وعید داده شده، بهشت را - با همراهی مقربان حاضری که اهل رکوع و سجود و وفای به عهدند - در روز جاودانه از تو درخواست می‏کنم که همانا تو مهربان و با محبتی و هرچه بخواهی، انجام می‏دهی».

«سُبْحَانَ مَنْ لاَ يَنْبَغِي التَّسْبيحُ إِلاَّ لَهُ، سُبْحَانَ ذِي الْـفَضْلِ وَالنِّعَمِ، سُبْحَانَ ذِي الْـمَجْدِ وَالْـكَرَمِ، سُبْحَانَ الَّذِي أَحْصَى كُلَّ شَيْءٍ عِلْمُهُ».

«به پاکی می‏ستایم کسی را که تسبیح جز برازنده او نیست، به پاکی می‏ستایم کسی را که صاحب فضل و نعمت‌هاست. و به پاکی می‏ستایم کسی را که صاحب بزرگی و بخشش است و به پاکی می‏ستایم کسی را که علمش همه چیز را [احاطه] و برشمرده است».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ: الْـعَفْوَ وَالْـعَافِيَةَ وَالْـمُعَافَاةَ الدَّائِمَةَ، فِي الدِّينِ وَالدُّنْيَا وَالآخِرَةِ».

«خداوندا!‌ آمرزش، عافیت و بخشش همیشگی در دین، دنیا و آخرت را از تو خواستارم».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ: صِحَّةً فِي إِيْمَانٍ، وَإِيْمَاناً فِي حُسْنِ خُلُقٍ، وَنَجَاحًا يَتْبَعُهُ نَجَاحٌ، وَرَحْمَةً مِنْكَ وَعَافِيَةً مِنْكَ، وَمَغْفِرَةً مِنْكَ وَرِضْوَاناً».

«خداوندا! سلامتی را همراه با ایمان، ایمان را همراه با نیک خویی، و موفقیتهای پشت سر هم، رحمت، عافیت، آمرزش و رضایت تو را خواستارم».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ: الصِّحَّةَ وَالْـعِفَّةَ، وَحُسْنَ الْـخُلُقِ، وَالرِّضَا بِالْـقَدَرِ».

«خداوندا! سلامتی، پاکدامنی، نیک‏خویی و رضای به قضا را از تو خواستارم».

«اللَّهُمَّ اجْعَلْنَا: هَادِيْنَ مَهْدِيِّينَ، غَيْرَ ضَالِّينَ وَلاَ مُضِلِّينَ، سِلْمًا لأَوْلِيَائِكَ، حَرْبًا لأَعْدَائِكَ نُحِبُّ بحُبِّكَ مَنْ أَحَبَّكَ، وَنُعَادِي بِعَدَاوَتِكَ مَنْ عَادَاكَ».

«خداوندا! ما را هدایت کننده بگردان و هدایت یافته، نه گمراهِ، و نه گمراه کننده، و ما را نردبان [ترقی] دوستانت و دشمن [خونی] دشمنانت قرار بده تا به خاطر محبت تو دوست بداریم آنهایی که تو را دوست‌دارند، و در پرتو عداوت تو دشمنی کنیم با آنهایی که دشمن تو اند».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذ بكَ: مِنْ شَرِّ نَفْسِي، وَمِنْ شَرِّ كُلِّ دَابَّةٍ أَنْتَ آخِذٌ بِنَاصَيَتِهَا، إِنَّ رَبِّي عَلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٌ».

«خداوندا! از شر نفس و شر هر جنبنده‏ای که زمامش در دست توست، به تو پناه می‏آورم که همانا پروردگارم بر راه راست می‏باشد[ و به آن هدایت می‏کند]».

«اللَّهُمَّ فَارِجَ الْـهَمِّ وَكَاشِفَ الْـغَمِّ، مُجِيبَ دَعْوَةِ الْــمُضْطَرِّينَ، رَحْمَنَ الدًّنْيَا وَالآخِرَةِ وَرَحِيمَهُمَا، ارْحَمْنِي رَحْمَةً تُغْنِيْنِي بِهَا عَنْ رَحْمَةِ مَنْ سِوَاكَ».

«خداوندا! ای گشایش دهنده اندوه و غم! ای اجابت کننده دعای گرفتاران! ای رحمان دنیا و آخرت و رحیم هر دو! به من رحمی کن که با آن مرا از رحمت غیر خود بی نیاز کنی».

«أَصْبَحْنَا بِاللهِ الَّذِي لَيْسَ شَيْءٌ مِنْهُ مُمْتَنِعٌ وَبِعِزَّةِ اللهِ لاَ تُرَامُ وَلاَ تُضَامُ، وَبِسْلْطَان اللهِ الْـمَنِيْعِ نَحْتَجِبُ، وَبأَسْمَاءِ اللهِ الْـحُسْنَى كُلِّهَا، عَائِذًا باللهِ مِنَ الأَبَالِسَةِ، وَمِنْ شَرِّ شَيَاطِينِ الإِنْسِ وَالْـجِنِّ، وَمِنْ شَرِّ كُلِّ مُعْلِنٍ أَوْ مُسِرٍّ، وَمِنْ شَرِّ مَا يَكْمُنُ بِاللَّيْلِ وَيَخْرُجُ بِالنَّهَارِ، أَوْ يَكْمُنُ بالنَّهَارِ وَيَخْرُجُ باللَّيْلِ وَمِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ وَذرَأَ وَبَرَأَ، وَمِنْ شَرِّ إِبْلِيْسَ وَجُنُودِهِ، وَمِنْ شَرِّ كُلِّ دَابَّةٍ أَنْتَ آخِذٌ بَنَاصِيَتِهَا».

«شب را با [یاد] خدایی که چیزی از دسترس او خارج نیست به صبح رسانیدیم، و عزت خدایی که مورد [سوء] قصد و ستم واقع نمی‏شود، و قدرت بازدارنده الهی و اسم‌های والای او را حجابی [برای پرهیز از گناهان] قرار می‏دهیم در حالی که از شر ابلیس‏ها و شیاطین انس و جن و از شر هر آشکار کننده و مخفی کننده شر، و از شر آنچه در شب شرّش را می‏پوشاند، و در روز خارج می‏سازد، و یا در روز می‏پوشاند و در شب خارج می‏نماید، و از شر هر آنچه که خداوند پدید آورده و ‌خلق نموده و آفریده، و از شر ابلیس و لشکریانش و از شر هر جنبنده‏ای که زمامش به دست خداست، به خدا پناه می‏بریم».

«أَعُوْذ باللهِ مِمَّا اسْتَعَاذ بهِ مُوسَى وَعِيسَى وَإِبْرَاهِيمُ الَّذِي وَفَّى، وَمِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ وَذرَأَ وَبَرَأَ، وَمِنْ شَرِّ إِبْلِيْسَ وَجُنُودِهِ، وَمِنْ شَرِّ مَا يُتَّقَي».

«از آنچه که موسی و عیسی و ابراهیم وفا کننده به عهد از آن به خدا پناه بردند، و از شر آنچه خلق نموده و پدید آورده و آفریده، و از شر ابلیس و لشکریانش و از شر آنچه که از آن پرهیز می‏شود،‌ به خدا پناه می‏برم».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ: خَيْرَ مَا عِنْدَكَ وَأَفْضِ عَلَيَّ مِنْ فَضْلِكَ، وَانْشُرْ عَلَيَّ مِنْ رَحْمَتِكَ وَأَنْزِلْ عَلَيَّ مِنْ بَرَكَاتِكَ».

«خداوندا! بهترین‏های نزد خودت را از تو می‏خواهم. [خداوندا!] از فضل خودت بر من بباران،‌ رحمت خودت را بر من بگستران و برکات خودت را بر من فرو فرست».

«اللَّهُمَّ لَكَ الْـحَمْدُ كُلُّهُ، وَلَكَ الْـمُلْكُ كُلُّهُ وَبِيَدِكَ الْـخَيْرُ كُلُّهُ، وَإِلَيْكَ يُرْجَعُ الأَمْرُ كُلُّهُ عَلانِيَتُهُ وَسِرُّهُ، فَأَهْلٌ أَنْتَ أَنْ تُحْمَدَ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ».

«خداوندا! ستایش همه‏اش شایسته توست، فرمانروایی،‌ همه‏اش در دست توست. خیر،‌ همه‏اش به دست توست. همه امور، آشکار و نهان‌، به سوی تو باز می‏گردد. پس تو شایسته ستایشی که بر همه چیز توانایی».

«اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي جَمِيعَ مَا مَضَى مِنْ ذُنُوبي، وَاعْصِمْنِي فِيْمَا بَقِيَ مِنْ عُمُرِي، وَارْزُقْنِي عَمَلاً زَاكِيًا تَرْضَى بهِ عَنِّي».

«خداوندا!‌ همه گناهان گذشته‏ام را بیامرز، و مرا در آنچه از عمرم باقی مانده، ‌محافظت بفرما و عمل پاکی که باعث رضایت توست، نصیبم کن».

«اللَّهُمَّ إِنِّي ضَعِيفٌ فَقَوِّنِي فِي رِضَاكَ، وَخُذْ إِلَى الْـخَيْرِ بنَاصِيَتِي، وَاجْعَلِ الإِسْلاَمَ مُنْتَهَى رَجَائِي».

«خداوندا! من ضعیفم پس در پرتو رضایت خود، مرا قوی گردان، مهارم را به سوی نیکی بکشان، و اسلام [= تسلیم امر خدا شدن] را بالاترین آرزویم قرار بده».

«اللَّهُمَّ إِنِّي ضَعِيفٌ فَقَوِّنِي، وَإِنِّي ذلِيلٌ فَأَعِزَّنِي، وَإِنِّي فَقِيرٌ فَأَغْنِنِي».

«خداوندا! ‌من ضعیفم پس مرا قوت بده، فرومایه‏ام پس مرا عزت بده، و فقیرم پس مرا بی‏نیاز گردان».

«اللَّهُمَّ قَاتِلِ الْـكَفَرَةَ الَّذِينَ يُكَذِّبُونَ رُسُلَكَ، وَيَصُدُّونَ عَنْ سَبيلِكَ، وَاجْعَلْ عَلَيْهِمْ رِجْزَكَ وَعَذَابَكَ».

«خداوندا! کفاری را که پیامبرانت را تکذیب و [مردم را] از راه تو باز می‏دارند، نابود گردان، و بلا و عذاب خود را بر آنان فرو فرست».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذ بكَ مِنَ: الطَّعْنِ، وَالطَّاعُونِ، وَالْـوَبَاءِ، وَعَظِيمَ الْـبَلاءِ، فِي النَّفْسِ وَالأَهْلِ وَالَمَالِ وَالْـوَلَدِ، اللهُ أَكْبَرُ، اللهُ أَكْبَرُ، اللهُ أَكْبَرُ مِمَّا نَخَافُ وَنَحْذَرُ، اللهُ أَكْبَرُ، اللهُ أَكْبَرُ، اللهُ أَكْبَرُ عَدَدَ ذُنُوبنَا حَتَّى تُغْفَرَ».

«‌خداوندا! از زخم، طاعون، وبا و بلای بزرگ در وجود خودم و در اهل، مال و فرزندم، به تو پناه می‏آورم. خدا بزرگتر است، خدا بزرگتر است، خدا بزرگتر است از آنچه از آن می‏ترسیم و بر حذر می‏داریم، خدا بزرگتر است، خدا بزرگتر است، خدا بزرگتر است از تعداد گناهانمان پس آمرزیده می‏شوند».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوْذ بكَ: مِنَ الطَّعْنِ وَالطَّاعُونِ وَمِنْ هُجُومِ الْـبَلاَءِ، وَمِنْ مَوْتِ الْـفَجْأَةِ وَمِنْ سَعْرَةِ الْـحُمَّى، وَمِنْ سُوْءِ الْـقَضَاءِ وَمِنْ شَرِّ الْـبَلاءِ، وَنَعُوذُ بكَ مِنْ دَرَكِ الشَّقَاءِ وَشَمَاتَةَ الأَعْدَاءِ، يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ يَا ذا الْـجَلالِ وَالإِكْرَامِ، اكْشِفْ عَنَّا الْـعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ، اصْرِفَ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَ إِنَّ عَذَابَهَا كَانَ غَرَامًا، رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنْفُسَنَا وَإِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْـخَاسِرِينَ برَحْمَتِكَ يَا رَبَّ الْـعَالَمِينَ يَا اللهُ يَا حَافِظُ يَا اللهُ يَا رَافِعُ».

«خداوندا! از زخم،‌ طاعون،‌ هجوم بلا،‌ مرگ ناگهانی، تب شدید، سوء‌ تقدیر و شر بلا به تو پناه می‏آورم. و از بدبختی خود و خوشحال شدن دشمنان به تو پناه می‏آوریم. ای زنده پا برجا! ای ارجمند و بزرگوار! عذاب را از ما دور کن که ما اهل ایمانیم، و عذاب جهنم را از ما بازدار که عذاب آن هلاک‏کننده است. پروردگارا! ما به خود ستم ورزیده‏ایم و اگر به رحمت خودت ما را مورد مغفرت قرار ندهی و به ما رحم نکنی، از زمره زیانکاران خواهیم بود. ای پروردگار جهانیان! ای الله! ای نگهدارنده! ای الله! ای رفعت دهنده!».

«اللَّهُمَّ عَجِّلْ لأَوْلِيَائِكَ الْـفَرَجَ وَالْـعَافِيَةَ وَزِدْ لِي فِي حَياتِي، فَإِنَّكَ أَنْتَ اللهُ الَّذِي يَهِبُ عَيْشَ الأَبَدِ لأَهْلِ الآخِرَةِ، فَهَبْ لِي عُمُرًا طَوِيلاً مَدِيدًا وَعَيْشًا مَزِيدًا فِي عَافِيَتِكَ وَرِضَاكَ؛ فَإِنَّكَ وَلِيُّ ذَلِكَ، وَالْـقَادِرُ عَلَيْهِ فِي الدُّنْيِا وَالآخِرَةِ».

«خداوندا! هرچه سریعتر گشایش و عافیت را به دوستانت ارزانی ده، و در [برکت] زندگی‏ام بیفزا، همانا تو زندگی جاودانه را به اهل آخرت می‏بخشی پس عمری طولانی و مدت‌دار و پرعافیت و مورد رضایت خود را به من ارزانی ده که تو عهده‌دار آن هستی و در دنیا و آخرت توانای بر آنی».

«أَعُوذ بكَلِمَاتِ اللهِ التَّامَّاتِ مِنْ غَضَبِهِ وَأَلِيمِ عِقَابِهِ وَشَرِّ عِبَادِهِ، وَمِنْ شَرِّ هَمْزَاتِ الشَّيَاطِينِ وَأَنْ يَحْضُرُونِ».

«از خشم خدا، جزای دردناکش، شر بندگانش، و از شر وسوسه‏های شیطان و حاضر شدنشان به کلمات کامل خداوند پناه می‏برم».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذ بوَجْهِكَ الْـكَرِيمِ وَكَلِمَاتِكَ التَّامَّةِ مِنْ شَرِّ مَا أَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهِ».

‌«خداوندا! به روى گرامى تو [که لایق جلال و کمال تو است] و کلمات کامل تو از شر هر آنچه که پیشانیش [= زمامش] به دست توست، به تو پناه می‏آورم».

«اللَّهُمَّ أَنْتَ تَكْشِفُ الْـمَأْثمَ وَالْـمَغْرَمَ».

«خداوندا! تو برطرف کننده گناه و خسرانی».

«اللَّهُمَّ لا يُهْزَمُ جُنْدُكَ وَلا يُخْلَفُ وَعْدُكَ سُبْحَانَكَ وَبحَمْدِكَ، تَحَصَّنْتُ باللهِ الَّذِي لا إِلَهَ إِلاَّ هُوَ إِلَهِي وَإِلَهُ كُلِّ شَيْءٍ، وَاعْتَصَمْتُ بِرَبِّي وَرَبِّ كُلِّ شَيْءٍ، وَتَوَكَّلْتُ عَلَى الْـحَيِّ الَّذِي لاَ يَمُوتُ، وَاسْتَدْفَعْتُ الشَّرَّ كُلَّهُ بلاَ حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلاَّ باللهِ الْـعَلِيِّ الْـعَظِيْمِ، حَسْبيَ اللهُ وَنِعْمَ الْـوَكِيْلُ، حَسْبيَ الرَّبُّ مِنَ الْـعِبَادِ، حَسْبيَ الْـخَالِقُ مِنَ الْـمَخْلُوقِينَ، حَسْبيَ الرَّازِقُ مِنَ الْـمَرْزُوقِينَ، حَسْبيَ اللهُ وَكَفَى، سَمِعَ اللهُ لِمَنْ دَعَا، لَيْسَ وَرَاءَ اللهِ مُنْتَهَى، لا إِلَهَ إِلاَّ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ، وَهُوَ رَبُّ الْـعَرْشِ الْـعَظِيمِ».

«‌خداوندا! لشکر تو شکست ناپذیر و وعده‏ات تخلف ناپذیر است، تو را به پاکی یاد و ستایش می‏کنم. در [دژ] خدایی پناه گرفته‏ام که هیچ معبودی بحق جز او نیست، معبود من و معبود همه چیز است. و به پروردگار خود و پروردگار همه چیز چنگ زده‏ام. و بر زنده‏ای توکل کرده‏ام که نمی‏میرد و هر شری را با «لا حول ولا قوة‌ إلاََّّ بالله العلي العظيم»هیچ دگرگونی و هیچ قدرتی جز از ناحیه خداوند والای بزرگ نیست. دفع نموده‏ام. خدا مرا بس و او بهترین حامی است. پروردگار مرا از بندگان کفایت می‏کند آفریننده مرا از آفریدگان کفایت می‏کند. روزی دهنده مرا از روزی داده شدگان کفایت می‏کند. خدا مرا کفایت می‏کند و همین بس. خدا دعای دعاکننده را می‏شنود و در ورای او پایانی نیست. هیچ معبودی بحق جز او نیست، بر او توکل نموده‏ام و او پروردگار عرش عظیم است».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَشْكُو إِلَيْكَ ضَعْفَ قُوَّتِي وَقِلَّةَ حِيلَتِي، وَهَوَانِي عَلَى النَّاسِ، برَحْمَتِكَ يَا رَبَّ الْـعَالَمِينَ، أَنْتَ رَبُّ الْـمُسْتَضْعَفِينَ وَأَنْتَ رَبِّي إِلَى مَنْ تَكِلُنِي؟ إِلَى بَعِيدٍ يَتَجَهَّمُنِي أَوْ إِلَى عَدُوٍّ مَلَّكْتَهُ أَمْرِي؟ إِنْ لَمْ يَكُنْ بكَ غَضَبٌ عَلَيَّ فَلا أُبَالِي، وَلَكِنَّ عَافِيَتَكَ أَوْسَعُ لِي مِنْ ذُنُوبي، أَسْأَلُكَ بنُورِ وَجْهِكَ الَّذِي أَشْرَقَتْ لُهُ الظُّلُمَاتُ، وَصَلَحَ عَلَيْهِ أَمْرُ الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ مِنْ أَنْ يَحِلَّ بي سَخْطُكُ أَوْ يَنْزِلَ عَلَيَّ عَذَابُكَ، لَكَ الْـعُتْبَى حَتَّى تَرْضَى، وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلاَّ بكَ».

«خداوندا! گلایه ضعف توان، کمی چاره اندیشی و خواری در نزد مردم را به نزد تو و به [بارگاه] رحمت تو می‏آورم. ای پروردگار جهانیان! تو پروردگار بینوایانی و تو پروردگار منی، مرا به که وا می‏گذاری؟‌به [آشنای] دوری که با من ترشرویی می‏کند؟ و یا دشمنی که بر من مسلط می‏کنی؟ [با این وجود] اگر از من عصبانی نباشی، پروایی نیست ولی آمرزش تو وسیع‏تر از گناهان من است. ‌به نور تو که تاریکی‏ها را روشن و امور دنیا و آخرت را به صلاح آورده، [توسل کرده و] از تو می‏خواهم مرا از اینکه مورد خشم تو و یا محل نزول عذابت قرار بگیرم، [حفظ نمایی] ملامت کردن حق توست مگر رضایت تو کسب شود و هیچ دگرگونی و قدرتی جز از ناحیه تو نیست».

«اللَّهُمَّ عَلِّمْنِي مَا يَنْفَعُنِي، وَانْفَعْنِي بمَا عَلَّمْتَنِي، وَزِدْنِي عِلْمًا».

«‌خداوندا! علمی به من بیاموز که به من سود برساند و از آنچه مرا آموخته‏ای،‌ بهره‏مند گردان و بر علمم بیفزای».

«اللَّهُمَّ يَا مُعِلِّمَ إِبْرَاهِيمَ عَلِّمْنِي، وَيَا مُفَهِّمَ سُلَيْمَانَ فَهِّمْنِي».

«خداوندا! ای معلم ابراهیم! مرا علم بیاموز، و ای تفهیم کننده سلیمان! مرا فهم ارزانی ده».

«اللَّهُمَّ اجْعَلْ لِي وَلِلْمُسْلِمِينَ مِنْ كُلِّ هَمٍّ فَرَجًا، وَمِنْ كُلِّ ضِيْقٍ مَخْرَجًا، وَمِنْ كُلِّ بَلاءٍ عَافِيَةً».

«خداوندا برای من و مسلمانان در هر اندوهی، گشایشی، و بر هر تنگنایی، گریزگاهی و از هر بلایی، عافیتی عطا کن».

«اللَّهُمَّ مَنْ أَرَادَ الْـمُسْلِمِينَ بسُوءٍ فَاشْغِلْهُ فِي نَفْسِهِ».

«خداوندا! هرکس نسبت به مسلمانان سوء قصدی‌دارد، او را به خودش مشغول ساز».

«اللَّهُمَّ إِنَّا نَدْرَأُ بكَ فِي نُحُورِهِمْ وَنُعُوذ بكَ مِنْ شُرُورِهِمْ».

«خداوندا! به [کمک تو] بر آنها [دشمنان] می‏تازیم و از شرشان به تو پناه می آوریم».

«اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي وَلِوَالِدَيَّ وَلِلْمُسْلِمِينَ وَالْـمُسْلِمَاتِ وَالْـمُؤْمِنِينَ وَالْـمُؤْمِنَاتِ الأَحْيَاءِ مِنْهُمْ وَالأَمْوَاتِ إِنَّكَ قَرِيبٌ مُجِيبُ الدَّعْوَاتِ رَبَّ الْـعَالَمِينَ».

«خداوندا! مرا، پدر و مادرم را و مردان و زنان مسلمان و با ایمان را، چه زنده و چه مرده، بیامرز که تو نزدیک و اجابت کننده دعایی، ای پروردگار جهانیان!».

«اللَّهُمَّ طَهِّرْ قَلْبي مِنَ النِّـفَاقِ، وَعَمَلِي مِنَ الرِّيَاءِ، وَلِسَانِي مِنَ الْـكَذِبِ، وَعَيْنِي مِنَ الْـخِيَانَةِ، إِنَّكَ تَعْلَمُ خَائِنَةَ الأَعْيُنِ وَمَا تُخْفِي الصُّدُورِ».

«خداوندا! قلبم را از دو رویی، کردارم را از ریا، زبان و گفتارم را از دروغ، و چشمم را از خیانت پاک بگردان، چرا که تو آگاهی به آنچه چشم در آن خیانت می‏کند و آنچه که قلب‌ها مخفی می‏نمایند».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ نَفْسًا مُطْمَئِنَّةً بلِقَائِكَ وَتَقْنَعُ بِعَطَائِكَ وَتَرْضَى بِقَضَائِكَ».

«خداوندا! نفسی را از تو می‏خواهم که به دیدارت آرام بگیرد، به ببخشش تو، قانع و به قضای تو راضی باشد».

«اللَّهُمَّ إِنَّكَ تَعْلَمُ سِرِّي وَعَلاَنِيَتِي فَاقْبَلْ مَعْذِرَتِي، وَتَعْلَمُ حَاجَتِي فَأَعْطِنِي سُؤْلِي».

«خداوندا! تو به نهان و آشکار من آگاهی پس عذرم را بپذیر، و به حاجتم دانایی پس درخواستم را عطا بفرما».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ إِيْمَانًا يُبَاشِرُ قَلْبي، وَيَقِيْنًا صَادِقًا حَتَّى أَعْلَمَ أَنَّهُ لَنْ يُصِيبَنِي إِلاَّ مَا كَتَبْتَ لِي، وَأَنَّ مَا أَصَابَنِي لَمْ يَكُنْ لِيُخْطِئَنِي وَمَا أَخْطَأَنِي لَمْ يَكُنْ لِيُصِيبَنِي».

«خداوندا! ایمانی را از تو خواستارم که یار همیشگی قلب من باشد. و یقینی صادقی را خواستارم که در پرتو آن بدانم جز آنچه شما مقدر فرموده‏ای، به من نمی‏رسد و بدانم آنچه به من رسیده،‌ نمی‏توانسته که نرسد، و آنچه به من نرسیده، نمی‏توانسته که برسد».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ إِيمَانًا أَهْتَدِي بهِ، وَنُورًا أَقْتَدِي بهِ، وَرِزْقًا حَلاَلاً أَكْتَفِي بهِ».

«خداوندا! ایمانی را از تو خواستارم که با آن هدایت یابم،‌ و نوری را، که از آن پیروی کنم و روزی حلالی را، که به آن قناعت نمایم».

«اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي أُحِبُّكَ بقَلْبي كُلِّهِ، وَأُرْضِيكَ بجُهْدِي كُلِّهِ».

«خداوندا! کاری کن که با همه قلبم تو را دوست بدارم، و با کل سعی و تلاشم رضایت تو را بجویم».

«اللَّهُمَّ اجْعَلْ حُبِّي كُلَّهُ وَسَعْيِي كُلَّهُ فِي مَرْضَاتِكَ».

«خداوندا! کاری کن که همه محبت و تلاشم در راستای رضایت تو باشد».

«اللَّهُمَّ مَا زَوَيْتَ عَنِّي مِمَّا أُحِبُّ فَاجْعَلْهُ قُوَّةً لِي فِيمَا تُحِبُّ، وَاجْعَلْنِي لَكَ كَمَا تُحِبُّ».

«خداوندا! آنچه را از دوست داشتنی‏هایم که از من دور کرده‏ای،‌ آن را نیرویی برای انجام آنچه دوست‌داری تبدیل بگردان، و مرا برای خودت، آنگونه کن که دوست‌داری».

«سُبْحَانَ اللهِ مِلْءَ الْـمِيْزَانِ وَمُنْتَهَى الْـعِلْمِ وَمَبْلَغَ الرِّضَا وَزِنَةَ الْـعَرْشِ، وَلا إِلَهَ إِلاَّ اللهُ مِلْءَ الْـمِيْزَانِ وَمُنْتَهَى الْـعِلْمِ وَمَبْلَغَ الرِّضَا وَزِنَةَ الْـعَرْشِ، وَاللهُ أَكْبَرُ مِلْءَ الْـمِيزَانِ وَمُنْتَهَى الْـعِلْمِ وَمَبْلَغَ الرِّضَا وَزِنَةَ الْـعَرْشِ».

«خدا را به اندازه ظرفیت ترازوی [قیامت]،‌ نقطه پایان علم، اوج رضایت و سنگینی عرش به پاکی یاد می‏کنم. هیچ معبودی بحق جز خدا نیست [و وجود شریک برای خدا را انکار می‏کنم] به اندازه ظرفیت ترازوی[قیامت]، نقطه پایان علم و اوج رضایت و سنگینی عرش. خدا بزرگ است [و به بزرگی او اقرار می‏کنم] به انداره ظرفیت ترازوی [قیامت]، نقطه پایان علم، اوج رضایت و سنگینی عرش».

«اللَّهُمَّ إِنَّكَ عِلِمْتَ مَا تَحْتَ أَرْضِكَ كَعِلْمِكَ بـمَا فَوْقَ عَرْشِكَ، وَكَانَتْ وَسَاوِسُ الصُّدُورِ كَالْـعَلانِيَةِ عِنْدَكَ، وَعَلانِيَةُ الْـقَوْلِ كَالسِّرِّ فِي عِلْمِكَ، وَانْقَادَ كُلُّ شَيْءٍ لِعَظْمَتِكَ، وَخَضَعَ كُلُّ سُلْطَانٍ لِسُلْطَانِكَ، وَصَارَ أَمْرُ الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ كُلُّهُ بيَدَيْكَ، اجْعَلْ لِي مِنْ كُلِّ هَمٍّ وَغَمٍّ أَصْبَحْتُ فِيهِ فَرَجًا وَمَخْرَجًا».

«خداوندا! آگاهی‏ات به آنچه زیر زمین است بسان آگاهی‏ات به آنچه بالای عرش است می‏باشد. وسوسه‏های درون سینه‏ها، در پیشگاه تو همچو عیان است. گفتار آشکار در علم تو با راز نهان فرقی ندارد، همه چیز مطیع بزرگی تو است، هر فرمانروایی در برابر فرمانروایی تو سر تسلیم فرود آورده، و امور دنیا و آخرت، همه در دست توست،‌ [خداوندا!] برای من در هر اندوه و تنگنایی،‌ گشایش و گریزگاهی قرار بده».

«اللَّهُمَّ إِنَّ عَفْوَكَ عَنْ ذُنُوْبي، وَتَجَاوُزَكَ عَنْ خَطِيْئَتِي، أَطْمَعَنِي أَنْ أَسْأَلَكَ مَا لا أَسْتَوْجِبُهُ مِمَّا قَصَّرْتُ فِيهِ، أَدْعُوْكَ آمِنًا وَأَسْأَلُكَ مُسْتَأْنِسًا، وَإِنَّكَ لَلْمُحْسِنُ إِلَيَّ وَإِنِّي لَلْمُسِيْءُ إِلَى نَفْسِيْ فِيْمَا بَيْنِي وَبَيْنَكَ، تَتَوَدَّدُ إِلَيَّ بالنِّعَمِ وَأَتَبَغَّضُ إِلَيْكَ بالْـمَعَاصِي، وَلَكِنَّ الثِّقَةَ بكَ حَمَلَتْنِي عَلَى الْـجَرَاءَةِ عَلَيْكَ، فَعُدْ بفَضْلِكَ وَإِحْسَانِكَ عَلَيَّ إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ، لا إِلَهَ غَيْرُكَ، وَالْـبَدِيعُ لَيْسَ قَبْلَكَ شَيْءٌ، وَالدَّائِمُ غَيْرُ الْـغَافِلِ، وَالَّذِي لا يَمُوتُ وَخَالِقُ مَا يُرَى وَمَا لا يُرَى، وَكُلَّ يَوْمٍ أَنْتَ فِي شَأْنٍ، وَسِعْتَ اللَّهُمَّ كُلَّ شَيْءٍ رَحْمَةً وَّعِلْمًا، يَا رَحْمنُ، يَا رَحِيمُ، يَا كَرِيمُ، يَا أَحَدُ، يَا صَمَدُ، يَا حَيُّ، يَا مُحْيِي، يَا قَيُّومُ، لا إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، يَا رَبَّنَا إِنَّا عَبيدُكَ وَفِي سَبيلِكَ، اجْعَلْ لَنَا السَّبيلَ إِلَى كُلِّ خَيْرٍ».

«‌خداوندا! قلم عفو تو برگناهانم و گذشت تو از لغزش‌هایم، مرا به طمع واداشته تا آنچه را که در آن کوتاهی نموده و شایسته‏اش نیستم، از تو درخواست نمایم:‌ با ایمان و آرامش تو را می‏خوانم در حالی که تو همیشه به من نیکی می‏کنی و من همیشه نسبت به آنچه بین من و توست، در حق خودم بدی می‏کنم. تو با نعمت‌هایت ایجاد محبت، و من با گناهانم ایجاد نفرت می‏نمایم، ولی اطمینان به تو این جرأت را به من داده است، پس با فضل و نیکی‏ات دوباره مرا پذیرا باش که همانا توبه‏پذیر و مهربانی. هیچ معبودی بحق جز تو نیست و پدید آوردنده‏ای قبل از تو نبوده است. خدای همیشگی که مرگ ندارد و آفریننده همه آن چیزهایی است که دیده می‏شوند و دیده نمی‏شوند [قطعاً]، غافل نیست. تو هر روز بر کاری هستی. خداوندا! رحمت و علم تو همه چیز را در برگرفته است. ای رحمان! ای مهربان! ای بخشنده! ای یگانه! ای بی‏نیاز! ای زنده! ای زنده‏کننده! و ای پا برجا! هیچ معبودی بحق جز تو نیست. پروردگارا! ما بندگان تو و بر راه تو هستیم، راه رسیدن به هر خیری را بر روی ما بگشای».

«اللَّهُمَّ حَنِّنْ عَلَيَّ عِبَادَكَ وَإِمَاءَكَ، أَغْنِنِي عَنْ شِرَارِ عِبَادِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ، يَا وَدُودُ يِا ذا الْـعَرْشِ الْـمَجِيدُ يا فَعَّالاً لِمَا يُرِيدُ أَسْأَلُكَ بعِزِّكَ الَّذِي لا يُرَامُ، وَبـمُلْكِكَ الَّذِي لا يُضَامُ وَبنُورِكَ الَّذِي مَلأَ أَرْكَانَ عَرْشِكَ أَنْ تَكْفِيَنِي شَرَّ كَذَا وَكَذَا يَا مُغِيثُ أَغِثْنِي، يَا مُغِيثُ أَغِثْنِي، يَا مُغِيثُ أَغِثْنِي».

«خداوندا! بندگان و کنیزانت را نسبت به من مهربان و مرا از بندگان شرورت بی‏نیاز بگردان. ای مهربانترین مهربانان! ای با محبت! ای صاحب عرش با عظمت! ای آنکه هرچه بخواهی،‌ انجام دهی!‌ با [توسل به] قدرت تو که مورد [سوء] قصد قرار نمی‏گیرد و فرمانروایی تو که ستم نمی‏پذیرد و نور تو که ارکان عرشت را پر نموده است، از تو می‏خواهم که مرا از شر... [۴]نگهداری. ای یاری دهنده! یاری‏ام ده. ای یاری دهنده! یاری‏ام ده. ای یاری دهنده! یاری‏ام ده».

«أَعُوذ بعَزَّةِ اللهِ وَعَظْمَتِهِ وَبعِزَّةِ اللهِ وَقُدْرَتِهِ وَبعِزَّةِ اللهِ وَسُلْطَانِهِ وَبعِزِّ جَلالِ اللهِ وَبعِزِّ اللهِ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ، وَذرَأَ وَبَرَأَ، وَمِنْ شَرِّ مَا تَحْتَ الثَّرَى، وَمِنْ شَرِّ كُلِّ دَابَّةٍ رَبِّي آخِذٌ بنَاصِيَتِهَا، إِنَّ رَبِّي عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ، وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلاَّ باللهِ الْـعَلِيِّ الْـعَظِيمِ، مَلْجَأِ كُلِّ هَارِبٍ وَمَأْوَى كُلِّ خَائِفٍ، لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلاَّ باللهِ الْـعَلِيِّ الْـعَظِيمِ، أَقِي بهَا نَفْسِي وَدِيْنِي وَأَهْلِي وَمَالِي، وَجَمِيعَ نِعْمِ إِلَهِي وَمَوْلايَ وَسَيِّدِي عِنْدِي».

«به عزت و عظمت خدا، عزت و قدرت خدا،‌ عزت و سلطه خدا، ‌عزت شکوه خدا و عزت خدا پناه می‏برم از شر آنچه که خلق کرده،‌ پدیده آورده و آفریده است و از شر آنچه در زیر خاک است و از شر هر جنبنده‏ای که زمامش به دست پروردگارم می‏باشد. همانا پروردگارم بر راهی مستقیم بوده و هیچ دگرگونی و قدرتی جز از ناحیه خداوند والا و بزرگ وجود ندارد. گریزگاه هر گریزنده، و پناهگاه هر ترسیده‏ای است. هیچ دگرگونی و قدرتی جز از ناحیه خداوند والا و بزرگ وجود ندارد،‌ خودم، دینم،‌ اهلم، مالم، و همه نعمتهای معبود و یاور و سرورم را با آن «لا حول ولا قوة‌ إلاَّ بالله»حفظ می‏کنم».

«اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي مِنَ الشَّاكِرِينَ لآلاَئِكَ الصَّابرِينَ عَلَى بَلائِكَ، النَّاصِرِينَ لأَوْلَيَائِكَ».

«خداوندا! مرا از زمره کسانی قرار بده که نعمت‌هایت را سپاس گذار، بر بلایی که می‏فرستی، صبور و یارانت را یاری می‏دهند».

«اللَّهُمَّ لا تَحْرِمْنِي خَيْرَ مَا عِنْدَكَ بسُوْءِ مَا عِنْدِي».

«‌خداوندا! مرا از نیکی نزد خودت، به سبب بدی خودم، محروم نکن».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ عَيْشاً قَارًّا، وَرِزْقًا دَارًّا، وَعَمَلاً بَارًّا».

«خداوندا! زندگی گوارا، روزی بسیار و [توفیق انجام] کار نیک را از تو خواستارم».

«اللَّهُمَّ أَغْنِنِي بالاِفْتِقَارِ إِلَيْكَ، وَلا تَفْقِرْنِي بالاسْتِغْنَاءِ عَنْكَ».

«خداوندا! مرا با نیازمندی به خودت، بی‏نیاز گردان، و با [احساس] بی‏نیازی به خودت، نیازمند مگردان».

«اللَّهُمَّ اسْتُرْ عَوْرَتِي وَآمِنْ رَوْعَتِي وَخَفِّفْ لَوْعَتِي».

‌«خداوندا! عیبم را بپوشان،‌ هراسم را امنیت بخش و دردم را تسکین ده».

«اللَّهُمَّ آجِرْنِي عَلَى حُسْنِ عِبَادِتِكَ وَوَفِّقْنِي لاسْتِفْتَاحِ أَبْوَابِ رَحْمَتِكَ وَاسْتِمْطَارِ سَمَاحَتِكَ».

«خداوندا! مرا به خاطر حسن عبادت پاداش بده، و توفیق ده که بتوانم [با کسب شایستگی] درهای رحمتت را گشوده و باران گذشتت را ببارانم».

«اللَّهُمَّ سَلِّمْنَا وَلاَ تُسْلِمْنَا».

«خداوندا! ما را سالم بگردان و [در برابر دشمن] خوار مگردان».

«اللَّهُمَّ اجْعَلْنَا فِي ضَمَانِكَ وَأَمَانِكَ وَإِحْسَانِكَ».

«خداوندا! ما را زیر پر و بال ضمانت، امنیت و نیکی خودت قرار بده».

«اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي كُلَّ ذنْبٍ وَاحْفَظْنِي مِنْ كُلِّ جَنْبٍ وَفَرِّجْ عَنِّي كُلَّ كَرْبٍ».

«خداوندا! همه گناهانم را بیامرز، مرا از همه بی‏قراریها نگهدار و در همه گرفتاریهایم گشایش قرار بده».

«اللَّهُمَّ أَعِنِّي عَلَى الْـمَوْتِ وَكُرْبَتِهِ، وَالْـقَبْرِ وَغُمَّتِهِ، وَالصِّرَاطِ وَزَلَّتِهِ، وَيَوْمِ الْـقِيَامَةِ وَرَوْعَتِهِ».

«خداوندا! مرا بر مرگ و سختی‏های آن، قبر و اندوه‏های آن، پل صراط و لغزش بر آن، و روز قیامت و هراس از آن، یاری ده».

«اللَّهُمَّ جَمِّلْ أَمْرِي مَا أَحْيَيْتَنِي، وَعَافِنِي مَا أَبْقَيْتَنِي، وَبَارِكْ لِي فِيْمَا خَوَّلْتَنِي، وَاحْفَظْ عَلَيَّ مَا أَوْلَيْتَنِي، وَارْحَمْنِي إِذا تَوَفَّيْتَنِي، وَآنِسْ وَحْشَتِي إِذا أَرْمَسْتَنِي، وَتَفَضَّلْ عَلَيَّ إِذا حَاسَبْتَنِي، وَلاَ تَسْلُبْنِي الإِيْمَانَ وَقَدْ عَرَّفْتَنِي».

«خداوندا! مادامی که مرا زنده نگه می‏داری، کارم را بیارا. تا زمانی که مرا نگه داشته‏ای، عافیت ارزانی ده. در آنچه بخشیده‏ای، برکت قرار بده. نیکی‏هایی را که به من کرده‏ای، نگه‌دار، [و مداوم بگردان] و چون مرا می‏راندی، به من رحم کن. به هنگام دفن، وحشتم را به الفت تبدیل کن. آنگاه که مرا محاسبه کردی، به من لطف نما و ایمان را از من مستان در حالیکه مرا شناخته‏ای، که خود را نیازمند ایمان به تو می‏بینم».

«اللَّهُمَّ ثبِّتْ فِي الْـخَيْرَاتِ وَطَأْتِي، وَنَفِّسْ بَعْدَ الْــمَوْتِ كُرْبَتِي، وَبَارِكْ لِي فِي مَصِيرِي وَمُنْقَلَبي، وَلا تَخْفِرْ ذِمَّتِي يَا غَايَةَ رَغْبَتِي».

«خداوندا! قدمگاهم را در خیرات استوار، سختی‏های بعد از مرگ را گشایش، و مسیر [زندگی] و بازگشت از آن را برایم پر برکت بگردان، و کاری مکن که پیمانم را بشکنم، ای قبله آرزوهایم!».

«اللَّهُمَّ لا تَقْطَعْ رَجَائِي، وَبَلِّغْنِيَ الأَمَانِيَّ وَاكْفِنِي الأَعاَدِي وَأَصْلِحْ لِي شَأْنِي وَاكْفِنِي أَمْرَ دِيْنِي وَدُنْيَايَ وَآخِرَتِي، وَارْزُقْنِي قَلْباً توَّاباً، لا كَافِرًا وَلا مُرْتَاباً، وَاغْفِرْ لِي وَاهْدِنِي وَارْزُقْنِي وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ، برَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ».

«خداوندا! امیدم را قطع مکن. مرا به آرزوهایم برسان. مرا در برابر دشمنان [انبوهم] کفایت کن. امورم را اصلاح و در امور دین، دنیا و آخرتم [مرا از غیر خودت] بی‏نیاز کن. قلبی توبه‏کننده و نه پوشاننده حق، و نه شکاک، به من عطا و مرا بیامرز و هدایت نما، [از در رحمت خود] مرا روزی ده که تو بهترین روزی دهندگانی، ای مهربانترین مهربانان!».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَهْدِيكَ لأَرْشَدِ أُمُورِي وَأَسْتَجِيرُكَ مِنْ شَرِّ نَفْسِي، سُبْحَانَ رِبِّي الأَعلَى الْـوَهَّابُ».

«خداوندا! راهنمایی به بهترین امورم را از تو می‏طلبم، و از شر نفسم به تو پناه می‏آورم و پرودگار بلندمرتبه و بخشنده‏ام را به پاکی یاد می‏کنم».

«يَا عَالِمَ الْـخَفِيَّاتِ، رَفِيعَ الدَّرْجَاتِ، ذا الْـعَرْشِ يُلْقِي الرُّوحَ مِنْ أَمْرِهِ عَلَى مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ، غَافِرَ الذَّنْبِ قَابلَ التَّوْبِ شَدِيدَ الْـعِقَابِ ذا الطَّوْلِ، لا إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ إِلَيْكَ الْـمَصِيرُ، لا إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَاللهُ أَكْبَرُ، سُبْحَانَ اللهِ وَبحَمْدِهِ، أَسْتَغْفِرُ اللهَ، لا حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ باللهِ، الأَوَّلُ وَالآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْـبَاطِنُ وَهُوَ بكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ».

«ای آگاه به نهان‏ها! ای بالا برنده درجات! ای صاحب عرش که روح زندگی بخش هدایت را بر هر که بخواهی، می‏فرستی! ای آمرزنده گناه! ای پذیرنده توبه! ای انتقام گیرنده به شدت! ای صاحب رحمت و فضل! هیج معبودی بحق جز تو نیست و بازگشت به سوی توست. هیچ معبودی بخق جز خدا نیست و خدا بزرگ است. خدا را به پاکی یاد می‏کنم و می‏ستایم و از او طلب آمرزش می‏نمایم، [زیرا که] هیچ دگرگونی و قدرتی جز از ناحیه خدا نیست. اولین و آخرین و آشکار و نهان بوده و بر همه چیز آگاه است».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَغْفِرُكَ مِمَّا تُبْتُ إِلَيْكَ مِنْهُ ثُمَّ عُدْتُ فِيهِ، وَأَسْتَغْفِرُكَ لِمَا جَعَلْتُهُ لَكَ عَلَى نَفْسِي فَلَمْ أُوْفِ لَكَ بهِ، وَأَسْتَغْفِرُكَ مِمَّا زَعَمْتُ أَنِّي أَرَدْتُ بهِ وَجْهَكَ فَخَالَطَ قَلْبي مَا قَدْ عَلِمْتَ».

«خداوندا! از آنچه توبه کرده و دوباره به سوی آن بازگشته‏ام، طلب آمرزش می‏نمایم. و از آن حقوقی که خداوند بر عهده من گذاشته و من به آن وفا نکرده‏ام، طلب آمرزش می‏نمایم. و از آنچه که به گمان خود برای رضای تو انجام داده ولی آنچه را که خود بدان آگاهی در قلبم [و نیتم] رخنه کرده، طلب آمرزش می‏نمایم».

«اللَّهُمَّ إِنَّا نَتَوَسَّلُ إِلَيْكَ بـمَا تَوَسَّلَ بهِ عِبَادُكَ الصَّالِحُونَ وَأَوْلِيَاؤُكَ الْـمُقَرَّبُونَ، أَنْ تَجْعَلَ لَنَا مِنَ الْـفَهْمِ عَنْكَ وَعَنْ رَسُولِكَ مَا نَبْلُغُ بهِ مَنَازِلَ الصِّدِّيقِينَ، وَنُحْشَرُ بهِ فِي زُمْرَةِ الْـعُلَمَاءِ العَامِلِينَ».

«خداوندا! با توسل به آنچه که بندگان نیکوکار و اولیای مقرب بارگاهت به آن توسل کرده‏اند، از تو می‏خواهیم فهمی را از خودت [= قرآن] و رسولت [= سیره و سنت] به ما عطا کنی که ما را به جایگاه راستان و راستگویان برساند و سبب حشر ما در زمره علمایی گردد که به علم خود عمل نموده‏اند».

«اللَّهُمَّ اجْعَلْنَا مِنَ الَّذِيْنَ سَرَحَتْ أَرْوَاحُهُمْ فِي دَارِ الْـعُلَى، وَحَطَّتْ هِمَمُ قُلُوبهِمْ فِي غَايَةِ التُّقَى، حَتَّى أَنَاخُوا برِيَاضِ النَّعِيمِ وَجَنَوا مِنْ ثِمَارِ رِيَاضِ التَّسْنِيمِ، وَخَاضُوا لُجَّةَ السُّرُورِ، وَشَرِبُوا بكَأْسِ الرَّحِيْقِ الْـمَخْتُومِ وَاسْتَظَلُّوا تَحْتَ ظِلِّ الْـكَرَامَةِ الظَّلِيلِ».

«خداوندا! ما را از زمره کسانی قرار بده که روحشان در سرای والای [جاودانه] مشغول لذت بردن بوده و همت قلب ایشان در قله پرهیزگاری اسکان گزیده است تا اینکه [با این کار] در باغ‌های نعمت منزل یافتند و از میوه‏های باغ پربرکت [۵]اجازه چیدن گرفتند. در امواج خوشی‏ها غوطه‏ور شدند. از کاسه شراب خالص صاف نوشیدند و در زیر سایه خنک کرامت به استراحت پرداختند».

«اللَّهُمَّ اجْعَلْنَا مِنَ الَّذِينَ فَتَحُوا بَابَ الصَّبْرِ وَأَرْدَمُوا خَنَادِقَ الْـجَزَعِ، وَجَازُوا شَدِيدَ الْـعِقَابِ، وَعَبَرُوا جِسْرَ الْـهَوَى».

«خداوندا! ما را از زمره کسانی قرار بده که در صبوری بر خود گشودند، خندق‏های بی‏تابی را پشت سر گذاشته و از گردنه‏های خطرناک گذشتند و از نردبان هوی پرستی عبور نمودند».

«اللَّهُمَّ اجْعَلْنَا مِنَ الَّذِينَ أَشَارَتْ إِلَيْهِمْ أَعْلاَمُ الْـهِدَايَةِ وَوَضَحَتْ لَهُمْ طَرِيقُ النَّجَاةِ وَسَلَكُوا سَبيلَ الإِخْلاَصِ وَالْـيَقِينِ».

«خداوندا! ما را از زمره کسانی قرار بده که نشانه‏های هدایت به ایشان اشاره می‏روند، راه رستگاری برایشان روشن گردیده و ایشان راه اخلاص و یقین را پیموده‏اند».

«اللَّهُمَّ إِنَّ نَفْسِيْ أَمَّارَةٌ بِالسُّوْءِ وَالشَّيْطَانُ يُوقِعُنِي كُلَّ سَاعَةٍ فِي خَطِيئَةٍ مِنَ الْـكَبَائِرِ فَضْلاً عَنِ الصَّغَائِرِ، وَإِنِّي أُرِيْدُ نَزْعِي مِنْ نَزْغِهِ، وَلاَ أَسْتَطِيعُ حَتَّى تُوَفِّقَنِي؛ فَإِنَّ بيَدِكَ الْـخَيْرُ، وَالشَّرُّ لَيْسَ إِلَيْكَ فَاغْفِرْ لِي وَتُبْ عَلَيَّ وَلاَ تُزِغْ قَلْبيْ بَعْدَ إِذ هَدَيْتَنِي، وَامْنَحْنِي عِلْمًا بالْـكِتَابِ وَالسُّـنَّةِ وَإِنْ لَمْ تَرْحَمْنِي وَتَغْفِرْ لِي أَكُنْ مِنَ الْـخَاسِرِينَ، فَاهْدِنِي سَوَاءَ السَّبيلِ وَاغْفِرْ لِي مَغْفِرَةً تَامَّةً، وَاعْفُ عَنِّي فَإِنَّكَ عَفُوٌّ تُحِبُّ الْـعَفْوَ، وَارْزُقْنِي الْـعَافِيَةَ فِي الدِّينِ وَالدُّنْيَا وَالآخِرَةِ، وَمَا ذَلِكَ عَلَيْكَ بعَزِيْزٍ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ، يَا لَطِيفُ يَا لَطِيفُ، الْـطُفْ بي بالْـقُدْرَةِ الَّتِي اسْتَوَيْتَ بهَا عَلَى الْـعَرْشِ فَلَمْ يَعْلَمْ أحَدٌ كَيْفِيَّةَ اسْتِوَائِكَ عَلَيْهِ، اكْفِنِي شَرَّ كُلِّ شِرِّيرٍ يَا مَنْ كَانَ قَبْلَ أَنْ يَكُونَ شَيْءٌ وَهُوَ الْـمُكَوِّنُ لِكُلِّ شَيْءٍ، وَمَنْ يَكُونُ بَعْدَ مَا لاَ يَكُونُ شَيْءٌ أَسْأَلُكَ يا ذا الْـجَلالِ وَالإِكْرَامِ، يَا ذا الطَّوْلِ، وَالإِنْعَامِ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، رَبَّ الْـعَالَمِينَ أًرْحَمَ الرَّاحِمِينَ الْـحَنَّانُ الْـمَنَّانُ بَدِيعَ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ رَبَّ الْـعَرْشِ الْـعَظِيمِ».

«خداوندا! نفسم به بدی امر می‏کند و شیطان هر لحظه مرا، صرفنظر از گناهان صغیره، در لغزشی از گناهان کبیره می‏اندازد. می‏خواهم وسوسه‏های او را از قلبم ریشه کن نمایم و جز با توفیق تو نتوانم، زیرا نیکی به دست توست و شر به تو منسوب نیست، پس مرا بیامرز و توبه‏ام را بپذیر و بعد از آنکه مرا هدایت نمودی، قلبم را منحرف مگردان. و علم به کتاب [= قرآن] و سنت را به من عطا بفرما و اگر به من رحم نکنی و مرا نیامرزی، از زمره زیانکاران خواهم بود، پس مرا به راه مستقیم هدایت کن و آمرزشی فراگیر بر من بفرست و از من درگذر که تو اصل گذشتی و گذشت را دوست‌داری. مرا در دین، دنیا و آخرت، عافیت ارزانی ده که این برای تو دشوار نیست. ای مهربانترین مهربانان! ای رساننده نیکی‏ها! ای رساننده نیکی‏ها! با قدرت خودت که به وسیله آن برعرش «استواء» یافته‏ای و هیچ کسی کیفیت «استواء» تو را نمی‏داند، به من لطفی کن که مرا از شر هر شروی کفایت کند. ای آنکه قبل از همه چیز بوده‏ای و همه چیز را خود آفریده‏ای! و ای آنکه بعد از همه چیز خواهی بود! در خواستم را پیش تو می‏آورم، ای صاحب شکوه و بخشندگی! ای صاحب فضل و بخشش! هیچ معبودی بحق جز تو نیست، ای پرودگار جهانیان! ای مهربانترین مهربانان! ای بخشنده بسیار نعمت دهنده! ای پدیده آورنده آسمان‌ها و زمین! و ای پرودگار عرش عظیم!».

«اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي أَخْشَاكَ حَتَّى كَأَنِّي أَرَاكَ وَأَسْعِدْنِي بتَقْوَاكَ، وَلاَ تَجْعَلْنِي بمَعْصِيَتِكَ مُطْرُودًا، وَرَضِّنِي بقَضَائِكَ، وَانْصُرْنِي عَلَى مَنْ ظَلَمَنِي، وَأَرِنِي فِيهِ ثَأْرِي وَأَقِرَّ بذَلِكَ عَيْنِي».

«خداوندا! کاری کن که از تو بیم داشته باشم، به گونه‏ای که انگار تو را می‏بینم. مرا با پرهیزگاری از خودت رستگار کن و با سرپیچی‏ام از تو، مرا [از بارگاهت] نران، و مرا بر کسى که بر من ستم کرده یارى ده، و حق مرا از او بگیر، و چشم را با گرفتن حقم از او روشن کن».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَوْدِعُكَ الْـيَوْمَ نَفْسِي وَأَهْلِي وَمَالِي وَوَلَدِي، وَمَنْ كَانَ مِنِّي فِي سَبيلِ الشَّاهِدِ مِنْهُمْ وَالْـغَائِبِ».

«خداوندا! امروز خودم، اهلم، مالم و فرزندم، حاضر و غایبشان، را به تو می‏سپارم».

«اللَّهُمَّ احْفَظْنَا بحِفْظِ الإِيْمَانِ وَاحْفَظْهُ عَلَيْنَا».

«خداوندا! ما را با حفظ ایمان، حفظ کن، و ایمان را برای ما نگهدار».

«اللَّهُمَّ اجْعَلْنَا فِي رَحْمَتِكَ وَلاَ تَسْلُبْنَا فَضْلَكَ، إِنَّا إَلَيْكَ رَاغِبُونَ».

«خداوندا! ما را زیر پر و بال رحمت خودت بگیر و فضل و بخشش را از ما دریغ مکن که ما به سوی تو مشتاقیم».

«اللَّهُمَّ إِنَّا نَعُوْذ بكَ مِنْ وَعْثَاءِ السَّفَرِ وَكَآبَةِ الْـمُنْقَلَبِ، وَسُوْءِ الْـمَنْظَرِ فِي الأَهْلِ وَالْـمَالِ وَالْـوَلَدِ، يَا مَنْ هُوَ أَقْرَبُ مِنْ حَبْلِ الْـوَرِيدِ، يَا فَعَّالاً لِمَا يُرِيدُ، يَا مَنْ يَحُولُ بَيْنَ الْـمَرْءِ وَقَلْبهِ حُلْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ مَنْ يُؤْذِينَا، بحَوْلِكَ وَقُوَّتِكَ يَا كَافِيَ كُلِّ شَيْءٍ وَلاَ يَكْفِي مِنْهُ شَيْءٌ اكْفِنَا مَا يَهُمُّنَا مِنْ أَمْرِ الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ».

«خداوندا! از دشواری‌های سفر، اندوه بازگشت و رویداد ناگوار در اهل و مال و فرزند به تو پناه می‏آوریم. ای آنکه از رگ گردن نزدیکتری! ای آنکه هرچه بخواهی، انجام می‏دهی! ای آنکه حائل بین شخص و قلب او می‏شوی! با قدرت تغییر و توان خود بین ما و کسی که ما را آزار می‏دهد، فاصله بینداز. ای کفایت کننده هر چیزی که چیزی از تو بی‏نیاز نیست! از امور دینوی و اخروی، که ما را به خود مشغول ساخته‏اند، بی‏نیازمان گردان، ای مهربانترین مهربانان!».

«اللَّهُمَّ وَفِّرْ حَظِّي مِنْ خَيْرٍ تُنْزِلُهُ، أَوْ إِحْسَانٍ تُفْضِلُهُ أَوْ بِرٍّ تَنْشُرُهُ أَوْ رِزْقٍ تَبْسُطُهُ أَوْ ذنْبٍ تَغْفِرُهُ أَوْ خَطَأٍ تَسْتُرُهُ، يَا إِلَهِي يَا مَنْ بيَدِهِ نَاصِيَتِي يَا عَلِيمٌ بضُرِّي وَمَسْكَنَتِي يَا خَبِيرٌ بفَقْرِي وَفَاقَتِي يَا رَبِّ أَسْأَلُكَ بحَقِّكَ وَقُدْسِكَ وَأَعْظَمِ صِفَاتِكَ وَأَسْمَائِكَ: أَنْ تَجْعَلَ أَوْقَاتِي بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ بذِكْرِكَ مَعْمُورَةً وَبخِدْمَتِكَ مَوْصُولَةً وَأَعْمَالِي عَنْدَكَ مَقْبُولَةً يَا مَنْ عَلَيْهِ مُعَوِّلِي يِا مَنْ إِلَيْهِ شَكَوْتُ أَحْوَالِي، قَوِّ عَلَى خِدْمَتِكَ جَوَارِحِي وَاشْدُدْ عَلَى الْـعَزِيْمَةِ جَوَانِحِي وَهَبْ لِي الْـجِدَّ فِي خَشْيَتِكَ وَالدَّوَامَ عَلَى الاتِّصَالِ فِي خِدْمَتِكَ حَتَّى أَخَافَكَ مَخَافَةَ الْـمُوْقِنِينَ وَأَجْتَمِعَ فِي جَوَارِكَ مَعَ الْـمُؤْمِنِينَ».

«خداوندا! از خیری که فرو می‏فرستی، احسانی که از روی فضل انجام می‏دهی، نیکی ای که توزیع می‏کنی، رزقی که می‏گسترانی، گناهی که می‏بخشی و لغزشی که می‏پوشانی، بهره‏ام را بسیار بگردان. معبود من! ای آنکه پیشانی‏ام[زمامم] به دست توست! ای دانا به زیان و بینوایی‏ام! ای آگاه به فقر و حاجتم! ای پروردگارم! به حق خودت و به قداست و بزرگترین اسم‌ها و صفات خودت [توسل می‏کنم و] از تو می‏خواهم که لحظات شب و روزم را با یاد خودت آباد، و همیشه به خدمت خودت بگیری و کردارم را مقبول بارگاه خودت گردانی. ای آنکه اعتمادم به توست! و ای آنکه شیونم در پیش توست! و ای آنکه شکایت احوالم را نزد تو می‏آورم! اعضای [وجودم] را بر خدمت خودت نیرو ده، و اراده آن را قوی‏تر بگردان. جدیت در خشیت و تداوم در پیوستگی خدمت را ارازنی ده، تا اینکه بسان اهل یقین از تو بیم داشته باشم، و مرا با مومنان، در جوار خود، محشور بگردان».

«اللَّهُمَّ مَنْ أَرَادَنِي بسُوءٍ فَرُدَّهُ عَلَيْهِ، وَمَنْ كَادَنِي فَكِدْهُ، وَاجْعَلْنِي مِنْ أَحْسَنِ عِبَادِكَ نَصِيبًا عِنْدَكَ وَأَقْرَبِهِمْ مَنْزِلَةً مِنْكَ وَأَخَصِّهِمْ زُلْفَى لَدَيْكَ، إِنَّهُ لاَ يَنَالُ ذَلِكَ إِلاَّ بفَضْلِكَ، وَجُدْ لِي بِجُودِكَ، وَاعْطِفْ عَلَيَّ بمَجْدِكَ وَاحْفَظْنِي برَحْمَتِكَ وَاجْعَلْ لِسَانِي بِذِكْرِكَ لَهِجًا، وَأَقِلْنِي مِنْ عَثْرَتِي وَاغْفِرْ لِي زَلَّتِي، فَإِنَّكَ أَمَرْتَ عَبَادَكَ بدُعَائِكَ وَضَمِنْتَ لَهُمُ الإِجَابَةَ، فَإِلَيْكَ يَا رَبِّ نَصَبْتُ وَجْهِي، وَمَدَدْتُ يَدَيَّ فَبرَحْمَتِكَ اسْتَجِبْ دُعَائِي، وَبَلِّغْنِي مُنَايَ وَلاَ تَقْطَعْ رَجَائِي، وَاكْفِنِي شَرَّ أَعْدَائِي يَا سَمِيعَ الدُّعَاءِ، يَا سَابغَ النِّعَمِ، يَا دَافِعَ النِّقَمِ، يَا نُورَ الْـمُسْتَوْحِشِينَ فِي الظُّلَمِ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ».

«خداوندا! هرکس [سوء] قصدی به من‌دارد، آن را به خودش برگردان. هرکس برایم نقشه شوم می‏کشد، او را گرفتار نقشه شوم کن.‌ مرا از زمره بندگانی قرار بده که بهترین بهره را در نزد تو‌دارند، و از همه مقرب‏ترند و اختصاصی‏ترین نزدیکی را در بارگاه تو به دست آورده‏اند، که این مرتبه جز با فضل تو دست یافتنی نیست. از بخشش خودت به من عطا کن و از در بزرگواری با من مهربانی نما. با رحمت خودت مرا نگهدار. ذکرت را بر زبانم تداوم بخش. لغزش‌هایم را کم و اشتباهاتم را بیامرز، چرا که خودت بندگان را به دعا امر و اجابت آن را ضمانت کرده‏ای.‌ پروردگارا! به همین دلیل به تو روی آورده و دست به سوی تو دراز نموده‏ام، پس با رحمت خود دعایم را اجابت و مرا به آرزویم برسان. رشته امیدم را پاره مکن و از شر دشمنانم مرا کفایت نما. ای شنونده دعا! ای فرستادنده نعمت‌ها!‌ ای دفع کننده کینه‏ها! ای نور آنها که از تاریکی‏ها می‏ترسند! و ای مهربانترین مهربانان!».

«اللَّهُمَّ فَخُذْ بيَدِي فِي الْـمَضَائِقِ وَاكْشِفْ لِي وَجُوهَ الْـحَقَائِقِ وَوَفِّقْنِي لِمَا تُحِبُّ وَاعْصِمْنِي مِنَ الزَّلَلِ، وَلا تَسْلُبْ عَنِّي سِتْرَ إِحْسَانِكَ، وَقِنِي مَصَارِعَ السُّوْءِ وَاكْفِنِي كَيْدَ الْـحَاسِدِ وَشَمَاتَةَ الأَضْدَادِ، وَالْـطُفْ بي فِي سَائِرِ مُتَصَرِّفَاتِي، وَاكْفِنِي مِنْ جَمِيعِ جِهَاتِي يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ».

«خداوندا! در تنگناها دستم را بگیر و وجوه حقیقت را برایم نمایان ساز. مرا به آنچه دوست‌داری توفیق ده،‌ و از لغزش‌ها نگه‌دار. احسان خودت را از من دریغ مکن و از مهلکه‏های بدی حفظ نما. مکر حسودان و سرزنش دشمنان مرا کفایت کن، در سایر امورم با من مهربان و در جمیع جهات مرا کفایت کن، ای مهربانترین مهربانان!».

«اللَّهُمَّ كُنْ لِي مُؤَيِّدًا وَنَاصِرًا وَكُنْ بي رَؤُوْفًا رَحِيمًا يَا خَيْرَ الْـمَسْؤُولِينَ، إِلَيْكَ أَشْكُو ضَعْفَ قُوَّتِي وَقِلَّةَ حِيلَتِي يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ بقُدْرَتِكَ عَلَيَّ، وَلا تَكِلْنِي إِلَى نَفْسِي طَرْفَةَ عَيْنٍ، يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ برَحْمَتِكَ أَسْتَغِيثُ» [ثلاثًا].

«خداوندا! تایید کننده و یاری دهنده من باش. ای بهترین کسی که مورد درخواست قرار می‏گیری! با من مهربان و رحم‏کننده باش. ای مهربانترین مهربانان! گلایه از ضعف قوت و چاره اندیشی اندکم را به بارگاه قدرت تو می‏آورم،‌ مرا یک چشم بر هم زدن به حال خود وامگذار. ای زنده پا برجا! از رحمت تو درخواست یاری می‏کنم». (سه مرتبه).

«اللَّهُمَّ أَسْأَلُكَ بعِزِّكَ وَذُلِّي إِلاَّ رَحِمْتَنِي، وَأَسْأَلُكَ بقُوَّتِكَ وَضَعْفِي، وَبغِنَائِكَ عَنِّي وَفَقْرِي إِلَيْكَ، هَذِهِ نَاصِيَتِي الْـكَاذِبَةُ الْـخَاطِئَةُ بَيْنَ يَدَيْكَ، عَبيدُكَ سِوَايَ كَثِيرٌ وَلَيْسَ لِي سَيِّدٌ سِوَاكَ، لاَ مَلْجَأَ وَلاَ مَنْجَى مِنْكَ إِلاَّ إِلَيْكَ، أَسْأَلُكَ مَسْأَلَةَ الْـمِسْكِينِ، وَأَبْتَهِلُ إِلَيْكَ ابْتِهَالَ الْـخَاضِعِ الذَّلِيلِ، وَأَدْعُوكَ دُعَاءَ الْـخَائِفِ الضَّرِيرِ، سُؤَالَ مَنْ خَضَعَتْ لَكَ رَقْبَتُهُ، وَرَغِمَ لَكَ أَنْفُهُ، وَفَاضَتْ لَكَ عَيْنَاهُ، وَذلَّ لَكَ قَلْبُهُ».

«خداوندا! [با اعتراف] به عزت تو و ذلت خود - جز در صورت رحمت تو - و قوت تو وضعف خود، بی‏نیازی توبه من و نیاز من به تو، از تو درخواست می‏کنم. این پیشانی دروغگوی خطا کار در کنترل توست. غیر از من بندگان بسیاری‌داری و من جز تو سروری ندارم. هیچ پناهگاه و راه نجاتی از دست تو نیست مگر آنکه به سوی خودت ختم می‏شود. بسان بینوایان از تو درخواست و همچون افتاده‏گان درمانده از تو التماس می‏کنم. مانند ترسیده آسیب دیده و مثل کسی که در برابر تو خاضع بوده و تکبرش را کنار نهاده و‌ چشمانش از اشک پر و قلبش در برابر تو از تواضع لبریز شده است، تو را می‏خوانم».

«اللَّهُمَّ الْـبسْنِي الْـعَافِيَةَ حَتَّى تُهَنِّينِي بِالْـمَعِيشَةِ، وَاخْتِمْ لِي بالْـمَغْفِرَةِ حَتَّى لاَ تَضُرُّنِي الذُّنُوبُ، وَاكْفِنِي كُلَّ هَوْلٍ دُونَ الْـجَنَّةِ حَتَّى تُبَلِّغَنِيهَا برَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ».

«خداوندا! لباس عافیت را بر من بپوشان تا زندگی‏ام را گوارا گردانی و پایان کارم را با مغفرت مهر بزن تا از گناهان آسیب نبینم. ای مهربانترین مهربانان! با رحمت خود، مرا از هر هراسی، غیر از بهشت، کفایت کن تا اینکه مرا به بهشت برسانی».

«اللَّهُمَّ أَعْطِنِي مِنَ الدُّنْيَا مَا تَقِينِي بهِ فِتْنَتَهَا، وَتُغْنِينِي بهِ عَنْ أَهْلِهَا، وَيَكُونُ بَلاَغًا لِي إِلَى مَا هُوَ خَيْرٌ مِنْهَا، فَإِنَّهُ لاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بكَ».

«خداوندا! از دنیا آنچه را به من عطا کن که با آن مرا از فتنه دنیا در امان و از اهل دنیا بی‏نیاز گردانی و وسیله رسیدنم به آن چیزی شود که از دنیا بهتر است، چرا که هیچ دگرگونی و قدرتی جز از ناحیه تو نیست».

«اللَّهُمَّ قَنِّعْنِي بمَا رَزَقْتَنَي، وَبَارِكْ لِي فِيهِ، وَاخْلُفْ عَلَيَّ كُلَّ غَائِبَةٍ لِي بخَيْرٍ».

«خداوندا! مرا نسبت به آنچه عطا کرده‏ای،‌ قانع بگردان، و در آن برکت قرار ده، و برای هریک [از خویشانم] که از او دورم، جانشین نیکی [کننده‏ای] باش». «خداوندا! مرا نسبت به آنچه عطا کرده‏ای،‌ قانع بگردان، و در آن برکت قرار ده، و برای هریک [از خویشانم] که از او دورم، جانشین نیکی [کننده‏ای] باش».

«سُبْحَانَ اللهِ وَبحَمْدِه عَدَدَ خَلْقَهِ وَرِضَا نَفْسِهِ وَزِنَةَ عَرْشِهِ وَمِدَادَ كَلِمَاتِه».

«خدا را به تعدا مخلوقاتش، به [میزان] رضایتش، و همسنگ عرشش و [به اندازه] مرکب [لازم برای نوشتن] کلماتش، به پاکی یاد کرده و می‏ستایم».

«سُبْحَانَ اللهِ عَدَدَ مَا خَلَقَ فِي السَّمَاءِ وَعَدَدَ مَا خَلَقَ فِي الأَرْضِ، وَسُبْحَانَ اللهِ عَدَدَ مَا بَيْنَ ذلِكَ، وَسُبْحَانَ اللهِ عَدَدَ مَا هُوَ خَالِقٌ، وَاللهُ أَكْبَرُ مِثْلَ ذلِكَ، وَالْـحَمْدُ للهِ مِثْلَ ذلِكَ، وَلاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ مِثْلَ ذلِكَ».

«خدا را به تعداد مخلوقاتش در آسمان، و تعداد مخلوقاتش بر روی زمین،‌ به پاکی یاد می‏کنم. خدا را به تعداد [مخلوقاتش] بین زمین و آسمان،‌ به پاکی یاد می‏کنم. خدا را به تعداد آنچه آفریده، به پاکی یاد می‏کنم. به همین اندازه خدا بزرگ است، به همین اندازه ستایش برازنده اوست، و به همین اندازه دگرگونی و قدرت تنها از ناحیه اوست».

«سُبْحَانَ اللهِ عَدَدَ خَلْقِهِ، سُبْحَانَ اللهِ مِلْءَ مَا خَلَقَ سُبْحَانَ اللهِ عَدَدَ مَا خَلَقَ، سُبْحَانَ اللهِ عَدَدَ مَا فِي السَّمَاءِ وَالأَرْضِ، سُبْحَانَ اللهِ عَدَدَ مَا فِي الأَرْضِ وَالسَّمَـاءِ، سُبْحَانَ اللهِ عَدَدَ مَا أَحْصَى كِتَابُهُ، وَسُبْحَانَ اللهِ عَدَدَ كُلِّ شَيْءٍ، وَسُبْحَانَ اللهِ مِلْءَ كُلِّ شَيْءٍ وَالْـحَمْدُ للهِ مِثْلَ ذَلِكَ».

«خدا را به تعداد مخلوقاتش به پاکی یاد می‏کنم. خدا را به تعداد آنچه آفریده، به پاکی یاد می‏کنم. خدا را به تعداد آنچه در آسمان و زمین است، به پاکی یاد می‏کنم. خدا را به تعداد آنچه در زمین و آسمان است،‌ به پاکی یاد می‏کنم. خدا را به تعداد آنچه کتابش [= لوح محفوظ] برشمرده، به پاکی یاد می‏کنم. خدا را به تعداد همه چیز به پاکی یاد می‏کنم. خدا را به میزان همه چیز به پاکی یاد می‏کنم و به همین اندازه او را می‏ستایم».

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْـجَنَّةَ وَنَعِيمَهَا وَاسْتَبْرَقَهَا وَأَعُوذ بكَ مِنَ النَّارِ وَسَلاسِلِهَا وَأَغْلاَلِهَا».

«خداوندا! بهشت،‌ نعمتهایش و لباس حریرش را از تو خواستارم، و از آتش [جهنم] و غل و زنجیرهایش به تو پناه می‏آورم».

«اللَّهُمَّ إِنَّكَ تَسْمَعُ كَلاَمِي، وَتَرَى مَكَانِي وَتَعْلَمُ سِرِّي وَعَلاَنِيَتِي، وَلاَ يَخْفَى عَلَيْكَ شِيْءٌ مِنْ أَمْرِي وَأَنَا الْـبَائِسُ الْـفَقِيرُ وَالْـمُسْتَغِيثُ الْـمُسْتَجِيرُ، وَالْـوَجِلُ الْـمُشْفِقُ الْـمُقِرُّ الْـمُعْتَرِفُ إِلَيْكَ بذَنْبهِ، أَسْأَلُكَ مَسْأَلَةََ الْـمِسْكِينِ وَأَبْتَهِلُ إِلَيْكَ ابْتِهَالَ الْـمُذْنِبِ الذَّلِيلِ، وَأَدْعُوْكَ دُعَاءَ الْـخَائِفِ الضَّرِيرِ، دُعَاءَ مَنْ خَضَعَتْ لَكَ رَقْبَتُهُ وَذلَّ لَكَ جِسْمُهُ، وَرَغِمَ لَكَ أَنْفُهُ».

«خداوندا! تو گفتارم را می‏شنوی،‌ مکانم را می‏بینی،‌ بر نهان و آشکارم آگاهی و ‌هیچ چیزی از امورم بر تو پوشیده نمی‏ماند. و من بینوای فقیر،‌ مدد خواه،‌ پناه جوینده،‌ هراسان،‌ بیمناک و اقرار کننده و معترف به گناه خود در پیشگاه تو،‌ بسان بینوایان خواسته‏ام را از تو می‏خواهم،‌ همچون خطا کار خوار شده از تو التماس می‏نمایم و‌ مانند ترسیده آسیب دیده و مثل کسی که در برابر تو گردن خم کرده و تواضع نموده و تکبرش را کنار نهاده،‌ تو را می‏خوانم».

«اللَّهُمَّ إِنك قُلْتَ، وَقُوْلُكَ الْـحَقُّ: ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ».

«خداوندا! تو خود گفته‏ای، و گفته تو بحق است،‌ که:‌ مرا بخوانید،‌ اجابت می‏کنم».

«اللَّهُمَّ هَذَا الدُّعَاءُ وَعَلَيْكَ الإِجَابَةُ وَهَذَا الْـجَهْدُ وَعَلَيْكَ التُّكْلاَنُ، وَلاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بكَ».

«خداوندا! این دعای من و از تو اجابت، این تلاش من و اعتماد بر تو، ‌و هیچ دگرگونی و قدرتی جز از ناحیه تو نیست».

«اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ وَعَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ, وَبَارِكْْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا بَارَكْتَ عَلَى إِبْرَاهِيْمَ وَعَلَى آلِ إِبْرَاهِيْمَ، إِنَّكَ حَمِيْدٌ مَجِيدٌ».

«خداوندا! بر محمد و آل محمد درود [و رحمت] بفرست همچنانکه بر ابراهیم و آل ابراهیم درود فرستاده‏ای، که همانا تو ستوده و بزرگواری، و بر محمد و آل محمد برکت فرو فرست همچنانکه بر ابراهیم و آل ابراهیم برکت فرستاده‏ای که همانا تو ستوده و بزرگواری».

***

[۲] مراد از ارکان هر امری است که باعث قدرت، غلبه و شوکت باشد مانند لشکر و ملک، ارجمندی، قوت و غلبه: مترجم به نقل از (المنجد). [۳] زمام همه به دست توست، ترجمه عبارت: «وأخذت بالنواصی»می‏باشد. [۴] در این جای خالی شر مورد نظر را، از آن به خدا پناه می‏بریم، بیان می‏کنیم. [۵] «پر برکت» ترجمه تسنیم می‏باشد و شاید بهتر بود به درختان بلند قامت ترجمه شود. مترجم.