گفتاری با حق جویان شیعه

اعتقادات باطل و شرک‌آلود شیعه امامیه را توصیف کرده و پیروان آن را به بازنگری در باورها و ارزش‌های دینیِ خود دعوت می‌کند. نویسنده در این نوشتار، «اصول کافی» را که از مصادر اصلی حدیثی شیعه است، بررسی کرده و کفر و شرک و دروغ‌های آن را در هفت گروه دسته‌بندی نموده و به همراه اصلِ روایات آن نقل می‌کند و در برابر آن، آیات نورانی قرآن و سنت و سیره نبوی را قرار می‌دهد، تا نشان دهد که این باورهای شیعی تا چه حد با روح اسلام و آموزه‌های پیامبر در تضاد و تعارض هستند. وی ابتدا احادیث نقل‌شدة کلینی را درباره بی‌نیازی شیعه از قرآن کریم روایت می‌کند و سپس به ادعای وی درباره نقش انحصاری علی و فرزندانش- علیهم السلام- در جمع‌آوری و محافظت از قرآن اشاره می‌کند. در بخش بعد، برخی معجزات اهل‌بیت را خاطرنشان ساخته و سپس به ادعای شیعه درباره برخورداری انحصاریِ اهل‌بیت از برخی معارف دین و حتی آیات قرآن می‌پردازد. بررسی نقش عیسوی حضرت کاظم- علیه السلام- در فدا شدن برای جلوگیری از هلاک شیعه، اعتقاد به هم‌طرازیِ ائمه در عصمت و وحی با پیامبر- صلی الله علیه وسلم- و باور به کفر اصحاب رسول به جز عده‌ای معدود، از جمله دیگر شرکیات و کفریاتی است که در این اثر بدانها پاسخ داده شده است.