آشنایی با آیاتی از قرآن کریم
امام حسن البنا /در کتاب مأثورات چنین می‌فرماید:
قرآن کریم دستور جامع قوانین اسلام و آن منبعی است که افاضه خیر می‌کند و حکمت را در دل مؤمنین جاری می‌سازد و بالاترین چیزی است که بندگان خدا به وسیله آن به خدای عزوجل تقرب می‌جویند.
در حدیث عبدالله بن مسعودسآمده است که گفت: پیامبر جفرمود: این قرآن مأدبه خداست یعنی پیامبر جقرآن را به صنعت خدا تشبیه نموده، صنعتی که در آن خیر و منافع زیاد است شما تا آنجا که می‌توانید به استقبال صنعت خدا بروید، این قرآن ریسمان محکم خداست از این کتاب استفاده کنید، نور هدایت است و نورش آشکار، و شفا است برای قلب‌های بیدار و دل‌های نژند، و نگهدارنده کسی است که به آن تمسک جوید، و کسی که از آن پیروی کند اهل نجات است. این قرآن کسی را منحرف نمی‌سازد و هیچ‌کس را به رنج و تعب نمی‌اندازد، شخص را به کجی نمی‌کشاند و خواننده در عمل کننده قرآن راست و درست است، شگفتی‌های قرآن هرگز تمام نمی‌شود و شیرینی و درخشش آن هیچ‌وقت از بین نمی‌رود، آن را تلاوت کنید که خداوند تبارک و تعالی شما را به خواندن آن پاداش می‌دهد و این پاداش به قدری زیاد است که برای هر حرفش ده ثواب است و فرمود: آگاه باشید که به شما نگفتم: «الم» یک حرف است بلکه «الف» یک حرف و «لام» حرفی و «میم» حرفی محسوب می‌گردد. مع‌الوصف آیاتی را در زمینه‌های گوناگون تحریر می‌کنم که انشاءالله در آن تفکر و اندیشه نمائیم که سعادت دنیا و آخرت در آن است.
و این مطلب نباید فراموش شود که لازم است هر خانواده‌ای تفسیر قرآن در خانه خود داشته باشند و افراد خانواده از انوار آن استفاده ببرند، و باسودان بی‌سوادان را راهنمایی کنند و پدر و مادرها فرزندان‌شان را به یادگیری قرآن تشویق نمایند.
۱- ﴿إِنَّ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانَ يَهۡدِي لِلَّتِي هِيَ أَقۡوَمُ﴾[الإسراء: ٩].
«این قرآن راست‌ترین راه‌ها را نشان می‌دهد».
۲- ﴿يَهۡدِي بِهِ ٱللَّهُ مَنِ ٱتَّبَعَ رِضۡوَٰنَهُۥ سُبُلَ ٱلسَّلَٰمِ﴾[المائدة: ۱۶].
«خداوند با کتاب قرآن کسانی را به راه‌های ایمن از بیم و هراس دنیا و آخرت هدایت می‌کند که جویای خشنودی او باشند».
۳- ﴿هُوَ ٱلَّذِي بَعَثَ فِي ٱلۡأُمِّيِّۧنَ رَسُولٗا مِّنۡهُمۡ يَتۡلُواْ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتِهِۦ وَيُزَكِّيهِمۡ وَيُعَلِّمُهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحِكۡمَةَ وَإِن كَانُواْ مِن قَبۡلُ لَفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٖ ٢﴾[الجمعة: ۲].
«خدا کسی است که از میان بی‌سوادان پیغمبری را برانگیخته است تا آیات خدا را برای ایشان بخواند و آنان را پاک بگرداند او بدیشان کتاب قرآن را می‌آموزد و آنان پیش از آن تاریخ واقعاً در گمراهی آشکاری بودند».
۴- ﴿إِنَّا نَحۡنُ نَزَّلۡنَا ٱلذِّكۡرَ وَإِنَّا لَهُۥ لَحَٰفِظُونَ ٩﴾[الحجر: ٩].
«به راستی ما خودمان قرآن را (بر محمد ج) نازل کرده‌ایم و خودمان هم آن را از هر نوع تحریفی حفظ خواهیم کرد».
۵- ﴿كِتَٰبٌ أَنزَلۡنَٰهُ إِلَيۡكَ مُبَٰرَكٞ لِّيَدَّبَّرُوٓاْ ءَايَٰتِهِۦ وَلِيَتَذَكَّرَ أُوْلُواْ ٱلۡأَلۡبَٰبِ٢٩﴾[ص:۲٩].
«کتابی که به سوی تو نازل نمودیم با برکت است تا در آیات آن تدبر کنند و صاحبان خرد پیند گیرند».
۶- ﴿وَإِذَا قُرِئَ ٱلۡقُرۡءَانُ فَٱسۡتَمِعُواْ لَهُۥ وَأَنصِتُواْ لَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ ٢٠٤﴾[الأعراف: ۱۰۴].
«وقتی که قرآن خوانده می‌شود به آن گوش دهید و ساکت باشید تا مورد رحمت قرار بگیرید».
٧- ﴿وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَوۡلَا نُزِّلَ عَلَيۡهِ ٱلۡقُرۡءَانُ جُمۡلَةٗ وَٰحِدَةٗۚ كَذَٰلِكَ لِنُثَبِّتَ بِهِۦ فُؤَادَكَۖ وَرَتَّلۡنَٰهُ تَرۡتِيلٗا ٣٢﴾[الفرقان: ۳۲].
«کافران می‌گویند: چرا قرآن یک‌جا بر محمد نازل نمی‌شود (و تدریجاً نازل می‌گردد) ولی ما همین‌گونه قرآن را تدریجاً بر شما نازل می‌کنیم تا دل تو را (با انس به آن وحفظ آن) پا برجا و استوار بداریم و قرآن را به تدریج (به وسیله جبرئیل) بر تو می‌خوانیم».
۸- ﴿وَإِذَا سَمِعُواْ مَآ أُنزِلَ إِلَى ٱلرَّسُولِ تَرَىٰٓ أَعۡيُنَهُمۡ تَفِيضُ مِنَ ٱلدَّمۡعِ مِمَّا عَرَفُواْ مِنَ ٱلۡحَقِّ﴾[المائدة: ۸۳].
«وقتی مؤمنین شنیدند آن‌چه را که از آیات قرآن بر حضرت رسول اکرم نازل گشته بود تو می‌دیدی آن‌ها را که اشک می‌ریختند به سبب اثری که شناسایی حق در وجود آن‌ها به جای گذاشته بود».
٩- ﴿أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ ٱلۡقُرۡءَانَ أَمۡ عَلَىٰ قُلُوبٍ أَقۡفَالُهَآ ٢٤﴾[محمد: ۲۴].
«آیا درباره قرآن نمی‌اندیشند یا این‌که بر دل‌هایی قفل‌هایی زده شده است».
۱۰- ﴿لَوۡ أَنزَلۡنَا هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانَ عَلَىٰ جَبَلٖ لَّرَأَيۡتَهُۥ خَٰشِعٗا مُّتَصَدِّعٗا مِّنۡ خَشۡيَةِ ٱللَّهِۚ وَتِلۡكَ ٱلۡأَمۡثَٰلُ نَضۡرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمۡ يَتَفَكَّرُونَ ٢١﴾[الحشر: ۲۱].
«اگر ما این قرآن را بر کوهی فرو می‌فرستادیم کوه را از ترس خدا کرنش‌کنان و شکافته می‌دیدی ما این مثال‌ها را برای مردمان بیان می‌داریم تا بیندیشند».
۱۱- ﴿وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ ١٧﴾[القمر: ۱٧].
«ما قرآن را آسان ساخته‌ایم و قابل فهم است آیا پند پذیرنده و عبرت‌گیرنده‌ای هست».
۱۲- ﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ قَدۡ جَآءَتۡكُم مَّوۡعِظَةٞ مِّن رَّبِّكُمۡ وَشِفَآءٞ لِّمَا فِي ٱلصُّدُورِ وَهُدٗى وَرَحۡمَةٞ لِّلۡمُؤۡمِنِينَ ٥٧﴾[یونس: ۵٧].
«ای مردمان از سوی پروردگارتان برای شما اندرزی و درمانی که در سینه‌هاست آمده است که (قرآن نام دارد) هدایت و رحمت برای مؤمنان است».
۱۳- ﴿قُل لَّئِنِ ٱجۡتَمَعَتِ ٱلۡإِنسُ وَٱلۡجِنُّ عَلَىٰٓ أَن يَأۡتُواْ بِمِثۡلِ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانِ لَا يَأۡتُونَ بِمِثۡلِهِۦ وَلَوۡ كَانَ بَعۡضُهُمۡ لِبَعۡضٖ ظَهِيرٗا ٨٨﴾[الإسراء: ۸۸].
«بگو: اگر همه مردمان و جملگی پریان گرد آیند بر این‌که هم‌چون این قرآن را بیاورند نمی‌توانند مانند آن را بیاورند و ارائه دهند هرچند هم برخی از ایشان مددکار برخی دیگر شوند».
۱۴- ﴿وَيَسَۡٔلُونَكَ عَنِ ٱلۡمَحِيضِۖ قُلۡ هُوَ أَذٗى فَٱعۡتَزِلُواْ ٱلنِّسَآءَ فِي ٱلۡمَحِيضِ وَلَا تَقۡرَبُوهُنَّ حَتَّىٰ يَطۡهُرۡنَۖ فَإِذَا تَطَهَّرۡنَ فَأۡتُوهُنَّ مِنۡ حَيۡثُ أَمَرَكُمُ ٱللَّهُۚ إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلتَّوَّٰبِينَ وَيُحِبُّ ٱلۡمُتَطَهِّرِينَ ٢٢٢﴾[البقرة: ۲۲۲].
«و از تو درباره حیض می‌پرسند بگو: زیان و ضرر است پس در حالت قاعدگی از زنان کناره‌گیری کنید و با ایشان نزدیکی نکنید تا آن‌گاه که پاک می‌شوند هنگامی که پاک شوند از مکانی که خدا به شما فرمان داده است (و راه طبیعی و زناشوئی و وسیله‌ی حفظ نسل است) با آنان نزدیکی کنید بی‌گمان خداوند توبه‌کاران و پاکان را دوست می‌دارد».
۱۵- ﴿مَن قَتَلَ نَفۡسَۢا بِغَيۡرِ نَفۡسٍ أَوۡ فَسَادٖ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ ٱلنَّاسَ جَمِيعٗا﴾[المائدة: ۳۲].
«هر کس انسانی را بدون ارتکاب قتل یا فساد در زمین بکشد چنان است که گویی همه انسان‌ها را کشته است».
۱۶- ﴿لَقَدۡ جَآءَكُمۡ رَسُولٞ مِّنۡ أَنفُسِكُمۡ عَزِيزٌ عَلَيۡهِ مَا عَنِتُّمۡ حَرِيصٌ عَلَيۡكُم بِٱلۡمُؤۡمِنِينَ رَءُوفٞ رَّحِيمٞ ١٢٨﴾[التوبة: ۱۲۸].
«بی‌گمان پیغمبری (محمدنام) از خود شما (انسان‌ها) به سویتان آمده است هرگونه درد و رنج و بلا و مصیبتی که به شما برسد بر او سخت و گران می‌آید به شما عشق می‌ورزد و اصرار به هدایت شما را دارد و نسبت به مؤمنان دارای محبت و لطف فراوان و بسیار مهربان است».
۱٧- ﴿وَمَا مِنۡ غَآئِبَةٖ فِي ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِ إِلَّا فِي كِتَٰبٖ مُّبِينٍ ٧٥﴾ [النمل: ٧۵]. «هیچ نهفته‌ای در آسمان و زمین نیست مگر این‌که خدا از آن آگاه است».
۱۸- ﴿فَلَا تُزَكُّوٓاْ أَنفُسَكُمۡۖ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَنِ ٱتَّقَىٰٓ ٣٢﴾[النجم: ۳۲].
«از پاک بودن خود سخن مگوئید (و مغرور نشوید زیرا که) او پرهیزکاران را از همه بهتر می‌شناسد».
۱٩- ﴿إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّٰلِمِينَ ٥٠﴾[القصص: ۵۰].
«مسلماً پروردگار مردمان ستم‌پیشه را رهنمود نمی‌نماید».
۲۰- ﴿وَعَسَىٰٓ أَن تُحِبُّواْ شَيۡٔٗا وَهُوَ شَرّٞ لَّكُمۡۚ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ وَأَنتُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ٢١٦﴾[البقرة: ۲۱۶].
«چه بسا چیزی را دوست نمی‌دارید و آن چیز برای شما نیک باشد و چه بسا چیزی را دوست داشته باشید و آن چیز برای شما بد باشد».
۲۱- ﴿كُلُّ نَفۡسٖ ذَآئِقَةُ ٱلۡمَوۡتِۖ ثُمَّ إِلَيۡنَا تُرۡجَعُونَ ٥٧﴾[العنکبوت: ۵٧].
«هر کس مزه مرگ را می‌چشد پس به سوی ما باز گردانده می‌شوید».
۲۲- ﴿وَهُوَ أَعۡلَمُ بِٱلۡمُهۡتَدِينَ ٥٦﴾[القصص: ۵۶].
«و خداوند سبحان بهتر می‌داند که چه افرادی راهیاب و اهل هدایتند».
۲۳- ﴿وَمَا جَعَلۡنَا لِبَشَرٖ مِّن قَبۡلِكَ ٱلۡخُلۡدَۖ أَفَإِيْن مِّتَّ فَهُمُ ٱلۡخَٰلِدُونَ ٣٤﴾[الأنبیاء:۳۴].
«ما برای هیچ انسانی پیش از تو زندگی جاویدان قرار نداده‌ایم، مگر تو بمیری ایشان (کافران) جاویدان می‌مانند؟».
۲۴- ﴿وَمَا كَانَ رَبُّكَ نَسِيّٗا ٦٤﴾[مریم: ۶۴].
«و پروردگارت فراموش‌کار نبوده و نیست».
۲۵- ﴿وَمَا جَعَلَ عَلَيۡكُمۡ فِي ٱلدِّينِ مِنۡ حَرَجٖۚ﴾[الحج: ٧۸].
«خداوند در دین، سختی را برای شما قرار نداده است».
۲۶- ﴿يُرِيدُ ٱللَّهُ بِكُمُ ٱلۡيُسۡرَ وَلَا يُرِيدُ بِكُمُ ٱلۡعُسۡرَ﴾[البقرة: ۱۸۵].
«خداوند راحتی شما را می‌خواهد نه سختی شما را».
۲٧- ﴿إِنَّ ٱلَّذِينَ يَكۡتُمُونَ مَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلۡكِتَٰبِ وَيَشۡتَرُونَ بِهِۦ ثَمَنٗا قَلِيلًا أُوْلَٰٓئِكَ مَا يَأۡكُلُونَ فِي بُطُونِهِمۡ إِلَّا ٱلنَّارَ﴾[البقرة: ۱٧۴].
«کسانی که آن‌چه را خدا از کتاب آسمانی نازل کرده است پنهان می‌دارند و آن را به بهای کم می‌فروشند آنان جز آتش چیزی نمی‌خورند».
۲۸- ﴿وَلَا تَتَمَنَّوۡاْ مَا فَضَّلَ ٱللَّهُ بِهِۦ بَعۡضَكُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖۚ﴾[النساء: ۳۲].
«آرزوی چیزی نکنید که خداوند برخی از شما را با اعطای آن بر برخی دیگر برتری داده است».
۲٩- ﴿أَمۡ يَحۡسُدُونَ ٱلنَّاسَ عَلَىٰ مَآ ءَاتَىٰهُمُ ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦۖ﴾[النساء: ۵۴].
«آیا آنان بر چیزی حسد می‌برند که خداوند از روی فضل و رحمت خود به آنان داده است».
۳۰- ﴿وَلَا تُصَلِّ عَلَىٰٓ أَحَدٖ مِّنۡهُم مَّاتَ أَبَدٗا وَلَا تَقُمۡ عَلَىٰ قَبۡرِهِۦٓ﴾[التوبة: ۸۴].
«هر گاه یکی از آنان مرد (منافقان) اصلاً بر او نماز مخوان و بر سر گورش برای دعا و طلب آمرزش و دفن او مایست».
۳۱- ﴿وَٱلطَّيۡرُ صَٰٓفَّٰتٖۖ كُلّٞ قَدۡ عَلِمَ صَلَاتَهُۥ وَتَسۡبِيحَهُۥۗ﴾[النور: ۴۱].
«و جملگی پرندگان درحالی که در هوا بال گسترانده سرگرم تسبیح او هستند و به نماز و تسبیح خود آشنایند».
۳۲- ﴿إِنَّمَا ٱلۡمُؤۡمِنُونَ ٱلَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ ٱللَّهُ وَجِلَتۡ قُلُوبُهُمۡ وَإِذَا تُلِيَتۡ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتُهُۥ زَادَتۡهُمۡ إِيمَٰنٗا وَعَلَىٰ رَبِّهِمۡ يَتَوَكَّلُونَ ٢﴾[الأنفال: ۲].
«مؤمنان کسانی هستند که هر وقت نام خدای سبحان برده می‌شود دل‌هایشان هراس می‌گردد و هنگامی که آیات او برا آنان خوانده شود بر ایمان‌شان می‌افزاید و به پروردگار خود توکل می‌کنند».
۳۳- ﴿وَأَوۡفُواْ بِٱلۡعَهۡدِۖ إِنَّ ٱلۡعَهۡدَ كَانَ مَسُۡٔولٗا ٣٤﴾[الإسراء: ۳۴].
«عهد و پیمان را رعایت کنید زیرا عهد و پیمان مسؤولیت دارد».
۳۴- ﴿رَبَّنَا فَٱغۡفِرۡ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّرۡ عَنَّا سَئَِّاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ ٱلۡأَبۡرَارِ ١٩٣﴾[آل عمران:۱٩۳].
«پروردگارا پس گناهان ما را ببخش و کارهای بد ما را بپوشان و ما را با نیکان بمیران».
۳۵- ﴿وَلَا تَقۡفُ مَا لَيۡسَ لَكَ بِهِۦ عِلۡمٌۚ إِنَّ ٱلسَّمۡعَ وَٱلۡبَصَرَ وَٱلۡفُؤَادَ كُلُّ أُوْلَٰٓئِكَ كَانَ عَنۡهُ مَسُۡٔولٗا ٣٦﴾[الإسراء: ۳۶].
«از آن‌چه که نمی‌دانی پیروی مکن چرا که گوش و چشم و دل‌ها مسئولند».
۳۶- ﴿فَبَشِّرۡ عِبَادِ ١٧ ٱلَّذِينَ يَسۡتَمِعُونَ ٱلۡقَوۡلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحۡسَنَهُۥٓ﴾
[الزمر: ۱٧- ۱۸]. «بشارت به بندگانی که سخنی را می‌شنوند و از خوب آن تبعیت می‌کنند».
۳٧- ﴿وَمَا بِكُم مِّن نِّعۡمَةٖ فَمِنَ ٱللَّهِ﴾[النحل: ۵۳].
«هر نعمتی که دارید از جانب خدای سبحان است».
۳۸- ﴿وَلَا يَحِيقُ ٱلۡمَكۡرُ ٱلسَّيِّئُ إِلَّا بِأَهۡلِهِ﴾[فاطر: ۴۳].
«حیله‌گری‌های زشت جز دامن‌گیر حیله‌گران نمی‌گردد».
۳٩- ﴿إِنَّ ٱلۡمُبَذِّرِينَ كَانُوٓاْ إِخۡوَٰنَ ٱلشَّيَٰطِينِۖ وَكَانَ ٱلشَّيۡطَٰنُ لِرَبِّهِۦ كَفُورٗا٢٧﴾[الإسراء: ۲٧].
«بی‌گمان تبذیرکنندگان دوستان اهریمنانند و اهریمن بسیار ناسپاس نعمت‌های پروردگارند».
۴۰- ﴿وَمَا مِن دَآبَّةٖ فِي ٱلۡأَرۡضِ إِلَّا عَلَى ٱللَّهِ رِزۡقُهَا﴾[هود: ۶].
«هیچ جنبنده‌ای نیست مگر این‌که روزی آن پیش خداست».
۴۱- ﴿وَلَا يَظۡلِمُ رَبُّكَ أَحَدٗا ٤٩﴾[الکهف: ۴٩].
«و پروردگار شما بر احدی ستم روا نمی‌دارد».
۴۲- ﴿وَمَا تَسۡقُطُ مِن وَرَقَةٍ إِلَّا يَعۡلَمُهَا﴾[الأنعام: ۵٩].
«و هیچ برگ از گیاه و درختی نمی‌افتد مگر این‌که خداوند سبحان از آن باخبر است».
۴۳- ﴿وَيَسَۡٔلُونَكَ عَنِ ٱلرُّوحِۖ قُلِ ٱلرُّوحُ مِنۡ أَمۡرِ رَبِّي وَمَآ أُوتِيتُم مِّنَ ٱلۡعِلۡمِ إِلَّا قَلِيلٗا ٨٥﴾[الإسراء: ۸۵] «از تو (ای محمد ج) درباره روح می‌پرسند (که چیست؟) بگو: روح چیزی است که تنها پروردگارم از آن آگاه است، چرا که جز دانش اندکی به شما داده نشده است».
۴۴- ﴿وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٞ وِزۡرَ أُخۡرَىٰۗ﴾[الإسراء: ۱۵].
«هیچ‌کس بار گناه کسی را به دوش نمی‌کشد».
۴۵- ﴿وَلَا تُطِعۡ كُلَّ حَلَّافٖ مَّهِينٍ ١٠﴾[القلم: ۱۰]. «از فرومایه‌ای که بسیار سوگند می‌خورد پیروی و اطاعت مکن».
۴۶- ﴿وَوَصَّيۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ بِوَٰلِدَيۡهِ حُسۡنٗا﴾[العنکبوت: ۸].
«ما به انسان توصیه می‌کنیم که به پدر و مادرش کاملاً نیکی کند».
۴٧- ﴿ٱدۡعُ إِلَىٰ سَبِيلِ رَبِّكَ بِٱلۡحِكۡمَةِ وَٱلۡمَوۡعِظَةِ ٱلۡحَسَنَةِ﴾[النحل: ۱۲۵].
«(ای پیغمبر!) مردمان را با سخنان استوار و به جا و اندرزهای نیکو و زیبا براه پروردگارت فراخوان».
۴۸- ﴿وَٱلَّذِينَ يَرۡمُونَ ٱلۡمُحۡصَنَٰتِ ثُمَّ لَمۡ يَأۡتُواْ بِأَرۡبَعَةِ شُهَدَآءَ فَٱجۡلِدُوهُمۡ ثَمَٰنِينَ جَلۡدَةٗ وَلَا تَقۡبَلُواْ لَهُمۡ شَهَٰدَةً أَبَدٗاۚ وَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡفَٰسِقُونَ ٤﴾[النور: ۴]. «کسانی که به زنان پاکدامن نسبت زنا می‌دهند سپس چهار گواه نمی‌آورند به ایشان هشتاد تازیانه بزنید و هرگز گواهی دادن آنان را نپذیرید و چنین کسانی فاسق از فرمان خدا هستند».
توضیح این‌که تهمت‌زدن به هر کس اعم از مردان و زنان پاکدامن یا عادی دارای همین حکم است.
۴٩- ﴿فَكَفَّٰرَتُهُۥٓ إِطۡعَامُ عَشَرَةِ مَسَٰكِينَ مِنۡ أَوۡسَطِ مَا تُطۡعِمُونَ أَهۡلِيكُمۡ أَوۡ كِسۡوَتُهُمۡ أَوۡ تَحۡرِيرُ رَقَبَةٖۖ فَمَن لَّمۡ يَجِدۡ فَصِيَامُ ثَلَٰثَةِ أَيَّامٖ﴾[المائدة:۸٩]. «(سوگندی که انسان به آن عمل نکند) کفاره آن یا طعام دادن به ده نفر مسکین یا تهیه لباس ده نفر مستمند یا آزاد کردن برده‌ای و در صورت نتوانستن سه روز روزه گرفتن است».
۵۰- ﴿وَٱلَّذِينَ يُظَٰهِرُونَ مِن نِّسَآئِهِمۡ ثُمَّ يَعُودُونَ لِمَا قَالُواْ فَتَحۡرِيرُ رَقَبَةٖ مِّن قَبۡلِ أَن يَتَمَآسَّاۚ﴾[المجادلة: ۳].
«کسانی که زنان خود را ظهار می‌کنند به ترتیب باید قبل از آمیزش یا بنده‌ای را آزاد کنند یا دو ماه تمام بدون انتقطاع روزه بگیرند (یا طعام شصت نفر مسکین را فراهم نمایند)».
(توضیح: ظهار این است که مرد به همسرش بگوید: تو مثل مادری برای من به نیت تحریم نه تکریم).
۵۱- کسی که در ماه مبارک رمضان روزه باشد و با همسرش در روز آمیزش نماید باید بنده‌ای را بخرد و آزاد کند یا دو ماه تمام بدون انقطاع روزه بگیرد یا طعام شصت نفر مسکین را تهیه نماید.
(حدیث شریف)
۵۲- ﴿وَٱلَّذِي قَدَّرَ فَهَدَىٰ ٣﴾[الأعلی: ۳].
«خداوندی که اندازه‌گیری می‌کند (و هر چیزی را آن‌گونه که لایق است می‌آفریند) و آن را بکاری رهنمود می‌کند که باید بکند».
۵۳- ﴿وَمَا كَانَ رَبُّكَ لِيُهۡلِكَ ٱلۡقُرَىٰ بِظُلۡمٖ وَأَهۡلُهَا مُصۡلِحُونَ ١١٧﴾[هود: ۱۱٧].
«سنت و عادت پروردگارت چنین نبوده است که شهرها و آبادی‌ها را ستمگرانه ویران کند در حالی‌که ساکنان آنجاها نیکوکاران بوده باشند».
۵۴- ﴿قُلۡ سِيرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ﴾[الروم: ۴۲].
«بگو در زمین سفر کنید و دقت نمائید».
۵۵- ﴿ إِنَّا خَلَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ مِن نُّطۡفَةٍ أَمۡشَاجٖ نَّبۡتَلِيهِ فَجَعَلۡنَٰهُ سَمِيعَۢا بَصِيرًا ٢﴾[الإنسان: ۲].
«ما انسان را از نطفه‌ای آمیخته آفریدیم و چون او را می‌آزمائیم او را شنوا و بینا نمودیم».
۵۶- ﴿مِنَ ٱلدُّنۡيَاۖ وَأَحۡسِن كَمَآ أَحۡسَنَ ٱللَّهُ إِلَيۡكَ﴾[القصص: ٧٧].
«همان‌گونه که خداوند در حق تو نیکی نموده است تو هم در حق دیگران نیکی کن».
۵٧- ﴿وَمَثَلُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ كَمَثَلِ ٱلَّذِي يَنۡعِقُ بِمَا لَا يَسۡمَعُ إِلَّا دُعَآءٗ وَنِدَآءٗۚ﴾[البقرة: ۱٧۱].
«مثال کسانی که کفر ورزیدند مانند کسانی است که چوپان گوسفندانی را صدا بزند ولی آن‌ها چیزی جزء سر و صدا نشوند».
۵۸- ﴿وَلَا تَمۡشِ فِي ٱلۡأَرۡضِ مَرَحًاۖ إِنَّكَ لَن تَخۡرِقَ ٱلۡأَرۡضَ وَلَن تَبۡلُغَ ٱلۡجِبَالَ طُولٗا ٣٧﴾[الإسراء: ۳٧].
«و در روی زمین متکبرانه و مغرورانه راه مرو چرا که تو نمی‌توانی زمین را بشکافی و به بلندای کوه‌ها برسی».
سعدی بزرگوار /چه خوش فرموده است:
نبیند مدعی جز خویشتن را
که دارد پرده پندار در پیش
گرت چشم خدا بینی ببخشند
نبینی هیچ‌کس عاجزتر از خویش
۵٩- ﴿وَلِبَاسُ ٱلتَّقۡوَىٰ ذَٰلِكَ خَيۡرٞۚ﴾[الأعراف: ۲۶].
«لباس تقوی و ترس از خدا بهترین لباس است (که انسان خود را به آن می‌آراید و خویشتن را از عذاب آخرت می‌رهاند».
۶۰- ﴿فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ يَٰٓأُوْلِي ٱلۡأَلۡبَٰبِ لَعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ ١٠٠﴾[المائدۀ: ۱۰۰].
«ای خردمندان (با اطاعت از اوامر و دوری از نواهی خدای سبحان، خویشتن را از خشم) خدا برحذر دارید تا این‌که رستگار شوید».
۶۱- ﴿قُلۡ سِيرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَٱنظُرُواْ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُجۡرِمِينَ ٦٩﴾[النمل:۶٩] «(ای پیامبر!) بگو: در زمین بگردید و آثار گذشتگان و عجایب و غرائب جهان را ببینید و بنگرید که سرانجام کار گناهکاران به کجا کشیده شده است».
۶۲- ﴿فَٱصۡبِرۡ كَمَا صَبَرَ أُوْلُواْ ٱلۡعَزۡمِ مِنَ ٱلرُّسُلِ﴾[الأحقاف: ۳۵].
«در برابر اذیت و آزار کافران شکیبائی کن آن‌گونه که پیغمبران بزرگ در سختی‌ها شکیبائی کرده‌اند».
۶۳- ﴿إِنَّا لَنَنصُرُ رُسُلَنَا وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَيَوۡمَ يَقُومُ ٱلۡأَشۡهَٰدُ ٥١﴾[غافر: ۵۱].
«ما قطعاً پیغمبران خود را و مؤمنان را در زندگی دنیا و در آن روزی که گواهان به پا می‌خیزند یاری می‌دهیم».
۶۴- ﴿مَآ أَصَابَ مِن مُّصِيبَةٍ إِلَّا بِإِذۡنِ ٱللَّهِۗ وَمَن يُؤۡمِنۢ بِٱللَّهِ يَهۡدِ قَلۡبَهُۥۚ وَٱللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٞ ١١﴾[التغابن: ۱۱].
«هیچ واقعه و حادثه‌‌ای جز به فرمان و اجازه خدا رخ نمی‌دهد و هر کس که به خدا ایمان داشته باشد خداوند دل او را (به ثبات و آرامش و خشنودی به قضا و قدر خدا می‌رساند و) رهنمود می‌گرداند و خداوند از هر چیزی کاملاً آگاه است».
۶۵- ﴿مَثَلُ ٱلَّذِينَ حُمِّلُواْ ٱلتَّوۡرَىٰةَ ثُمَّ لَمۡ يَحۡمِلُوهَا كَمَثَلِ ٱلۡحِمَارِ يَحۡمِلُ أَسۡفَارَۢاۚ بِئۡسَ مَثَلُ ٱلۡقَوۡمِ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بَِٔايَٰتِ ٱللَّهِۚ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّٰلِمِينَ ٥﴾[الجمعة: ۵].
«کسانی که تورات بدیشان واگذار گردید ولی به آن عمل نکردند و حق آن را عمل ننمودند به دراز‌گوشی می‌مانند که کتاب‌هایی را بر‌می‌دارد (و از مطالب آن خبر ندارد)، مردمانی که آیات خدا را تکذیب می‌دارند بدترین مثل را دارند خداوند مردمان ستمکار را هدایت نمی‌کند».
۶۶- ﴿هُوَ أَعۡلَمُ بِكُمۡ إِذۡ أَنشَأَكُم مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ﴾[النجم: ۳۲].
«او نسبت به همه از شما آگاه‌تر است از آن هنگام که شما را از زمین آفرید».
۶٧- ﴿إِنَّ رَبَّكَ وَٰسِعُ ٱلۡمَغۡفِرَةِۚ﴾[النجم: ۳۲].
«به درستی که پروردگار تو دارای آمرزش گسترده و فراخ است».
۶۸- ﴿إِنَّ ٱللَّهَ وَمَلَٰٓئِكَتَهُۥ يُصَلُّونَ عَلَى ٱلنَّبِيِّۚ يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ صَلُّواْ عَلَيۡهِ وَسَلِّمُواْ تَسۡلِيمًا ٥٦﴾[الأحزاب: ۵۶]. «به درستی خداوند و فرشتگان بر پیغمبر سلام و درود می‌فرستند،ای کسانی که ایمان آورده‌اید شما هم بر پیغمبر درود و سلام بفرستید».
و در حدیث است هر کس بر پیغمبر اکرم صلوات بفرستد خدای سبحان او را مشمول ده رحمت خود می‌گرداند.
و حضرت رسول اکرم جمی‌فرماید: کسی که درود بفرستد بر من، هنگامی که داخل صبح می‌شود و هنگامی که به شب درآید (ده مرتبه) روز قیامت شفاعت من شامل حال او می‌شود.
۶٩- ﴿كَبُرَ مَقۡتًا عِندَ ٱللَّهِ أَن تَقُولُواْ مَا لَا تَفۡعَلُونَ ٣﴾[الصف: ۳].
«اگر سخنی را بگوئید و خودتان برابر آن عمل نکنید موجب خشم عظیم خداوند می‌گردید».
٧۰- ﴿وَٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بَِٔايَٰتِنَا سَنَسۡتَدۡرِجُهُم مِّنۡ حَيۡثُ لَا يَعۡلَمُونَ ١٨٢﴾[الأعراف:۱۸۲].
«کسانی که آیات قرآنی ما را تکذیب می‌کنند کم‌کم گرفتار و به عذاب خود دچارشان می‌سازم از راهی و به طریقی که نمی‌دانند».
٧۱- ﴿قُلۡ مَآ أَسَۡٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٖ وَمَآ أَنَا۠ مِنَ ٱلۡمُتَكَلِّفِينَ ٨٦﴾
[ص: ۸۲].
«بگو: من در برابر رسالت از شما پاداش نمی‌طلبم و اهل تکلف و رنج هم نیستم».
٧۲- ﴿تِلۡكَ ٱلرُّسُلُ فَضَّلۡنَا بَعۡضَهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖۘ﴾[البقرة: ۲۵۳].
«برخی از پیغمبران را بر بعضی دیگر برتری دادیم».
٧۳- ﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَرۡفَعُوٓاْ أَصۡوَٰتَكُمۡ فَوۡقَ صَوۡتِ ٱلنَّبِيِّ﴾[الحجرات: ۲]. «ای کسانی که ایمان آورده‌اید صدای خود را از صدای پیامبر بلندتر نکنید».
علامه آلوسی/می‌فرماید:
باید در کنار قبر مبارک آن حضرت جهم‌چنین موقع خواندن احادیث نبوی صدا را بلند نکرد.
٧۴- ﴿وَكُلُّ شَيۡءٍ عِندَهُۥ بِمِقۡدَارٍ ٨﴾[الرعد: ۸].
«هر چیزی به مقدار و میزان معین آفریده شده است».
٧۵- ﴿فَٱبۡتَغُواْ عِندَ ٱللَّهِ ٱلرِّزۡقَ﴾[العنکبوت: ۱٧].
«روزی را از پیشگاه خدا بخواهید».
٧۶- ﴿أَمَّنۡ هَٰذَا ٱلَّذِي يَرۡزُقُكُمۡ إِنۡ أَمۡسَكَ رِزۡقَهُۥ﴾[الملک: ۲۱].
«یا این‌که چه کسانند که اگر خداوند بخواهد روزی خود را باز دارد بتواند به شما روزی رسانند».
٧٧- ﴿وَلَوۡلَا دَفۡعُ ٱللَّهِ ٱلنَّاسَ بَعۡضَهُم بِبَعۡضٖ لَّفَسَدَتِ ٱلۡأَرۡضُ﴾
[البقرة: ۲۵۱]. «اگر خداوند بعضی از مردمان را بوسیله بعضی دیگر سرکوب نمی‌کرد زمین به فساد کشیده می‌شد».
٧۸- ﴿وَكَم مِّن مَّلَكٖ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ لَا تُغۡنِي شَفَٰعَتُهُمۡ شَيًۡٔا إِلَّا مِنۢ بَعۡدِ أَن يَأۡذَنَ ٱللَّهُ لِمَن يَشَآءُ وَيَرۡضَىٰٓ ٢٦﴾[النجم: ۲۶].
«بسیاری از فرشتگان در آسمان‌ها شفاعت‌شان فایده‌ای نمی‌دهد مگر بعد از اجازه‌ی خدا، برای کسانی که بخواهد و راضی باشد».
٧٩- ﴿وَنَحۡنُ أَقۡرَبُ إِلَيۡهِ مِنۡ حَبۡلِ ٱلۡوَرِيدِ ١٦﴾[ق: ۱۶].
«ما از رگ گردن به او نزدیکتریم».
۸۰- ﴿وَمَآ أَرۡسَلۡنَٰكَ إِلَّا رَحۡمَةٗ لِّلۡعَٰلَمِينَ ١٠٧﴾[الأنبیاء: ۱۰٧].
«(ای پیغمبر!) ما تو را جز به عنوان رحمت جهانیان نفرستاده‌ایم».
۸۱- ﴿شُهَدَآءَ لِلَّهِ وَلَوۡ عَلَىٰٓ أَنفُسِكُمۡ﴾[النساء: ۱۳۵].
«به خاطر رضای خدا شهادت دهید هر چند به زیان و ضرر خودتان باشد».
۸۲- ﴿رَّبُّكُمۡ أَعۡلَمُ بِمَا فِي نُفُوسِكُمۡۚ﴾[الإسراء: ۲۵].
«پروردگارتان از خودتان آگاه‌تر بدان چیزهایی است که در نفس و درونتان می‌گذرد».
۸۳- ﴿فَكَأَيِّن مِّن قَرۡيَةٍ أَهۡلَكۡنَٰهَا وَهِيَ ظَالِمَةٞ فَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَىٰ عُرُوشِهَا وَبِئۡرٖ مُّعَطَّلَةٖ وَقَصۡرٖ مَّشِيدٍ ٤٥﴾[الحج: ۴۵].
«چه بسیار شهرها و آبادی‌هایی که به سبب ستمگری ساکنان‌شان فرو تپیده و بر هم ریخته است و چاهائی که بی‌استفاده رها گشته است و کاخ‌های برافراشته و استواری که بی‌صاحب و متروک مانده است».
۸۴- ﴿وَأَمَّا عَادٞ فَأُهۡلِكُواْ بِرِيحٖ صَرۡصَرٍ عَاتِيَةٖ ٦ سَخَّرَهَا عَلَيۡهِمۡ سَبۡعَ لَيَالٖ وَثَمَٰنِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومٗاۖ فَتَرَى ٱلۡقَوۡمَ فِيهَا صَرۡعَىٰ كَأَنَّهُمۡ أَعۡجَازُ نَخۡلٍ خَاوِيَةٖ ٧﴾[الحاقة:۶- ٧].
«و قوم عاد به وسیله تندباد سرد و پر سر و صدا و ویرانگری نابود شدند خداوند چنین باد ویرانگری را هفت شب و هشت روز پیاپی بر آنان گمارد اگر در آنجا می‌بودی در آن مدت مردمان را می‌دیدی که روی زمین افتاده‌اند گویی تنه‌های پوک و تو خالی درختان خرما هستند».
۸۵- ﴿يَهَبُ لِمَن يَشَآءُ إِنَٰثٗا وَيَهَبُ لِمَن يَشَآءُ ٱلذُّكُورَ ٤٩﴾[الشوری: ۴٩].
«خدا به هر کس بخواهد دخترانی می‌بخشد و به هر کس که بخواهد پسرانی می‌دهد».
۸۶- ﴿وَإِن مِّنۡ أُمَّةٍ إِلَّا خَلَا فِيهَا نَذِيرٞ ٢٤﴾[فاطر: ۲۴].
«هیچ امتی نبوده است مگر این‌که در میان آن‌ها آگاه‌دهنده و پیامبری بوده است».
۸٧- ﴿مِنۡهُم مَّن قَصَصۡنَا عَلَيۡكَ وَمِنۡهُم مَّن لَّمۡ نَقۡصُصۡ عَلَيۡكَۗ﴾ [غافر: ٧۸]. «داستان بعضی از پیغمبران را برای تو بحث کرده‌ایم و برخی دیگر را برای تو بحث نکرده‌ایم».
۸۸- ﴿وَلَا تَقۡرَبُواْ ٱلزِّنَىٰٓۖ إِنَّهُۥ كَانَ فَٰحِشَةٗ وَسَآءَ سَبِيلٗا ٣٢﴾[الإسراء: ۳۲].
«(ای آدمی‌زاد) مبادا به طرف زنا بروید که کاری بس زشت و راهی بسیار نادرست است».
۸٩- ﴿إِلَىٰ رَبِّكَ مُنتَهَىٰهَآ ٤٤﴾[النازعات: ۴۴].
«(آگاهی از زمان قیامت) به پروردگارت واگذار می‌گردد (و اطلاع از وقوع آن کار پروردگار تو است نه تو».
٩۰- ﴿إِذَا قَضَىٰٓ أَمۡرٗا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُۥ كُن فَيَكُونُ ٣٥﴾[مریم: ۳۵].
«هر گاه خداوند اراده کاری را بکند تنها کافی است که بدان بگوید: بشو و می‌شود».
٩۱- ﴿ذَرۡهُمۡ يَأۡكُلُواْ وَيَتَمَتَّعُواْ وَيُلۡهِهِمُ ٱلۡأَمَلُۖ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ ٣﴾[الحجر: ۳].
«بگذار بخورند و بهره‌ور شوند و آرزو آنان را غافل سازد و بالآخره خواهند دانست که چه کار بدی کرده‌اند».
٩۲- ﴿وَتِلۡكَ حُجَّتُنَآ ءَاتَيۡنَٰهَآ إِبۡرَٰهِيمَ عَلَىٰ قَوۡمِهِۦۚ نَرۡفَعُ دَرَجَٰتٖ مَّن نَّشَآءُ﴾[الأنعام:۸۳].
«و این حجّت ماست. آن را به ابراهیم بر [ضدّ] قومش دادیم. هر کس را بخواهیم در مراتب [و منزلت] فرا مىبریم».
٩۳- ﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ كُتِبَ عَلَيۡكُمُ ٱلصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِكُمۡ لَعَلَّكُمۡ تَتَّقُونَ ١٨٣﴾[البقرة: ۱۸۳].
«ای کسانی که ایمان آورده‌اید روزه بر شما واجب گردیده است همان‌طور که بر امت‌های گذشته واجب گردیده بود تا به مقام تقوی برسید».
٩۴- ﴿أُحِلَّ لَكُمۡ لَيۡلَةَ ٱلصِّيَامِ ٱلرَّفَثُ إِلَىٰ نِسَآئِكُمۡۚ هُنَّ لِبَاسٞ لَّكُمۡ وَأَنتُمۡ لِبَاسٞ لَّهُنَّ﴾[البقرة: ۱۸٧].
«آمیزش و نزدیکی با زنان‌تان در شب روزه‌داری حلال گردیده است آنان لباس شمایند و شما لباس آنانید».
٩۵- «صُومُوا تَصِحُّوا» «روزه بگیرید تا تندرست شوید» [۱].
(حدیث شریف).
٩۶- ﴿وَهُوَ ٱلَّذِي يَبۡدَؤُاْ ٱلۡخَلۡقَ ثُمَّ يُعِيدُهُۥ وَهُوَ أَهۡوَنُ عَلَيۡهِۚ﴾[الروم: ۲٧].
«او است که آفرینش را آغاز کرده و سپس آن را باز می‌گرداند و این برای او آسان‌تر است».
٩٧- ﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ إِن كُنتُمۡ فِي رَيۡبٖ مِّنَ ٱلۡبَعۡثِ فَإِنَّا خَلَقۡنَٰكُم مِّن تُرَابٖ ثُمَّ مِن نُّطۡفَةٖ ثُمَّ مِنۡ عَلَقَةٖ ثُمَّ مِن مُّضۡغَةٖ مُّخَلَّقَةٖ﴾[الحج: ۵].
«اى مردم، اگر از رستاخیز در شکاید، [بدانید که] ما شما را از خاکى، آن گاه از نطفهاى آن گاه از خونى بسته سپس از پاره گوشتى نقش یافته و نقش نایافته آفریدیم».
٩۸- ﴿مَّا خَلۡقُكُمۡ وَلَا بَعۡثُكُمۡ إِلَّا كَنَفۡسٖ وَٰحِدَةٍۚ إِنَّ ٱللَّهَ سَمِيعُۢ بَصِيرٌ ٢٨﴾[لقمان: ۲۸].
«آفریدن و برانگیختن همه شما نیست مگر مانند آفریدن یک تن یقیناً خداوند شنوا و بینا است».
٩٩- ﴿أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَلَّن نَّجۡمَعَ عِظَامَهُۥ ٣ بَلَىٰ قَٰدِرِينَ عَلَىٰٓ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُۥ ٤﴾[القیامة: ۳- ۴].
«آیا انسان می‌پندارد که استخوان‌های پوسیده او را گرد نخواهیم آورد، آری آن‌ها را گرد می‌آوریم ما می‌توانیم سر انگشتان او را کاملاً همانند خودش بیافرینیم و به حال اول باز گردانیم».
۱۰۰- ﴿وَمَن يَعۡمَلۡ سُوٓءًا أَوۡ يَظۡلِمۡ نَفۡسَهُۥ ثُمَّ يَسۡتَغۡفِرِ ٱللَّهَ يَجِدِ ٱللَّهَ غَفُورٗا رَّحِيمٗا ١١٠﴾[النساء: ۱۱۰].
«هر کس کار بدی انجام دهد و یا بر خود ستم روا دارد سپس از خداوند سبحان آمرزش طلب کند خدا را آمرزنده مهربان خواهد یافت».
۱۰۱- ﴿كَتَبَ رَبُّكُمۡ عَلَىٰ نَفۡسِهِ ٱلرَّحۡمَةَ أَنَّهُۥ مَنۡ عَمِلَ مِنكُمۡ سُوٓءَۢا بِجَهَٰلَةٖ ثُمَّ تَابَ مِنۢ بَعۡدِهِۦ وَأَصۡلَحَ فَأَنَّهُۥ غَفُورٞ رَّحِيمٞ ٥٤﴾[الأنعام: ۵۴].
«خداوند بر خویشتن رحمت واجب نموده است که هر کس از شما از روی نادانی دچار لغزش شد و بعد از آن توبه نمود و خود را اصلاح نمود خداوند عذر و تقصیر او را می‌پذیرد چرا که او بس با گذشت و مهربان است».
۱۰۲- ﴿وَٱلَّذِينَ لَا يَشۡهَدُونَ ٱلزُّورَ﴾[الفرقان: ٧۲].
«مؤمنان و دوستان خداوند کسانی هستند که شهادت دروغ نمی‌دهند».
۱۰۳- ﴿وَمَآ أُوتِيتُم مِّنَ ٱلۡعِلۡمِ إِلَّا قَلِيلٗا ٨٥﴾[الإسراء: ۸۵].
«داده نشده به شما جز مقدار کمی از علم و دانش».
۱۰۴- ﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَأۡكُلُواْ ٱلرِّبَوٰٓاْ أَضۡعَٰفٗا مُّضَٰعَفَةٗۖ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ لَعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ ١٣٠﴾[آل عمران: ۱۳۰].
«ای کسانی که ایمان آورده‌اید ربا را دو یا چند برابر نخورید و از عذاب خدا بترسید شاید رستگار شوید».
۱۰۵- ﴿لَيۡسَ كَمِثۡلِهِۦ شَيۡءٞۖ وَهُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡبَصِيرُ ١١﴾[الشوری: ۱۱].
«هیچ چیز همانند خداوند نیست و او شنوا و بیناست».
۱۰۶- ﴿لَّا تُدۡرِكُهُ ٱلۡأَبۡصَٰرُ وَهُوَ يُدۡرِكُ ٱلۡأَبۡصَٰرَۖ وَهُوَ ٱللَّطِيفُ ٱلۡخَبِيرُ ١٠٣﴾[الأنعام:۱۰۳].
«چشم‌ها او را درک نمی‌کنند ولی او همه چشم‌ها را درک می‌کند و او باخبر از ریزه‌کاری‌ها و آگاه از همه چیز است».
۱۰٧- ﴿وَلَا يُحِيطُونَ بِشَيۡءٖ مِّنۡ عِلۡمِهِۦٓ إِلَّا بِمَا شَآءَۚ﴾[البقرة: ۲۵۵].
«مردمان چیزی را علم و دانش خدای سبحان را فراچنگ نمی‌آورند جز آن مقداری که بخواهد».
۱۰۸- ﴿قُلۡ هُوَ ٱلۡقَادِرُ عَلَىٰٓ أَن يَبۡعَثَ عَلَيۡكُمۡ عَذَابٗا مِّن فَوۡقِكُمۡ أَوۡ مِن تَحۡتِ أَرۡجُلِكُمۡ أَوۡ يَلۡبِسَكُمۡ شِيَعٗا وَيُذِيقَ بَعۡضَكُم بَأۡسَ بَعۡضٍۗ ٱنظُرۡ كَيۡفَ نُصَرِّفُ ٱلۡأٓيَٰتِ لَعَلَّهُمۡ يَفۡقَهُونَ ٦٥﴾[الأنعام: ۶۵].
«بگو: خدا می‌تواند عذاب بزرگی را از بالای سرتان و یا از زیر پاهایتان بر شما بگمارد، و یا این‌که کار را بر شما بهم آمیزد و دسته‌دسته و پراکنده شوید و برخی از شما را به جان برخی دیگر اندازد و گرفتار همدیگر سازد، بنگر که چگونه آیات را بیان و روشن می‌گردانیم تا این‌که بیندیشند و حقیقت را بفهمند و به خود باز گردند».
۱۰٩- ﴿وَإِنِّي لَغَفَّارٞ لِّمَن تَابَ وَءَامَنَ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا ثُمَّ ٱهۡتَدَىٰ ٨٢﴾[طه: ۸۲].
«من با غفران عظیم و بی‌شماری که دارم می‌آمرزم کسی راکه از گناه برگشته و دارای ایمان و عمل صالح بوده و سپس هدایت گردد».
الحمد لله رب العالمين وصلی الله علی سيدنا محمد وعلی آله وصحبه وسلم.
[۱] شیخ آلبانی در سلسه ضعيفه و موضوعه اين حديث را ضعیف خوانده است. (مصحح)