جواب
۱- ﴿وَإِن طَآئِفَتَانِ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ ٱقۡتَتَلُواْ فَأَصۡلِحُواْ بَيۡنَهُمَاۖ﴾«اگر دو گروه مؤمن باهم جنگیدند، آنها را آشتی دهید» [الحجرات: ۹].
۲- باید با آنها مقابله و مبارزه کرد تا این که راه مصالحه را قبول نمایند.
۳- سو ظن و تهمت بی‌جا به دیگران.
۴- ﴿وَلَا يَغۡتَب بَّعۡضُكُم بَعۡضًاۚ﴾[الحجرات: ۱۲]. «و از یکدیگر غیبت نکنید».
۵- ﴿مَّا يَلۡفِظُ مِن قَوۡلٍ إِلَّا لَدَيۡهِ رَقِيبٌ عَتِيدٞ ١٨﴾[ق: ۱۸]. «(بنده) هیچ سخنی بر زبان نمی‌آورد مگر آنکه نگهبانی آماده، نزدش حضور دارد».