فضایل وی
۱- بسیار عبادتگزار و ذاکر بود.
امام مسلم از طریق عبدالله بن عباس از جویریه لنقل کرده است که رسول الله جصبحگاه پس از نماز فجر از منزل خارج شدند و وی در محلی که نماز خوانده بود، نشسته بود، و ذکر می‌کرد. رسول الله جچاشتگاه به منزل بازگشتند و او همان جا نشسته بود، فرمودند: از همان وقت که من رفته‌ام در همین جا نشسته‌ای؟ گفت: آری، فرمودند: من پس از تو چهار کلمه را سه بار تکرار کرده‌ام اگر با آن چه تو امروز ذکر کرده‌ای مقایسه گردد، بیشتر خواهد شد: «سُبْحَانَ اللهِ وَبِحَمْدِهِ، عَدَدَ خَلْقِهِ وَرِضَا نَفْسِهِ وَزِنَةَ عَرْشِهِ وَمِدَادَ كَلِمَاتِهِ» [۴۱].
۲- قبلاً نام او برَه بود و رسول الله جاو را جویریه نامیدند [۴۲].
[۴۱] صحیح مسلم: (۲۷۲۶) کتاب الذکر والدعاء باب التسبیح اول النهار وعند النوم. [۴۲] رسول الله جبه تأسی از آیه‌ی: ﴿فَلَا تُزَكُّوٓاْ أَنفُسَكُمۡۖ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَنِ ٱتَّقَىٰٓ ٣٢﴾نام‌هایی را که نوعی خودستایی محسوب می‌شدند، تغییر می‌دادند.