خواننده بزرگوار
اینک به قصد اطلاع و آگهی شما گوشهای از این روایات جعلی را ذکر میکنیم تا آنها را بشناسی و از استدلال بدانها خودداری ورزی.
۱- (من حج ولم يزرني فقد جفاني). «هر کسی حج کند و به زیارت من نیاید در حق من جفا کرده است».
۲- (من زارني بعد مماتي فكأنما زارني في حياتي). «کسیکه مرا بعد از مرگم زیارت کند مانند این است که در حال حیات مرا زیارت کرده باشد».
۳- (من زارني وزار أبي إبراهيم في عام واحد ضمنت له على الله الجنة). «کسیکه من و پدرم ابراهیم را در یک سال زیارت کند بهشت را برای وی بر خدا تضمین خواهم کرد».
۴- (من زار قبري وجبت له شفاعتي). «هر کس قبر مرا زیارت کند شفاعت من برای او واجب خواهد شد».
هیچ یک از این احادیث و امثال آنها از رسول الله صبه ثبوت نرسیدهاند.
حافظ ابن حجر در كتاب (التلخیص) بعد از ذکر اکثر این روایات گوید: راههای ورود همهی این احادیث ضعیف است.
حافظ عقیلی گوید: در این باب حدیث صحیحی وجود ندارد.
شیخ الاسلام ابن تیمیه /به قاطعیت گفته است همهی این احادیث موضوع هستند، و معلوم است که او از نظر وسعت علم و اطلاع و حافظ بودن از چه جایگاهی برخوردار بوده و در چه مکانی قرار داشته است.
و اگر یکی از این احادیث به ثبوت میرسید قطعا اصحاب بزرگوار در عمل بدان بر ما پیشی میگرفتند و آنرا برای امت توضیح و تبیین مینمودند و به سوی آن دعوت میکردند زیرا آنها بعد از پیغمبران بهترین انسانها و عالمترین آنها به حدود خدا و شرع او بوده، و ناصحترین آنها برای مخلوقات خدا بودهاند. با این وصف از هیچ یک از آنها چنین عملی نقل نشده است و این دلیل بر غیر مشروع بودن آن است و اگر فرضاً یکی از آنها از نظر صحت به ثبوت میرسید حمل بر زیارت مشروع ـ که تدارک در آن وجود ندارد ـ میشد تا میان احادیث وارده جمع و توفیق بوجود آید. والله سبحانه وتعالى أعلم.