۳٧- باب: مَا لَقِيَ النَّبِيُّ وَأَصْحَابُهُ مِنَ المُشْرِكِينَ بِمكَّةَ
باب [۳٧]: مشقت‌هایی را که پیامبر خدا جو صحابه از مشرکین در مکه متحمل گردیدند
۱۵۸۱- عَنْ ابْنَ عَمْرِو بْنِ العَاصِ بوَقدْ سُئِلَ عَنْ أََشَدِّ ما صَنَعَهُ المُشْرِكُونَ بِالنَّبِيِّ ج، قَالَ: بَيْنَا النَّبِيُّ جيُصَلِّي فِي حِجْرِ الكَعْبَةِ، إِذْ أَقْبَلَ عُقْبَةُ بْنُ أَبِي مُعَيْطٍ، فَوَضَعَ ثَوْبَهُ فِي عُنُقِهِ، فَخَنَقَهُ خَنْقًا شَدِيدًا فَأَقْبَلَ أَبُو بَكْرٍ حَتَّى أَخَذَ بِمَنْكِبِهِ، وَدَفَعَهُ عَنِ النَّبِيِّ ج، قَالَ: أَتَقْتُلُونَ رَجُلًا أَنْ يَقُولَ رَبِّيَ اللَّهُ» [رواه الخاری: ۳۸۵۶].
۱۵۸۱- از ابن عمرو بن عاصبروایت است که وی از شدیدترین کاری که مشرکین نسبت به پیامبر خدا جکردند، پرسیده شد.
گفت: هنگامی که پیامبر خدا جدر (حِجْر) کعبه نماز می‌خواندند، عقبه بن ابی معیط آمد، جامۀ پیامبر خدا جرا به گردن‌شان انداخت و محکم پیچید، ابوبکرسآمد، شانۀ عقبه را گرفت و او را از پیامبر خدا جدور نمود و گفت: ﴿آیا کسی را می‌کشید که می‌گوید: پروردگارم خدا است﴾.