پایان
این نصوص و صدها دلیل دیگر در کتاب مقدس و قرآن کریم تاکید می‌کند که الله یکتاست و معبود بر حقی جز او نیست به گونه‌ای که هیچ جایی برای شک و تردید باقی نمی‌گذارد. چنانکه کتاب مقدس می‌گوید: «اسمع يا إسرائيل : الرب إلهنا رب واحد... فإن الله واحدٌ وليس آخر سواه».: «بشنو ای اسرائیل: پروردگار معبود ما، پروردگار یکتاست... براستی که الله یکتاست و معبودی (بر حق) جز او نیست». (انجيل مرقس ۲۸:۱۲ - ۳۳)
و قرآن کریم در این مورد می‌گوید: ﴿قُلۡ هُوَ ٱللَّهُ أَحَدٌ ١﴾ [الاخلاص: ۱]. «(ای پیامبر) بگو: او الله یکتا و یگانه است».
بلکه کتاب مقدس تنها بر این تاکید ندارد که الله یکتاست بلکه تاکید می‌کند فقط الله خالق و نجات دهنده است: «لتعلموا وتؤمنوا بي، وتدركوا أني أنا أنا هو الله، لم يوجد إله قبلي ولن يكون إله بعدي. أنا هو الرب، و لا مخلص غيري.»: «باید بدانید و و به من ایمان آورید. و بدانید که من، من هستم و من همان الله است. اله و معبودی پیش از من نبوده است و هرگز اله و معبودی پس از من نخواهد بود؛ من رب و پروردگار هستم و نجت دهنده‌ای جز من نیست». (إشعياء ۴۳ :۱۰-۱)
با این توضیح روشن شد که سندی برای الوهیت عیسی یا روح القدس یا ... وجود ندارد و دلیلی برای آن نیست و آنها نیز همچون دیگر مخلوقات الهی، مخلوق هستند که چیزی از امور در دست آنها نیست؛ بنابراین نه اله و معبود هستند و نه تجلیاتی از خداوند و نه صورت جسمانی از او؛ چراکه چیزی مثل و مانند او نیست چنانکه کتاب مقدس و قرآن کریم ذکر می‌کند.
چون یهود گمراه شده و به عبادت غیرالله روی آوردند، خداوند متعال بر آنها خشم گرفت: «احتدم غضب الرب عليهم»: «خشم خداوند آنان را دربرگرفت». (العدد ۳:۲۵) و اینگونه بود که موسی ÷ گوساله طلایی آنان را نابود کرد.
از سوی دیگر گروهی از نصاری که موحد بودند با شکنجه و اذیت و آزار روبرو شدند چراکه آنان به توحید الهی ایمان آورده و تحریف و تبدیل آموزه‌های توحیدی عیسوی را نپذیرفتند و بدعت تثلیث را که توسط بولس و پیروانش ایجاد شده بود، انکار کردند.
کوتاه سخن، خداوند متعال آدم و نوح و ابراهیم و موسی و عیسی و محمد و بلکه تمام انبیا و رسولان صلوات الله وسلامه عليهم أجمعين را فرستاد تا مردم را به ایمان به الله و اخلاص در عبادت تنها برای او که شریک و همتا و مثل و مانندی ندارد، دعوت دهند و این تنها رسالت آنها بود که: معبود بر حق فقط یکی است پس او را عبادت کنید.
و از آنجایی که رسالت انبیا و رسولان یکی است بنابراین دین‌شان یکی است اما دین پیامبران چه بوده است؟
جوهر رسالت آنها بر «تسلیم» در برابر الله بنا شده است؛ کلمه‌ای که در زبان عربی در معنای اسلام و مفهوم آن بدان تعبیر می‌شود.
قرآن کریم تاکید می‌کند که دین تمام انبیا و رسولان اسلام بوده است. و می‌توان این حقیقت قرآنی را در کتاب مقدس نیز دنبال کرد. (ان شا الله بزودی به این حقیقت در کتاب مقدس در کتابچه‌ای دیگر می‌پردازیم).
در پایان در راستای نایل شدن به پایانی نیکو بر ما واجب است که این پیام را با صدق و اخلاص و ایمان به آن دریافت نموده و فراگیریم. اما این به تنهایی کافی نیست بلکه بر ما واجب است به تمام انبیا و رسولان ایمان بیاوریم. (و این شامل ایمان به رسول خدا محمد ج نیز می‌شود) و از راه و روش آنها پیروی نموده و به آن عمل کنیم. و این راه رسیدن به زندگی ابدی سعادتمندانه می‌باشد.
پس ای کسانی که با اخلاص حقیقت را جستجو می‌کنید و پایان نکویی را خواستارید، باید اکنون در این مورد بیندیشی و الان در آن تامل کنی، قبل از فوت وقت، قبل از مرگی که ناگهانی فرا می‌رسد! چه کسی می‌داند وقت فرارسیدنش را؟
بعد از تفکر و دقت‌نظر در این امر مهم و حیاتی و با آگاهی کامل و قلبی صادق می‌توانی اقرار نموده و اعتراف کنی که الله یکتاست و شریکی برای او نیست و فرزندی ندارد و به او ایمان آورده و تنها او را عبادت می‌کنی و ایمان می‌آوری که محمد نبی و رسولی است چون نوح و ابراهیم و موسی و عیسی؛
اکنون اگر بخواهی می‌توانی این کلمات را به زبان بیاوری:
«أشهد أن لا إله إلا الله وأشهد أن محمداً رسول الله».
این گواهی، اولین گام عملی در مسیر زندگی ابدی سعادتمندانه می‌باشد و این گواهی کلید حقیقی درهای بهشت می‌باشد.
و اگر تصمیم گرفتی این راه را انتخاب کنی، می‌توانی از کمک دوستت یا همسایه مسلمانت به نزدیک‌ترین مسجد یا مرکز اسلامی کمک بگیری یا اینکه از طریق تلفن یا نامه با من ارتباط برقرار کنی (که با این کار مرا خوشحال می‌کنی.)
﴿قُلۡ يَٰعِبَادِيَ ٱلَّذِينَ أَسۡرَفُواْ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ لَا تَقۡنَطُواْ مِن رَّحۡمَةِ ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ يَغۡفِرُ ٱلذُّنُوبَ جَمِيعًاۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ ٥٣ وَأَنِيبُوٓاْ إِلَىٰ رَبِّكُمۡ وَأَسۡلِمُواْ لَهُۥ مِن قَبۡلِ أَن يَأۡتِيَكُمُ ٱلۡعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ ٥٤ وَٱتَّبِعُوٓاْ أَحۡسَنَ مَآ أُنزِلَ إِلَيۡكُم مِّن رَّبِّكُم مِّن قَبۡلِ أَن يَأۡتِيَكُمُ ٱلۡعَذَابُ بَغۡتَةٗ وَأَنتُمۡ لَا تَشۡعُرُونَ ٥٥﴾ [الزمر: ۵۳-۵۵] «(ای پیامبر، از جانب من) بگو: «ای بندگان من که بر خود اسراف (و ستم) کرده‌اید! از رحمت الله نا امید نشوید، همانا الله همۀ گناهان را می‌بخشد، یقیناً او بسیار آمرزندۀ مهربان است( ). ﴿۵۳﴾ و به سوی پروردگار‌تان باز گردید و در برابر او تسلیم شوید، پیش از آنکه عذاب به سراغ شما آید، آنگاه (از سوی هیچ کس) یاری نشوید. ﴿۵۴﴾ و از نیکو‌ترین چیزی که از جانب پروردگار‌تان بر شما نازل شده پیروی کنید، پیش از آنکه ناگهان عذاب به سراغ شما آید، در حالی‌که شما از آن بی‌خبرید. ﴿۵۵﴾ ».
موضوعی دیگر...