دعاهایی از سنت

ـ (اللَّهُمَّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي ظُلْمًا كَثِيرًا، وَلا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ أَنْتَ، فَاغْفِرْ لِي مَغْفِرَةً مِنْ عِنْدِكِ، وَارْحَمْنِي إِنَّكَ أَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ).

الهى! من بر نفس خود بسیار ظلم كردم، همانا غیر از تو كسى دیگر گناهان مرا نمى بخشد، پس از جانب خود مرا بیامرز، و بر من رحم كن، بدرستی كه تو بخشنده و مهربان هستى.

ـ (اللَّهُمَّ إنِّی أَعُوذُ بِكَ مِنْ جَهْدِ الْبَلَاءِ وَدَرَكِ الشَّقَاءِ وَسُوءِ الْقَضَاءِ وَشَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ).

پروردگارا! از فشار آوردن بلا، و نهایت بدبختی، و تقدیر و سرنوشت بد و شادمانی دشمنان نسبت به من به تو پناه می‌برم.

ـ (لاَ إِلهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ أَعَزَّ جُنْدَهُ وَنَصَرَ عَبْدَهُ وَغَلَبَ الأَحْزَابَ وَحْدَهُ فَلاَ شَيْءَ بَعْدَهُ).

نیست معبودی (به حق) مگر خداوند یكتا، به تنهایی سربازانش را عزت بخشید و بنده‌اش را یاری رساند، و به تنهایی بر تمام احزاب پیروز شد، پس چیزی بعد از او نیست.

ـ (اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ الْكَسَلِ وَالْهَرَمِ وَالْمَأْثَمِ وَالْمَغْرَمِ وَمِنْ فِتْنَةِ الْقَبْرِ وَعَذَابِ الْقَبْرِ وَمِنْ فِتْنَةِ النَّارِ وَعَذَابِ النَّارِ وَمِنْ شَرِّ فِتْنَةِ الْغِنَى وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ فِتْنَةِ الْفَقْرِ وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ فِتْنَةِ الْمَسِيحِ الدَّجَّالِ اللَّهُمَّ اغْسِلْ عَنِّي خَطَايَايَ بِمَاءِ الثَّلْجِ وَالْبَرَدِ وَنَقِّ قَلْبِي مِنْ الْخَطَايَا كَمَا نَقَّيْتَ الثَّوْبَ الْأَبْيَضَ مِنْ الدَّنَسِ وَبَاعِدْ بَيْنِي وَبَيْنَ خَطَايَايَ كَمَا بَاعَدْتَ بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ).

(پروردگارا! از سستى و پیری، گناه و بدهکاری، و از فتنه و عذاب قبر و از فتنه و عذاب آتش جهنم و از شر فتنۀ ثروت و از فتنۀ فقر و از فتنه مسیح دجال به تو پناه مى برم. بار خدایا، مرا از گناهانم با آب برف و تگرگ بشوی، و قلب مرا از گناهانم پاک نما همانگونه که لباس سفید را از چرک پاک می‌گردانی، و میان من وگناهانم دوری انداز همانگونه که میان مشرق ومغرب دوری انداختی).

ـ (اللَّهُمَّ أَسْلَمْتُ وَجْهِيْ إِلَيْكَ وَفَوَّضْتُ أَمْرِيْ إِلَيْكَ وَأَلْجَأْتُ ظَهْرِيْ إِلَيْكَ رَهْبَةً وَرَغْبَةً إِلَيْكَ لاَ مَلْجَأَ وَلاَ مَنْجَأَ مِنْكَ إِلاَّ إِلَيْكَ آمَنْتُ بِكِتَابِكَ الَّذِيْ أَنْزَلْتَ وَبِنَبِيِّكَ الَّذِيْ أَرْسَلْتَ).

(بار الها! چهره‌ام را به سوى تو گرداندم و كار خود را به تو واگذار نمودم، و به تو تكیه كردم، در حالى كه به نعمت هاى تو امیدوارم و از عذابت می‌ترسم، جز تو پناهگاهى و محل نجاتى ندارم. الهى! به كتابى كه نازل فرمودى، و پیامبرى كه مبعوث نمودی، ایمان آوردم).

ـ (بِاسْمِكَ أمُوتُ وأَحْیَا).

(خـدایا! با نـام تـو مى‌میرم [مى‌خوابم] و با نـام تـو زنده مى‌شوم [بیدار مى شوم]).

ـ (الحَمْدُ لله الَّذِيْ أَحْيَانَا بَعْدَ مَا أَمَاتَنَا وَإِلَيْهِ النُّشُورُ).

سپاس مخصوص خداوندی است كه بعد از مرگمان ما را زنده نمود و بازگشت به سوی اوست.

ـ (اللَّهُمَّ أَسْلَمْتُ نَفْسِي إِلَيْكَ، وَوَجَّهْتُ وَجْهِي إِلَيْكَ، وَفَوَّضْتُ أَمْرِي إِلَيْكَ، وَأَلْجَأْتُ ظَهْرِي إِلَيْكَ، رَغْبَةَ وَرَهْبَةً إِلَيْكَ، لا مَلْجَأَ وَلا مَنْجَى مِنْكَ إِلاَّ إِلَيْكَ، آمَنْتُ بِكِتَابِكَ الَّذِي أَنْزَلْتَ، وَنَبِيِّكَ الَّذِي أَرْسَلْتَ).

(بار الها! جانم را به تو سپردم، و كار خود را به تو واگذار كردم، و چهره‌ام را به سوى تو گرداندم، و به تو تكیه كردم، در حالى كه به نعمت هاى تو امیدوارم و از عذابت می‌ترسم، جز تو پناهگاهى و جاى نجاتى ندارم. الهى! به كتابى كه تو نازل فرمودى، و پیامبرى كه تو مبعوث كردى، ایمان آوردم).

ـ (اللهُمَّ اجْعَلْ فِي قَلْبِي نُورًا، وَفِي بَصَرِي نُورًا، وَفِي سَمْعِي نُورًا، وَعَنْ يَمِينِي نُورًا، وَعَنْ يَسَارِي نُورًا، وَفَوْقِي نُورًا، وَتَحْتِي نُورًا، وَأَمَامِي نُورًا، وَخَلْفِي نوراً، وَاجْعَلْ لِي نُورًا).

(الهى! در قلب، چشم و گوش من نور قرار ده، و راست، چپ، بالا، پایین، مقابل و پشت مرا منوّر گردان و به من نورى عطا فرما).

ـ (اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ، أَنْتَ نُورٌ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَنْ فِيهِنَّ، وَلَكَ الْحَمْدُ أَنْتَ قَيِّمُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَنْ فِيهِنَّ، وَلَكَ الْحَمْدُ، أَنْتَ الْحَقُّ، وَوَعْدُكَ الْحَقُّ، وَقَوْلُكَ حَقٌّ، وَلِقَاؤُكَ حَقٌّ، وَالْجَنَّةُ حَقٌّ، وَالنَّارُ حَقٌّ، وَالسَّاعَةُ حَقٌّ، وَالنَّبِيُّونَ حَقٌّ، وَمُحَمَّدٌ  ج حَقٌّ، اللَّهُمَّ لَكَ أَسْلَمْتُ، وَبِكَ آمَنْتُ، وَعَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ، وَإِلَيْكَ أَنَبْتُ، وَبِكَ خَاصَمْتُ، وَإِلَيْكَ حَاكَمْتُ، فَاغْفِرْ لِى مَا قَدَّمْتُ وَمَا أَخَّرْتُ وَمَا أَسْرَرْتُ، وَمَا أَعْلَنْتُ أَنْتَ الْمُقَدِّمُ وَأَنْتَ الْمُؤَخِّرُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ).

«خدایا! ستایش از آن توست، تو نور آسمان‌‌ها و زمین و هر چه میان آنهاست، هستی، ستایش از آن توست، تو پروردگار آسمان‌‌ها و زمین و هر چه میان آنهاست؛ هستی، و ستایش از آن توست، تو حقی و وعده‌ و گفتارت حق و دیدارت حق و بهشت و دوزخ حق و قیامت و پیامبران ﻹ و محمد  ج حق است، خدایا! تسلیم (فرمان) توام و بر تو توكل نموده‌ام و به تو ایمان آورده‌ام و به سوی تو رجوع كرده‌ام و با توفیق تو مبارزه می‌‌كنم و از تو داد می‌‌خواهم پس گناهان گذشته‌ی دور و نزدیكم را، و گناهان آشكار و نهانم را؛ بیامرز، اول و آخر تویی، غیر از تو معبودی نیست».

ـ (اللَّهُمَّ إِنِّی ظَلَمتُ نَفسِيْ ظُلْماً كَثِیراً، ولا یغْفِرُ الذُّنُوبَ إلاَّ أنتَ، فاغفِرْ لِی مَغْفِرةً مِنْ عِنْدك، وارْحَمْنِی، إنَّكَ أنْتَ الغفُورُ الرَّحِیمُ).

(الهى! من بر نفس خود بسیار ظلم كردم، همانا كس دیگری غیر از تو گناهانم را نمى بخشد، پس از جانب خود مرا بیامرز، و بر من رحم كن، همانا تو بخشنده و مهربان هستى).

ـ (لا إلهَ إلاَّ الله وحْدَهُ لا شَرِیكَ لَهُ، لَهْ المُلْكُ، ولَهُ الحَمْدُ، وهو على كُلِّ شَیءٍ قَدِیرٌ، اللَّهُمَّ لا مَانِعَ لما أعْطَیتُ، ولا مُعْطِی لِما مَنَعْتَ ولاَ ینْفَعُ ذَا الجَدِّ مِنْكَ الجَدُّ).

(معبودى جز خداوند یكتا، وجود ندارد. شریكى ندارد، پادشاهى از آنِ اوست، ستایش سزاوار اوست، و او بر هر چیزى تواناست، بار الها! آن چه تـو بـدهى، هیچ چیز مانع آن نمى گردد، و آنچه تو منع كنى، هیچ چیز نمى تواند آنرا بدهد. توانگر را ثروتش از عذاب تو نجات نمى دهد).

ـ (لا إِلهَ إِلاَّ اللَّهُ العَظِيمُ الحَلِيمُ، لا إِلهَ إِلاَّ اللَّهُ رَبُّ العَرْشِ العَظِيمِ، لا إِلهَ إِلاَّ اللَّهُ رَبُّ السَّمَوَاتِ وَرَبُّ الأرْضِ رَبُّ العَرْشِ الكَرِيمِ).

(نیست معبودی به حق مگر خداوند یكتا كه بسیار بزرگ و بردبار است، نیست معبودی به حق مگر خداوند كه صاحب عرش بزرگ است، نیست معبودی به حق مگر خداوند كه صاحب آسمان‌ها و زمین و صاحب عرش بزرگ است.)

ـ (اللَّهُمَّ أَحْيِنِي مَا كانَتِ الحَيَاةُ خَيْراً لِي، وَتَوَفَّنِي إِذَا كانَتِ الْوَفَاةُ خَيْراً لِي).

(بار الها! مرا زنده نگهدار تا زمانى كه زندگى برایم خوب باشد، و مرا بمیران زمانى كه مردن به نفع من باشد.)

ـ (اللَّهُمَّ إِنِّى أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْهَمِّ وَالْحَزَنِ وَالْعَجْزِ وَالْكَسَلِ وَالْبُخْلِ وَالْجُبْنِ وَضَلَعِ الدَّيْنِ وَغَلَبَةِ الرِّجَالِ).

(خداوندا! من از غم و اندوه، و ناتوانى و سستى، بخل و ترس، سنگینى قرض و غلبه‌ى مردان، به تو پناه مى‌برم).

ـ (اللَّهُمَّ إني أعُوذُ بِك مِنَ العَجْزِ وَالكَسَلِ وَالجُبْنِ وَالهَرَمِ وَالبُخْلِ، وأعُوذُ بِكَ مِنْ عَذَابِ القَبْرِ، وأعُوذُ بِكَ مِنْ فِتْنَةِ المَحيَا وَالمَماتِ).

(پروردگارا! از ناتوانى و سستى، ترس و پیری، بخل، عذاب قبر و فتنه‌ى زندگى و مرگ به تو پناه مى برم).

ـ (لاَ إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ، وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ، وَلَهُ الْحَمْدُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ).

(معبودى بحق جز خداوند یكتا نیست. شریكى ندارد، پادشاهى از آنِ اوست، ستایش سزاوار اوست، و او بر هر چیزى توانا است).

ـ (رَبِّ اغْفِرْ لِي خَطِيئَتِي وَجَهْلِي وَإِسْرَافِي فِي أَمْرِي كُلِّهِ وَمَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّي اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي خَطَايَايَ وَعَمْدِي، وَجَهْلِي وَهَزْلِي، وَكُلُّ ذَلِكَ عِنْدِي اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا قَدَّمْتُ وَمَا أَخَّرْتُ وَمَا أَسْرَرْتُ وَمَا أَعْلَنْتُ أَنْتَ الْمُقَدِّمُ، وَأَنْتَ الْمُؤَخِّرُ، وَأَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ).

پروردگارا! خطا و جهل و زیاده‌روی در تمام کارهایم و آنچه که تو نسبت به آن از من داناتر هستی را؛ ببخش، خداوندا! اعمال خطایی و عمدی و جهلی و شوخی مرا ببخش، و من همه این‌ها را مرتکب شده‌ام. بار الها! گناهان گذشته‌ی دور و نزدیكم را، و گناهان آشكار و نهانم را، بیامرز، اول و آخر تویی و تو بر همه چیز توانایی.

ـ (اللَّهُمَّ صَلِّ على مُحمَّدٍ، وعَلى آل مُحَمَّدٍ، كَمَا صَلَّیتَ عَلى آل إبراهیم، إنَّك حَمِیدٌّ مَجِیدٌ. اللَّهُمَّ بارك على مُحمَّدٍ، وعلى آل مُحمَّدٍ، كما باركت على آل إبراهیم، إنَّكَ حَمِیدٌ مجیدٌ).

(بار إلها! بر محمد  ج و آل محمد درود بفرست همانگونه كه بر ابراهیم؛ و آل ابراهیم درود فرستادى، براستی كه تو ستوده و بزرگ هستى. بار الها! بر محمد  ج و آل محمد بركت نازل فرما همچنان كه بر ابراهیم؛ و آل ابراهیم بركت نازل كردى، همانا تو ستوده و بزرگ هستى).

ـ (سَمِعَ سَامِعٌ بِحَمْد الله وحُسْنِ بلائِه علَینَا رَبَّنَا صَاحِبْنَا وأَفْضِلْ عَلَینَا عائِذاً بالله من النَّار).

(باشد كه شاهدى، حمد و ستایش خدا را بشنود و بر خوبى نعمت‌هایش بر ما گواهى دهد. اى پروردگار ما، تو همراه ما باش، و به ما احسان كن، در حالى كه از آتش دوزخ به تو پناه مى بریم).

ـ (اللَّهُمَّ أصْلِحْ لِي دِيني الَّذي هُوَ عِصْمَةُ أمْرِي، وَأصْلِحْ لي دُنْيايَ الَّتِي فيها مَعاشِي، وأصْلِحْ لي آخِرَتِي الَّتي فيها مَعادي، وَاجْعَلِ الحَياةَ زيادَةً لي في كُلّ خَيْرٍ، وَاجْعَلِ المَوْتَ راحَةً لي مِنْ كُلّ شَرٍّ).

بارالها، دینم را برایم اصلاح کن که محور همه‌ی کارهایم است و دنیایم را برایم اصلاح کن که زندگی و حیاتم در آن است و آخرتم را برایم اصلاح کن که در آن بازگشتم بسوی توست، و زندگی‌ام را برای انجام کار‌های خیر بیافزا و مرگم را آسایش و راحتی از هر شر و بدی قرار ده.

ـ (اللهم اجْعَلْ في قَلْبِي نُوراً، وفي لِسانِي نُوراً، وفي بَصَرِي نوراً، وفي سَمْعِي نُوراً، وعنْ يَمِينِي نوراً، وعنْ يَسارِي نوراً، ومِنْ فَوْقِي نوراً، ومِنْ تَحْتِي نوراً، ومِنْ أمامِي نوراً، ومنْ خَلْفِي نوراً، واجْعَلْ لِي في نَفْسِي نوراً، وأعْظِمْ لِي نوراً).

(الهى! در قلب، زبان، چشم و گوش من نوری قرار ده، و راست، چپ، بالا، و پایین، مقابل و پشت مرا منوّر گردان و و برای من در درونم نوری عطا فرما و و نور را برایم بزرگ گردان).

ـ (اللَّهُمَّ احْفَظنِي بالإِسْلاَمِ قائِماً، واحْفَظْنِي بالإِسْلاَمِ قاعِداً، واحْفَظنِي بالإِسْلاَمِ راقِداً، ولا تُشْمِتْ بِي عَدُوّاً ولا حاسِداً، اللَّهُمَّ إِنِّي أسْألُكَ مِنْ كُلِّ خَيْر خزائِنُهُ بِيَدِكَ، وأعُوذُ بِكَ مِنْ كُلِّ شَرَ خَزَائِنُهُ بِيَدِكَ).

خداوندا! مرا در حالت ایستاده و نشسته و خوابیده بر اسلام محافظت کن، و دشمن و حسودى را از جهت من شادمان مکن، بار الها! هر نوع خیری را از تو می‌خواهم كه تو صاحب همه خیر ‌ها هستی، و از هر شری به تو پناه می‌برم كه تو صاحب خزینه‌‌های شر هستی.

ـ (اللَّهُمَّ أَحْيِنِي مِسْكِينًا وَأَمِتْنِي مِسْكِينًا وَاحْشُرْنِي فِي زُمْرَةِ الْمَسَاكِينِ).

(خداوند مرا چون درویشان زنده بدار و چون درویشان بمیران و در جمع درویشان محشور بدار).

ـ (اللَّهُمَّ اسْتُرْ عَوْرَتِي وآمِنْ رَوْعَتِي، واقْضِ عَنِّی دَیْنِي).

پروردگارا! عورت مرا بپوشان و ترس مرا تبدیل به ایمن کن و دَین مرا ادا گردان.

ـ (اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي خَطِيئَتِي وَجَهْلِي وإسْرافِي في أمْرِي وَما أنْتَ أعْلَمُ بِهِ مِنِّي اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي خَطَئِي وَعَمْدِي وهَزْلِي وَجِدِّي وَكُلُّ ذَلِكَ عِنْدِي اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي ما قَدَّمْتُ وَما أخّرتُ وَما أسْرَرْتُ وَما أعْلَنْتُ أنْتَ المُقَدِّمُ وأنْتَ المؤَخِّرُ وأنْتَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ).

پروردگارا! خطا و جهل و زیاده روی در کارهایم و آنچه که تو نسبت به آن از من داناتر هستی را، ببخش، خداوندا! اعمال خطایی و عمدی و شوخی و جدی مرا ببخش، و من همه این‌ها را مرتکب شده‌ام. بار الها! گناهان گذشته‌ی دور و نزدیكم، و گناهان آشكار و نهانم را، بیامرز، اول و آخر تویی، و تو بر همه چیز توانایی.

ـ (اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي ذَنْبِي، وَوَسِّعْ لِي فِي دَارِي، وَبَارِكْ لِي فِي رِزْقِي).

خداوندا گناهم را بیامرز و خانه‌ام را وسیع گردان و روزیم را برکت و فزونی بخش.

ـ (اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي ذُنُوبِي وخَطايايَ كُلَّها اللَّهُمَّ أنْعِشْنِي واجْبُرْنِي واهْدِني لِصالِحِ الأَعْمالِ والأَخْلاقِ فإنَّهُ لا يَهْدِي لِصالِحِها ولا يَصْرِفُ سَيِّئَها إلاَّ أنْتَ).

خداوندا! تمام گناهان و خطا‌های مرا بیامرز، بارالها! به من نشاط و آرامش عطا فرما، و مرا در انجام اعمال و اخلاق نیكو هدایت كن؛ چرا كه فقط تو قدرت هدایت بر اعمال و اخلاق صالح را داری و فقط تو می‌توانی مانع انجام اعمال و اخلاق بد شوی.

ـ (اللَّهُمَّ اقْسِمْ لَنَا مِنْ خَشْيَتِكَ مَا يَحُولُ بَيْنَنَا وَبَيْنَ مَعَاصِيكَ، وَمِنْ طَاعَتِكَ مَا تُبَلِّغُنَا بِهِ جَنَّتَكَ، وَمِنْ الْيَقِينِ مَا تُهَوِّنُ بِهِ عَلَيْنَا مُصِيبَاتِ الدُّنْيَا، وَمَتِّعْنَا بِأَسْمَاعِنَا وَأَبْصَارِنَا وَقُوَّتِنَا مَا أَحْيَيْتَنَا وَاجْعَلْهُ الْوَارِثَ مِنَّا، وَاجْعَلْ ثَأْرَنَا عَلَى مَنْ ظَلَمَنَا، وَانْصُرْنَا عَلَى مَنْ عَادَانَا، وَلَا تَجْعَلْ مُصِيبَتَنَا فِي دِينِنَا، وَلَا تَجْعَلِ الدُّنْيَا أَكْبَرَ هَمِّنَا وَلَا مَبْلَغَ عِلْمِنَا، وَلَا تُسَلِّطْ عَلَيْنَا مَنْ لَا يَرْحَمُنَا).

«خدایا! ما را چنان بهر‌ه‌ای از ترس خود عطا فرما كه با آن ما را از نافرمانی خود، باز داری و چنان طاعتی ما را نصیب كن كه با آن ما را به بهشت خود، درآوری و چنان یقینی به ما عنایت فرما كه با آن، مشكلات دنیا را بر ما آسان، بگردانی، خدایا! تا ما را زنده نگه داشته‌ای، ما را از شنوایی، بینایی و قدرت مان، بهرمند بدار، و آن را وارث ما بگردان، انتقام ما را از كسانی كه به ما ستم كرده‌اند، بگیر و ما را در مقابل كسانی كه به ما تجاوز كرده‌اند، یاری فرما و بلا و مصیبت ما را در دین ما قرار مده و دنیا را بزرگ‌ترین دغدغه‌ی و منت‌های دانش ما، مگردان، و كسانی كه به ما رحم نمی‌كنند، بر ما مسلط نفرما».

ـ (اللَّهُمَّ أمْتِعْنِي بِسَمْعي وَبَصَرِي حَتَّى تَجْعَلَهُما الوَارِثَ مِنِّي وَعافِنِي في دِيني وفي جَسَدِي وانْصُرْنِي مِمَّنْ ظَلَمَنِي حَتَّى تُرِيَنِي فِيهِ ثأْرِي اللَّهُمَّ إنِّي أسْلَمْتُ نَفْسِي إلَيْكَ وَفَوَّضْتُ أمْرِي إلَيْكَ وألْجَأْتُ ظَهْرِي إلَيْكَ وَخَلَّيْتُ وَجْهِي إلَيْكَ لا مَلْجَأَ ولا مَنْجَى مِنْكَ إلاَّ إلَيْكَ آمَنْتُ بِرَسُولِكَ الَّذِي أرْسَلْتَ وَبِكِتابِكَ الَّذِي أنْزَلْتَ).

خداوندا مرا از چشم و گوشم بهره‌مند گردان و آن دو را وارث من قرار بده (پیش از مرگم آن‌ها را از من مگیر) و عافیت در دین و بدنم به من عطا فرما و مرا بر کسی که به من ستم کرده پیروز گردان و انتقامم را از او به من بنما، الهى! جانم را به تو سپردم و كارم را به تو واگذاشتم و به تو تكیه كردم و رویم را به سوی تو گردانیدم، پناهگاه و جای نجاتى از عذاب تو جز به سوى خودت نیست؛ به پیامبری كه فرستادی و كتابى كه نازل نمودی ایمان آوردم.

ـ (اللَّهُمَّ أنْتَ خَلَقْتَ نَفْسِي وأنْتَ تَوَفَّاها لَكَ مَماتُها ومَحْياها إنْ أحْيَيْتَها فاحْفَظْها وإنْ أمَتّها فاغْفِرْ لَها اللَّهُمَّ إنِّي أسأَلُكَ العافِيَةَ).

(پروردگارا! تو جان مرا آفریدى، و تو آن را دوباره پس مى گیرى، مرگ و زندگى آن بدست توست. بار الها! اگر زنده‌اش نگهداشتى، از او محافظت كن، و اگر آن را میراندى، پس مورد آمرزش قرار ده. الهى! من از تو عافیت مى خواهم).

ـ (اللَّهُمَّ إنِّي أسْألُكَ العِفَّةَ والعافِيَةَ في دُنْيايَ ودِيني وأهْلِي ومالِي اللَّهُمَّ اسْتُرْ عَوْرَتِي وآمِنْ رَوْعَتِي واحْفَظنِي مِنْ بَيْن يَدَيَّ ومِنْ خَلْفِي وَعَنْ يَمِينِي وعَن شِمالي ومِنْ فَوْقِي وأعُوذُ بِكَ أنْ أُغْتالَ مِنْ تَحْتِي).

(خداوندا! عفو و عافیت دین و دنیا و اهل و مالم را از تو می‌خواهم، خدایا! عورتم را بپوش و ترس مرا تبدیل به ایمن كن، خدایا! مرا از پیش رو و پشت سر و راست و چپ و بالای سرم محفاظت فرما، و از این كه ناگهانی از زیر پایم (مورد هدف قرار گرفته و) نابود شوم به تو پناه می‌‌برم).

ـ (اللَّهُمَّ إني أسألكُ الهُدَى والتُّقى، والعَفَافَ والغِنَى).

پروردگارا هدایت و تقوی، و پاکدامنی و ثروت را از تو می‌خواهم.

ـ (اللَّهُمَّ إنِّي أسْأَلُكَ مِنَ الخَيْرِ كُلِّهِ عاجِلِهِ وآجِلِهِ ما عَلِمْتُ مِنْهُ وما لَمْ أعْلَمْ وأعُوذُ بِكَ مِنَ الشَّرِّ كُلِّهِ عاجِلِهِ وآجِلِهِ ما عَلِمْتُ مِنْهُ وما لَمْ أعْلَمْ اللَّهُمَّ إِنِّي أسْألُكَ مِنْ خَيْرِ ما سألَكُ بِهِ عَبْدُكَ وَنَبِيُّكَ وأعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ ما عاذ بِهِ عَبْدُكَ وَنَبِيُّكَ اللَّهُمَّ إنِّي أسْألُكَ الجَنَّةَ وما قَرَّبَ إليْها مِنْ قَوْلٍ أوْ عَمَلٍ وأعُوذُ بِكَ مِنَ النَّارِ وما قَرَّبَ إلَيْها مِنْ قَوْلِ أوْ عَمَلٍ وأسْألُكَ أنْ تَجْعَلَ كُلَّ قَضاءٍ قَضَيْتَهُ لِي خَيْراً).

پروردگارا! تمام خیر‌های نزدیک و دور، هر آنچه که نسبت به آن آگاهم و هر آنچه که بر آن آگاهی ندارم از تو می‌طلبم. و از تمام بدی های نزدیک و دور و آنچه که نسبت به آن آگاهم و آنچه که بر آن آگاهی ندارم؛ به تو پناه می‌برم، بار الها! هر خیری که بنده و پیامبر تو از تو درخواست کرد از تو می‌خواهم، و از هر شری که بنده و پیامبرت از آن به تو پناه برد به تو پناه می‌برم، خداوندا! بهشت و هر گفتار یا عملی که موجب نزدیکی به آن می‌شود از تو می‌خواهم، و از آتش (دوزخ) و از هر گفتار یا عملی که موجب نزدیکی به آن می‌شود به تو پناه می‌برم، و از تو می‌خواهم هر سرنوشتی را که برای من خیر مقدر نموده‌ای قرار بدهی.

ـ (اللَّهُمَّ إِنِّی أسألُكَ مِنْ فَضْلِكَ وَرَحْمَتِكَ؛ فَإِنَّهُ لا یمْلكُها إِلاَّ أَنْتَ).

خداوندا! فضل و رحمت تو را می‌خواهم؛ چرا که فقط تو صاحب آن هستی.

ـ (اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِرَضَاكَ مِنْ سَخَطِكَ، وبمُعَافاتِكَ مِنْ عُقُوبتكَ، وأَعُوذُ بِكَ مِنْكَ لا أُحْصِی ثَنَاءً عَلَیكَ أَنْتَ كَمَا أَثْنیتَ عَلَى نَفْسِكَ).

بار الها! از خشم تو به خوشنودیت پناه می‌برم، از کیفر تو به بخششت پناه می‌جویم و از تو به سوی خودت پناه می‌جویم. من نتوانم ثنای تو را نمایم، تو همان گونه‌ای که خود توصیف کردهای.

ـ (اللَّهُمَّ إِنِّی أعُوذُ بِكَ منَ البَرَصِ والجُنُونِ والجُذامِ، وَمِنْ سَیئِ الأَسْقَامِ).

پروردگارا! از پیسی و دیوانگی و جذام، و از بیماری‌های سخت به تو پناه می‌برم.

ـ (اللَّهُمَّ إِنّي أعُوذُ بِكَ مِن التَرَّدِّي وَالهَدْمِ والغَرَقِ والحَرقِ، وأعُوذُ بِكَ أنْ یتخبَّطنی الشیطانُ عِنْدَ المَوْتَ، وأعُوذُ بِكَ أَنْ أمُوتَ في سَبِیلِكَ مُدْبِراً، وأَعُوذُ بِكَ أنْ أَمُوتَ لَدِیغاً).

پروردگارا! به تو پناه می‌برم از بلندی پرتاب شدن و زیر آوار رفتن و به تو پناه می‌برم از غرق شدن و سوختگی و به تو پناه می‌برم از اینكه در لحظه مرگ شیطان مرا گمراه كند و به تو پناه می‌برم از اینكه در حالتی كه از راه تو رو برگردانده‌ام بمیرم و به تو پناه می‌برم از اینكه بر اثر مارگزیدگی بمیرم.

ـ (اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ منَ الجُوعِ؛ فَإِنَهُ بِئْسَ الضَّجِیعِ، وَأعُوذُ بِكَ مِنَ الخِیانَةِ فَإِنَّها بِئْسَتِ البِطَانَةُ).

خداوندا! به تو پناه می‌برم از گرسنگی زیرا همبستر بدی است، و به تو پناه می‌برم از خیانت چرا که همنشین بدی است.

ـ (اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ الْعَجْزِ وَالْكَسَلِ وَالْجُبْنِ وَالْبُخْلِ وَالْهَرَمِ وَعَذَابِ الْقَبْرِ وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ فِتْنَةِ الْمَحْيَا وَفِتْنَةِ الْمَمَاتِ).

پروردگارا! من از ناتوانى و سستى، بزدلی و بخل، پیری و عذاب قبر و عذاب جهنم و فتنه زندگی و مرگ به تو پناه مىبرم.

ـ (اللَّهُمَّ إنِّي أعُوذُ بِكَ مِنَ العَجْزِ والكَسَلِ والجُبْنِ والبُخْلِ والهَرَمِ والقَسْوَةِ والغَفْلَةِ والعَيْلَةِ والذِّلَّةِ والمَسْكَنَةِ وأعُوذُ بِكَ مِنَ الفَقْرِ والكُفْرِ والفُسُوقِ والشِّقاقِ والنِّفاقِ والسُّمْعَةِ والرِّياءِ وأعُوذُ بِكَ مِنَ الصَّمَمِ والبَكَمِ والجُنُونِ والجُذامِ والبَرَضِ وَسَيِّىءِ الأَسْقامِ).

پروردگارا! من از ناتوانى و سستى، بزدلی و بخل، پیری و سنگدلی و بی توجهی و نیازمندی و خواری و بینوایی به تو پناه می‌برم. و به تو پناه می‌برم از فقر و کفر و فسق و شقاق و نفاق و شهرت و ریا. و به تو پناه می‌برم از کری و لال شدن و دیوانگی و بیماری جذام و پیسی و بیماری‌های سخت.

ـ (اللَّهُمَّ إنِّي أعُوذُ بِكَ مِنَ العَجْزِ والكَسَلِ والجُبْنِ والبُخْلِ والهَرَمِ وعَذابِ القَبْرِ وَفِتْنَةِ الدَّجَّالِ اللَّهُمَّ آتِ نَفْسِي تَقْواها وَزكِّها أنْتَ خَيْرُ مَنْ زَكَّاها أنْتَ وَلِيُّها ومَوْلاهَا اللَّهُمَّ إنِّي أعُوذُ بِكَ مِنْ عِلْمٍ لا يَنْفَعُ ومِنْ قَلْبٍ لا يَخْشَعُ ومِنْ نَفْسٍ لا تَشْبَعُ ومِنْ دَعْوَةٍ لا يُسْتَجابُ لهَا).

بار الها! من از ناتوانى و سستى، بزدلی و بخل، پیری و عذاب قبر و فتنه دجال به تو پناه مى برم. پروردگارا! به نفس من تقوایش را مرحمت کن، و آن را پاک گردان که تو بهترین پاک کنندگانی و تو ولی و مولای آن هستی، خداوندا! به تو پناه مى آورم از دانشى كه سود نبخشد و از دلى كه خشوع نیابد، و از نفسى كه سیر نشود و از دعایی كه اجابت نشود.

ـ (اللَّهُمَّ إنِّي أعُوذُ بِكَ مِنَ الفَقْرِ والقِلَّةِ والذِّلَّةِ وأعُوذُ بِكَ مِنْ أنْ أظْلِمَ أَو أُظْلَمَ).

خداوندا! از فقر و تنگدستی و خواری به تو پناه می‌برم. و از اینکه ظلم کنم یا مورد ظلم قرار گیرم به تو پناه می‌برم.

ـ (اللَّهُمَّ إنِّي أعُوذُ بِكَ مِنَ الكَسَلِ والهَرَمِ والمَأْثَمِ والمَغْرَمِ ومِنْ فِتْنَةِ القَبْرِ وعَذابِ القَبْرِ ومِنْ فِتْنَةِ النَّارِ وعذابِ النَّارِ ومِنْ شَرِّ فِتْنَةِ الغِنى وأعُوذُ بِكَ من فِتْنَةِ الفَقْرِ وأعُوذُ بِكَ مِنْ فِتْنَةِ المَسِيحِ الدَّجَّالِ اللَّهُمَّ اغْسِلْ عَنِّي خَطايايَ بالماءِ والثَّلْجِ والبَرَدِ ونَقِّ قَلْبِي مِنَ الخَطايا كما يُنَقَّى الثَّوْبُ الأَبْيَضُ مِنَ الدَّنَسِ وباعِدْ بَيْنِي وبَيْنَ خطايايَ كما باعَدْتَ بَيْنَ المَشْرِقِ والمَغْرِبِ).

پروردگارا! از سستى و پیری، گناه و بدهکاری، و از فتنه و عذاب قبر و فتنه و عذاب جهنم و از شر فتنه ثروت و از فتنۀ فقر و از فتنه مسیح دجال به تو پناه مى برم بارخدایا! مرا از گناهانم با آب و برف و تگرگ بشوی، و مرا از گناهانم پاک نما همانگونه که لباس سفید از چرک پاک می‌شود، و میان من وگناهانم دوری انداز همانگونه که میان مشرق ومغرب دوری انداختی.

ـ (اللَّهُمَّ إني أعوذُ بِكَ مِنَ الهَمِّ والحَزَنِ، والعَجْزِ والكَسَلِ، والبُخْلِ والجُبْنِ، وضَلَعِ الدَّینِ، وغَلَبَةِ الرجالِ).

(بار الها! من از غم و اندوه، و ناتوانى و سستى، بخل و ترس، سنگینى قرض، و غلبه‌ى مردان به تو پناه مى‌برم).

ـ (اللَّهُمَّ إنِّي أعُوذُ بِكَ مِن جَارِ السَّوْءِ فِي دارِ المُقَامَةِ، فإنَّ جَارَ البادِیةِ یتحوَّلُ).

خدایا! از همسایه بد در شهر (اقامتگاه ثابت) به تو پناه می‌برم، چرا که همسایه صحرایی(چادرنشین) تغییر می‌کند.

ـ (اللَّهُمَّ إِنِّي أعوذُ بِكَ مِن زَوَالِ نِعْمَتِكَ، وتحوُّلِ عَافِیَتكَ، وفُجَأَةِ نِقْمَتِكَ، وَجَمِیعِ سَخَطِكَ).

خداوندا! به تو پناه می‌برم از زوال نعمتت و از دست رفتن عافیت تو و از عذاب ناگهانی و از هر خشم تو.

ـ (اللَّهُمَّ إنِّي أعُوذُ بِكَ مِن شَرِّ سمعِی، وَمِنْ شَرِّ بَصَرِی، وَمِنْ شَرِّ لِسَانِی، وَمِنْ شَرِّ قَلْبِی، وَمِنْ شَرِّ مَنِیتِی).

بار الها! به تو پناه می‌آورم از شر شنوایی و از شر بینایی و از شر زبانم و از شر قلبم و از شر آرزوهایم.

ـ (اللَّهُمَّ إنِّي أعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا عَمِلْتُ ومنْ شَرِّ مَا لَمْ أعْمَلْ).

پروردگارا! از شر كار‌های كرده و نكرده‌ام به تو پناه می‌برم.

ـ (اللَّهُمَّ إنِّي أعُوذُ بِكَ مِن عَذَابِ القَبْرِ، وأعُوذُ بِكَ مِن عَذَابِ النَّارِ، وأَعُوذُ بِكَ مِن فِتْنَةِ المحْیا والمماتِ، وأعُوذُ بِكَ مِن فِتْنَةِ المَسِیحِ الدَّجَّال).

(پروردگارا! از عذاب قبر و عذاب دوزخ، فتنه ى زندگى و مرگ، و فتنه ى مسیح دجّال به تو پناه مى برم).

ـ (اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ عِلْمٍ لاَ يَنْفَعُ، وَعَمَلٍ لاَ يُرْفَعُ، وَقَلْبٍ لاَ يَخْشَعُ، وَدُعَاءٍ لاَ يُسْمَعُ).

خداوندا! به تو پناه مى‌آورم از دانشى كه سود نبخشد، و عملی كه بالا نرود (مورد قبول واقع نشود)، و دلى كه خشوع نیابد و از دعایی كه شنیده نشود (به اجابت نرسد).

ـ (اللَّهُمَّ إنِّي أعوذُ بِكَ مِنْ غَلَبَةِ الدَّینِ، وغَلَبَةِ العَدُوِّ وشَمَاتَةِ الأعداءِ).

خداوندا من از غلبۀ قرض و غلبۀ دشمن و شادمانی دشمنان به تو پناه می‌برم.

ـ (اللّهُمَّ إنّي أعُوذَ بكَ منْ قلْبٍ لا يَخْشَعُ ومنْ دُعاءٍ لا يُسْمَعُ ومنْ نَفْسٍ لا تَشْبَعُ ومنْ عِلْمٍ لا يَنْفَعُ أعوذُ بكَ منْ هؤُلاءِ الأَرْبَعِ).

خداوندا! به تو پناه مى‌آورم از دلى كه خشوع نیابد، و از دعایی كه شنیده نشود (به اجابت نرسد)، و از نفسى كه سیر نشود، و از دانشى كه سود نبخشد، و از همه این موارد چهار گانه به تو پناه می‌برم.

ـ (اللّهُمَّ إنّي أعُوذُ بكَ منْ مُنكَرَاتِ الأَخْلاَقِ والأَعْمالِ والأَهْوَاءِ والأَدْوَاءِ).

پروردگارا! از اخلاق و اعمال زشت و هوا‌های نفسانی و بیماری‌های سخت به تو پناه می‌برم.

ـ (اللَّهُمَّ إِنِّي أعُوذُ بِكَ مِنْ یوْمِ السُّوءِ وَمِنْ لَیلَةِ السُّوءِ، وَمِنْ سَاعَة السُّوءِ، وَمِنْ صَاحِبِ السُّوءِ، وَمِنْ جَارِ السُّوءِ، فِی دَارِ المُقَامَةِ).

خدایا! از روز بد و شب بد، و از ساعت بد و از همنشین بد و همسایه بد در شهر (اقامتگاه ثابت) به تو پناه می‌برم.

ـ (اللَّهُمَّ بِعِلْمِكَ الْغَيْبَ وَقُدْرَتِكَ عَلَى الْخَلْقِ أَحْيِنِي مَا عَلِمْتَ الْحَيَاةَ خَيْرًا لِي وَتَوَفَّنِي إِذَا عَلِمْتَ الْوَفَاةَ خَيْرًا لِي اللَّهُمَّ وَأَسْأَلُكَ خَشْيَتَكَ فِي الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ وَأَسْأَلُكَ كَلِمَةَ الْحَقِّ فِي الرِّضَا وَالْغَضَبِ وَأَسْأَلُكَ الْقَصْدَ فِي الْفَقْرِ وَالْغِنَى وَأَسْأَلُكَ نَعِيمًا لَا يَنْفَدُ وَأَسْأَلُكَ قُرَّةَ عَيْنٍ لَا تَنْقَطِعُ وَأَسْأَلُكَ الرِّضَاءَ بَعْدَ الْقَضَاءِ وَأَسْأَلُكَ بَرْدَ الْعَيْشِ بَعْدَ الْمَوْتِ وَأَسْأَلُكَ لَذَّةَ النَّظَرِ إِلَى وَجْهِكَ وَالشَّوْقَ إِلَى لِقَائِكَ فِي غَيْرِ ضَرَّاءَ مُضِرَّةٍ وَلَا فِتْنَةٍ مُضِلَّةٍ اللَّهُمَّ زَيِّنَّا بِزِينَةِ الْإِيمَانِ وَاجْعَلْنَا هُدَاةً مُهْتَدِينَ).

(پروردگارا! به علم غیبت و قدرتت بر آفرینش، تا زمانى مرا زنده نگهدار كه زندگى برایم خوب باشد، و مرا بمیران زمانى كه مرگ را به نفعم مى دانى. خدایا! من خشوع و ترس از تو را در نهان و آشكار مى طلبم. «گفتن» كلمه‌ى حق را در شادى و غضب از تو مى خواهم. میانه‌روى را در فقر و ثروت از تو می‌خواهم. نعمتى را كه نابود نشود، و نور چشمى را كه قطع نگردد، و رضا را بعد از قضا، و راحتى زندگى بعد از مرگ، و لذّت نگاه چهره‌ات و شوق به لقاءت را درخواست مى كنم. بدون اینكه گرفتار مصیبتى سخت، یا فتنه‌اى گمراه كننده شوم. پروردگارا! ما را با زیبایى ایمان، زینت بخش و ما را از زمره‌ى هدایت دهندگان و هدایت یافتگان قرار بده.

ـ (اللَّهُمَّ ربَّ النَّاسِ مُذْهِبَ البَأْسِ، وَاشْفِ أَنْتَ الشَّافِي، وَلاَ شَافِيَ إِلاَّ أَنْتَ، وَاشْفِ شِفَاءً لا یُغادِرُ سَقَماً).

ای‌ پروردگار مردم‌! درد و ناراحتی‌ را از بین‌ ببر، شفا بده‌ كه‌ تو شفابخش‌ هستی‌، جز تو شفادهند‌ه‌ای نیست،‌ شفایی عطا فرما كه همه گناهان را شفا بخشد.

ـ (اللَّهُمَّ ربَّ جبریلَ ومیكائیلَ وإسرافیلَ ومُحَمَّدٍ  ج، نَعُوذُ بِكَ مِنَ النَّارِ).

خداوندا!‌ ای خدای جبرئیل و می‌كائیل و اسرافیل و محمد  ج از آتش دوزخ به تو پناه می‌بریم.

ـ (اللَّهُمَّ ربَّ جِبْرِیلَ ومیكائیل وربَّ إسرافیلَ أَعُوذُ بِكَ مِنْ حَرِّ النَّارِ، وَمِنْ عَذَابِ القَبْرِ).

پروردگارا!‌ای خدای جبرئیل و میكائیل و اسرافیل از آتش جهنم و عذاب قبر به تو پناه می‌برم.

ـ (اللَّهُمَّ كَمَا حَسَّنْتَ خَلْقِي فَحَسِّنْ خُلُقِي).

بار الها! همانطور که خلقت مرا نیکو آفریدی، اخلاق مرا نیز نیکو گردان.

ـ (اللَّهُمَّ لَكَ أَسْلَمْتُ، وَبِكَ آمَنْتُ وَعَلَیكَ تَوَكَّلْتُ، وَإِلَیكَ أَنَبْتُ، وبِكَ خَاصَمْتُ، اللَّهُمَّ إِنِّي أعُوذُ بِعزَّتِكَ، لا إله إلا أَنْتَ، أَنْ تُضِلَّنِی، أَنْتَ الحَي الذي لا یمُوتُ، والجنُّ والإِنسُ یموتُون).

خدایا! من تسلیم تو هستم و به تو ایمان آورده‌ام، بر تو توکل كردم و بسوی تو توبه و رجوع می‌کنم و بواسطه تو دشمنی می‌ورزم، بار الها به عزت تو پناه می‌برم، بجز تو معبود دیگرى نیست، از اینکه مرا گمراه کنی ( به تو پناه می‌برم)، تو زنده‌ای هستی كه نمی‌میرد و جنیان و انسان‌ها می‌میرند.

ـ (اللَّهُمَّ آتِنَا فی الدُّنْیا حَسَنَةً، وفِي الآخِرَةِ حَسَنةً، وَقِنَا عَذَابَ النَّار).

پروردگارا ! در دنیا به ما نیكی رسان و در آخرت نیز به ما نیكی عطاء فرما و ما را از عذاب آتش دور نگهدار.‏

ـ (اللَّهُمَّ أصْلِحْ لي دِيني الَّذي هُوَ عِصْمَةُ أمْرِي، وَأصْلِحْ لي دُنْيايَ الَّتِي فيها مَعاشِي، وأصْلِحْ لي آخِرَتِي الَّتي فيها مَعادي، وَاجْعَلِ الحَياةَ زيادَةً لي في كُلّ خَيْرٍ، وَاجْعَلِ المَوْتَ راحَةً لي مِنْ كُلّ شَرٍّ).

خداوندا! دینم را اصلاح کن که محور همه‌ی کارهایم است و دنیام را برایم اصلاح کن که زندگی و حیاتم در آن است و آخرتم را برایم اصلاح کن که در آن بازگشتم بسوی توست، و زندگی‌ام را برای انجام کار‌های خیر بیافزا و مرگم را آسایش و راحتی از هر شر و بدی قرار ده.

ـ (اللَّهُمَّ إِنِّي أسألُكَ الهُدْى، والتُّقَى، والعَفَافَ، والغِنَى).

پروردگارا هدایت و تقوی، و پاکدامنی و ثروت را از تو می‌خواهم.

ـ (اللَّهُمَّ مُصَرِّف القُلُوبِ صَرِّف قُلُوبَنَا عَلَى طاعتِكَ).

ای گرداننده قلبها! قلوب ما را به سوی عبادت خود بگردان.

ـ (یا مُقَلِّب القُلُوبِ ثَبِّت قَلْبِي على دِینِكَ).

ای كسی كه قلب‌ها را دگرگون می‌سازی! قلب مرا بر دینت پایدار فرما.

ـ (اللَّهُمَّ اقْسِمْ لَنا مِنْ خَشْیتِكَ مَا تَحُولُ بِهِ بینَنَا وبینَ معَاصِیكَ، وَمِنْ طاعتِكَ ما تُبلِّغُنَا بِهِ جَنَّتَك، وَمِنَ الیقینِ ما تُهوِّنُ بِهِ عَلَینَا مَصَائِبَ الدُّنْیا، اللَّهُمَّ مَتِّعْنَا بأَسْماعِنَا، وأبصارِنا، وقوَّاتِنا ما أحیَیتَنا، وَاجعَلْهُ الوارِثَ مِنَّاً، واجْعَلْ ثأْرَنَا عَلى مَنْ ظَلَمَنا، وَانصُرنَا عَلى مَن عادَانَا، ولا تَجْعَل مُصیبتنا فِي دِینِنَا، ولا تَجعَلِ الدُّنْیا أكبْرَ هَمِّنَا، ولا مبلغَ عِلْمِنَا، ولا تُسَلِّطْ عَلَینَا مَن لا یَرْحَمُنَا).

پروردگارا! از ترس و خوفت به قدری در دل ما قرار بده که مانع از معصیت و نافرمانی ما شود، و از اطاعت و فرمانبرداریت به اندازه‌ای ما را بهرهمند ساز که موجب رضایت و خشنودی تو از ما گردد، و از یقین به قدری به ما مرحمت کن که با داشتن آن تمام مصیبت‌‌های دنیا بر ما آسان گردد. خداوندا! تا زندهایم ما را از چشم و گوش و تواناییمان بهرهمند ساز، و آن‌ها را وارث ما قرار بده ( آن‌ها را پیش از مرگ از ما نگیر)، انتقام ما را از کسانی که به ما ستم کرده‌اند بگیر، و ما را در مقابل دشمنانمان یاری ده، و بلا و مصیبت ما را در دین ما قرار مده، و دنیا را بزرگترین هم و غم و منت‌های دانش ما قرار مده، و کسی را که به ما رحم نمی کند بر ما مسلط مگردان.

ـ (اللَّهُمَّ إِنِّي أعُوذُ بِكَ من الجُبْنِ، وأعُوذُ بِكَ من البُخْلِ، وأعُوذُ بِكَ من أَنْ أُرَدَّ إلى أَرْذَلِ العُمُرِ، وأعُوذُ بِكَ مِنْ فِتْنَةِ الدُّنْیا وعذابِ القَبْرِ).

(پروردگارا! من از بزدلی و بخل به تو پناه مى برم، و از اینكه به علّت پیرى، سست و درمانده شوم، به تو پناه مى برم، و از آزمایش هاى سخت دنیا و عذاب قبر به تو پناه مىبرم).

ـ (اللَّهُمَّ رَبَّ السَّمَوَاتِ «السبعِ» وَرَبَّ الأَرْضِ وَرَبَّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ رَبَّنَا وَرَبَّ كُلِّ شَىْءٍ فَالِقَ الْحَبِّ وَالنَّوَى وَمُنْزِلَ التَّوْرَاةِ وَالإِنْجِيلِ وَالْفُرْقَانِ أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ كُلِّ شَىْءٍ أَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهِ اللَّهُمَّ أَنْتَ الأَوَّلُ فَلَيْسَ قَبْلَكَ شَىْءٌ وَأَنْتَ الآخِرُ فَلَيْسَ بَعْدَكَ شَىْءٌ وَأَنْتَ الظَّاهِرُ فَلَيْسَ فَوْقَكَ شَىْءٌ وَأَنْتَ الْبَاطِنُ فَلَيْسَ دُونَكَ شَىْءٌ اقْضِ عَنَّا الدَّيْنَ وَأَغْنِنَا مِنَ الْفَقْرِ).

(الهى! پروردگار آسمان‌ها و زمین، و پروردگار عرش بزرگ، پروردگار ما و همه‌ى چیز، شكافنده‌ى دانه و هسته، و فرود آورنده‌ى تـورات و انجـیل و فـرقان، از شرّ هـر آنچـه كه در دست توست به تو پناه مى‌برم. خداوندا! اول تویی، قبل از تو چیزى نیست. و آخر توئى، بعد از تو چیزى نیست. تو آشكارى، و هیچ چیز آشكارتر از تو نیست. تو پنهانى، و هیچ چیز پنهان‌تر از تو نیست. الهى! قرض‌هاىمان را ادا كن، و ما را از تنگدستى به غنا و توانگرى برسان).

ـ (اَللَّهُمَّ اِغْفِرْ لِي, وَارْحَمْنِي, وَاهْدِنِي, وَعَافِنِي, وَارْزُقْنِي).

(پروردگارا! مرا ببخش و بر من رحم کن و هدایتم فرما و به من سلامتی بده و به من روزی عطا کن).

ـ (اللَّهُمَّ مَتِّعْنِي بِسَمْعِي وَبَصَرِي وَاجْعَلْهُمَا الْوَارِثَ مِنِّي وَانْصُرْنِي عَلَى مَنْ يَظْلِمُنِي وَخُذْ مِنْهُ بِثَأْرِي).

خداوندا! مرا از چشم و گوشم بهره‌مند گردان و آن دو را وارث من قرار بده (پیش از مرگ آن‌ها را از من نگیر) و مرا بر کسی که به من ستم کرده پیروز گردان و انتقامم را از او بگیر.

ـ (اللَّهُمَّ أنت رَبِّي، لا إله إلاَّ أنتَ، خَلَقْتَنِي، وأَنَا عَبْدُكَ، وأَنَا عَلَى عَهْدِكَ ووعدِكَ ما استطعتُ، أعوذُ بِكَ من شَرِّ ما صَنَعْتُ، وأُبُوءُ لَكَ بِنُعْمتِكَ عَلَی، وأبُوءُ بِذَنْبِي، فاغفر لي، فإنهُ لایغفِرُ الذنوبَ إلاَّ أنتَ).

(خداوندا! تو پروردگار من هستى، جز تو معبود دیگرى نیست، تو مرا آفریدى، و من بنده‌ى تو هستم، و تا توان دارم بر عهد و پیمانت استوار خواهم ماند، و از شر آنچه کرده‌ام به تو پناه مى برم، به نعمت‌هایی که به من عطا کرده‌ای اعتراف می‌كنم و گناهانم را می‌پذیرم، پس مرابیامرز، زیرا جز تو كسى گناهان را نمى‌آمرزد).

ـ اَلَحمدُ لله عدَدَ ما خَلَقَ، الحَمْدُ للهِ مِلْءَ ما خَلَقَ، الحمدُ للهِ عَدَدَ مَا فِي السَّمواتِ وَمَا في الأرَضِ، الحَمْدُ للهِ عَدَدَ مَا أَحْصَى كِتابُهُ، والحَمْدُ للهِ عَلَى مَا أَحْصَى كِتَابُهُ، والحمْدُ للهِ عَدَدَ كُلِّ شَیءٍ، والحَمدُ للهِ مِلءَ كُلِّ شَیءٍ).

ستایش خداوند را به تعداد و ظرفیت تمام مخلوقاتش، و به اندازه هر آنچه که در آسمان‌ها و زمین است، و ستایش خداوند را به تعداد و به خاطر هر آنچه که در کتابش برشمرده است، و ستایش خداوند را به تعداد و ظرفیت همه چیز.

ـ (لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْحَلِيمُ الْكَرِيمُ، لا إلهَ إلاَّ اللهُ سُبْحَانَ اللهِ رَبِّ السَّمَواتِ السَّبْعِ وَرَبِّ العَرْشِ العظَیم، الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ).

نیست خدایی سزاوار پرستش مگر خداوند بی همتایی كه بلند مرتبه و بزرگ است، نیست خدایی سزاوار پرستش مگر خدای بی همتایی كه دارای حكمت و كرم است، نیست خدایی سزاوار پرستش مگر خداوند یكتا، پاك و منزه است خدایی كه پروردگار هفت آسمان و عرش بزرگ است، ستایش مخصوص خدایی است كه پروردگار جهانیان است.

ـ (اللَّهُمَّ أَسْلَمتُ نِفْسِي إِلَیكَ، ووَجَّهْتُ وَجْهِی إلَیكَ، وفَوَّضْتُ أمْرِي رَغْبَةً ورَهْبَةً إلیكَ، وألْجَأْتُ ظَهْرِي إلیكَ، لا مَلْجَأ وَلا مَنْجَأ مِنَك إلاَّ إلیكَ، آمنْتُ بِكِتَابِكَ الّذي أنزَلتَ، وَبِنَبِیِّكَ الَّذي أرْسَلتَ).

الهى! جانم را به تو سپردم و رویم را به سوی تو گردانیدم، و درحالِ امید به ثوابت و ترس از عذابت كارم را به تو واگذاشتم و به تو تكیه كردم، پناهگاه و جای نجاتى از عذاب تو جز به سوى تو نیست؛ به كتابى كه نازل نمودی و پیامبری كه فرستادی ایمان آوردم.

وصلَّی اللهُ وَسَلَّمَ عَلَى مُحمدٍ وعلی آله وصحبه ومن تبعهم بإحسانٍ إلى یومِ الدِّین.

وآخر دَعوانا أنِ الحمدُ لله رَبِّ العالمَین.