نشانه‌هائی بر راه
خواهر من! این قول خداوند را به آن کسی که در التزام به حجاب متردد است هدیه می‌کنیم:
﴿وَمَا كَانَ لِمُؤۡمِنٖ وَلَا مُؤۡمِنَةٍ إِذَا قَضَى ٱللَّهُ وَرَسُولُهُۥٓ أَمۡرًا أَن يَكُونَ لَهُمُ ٱلۡخِيَرَةُ مِنۡ أَمۡرِهِمۡۗ وَمَن يَعۡصِ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ فَقَدۡ ضَلَّ ضَلَٰلٗا مُّبِينٗا ٣٦﴾[الأحزاب: ۳۶] .
معنی: «اگر در مورد امری خداوند و رسول او حکم دهند دیگر هیچ مرد و زن مؤمنی حق انتخاب و اختیار ندارند و کسی که خداوند و رسول او را نافرمانی کند، به گمراهی سختی افتاده است».
و به کسی که کور کورانه مقلد دیگران بوده و بدون هیچ بصیرت و هدایتی گام بر می‌دارد این سخن رسول خداصرا گوشزد می‌کنیم که فرمودند:
«لا يكُنْ أحَدُكُمْ إِمّعَة ، يقول: أنا مع الناس، إِن أحْسَنَ الناسُ أحسنتُ. وإن أساءوا أسأتُ، ولكن وَطِّنُوا أنفسكم إن أحسن الناسُ أحسنوا وإذا أساؤوا تجتنبوا إساءتهم».
معنی: «مبادا که یکی از شما دنباله رو مردم بوده و بگوید: من با مردم هستم اگر خوب شدند خوب می‌شوم و اگر بد شدند من هم بد می‌شوم. ولکن نفس خود را استقرار و اطمینان داده و اگر مردم خوب شدند شما نیز به احسان رفتار کنید و اگر اسائت ورزیدند از اسائت آنان دوری جوئید».
و به آن کسی که به زبان حال خود می‌گوید: اگر در سرزمین کفار به حجاب در آیم همه مردم مرا به دیده تعجب می‌نگرند، و اما اگر از حجاب بدر آمدم، همانند یکی از آنها خواهم بود، و قیافه من کسی را به خود جلب نمی‌کند. می‌گوئیم: ای عالمه فقیهه، این اظهار شخصیت مسلمانی بخصوص در بلاد و سرزمین کفار، تو را به آن خوانده است، و هرگز کسی نمی‌تواند نص صریح و حکم روشن خداوند را زیر پاگذاشته و به اجتهاد و رأی خود دست یازی کند.