اوقات و حالت‌ها و مکان‌هایی‌که دعا در آن‌ها اجابت می‌گردد [۴]
۱- شب قدْر
۲- در دل شب
۳- بعد از نمازهای فرض
۴- میان اذان و اقامه
۵- ساعتی از هر شب
۶- هنگام اذان برای نمازهای فرض
٧- هنگام باریدن باران
۸- هنگام آماده شدن برای جهاد در راه خداوند
٩- ساعتی از روز جمعه
۱۰- و ارجح‌ترین اقوال در مورد اوقات اجابت دعا، آخرین ساعت از ساعت‌های عصر روز جمعه و چه بسا هنگام خطبه و نماز باشد.
۱۱- هنگام نوشیدن آب زمزم با نیت پاک
۱۲- در سجده
۱۳- هنگام بیدار شدن در شب با دعای مأثور در این مورد
۱۴- با داشتن وضو بخوابد سپس پاسی از شب بیدار گردد و دعا کند.
۱۵- دعا نمودن با دعای: ﴿لَّآ إِلَٰهَ إِلَّآ أَنتَ سُبۡحَٰنَكَ إِنِّي كُنتُ مِنَ ٱلظَّٰلِمِينَ﴾[الأنبياء: ٨٧] «هیچ معبودی بر حق جز تو نیست، تو منزهی! بی‌گمان من از ستمکاران بودم».
۱۶- دعا بعد از ستایش خداوند و درود بر پیامبرصدر تشهد اخیر در نماز
۱٧- فراخواندن خداوند به اسم اعظم او که هرگاه به آن فراخوانده شود اجابت کند و هرگاه به آن از او درخواست شود عطا نماید [۵].
۱۸- دعای مسلمان برای برادر مسلمانش در غیاب وی
۱٩- دعای روز عرفه در عرفه (مکه)
۲۰- دعا در ماه رمضان
۲۱- هنگام اجتماع مسلمانان در مجالس ذکر خداوند
۲۲- هنگام دعا کردن در مصیبت و گرفتاری، با این جمله‌ها: «إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ، اللهُمَّ أْجُرْنِي فِي مُصِيبَتِي، وَأَخْلِفْ لِي خَيْرًا مِنْهَا» [۶].
۲۳- دعا در حالت روی آوری قلب بر خداوند و فزونی یافتن اخلاص.
۲۴- دعای مظلوم بر علیه آنکه به او ظلم کرده است.
۲۵- دعای پدر برای فرزند و بر علیه فرزندش
۲۶- دعای مسافر
۲٧- دعای روزه‌دار تا هنگامی‌که افطار می‌کند
۲۸- دعای روزه‌دار هنگام افطار
۲٩- دعای نیازمند
۳۰- دعای امام عادل
۳۱- دعای فرزند نیکوکار برای والدینش
۳۲- دعا بعد از وضو گرفتن با دعای مأثور درباره وضو
۳۳- دعا بعد از رمی جمره (حج) کوچک
۳۴- دعا بعد از رمی جمره میانه
۳۵- دعا در درون کعبه و هر کسی در داخل حجر دعا و نماز خواند آن هم جزء بیت است.
۳۶- دعا کردن بر روی کوه صفا
۳٧- دعا بر روی کوه مروه
۳۸- دعا در مشعرالحرام
و فرد مؤمن هر کجا باشد پروردگار خویش را فرا می‌خواند همچنان‌که قرآن می‌فرماید:
﴿وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌۖ أُجِيبُ دَعۡوَةَ ٱلدَّاعِ إِذَا دَعَانِۖ﴾[البقرة: ١٨٦].
«هرگاه بندگانم از تو در مورد من بپرسند من نزدیکم و دعای دعاکننده را هرگاه مرا بخواند پاسخ می‌گویم»
ولیکن این اوقات و احوال و اماکن به عنایت بیشتری متمایز گشته‌اند.
[۴] به اصل کتاب مراجعه شود، ص ۱۰۱-۱۱۸. [۵] به اسم اعظم خداوند در حدیث شماره ٩۴، ٩۵ و ٩۶ از این کتاب نگاه شود. [۶] ترجمه: بدون تردید ما از آنِ الله هستیم و بازگشت همهى ما بسوى اوست. الهى! مرا در مقابل مصیبتم، پاداش ده، و در عوض آن چیز بهترى به من عنایت فرما.