۳- سعی در میان صفا و مروه:
پس از طواف به سوی کوه صفا بالا رفته تاجائیکه کعبه را مشاهده روی به طرف آن دستش را بلند نموده و سه بار «اللَّهُ أَكْبَرُ»و «لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ يُحْيِي وَيُمِيتُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ، لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ، أَنْجَزَ وَعْدَهُ، وَنَصَرَ عَبْدَهُ، وَهَزَمَ الْأَحْزَابَ وَحْدَهُ»میگوید، سعی دارای دعای مخصوصی نیست، هر دعایی که خواست در آن میکند، بهتر است که دعاهای وارده از ﭘیامبر و اصحاب بنماید، سـﭘس از صفا به سوی مروه سرازیر شده تا به ستون سبز رسیده از آنجا تا ستون سبز بعدی سرعت رفته، سپس به صورت عادی تا کوه مروه بالا میرود، به مروه که رسید، روی به طرف قبله دستش را بلند و مانند دعای صفا تکرار مینماید، سپس از مروه به سوی صفا بالا رفته جای سرعت، سرعت گرفته و جای راه، راه میرود این کار را هفت بار انجام میدهد، از صفا تا مروه یک بار و از مروه تا صفا یک بار محسوب، و سعی خود را به مروه ختم میکند.