رکن ششم: ایمان به تقدیر
تقدیر یا سرنوشت، ایمان و باور به این امر است که خداوند حکیم و توانا تمامى این کائنات را طبق برنامه معینى که خود با علم و حکمت خویش آنرا طراحى کرده آفریده است فلذا یکایک ذرات و حوادث این جهان را با علم ازلى‌اش می‌داند و در نزد او در لوح محفوظ نوشته است چون که او همه چیز را خواسته و دانسته آفریده بناءً این خبر با اراده و قدرت بى پایان او هیچ ذره‌اى در این جهان پدید نخواهد آمد، و هیچ برگى از درخت نخواهد افتاد.