و اما بدعت بودن دعای ندبه
بدعت آن عقائد و اعمالی است که در اسلام نبوده و بعد از رسول خدا صو ائمۀ هدی پیدا شده و بایشان بسته شده، مانند همین دعای ندبه که در زمان رسول خدا صو ائمه نبوده و هیچ کس در آن زمان این را نخوانده، و در هیچ تاریخ و مدرکی ذکری از آن نشده تا زمان محمد بن حسین بزوفری، قطب راوندی در کتاب نوادر و علامۀ مجلسی در ۱۶ بحار ص ۳۲ و محدث قمی در سفینه ص ۶۳ و سایر بزرگان دین روایت کرده‌اند از رسول خدا صکه فرمود:«من عمل في بدعة خلاه الشیطان والعبادة وألقی علیه الخشوع والبکاء» یعنی: «هر کس عملی و عبادتی را در بدعت بیاورد شیطان او را با همان عبادت واگذارد و او را به خشوع و گریه می‌اندازد».
۲- در همان کتب فوق از رسول خدا صروایت کرده‌اند که فرمود:«أبی الله لصاحب البدعة بالتوبة»یعنی: «خدا توبۀ صاحب بدعت را نمی‌پذیرد».
۳- در همان کتب از حلبی روایت کرده‌اند که گفت: به امام ششم عرض کردم: نزدیکتر چیزی که انسان را به کفر می‌رساند چه باشد؟ فرمود: بدعت گذاشتن و از آن طرفداری کردن و موافق آنرا دوست و مخالف آنرا دشمن داشتن. چنانکه زمان ما هر کس دعای بدعتی را بخواند و هم صدا با ایشان باشد دوست دارند.
۴- امام ششم ÷فرمود: کسی که بدعت گذارد ناصبی و مشرک و کافر است، ولی خود نمی‌داند.
۵- کافی روایت کرده از رسول خدا صکه فرمود: «إذا رأیتم أهل الریب والبدع فأظهروا البراءة منهم وأکثروا من سبهم». یعنی: «هر گاه اهل شک و بدعت را پس از من دیدید از ایشان آشکارا بیزاری جوئید و بسیار از ایشان بد بگوئید».
۶- در جلد یازدهم بحار ص ۱۶۹ و کتب معتبرۀ دیگر روایت کرده‌اند از امام ششم فرمود: یکی از گناهان کبیره بدعت است. و رسول خداصفرمود: «من تبسم في وجه مبتدع فقد أعان علی هدم دینه» یعنی: «هرکس تبسم کند در صورت صاحب بدعت پس به تحقیق کمک کرده بر خرابی دین خود». و نیز رسول خداصفرموده: «إن من مشی إلى صاحب بدعة فوقره مشی في هدم الإسلام». یعنی: «کسیکه برود به طرف صاحب بدعت و او را احترام کند پس به تحقیق در خرابی اسلام قدم برداشته». و روایات دیگر که در این مختصر جای آن نیست. پس کسانیکه مهدیه می‌سازند ودعای ندبه برای عوام می‌خوانند و مردم را سگ امام زمان کرده و عوعو می‌کنند اهل بدعت و دشمن امامند. آیا زمان رسول خدا مهدیه و یا زینبیه و یا خانقاه و صومعه بوده در اسلام؟! و آیا شرافت مؤمن سگ شدنست و یا آدم حقیقی شدن؟! «العزة لله ولرسوله وللمؤمنین». تعجب است چگونه اکثر مردم به بدعت متمایل و در مجالس بدعت رغبت دارند! سید مرتضی و مقس اردبیلی و دیگران روایت کرده‌اند از حضرت عسکری÷که فرمود:«سیأتی زمان السنة فیهم بدعة والبدعة فیهم سنة». یعنی: «زمانی بیاید بر مردم که سنت خدا و رسول در میان ایشان بدعت، و بدعت در میانشان سنت باشد».