نتيجه
کاری که ائمه (علی و فرزندانش)‡ کردهاند از قویترین دلائل عقلی و روانی و حقیقی است که صدق محبت آل بیت‡ با خلفای راشدینش و سایر اصحاب پیامبرصرا میرساند، شما شخصاً این حقیقت را دارید مشاهده میکنید و اصلاً جای هیچگونه انکار و تردیدی وجود ندارد.و این واقعیت ارشاد پاک و منزه خداوند را عینیت میبخشد که فرمود: ﴿مُّحَمَّدٞ رَّسُولُ ٱللَّهِۚ وَٱلَّذِينَ مَعَهُۥٓ أَشِدَّآءُ عَلَى ٱلۡكُفَّارِ رُحَمَآءُ بَيۡنَهُمۡۖ تَرَىٰهُمۡ رُكَّعٗا سُجَّدٗا يَبۡتَغُونَ فَضۡلٗا مِّنَ ٱللَّهِ وَرِضۡوَٰنٗاۖ سِيمَاهُمۡ فِي وُجُوهِهِم مِّنۡ أَثَرِ ٱلسُّجُودِۚ﴾[الفتح: ۲۹].
«محمد رسولِ خداست و کسانی که با اویند برکافران سختگیر و در میان خود مهربانند. آنان را در حال رکوع و سجده میبینی که از خداوند فضل و خشنودی میجویند. نشانۀ درستکاری آنان از اثر سجده در چهرههایشان پیداست».
خوانندۀ عزیز! لطفاً آیه را دوباره با دقت تلاوت کنید و معانی آن را تصورکنید و در صفت رحمت که در آیه کریمه آمده ﴿رُحَمَآءُ بَيۡنَهُمۡۖ﴾> بیشتر بیندیشید، ببینید که به چه نتیجهای میرسید.