ميهمان عزيز!
حالا که مىروی.
بدان که دلهای ما با توست.
و اشکهای ما تو را وداع مىگوید.
دین تو، که امانتی در دست توست.
کار تو و خودت را به خدا مىسپاریم.
آری!!
ما مىدانیم هنگامى که حج خود را به پایان رسانیدی و اعمال حج تمام شد.
شاد و خوشحال هستی که به سوی خانوادهات باز مىگردی و برای دیدار وطنت لحظه شماری مىکنی.
پس از خداوند خواهانیم که تو را با سلامتی، و شادابی، و بهرهای نیک از حج، و پاداش نیک، و حج مبرور و مقبول، و پاک از گناه به خانودهات برسی.
برادر مسلمان!!
اینک تو در حالی باز مىگردی که إن شاء الله کتاب اعمالت سفید و پاک است.
حال چه مىکنی.
بعد از این که آرزوی تو برآورده شد.
و پاداش نیک بتو داده شد.
بعد از اینکه شیرینی طاعت و فرمان خدا و ایمان به او را چشیدی.
و به خداوند رحمان و رحیم اُنس گرفتی.
پس از اینکه شرف عبادت و سر بلندی تقوا را دیدی؟؟
آنگاه چه مىکنی؟
از باز گشت به سوی خطاها و اشتباهات بر حذر خواهی بود؟!
یا اینکه باز هم به سوی گناه گام بر مىداری؟
از پاداشی که خداوند به تو عطا کرده بهره مىگیری؟
یا از آنچه به تو رسید بىبهرهاى، و عهد و پیمانت با خدا وند را مىشکنی؟
برادر و خواهرم به طاعت همیشه و همه جا عبادت کن.
و در رفتن بسوی خیر کوشا باش، و بدان که این اعمال بزرگ و محترم است، و این موسم و زمان بسیار عظیم و والا است.
رو به سوى خدا کن، و با عجز و التماس و زاری و خواری از او که تنها و یکتاست، که جبار و قاهر است بخواه تا اعمالت را بپذیرد و گناهانت را ببخشاید.
آن گاه با توبه‌ای خالصانه و واقعی وداع بگو و با حرم خدا خداحافظی کن.
با توبه‌ای نصوح.
خداوند خطاب به مومنان مىفرماید: ﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ تُوبُوٓاْ إِلَى ٱللَّهِ تَوۡبَةٗ نَّصُوحًا﴾[التحریم: ۸].
«ای کسانی که ایمان آورده‌اید! به سوی خدا توبه کنید، توبه‌ای خالص».
و مىفرماید: ﴿وَتُوبُوٓاْ إِلَى ٱللَّهِ جَمِيعًا أَيُّهَ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ لَعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ﴾[النور: ۳۱].
«و همگى بسوى خدا بازگردید اى مؤمنان، تا رستگار شوید».
و خداوند محبت خود را برای توبه کنندگان اعلان فرموده و نیز بخشش گناهان کسانی که استغفار نموده.
و همچنین خشنودی خود را از پاک شوندگان.
چنانکه مىفرماید: ﴿إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلتَّوَّٰبِينَ وَيُحِبُّ ٱلۡمُتَطَهِّرِينَ﴾[البقرة: ۲۲۲].
«خداوند توبه کنندگان و پاکان را دوست مىدارد».
توبه، عشق و محبت و مودتی است برای خالقأ، و ذلت و خواری است در برابر عظمت خداوند تبارک و تعالى.
و افتادن بر دروازههای خداوند کریم است، توبه شستن دل با اشک چشمان است. و از بین بردن گناهان با سوزش پشیمانی است.
این محمدصاست که خداوند گناهان گذشته و آینده او را بخشوده.
که مىفرماید: «يا أيها الناس! توبوا إلى الله واستغفروه فإني أتوب في اليوم مائة مرة».
«اى مردم بسوی خدا توبه و استغفار کنید، من در هر روز صد بار توبه مىکنم».
حکمت خداوندی است که سال قمری را با ماه حج.
این عبادت بزرگ به پایان برساند.
تا مومنان از گناهان پاک شوند، از هواهای نفسانی دوری کنند.
و عذر و اشتباهات خود را با عبادات و اعمال حج از خداوند بخواهند.
رسول اکرمصمىفرماید: «من حج فلم يرفث ولم يَفْسِق رجع كيوم ولدته أمه».
«هر کس حج کند و در آن حج با زن خود نزدیکی نکند و مرتکب هیچ معصیتی نشود، از گناهانش پاک مىشود، مانند روزی که از مادرش متولد شده است».
و مىفرماید: «الحج المبرور ليس له جزاء إلاَّ الجنة».
«حج مبرور و مقبول نزد خدا هیچ پاداشی جز بهشت ندارد».
پس از خدا مىخواهیم که حج تو را قبول فرماید، و گناهانت را ببخشاید.
و تلاش و کوشش تو را برای به جا آوردن حج.
با پاداشی مورد قبول و پسندیده گرداند، و تو را در پناه خود حفظ نماید و سالم و سلامت به سوی خانوادهات باز گرداند.