بشارت دادن و مباركباد گفتن طفل به والدينش
اللهأ می‌فرماید: ﴿يَٰزَكَرِيَّآ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَٰمٍ ٱسۡمُهُۥ يَحۡيَىٰ﴾[مریم: ۷].
«ای زکریا! ما تو را به پسرى که نامش یحیى است مژده می‌دهیم».
همچنان می‌فرماید: ﴿إِذۡ قَالَتِ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ يَٰمَرۡيَمُ إِنَّ ٱللَّهَ يُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٖ مِّنۡهُ ٱسۡمُهُ ٱلۡمَسِيحُ عِيسَى ٱبۡنُ مَرۡيَمَ﴾[آل عمران: ۴۵].
«فرشتگان گفتند: اى مریم! الله تو را به کلمه‌اى از جانب خود بشارت مى‌دهد که نام او مسیح است عیسى فرزند مریم».
پس با تأسى به ملائکۀ اللهأکه پیامبران†را بشارت فرزند داده‌اند باید به والدین بشارت و تهنئت مهمان جدید داده شود زیرا دین اسلام هیچ مناسبتى را نگذاشته است مگر اینکه پیروانش را به همدردى و همبستگى درهمه برنامه‌هاى خوشى وغم امر نکرده باشد تا بناى جامعه اسلامی قوی و پایدار باقی بماند.