عادتدادن اطفال به روزهگرفتن
۲۴- عَنِ الرُّبَيِّعِ بنْتِ مُعَوِّذٍ رضي الله عنها قالتْ: أرْسَلَ النبيَ جغَداةَ عَاشُورَاءَ إلى قُرَى الأنْصار: «مَنْ أصْبَحَ مُفْطِرًا فَليُتِمَّ بَقِيَّة يَوْمِهِ ومَنْ أصْبَحَ صَائِمًا فليَصُمْ. قالتْ: فكُنَّا نَصُومُهُ بَعْدُ و نُصَوِّمُ صِبْيَانَنَا ونَجْعَلُ لهُمُ الْلُّعْبَةَ مِنَ اْلعِهْن فإذا بَكىَ أحَدُهُمْ على الطَّعام أعْطَيْنَاهُ ذاكَ حَتَّى يَكُونَ عِنْدَ الإفْطار» [۲۶].
«از ربیع بنت معوذلروایت است که فرمود: رسول الله جصبح روز عاشورا کسی را به قریههاى انصار فرستادند که بگوید:
«کسی که صبح خورده است، باقیماندۀ روزش را روزه بگیرد، و کسی که به نیت روزه برخاسته است، روزه خودرا ادامه بدهد.
ربیع فرمود: بعد از این واقعه روز (عاشورا) را روزه میگرفتیم، و اطفال خود را هم به روزه گرفتن وا میداشتیم، و برآنها بازیچههاى از پشم آماده کرده بودیم تا اگر کدامی از آنها به سبب طعام گریه میکرد با آن بازیچه تا هنگام افطار وى را مشغول میساختیم».
* این حدیث رد بر کسانی است که فرزندانشان را تا سن جوانی از روزهگرفتن بازمیدارند به این گمان که درنموى آنها خلل وارد خواهد کرد درحالی که همین کودکان صدر اسلام بودند که در جوانی با بازوهاى آهنینشان اسلام را درشرق و غرب جهان پخش نمودند.
[۲۶] متفق علیه.