سخنان شرکی و کفری که با موسیقی یکجا شود سخن به کجا می‌کشد؟!
اغلب آهنگ‌هایی‌که هنرمندان می سرایند مملو از فسق و فساد و تشویق به آن می‌باشد، مانند سخن از عشق و عاشقی، وصف رخسار و قد و قامت زن، و زلف یار و جام شراب و غیره......
لیکن فراتر از آن، بعضی خواننده‌ها رفته و آهنگ‌هایی که سخنان شرکی و کفری در آن موجود است می‌سرایند، بطور مثال چند بیت آن را ذکر می‌نمایم:
سر کوه بلنـد فریـاد کـردم
علی شیر خدا را یاد کردم
علی شیر خدا یا شاه مردان
دل ناشـاد مـارا شادگردان
***
گشود کار دو عالم به یک اشارۀ توست
به کار ما چه درنگ است یا علی مدد
خدا بود یارت، قرآن نگهدارت، سخی مدد گارت
***
قسم کردم به زیارت های شمالی * سرت کشته شوم بیزار نمی‌شوم
***
مدد خواستن از بندۀ عاجزی که توان و قدرت و برآورده ساختن چیزی را ندارد جایز نیست، پس چه رسد به مردۀ که از دنیا رفته و اعمالش از آن قطع شده است. یگانه مددگار بنده اللهأاست، و همچنان قسم خوردن به غیر از اللهأشرک است. از این قبیل اشعار در بسیاری آهنگ‌های هنرمندان موجود است. به ابیات ذیل دقت کنید که چه گل افشانی می‌کند:
روز نوروز است یاران جنده بالا میشود
از کرامات سخی جان کور بینا میشود!
اول اینکه: تجلیل روز نوروز از عیدهای مجوسیان آتش پرست است وتجلیل آن برای مسلمانان جایز نیست.
دوم: بالا نمودن جنده خود یک بدعت و عمل خرافاتی است که هیچگونه مشروعیت در اسلام ندارد، و مخالف با شریعت غرای محمدی ج می‌باشد، حتی بعضی‌ها خیر و برکت سال جاری را نظر به سختی و آسانی بلند شدن جنده مرتبط می دانند، که این عقیده انسان را در شرک اکبر داخل می‌سازد.
سوم: شفا و مرض از طرف اللهأاست و هیچ بنده اختیار و توانایی در این حصه ندارد، چه رسد به قبری که خیالی و دروغ بافته شده است، فرضا، اگر علیسدر آنجا مدفون هم باشد، شفا دادن مریض و بینا ساختن کور فقط بدست خداوند قادر و تواناست، ومرده‌ها چه نبی باشد ویا ولی، و یا هر مخلوقی، اختیار و توانایی آن را ندارند. زیرا عمل آنان از دنیا قطع گردیده است، و اگر زنده هم می‌بودند اینکار از توان و اختیار آن‌‌ها بیرون است.