سخن چه کسانی مورد توجه نیست؟

قبل از بحث پیرامون مسئله باید بگوئیم: به نظر ما یک سری از افراد صلاحیت اظهار نظر در مورد بقیۀ مسلمانان را ندارند، چون شرایط اظهار نظر را ندارند و با حرف‌های ناسنجیدۀ خود بیشتر موجب تفرقه می‌شوند و نباید بدانها توجه کرد. کسی که دارای علم و عقل کافی در مورد عقاید دیگر مسلمین است و همینطور دارای روحی بدون تعصب است می‌تواند نظر خود را بگوید، و تازه صحبت نمودن در مورد عقاید بقیه با بدگویی و مسخره کردن که ما اکثراً شاهد آن هستیم تفاوت دارد، اشخاص زیر واجد شرایط برای بحث نیستند و بیشتر باعث تفرقه‌اند، و خوانندۀ گرامی هر موقع چنین شخصی را دید اصلاً به حرفهای او توجه نکند.

۱- شخصی که اصلاً هیچ کتابی از کتب مسلمین دیگر (مثلاً اهل سنت) را نخوانده و فقط از روی معلومات خودش که تمام آنها هم از کتب خود شیعه است، دائماً حرف می‌زند، و جالب اینکه اکثر این افراد حتی کتب شیعه را هم نخوانده‌اند بلکه بیشتر این سخنان که می‌گویند یا از دیگران شنیده‌اند یا پای منبر آخوندی و یا مداحی شنیده‌اند که به طور خلاصه دایره فکرشان از همان مذهب تقلیدی و وراثتی خودشان تجاوز نمی‌کند.

۲- پیرمردها و پیرزنهایی که عمری را در خرافات به سر برده‌اند و هیچ کتابی نخوانده‌اند و فقط در روضه‌ها و پای منبرها بوده‌اند و در مغزشان فقط همان حرفهای کوچه و بازاری است.

۳- کسی که دین را دکان کرده و از این راه نان می‌خورد مثل مداحان که اکثراً بی‌سواد و متعصب هستند.

۴- افراد سیاسی و حکومتی که هر صحبتی مخالف مذهب خویش را خطری علیه حکومت می‌دانند و بعضی هم جاسوس و مامور دولت و غیر قابل اطمینان هستند.

نکته: البته ممکن است یکی از همین افراد هم به واسطه بحث با ما هدایت شود و روش خویش را عوض کند، اما منظور ما این است که به حرف‌های تفرقه‌آمیز این گروه توجه نکنید چون صحبت‌های این دسته که نام بردیم همگی خرافی و پوچ و تفرقه آمیز است.