سوم: عقیدۀ شیعه در مورد ائمۀ اثنی عشر
آنچه برای همگان واضح و روشن است اینکه جز پیامبران – صلوات الله علیهم اجمعین- هیچ احدی معصوم نمی‌باشد و همۀ مردم در معرض اشتباه و گناه می‌باشند.
اما آنچه از مسلمات دین شیعه می‌باشد این است که امامت و عصمت امامانشان یکی از ضروریات عقیدۀ آن‌ها است، مجلسی یکی از علمای برجستۀ آن‌ها می‌گوید:
«امامیه اتفاق نظر دارند بر اینکه ائمه†از گناهان کوچک و بزرگ معصوم هستند، و به هیچ وجه نه از روی عمد و نه از روی اشتباه گناهی از آنان صورت نمی‌گیرد و هرگز با تأویلی اشتباه روبرو نمی‌شوند». [بحار الأنوار: ۲۵/۲۰٩]
و معتقد هستند هر کس به امامت ائمۀ دوازده‌گانه آن‌ها و اینکه امامت آن‌ها از جانب اللهأو پیامبر جتأیید شده ایمان نداشته باشد و یا اینکه تنها به امامت یکی از آن‌ها ایمان نداشته باشد، او کافر و مرتد است و خون و مالش حلال می‌باشد، ابن بابویه قمی ملقب به صدوق، رئیس محدثین آن‌ها می‌گوید:
«ما معتقد هستیم هر کس امامت امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالبسو ائمۀ بعد از ایشان را انکار نماید، همانند آن است که نبوت همۀ انبیا را انکار نموده باشد! و همچنین معتقد هستیم که هر کس امامت امیر المؤمنین را تأیید نماید، اما امامت یکی از ائمه بعد از ایشان را انکار کند، بمنزلۀ آن است که نبوت همۀ انبیا را تأیید نماید، اما نبوت پیامبر ما حضرت محمد جرا انکار کند!!».[الاعتقادات: ص ۱۰۴]
و عبدالله مامقانی شیخ شیعه می‌گوید:
«آخرین پیامی که از روایات فهم می‌شود این است که: در آخرت حکم کفر و شرک همۀ کسانی اجرا می‌شود که به امامت ائمۀ اثنی عشری ایمان نداشته‌اند». تنقیح المقال: ۱/۲۰۸
قضیۀ «امامت» نعمت الله جزائری را به آنجا رسانده که جدایی و کناره‌گیری شیعیان را از همۀ مسلمانان اعلام نماید، او می‌گوید:
«خدای ما، پیامبر ما و امام ما، با خدا و پیامبر و امام آن‌ها تفاوت دارد، زیر آن‌ها معتقد هستند خدای آن‌ها خدایی است که محمد جپیامبرش بوده و ابوبکر خلیفه و جانشین وی بوده است، اما ما به آن خدا و آن پیامبر معتقد نیستیم، بلکه می‌گوییم: خدایی که ابوبکر خلیفه و جانشین پیامبرش بوده خدای ما نیست و آن پیامبر نیز پیامبر ما نمی‌باشد». [الأنوارالنعمانیة ج۲ص۲٧٩]
آن‌ها در راستای تطبیق عملی برای مسألۀ تکفیر، خون و اموال اهل سنت را مباح اعلام داشته‌اند.
ابن بابویه قمی از داود بن فرقد چنین روایت می‌کند که گفته:
«به ابوعبدالله÷گفتم: راجع به ناصبی‌ها چه می‌گویی؟ گفت: خون آنان حلال می‌باشد، اما نگران شما هستم، هرگاه توانستی که دیواری را روی آن‌ها خراب نمایی یا اینکه آن‌ها را در دریایی غرق کنی و کسی از کار شما اطلاع پیدا نکند آن را انجام بده، تا هیچ کس علیه شما گواهی ندهد. گفتم: راجع به مال و دارایی آن‌ها چه می‌گویی؟ گفت: هر اندازه که توان داشتی از مال آن‌ها با خود بردار». [علل الشرائع: (۲/۶۰۱)]
آری آن‌ها پس از آنکه مخالفین شان را تکفیر نمودند عملاً خون و جان و مال و ناموس اهل سنت را مباح اعلام نمودند و این فتوا را در صحنۀ عمل نیز تطبیق کردند.
و در عصر حاضر مرجع بزرگ آن‌ها خمینی چنین اعلام داشته:
«در مورد مباح بودن آنچه به عنوان غنیمت از اموال ناصبی‌ها به دست می‌آید و تعلق خمس بدان، نظر و دیدگاه قوی این است که همانند غنیمت اهل حرب از آن استفاده می‌شود، بلکه قول ظاهر بر آن است که گرفتن اموال آن‌ها به هر طریق که امکان باشد و در هر جایی که بدست بیاید جایز می‌باشد و واجب است که خمس آن اخراج گردد». [تحریر الوسیلة: ۱/۳۵۲]
اما راجع به مفهوم ناصبی ببینیم که یکی از علمای شیعه معروف به الدرازی البحرانی چگونه توضیح می‌دهد:
«روایات رسیده از ائمه†بیان می‌دارند که مراد از ناصبی در گفته‌های آن‌ها سنی می‌باشد». [المحاسن النفسانیة : ص ۱۴٧]
امام شوکانی/می‌فرماید:
«رافضی‌ها هیچ‌گاه امانت مخالفین مذهب خود را رعایت نمی‌کنند، بلکه هرگاه فرصت مناسب فراهم شود به مال و خون آن‌ها تعدی می‌نمایند و آن را مباح می‌دانند، و تمامی مودت و محبتی که اظهار می‌دارند تنها از روی تقیه می‌باشد و با کوچک‌ترین فرصت فراهم شده اثری از آن باقی نمی‌ماند». [أدب المطب ومنتهی الأرب: ص ٩۵]
این است عقیده و باور شیعیان رافضی:- آن‌ها معتقد هستند که قرآن کریم تحریف شده است- اصحاب و مادران مؤمنان رضی الله عنهم اجمعین کافر هستند- تعظیم و بزرگداشتن بیش از حد ائمه و حتی خدا خواندن آن‌ها از اصول مذهبشان می‌باشد- قلمداد کردن امت اسلامی به عنوان کافر و مباح دانستن خون و اموال آن‌ها...
آیا کسی که به الله جل جلاله و رسول الله جو روز رستاخیز ایمان داشته باشد و یا اینکه دارای ذره‌ای عقل باشد هرگز به خود اجازه می‌دهد که چنین اقوال زشت و عقائد فاسدی را ارائه دهد؟!!
واقعیت این است که آیۀ زیر شامل حال پیروان این مذهب باطل می‌باشد، آنجا که الله عزوجل می‌فرماید:
﴿أَفَمَنْ زُيِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ فَرَآهُ حَسَنًا فَإِنَّ اللَّهَ يُضِلُّ مَنْ يَشَاءُ وَيَهْدِي مَنْ يَشَاءُ﴾[فاطر: ۸].
«آیا کسی که عمل بدش (توسّط شیطان و شیطان صفتان) در نظرش زینت و آراسته شده است و آن را زیبا و آراسته می‌بیند (همانند کسی است که واقع را آن چنان که هست می‌بیند و از قوانین آسمانی پیروی می‌کند؟) الله هر کس را بخواهد گمراه می‌سازد ، و هر کس را بخواهد راهیاب می‌نماید».
لازم است انسان مسلمان از این‌گونه عقائد فاسد و منحرف حذر نماید و خود را از آن دور نگه دارد و تعصب مذهبی و عاطفه‌های شخصی، او را در برابر دین حق کور و کر و گنگ ننماید و از حق پیروی کند:
﴿أَفَمَنْ يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ يُتَّبَعَ أَمَّنْ لَا يَهِدِّي إِلَّا أَنْ يُهْدَى فَمَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ٣٥﴾[يونس: ۳۵].
«آیا آن کس که راه راست را نشان می‌دهد سزاوارتر است که پیروی شود (و انسان به فرمان او رود) یا کسی که راهی نمی‌نماید و بلکه باید خودش راهنمائی گردد (و راه برده شود) ؟ شما را چه شده (که چراغ عقل از کفتان به در می‌رود؟ به دنبال چه چیز می‌روید؟) این چه حکمی است که می‌کنید؟».
از الله متعال خواهانیم که همۀ مسلمانان را به راه حق و حقیقت هدایت نماید و افراد گمراه را به راه راست بازگرداند.
وآخر دعوانا أن الحمد لله رب العالمین
****