درس دهم: ادب و رفتار در کوچه و بازار
فقط به هنگام ضرورت از خانه خارج می‌شویم تا وقت‌مان بیهوده تلف نشود.
پس از مطالعه و انجام تکالیف مدرسه اگر حوصله‌مان سر رفته بود با اجازه پدر یا مادر از خانه بیرون می‌رویم و با دوستان خوبی که داریم بازی می‌کنیم و با بچه‌های بد اخلاق و بد زبان و اهل جنگ و دعوا دوست نمی‌شویم.
جلوی خانه مردم نمی‌ایستیم و نمی‌نشینیم و بازی نمی‌کنیم، اگر هم لازم بود چند لحظه با‌یستیم در کناری می‌ایستیم. اگر درب خانه‌ای باز بود داخل آن‌را نگاه نمی‌کنیم.
وقتی که خواستیم از خیابانی عبور کنیم طرف چپ و راست خود را نگاه می‌کنیم، اگر مطمئن بودیم که اتومبیلی در حال عبور نیست آرام از خیابان عبور می‌کنیم.
اگر چراغ قرمز چهارراه روشن بود و اتومیبیل‌ها ایستاده بودند، از محل خط‌کشی شده عبور می‌کنیم و به راهنمایی‌‌های پلیس توجه می‌کنیم.
اگر انسان نابینایی یا شخص بیماری برای عبور از خیابان یا رفتن به جایی به کمک احتیاج داشتند، دست‌شان را می‌گیریم و به آنها کمک می‌کنیم.
برای پاکیزه نگاه داشتن شهر خود تلاش می‌کنیم و هیچ‌گاه آشغال را در کوچه و خیابان و پارک نمی‌ریزیم.
اگر در کوچه و خیابان و پارک چیزی را دیدیم که باعث زحمت و ناراحتی مردم می‌شود آن را به کناری می‌گذاریم تا مردم دچار مشکل و ناراحتی نشوند.