سوگواری «ام ایمن» و تحریک کردن ابوبکر و عمر ببرای گریستن

أنس سروایت می‌کند: «ابوبکر سبعد از رحلت پیامبر جبه عمر سگفت: بیا نزد ام أیمن برویم همچنان که پیامبر نیز پیش او می‌رفت. وقتی که پیش او رفتند، او گریست. آن دو به ام ایمن گفتند: چه چیزی تو را می‌گریاند؟ آیا بهتر نیست که رسول الله جپیش پروردگار باشد؟!. ام ایمن در جواب گفت: به علت اینکه می‌دانم آنچه نزد خداست برای پیامبر بهتر است گریه نمی‌کنم بلکه به این خاطر می‌گریم که نزول وحی از آسمان قطع شد. ام ایمن آنها را گریان ساخت آن دو همراه با او می‌گریستند». [مسلم آنرا روایت کرده است].