ایمان به الله متعال
دربارۀ توحید خداوند متعال که با توفیق ذات بینیاز او تعالی به آن عقیده داریم میگوییم:
۱- خداوند یکتاست که هیچ شریکی ندارد.
۲- و هیچ چیزی مانند او نیست.
۳- و هیچ چیزی او را عاجز نمیکند.
۴- و هیچ معبودی جز او نیست.
۵- ذات او قدیم است که آغازی ندارد و دائم است که پایانی ندارد.
۶- نه فنا میشود و نه از بین میرود.
۷- و هیچ چیزی جز آنچه او بخواهد انجام نمیگیرد.
۸- به (کنه وجود) او وهم و گمان نمیرسد و (حقیقت) او را فهم بشر درک نمیکند.
۹- و هیچ چیزی از مخلوقات به او شباهت ندارد.
۱۰- زندهای است که هرگز نمیمیرد. نگهبانی است که هرگز نمیخوابد.
۱۱- بدون اینکه نیازی به آفریدن داشته باشد آفریننده است، بدون اینکه خستگی و ملالی به او دست دهد روزی دهنده است.
۱۲- میرانندهای است که بدون ترس میمیراند و بدون مشقت برمیانگیزد.
۱۳- قبل از اینکه چیزی بیافریند، صفاتش از قدیم با او بوده است، پس از بوجود آوردن مخلوقاتش هیچ صفتی که قبل از وجود آنان نداشته باشد به صفات او افزوده نشده است، همچنانکه با صفات خودش ازلی بوده است، همچنان با صفاتش ابدی خواهد بود.
۱۴- اسم «خالق» را بعد از آفریدن مخلوق بدست نیاورده و اسم «بارئ» را بعد از بوجود آوردن موجودات حاصل نکرده است.
۱۵- صفت ربوبیت از آن اوست اما خودش زیر پرورش کس دیگری نیست، و صفت خلقت و آفرینش از آن اوست ولی خودش مخلوق نیست.
۱۶- همچنانکه او بعد از زنده کردن، «محی» یعنی زندهکنندۀ مردگان است قبل از زندهکردن آنان نیز مستحق این اسم بوده است. کما اینکه قبل از بوجود آوردن مخلوق مستحق اسم خالق بوده است.
۱۷- زیرا که او بر هر چیزی قادر و تواناست و هر چیزی به او محتاج است. و هر امری بر او آسان است. به هیچ چیزی محتاج نیست ﴿لَيۡسَ كَمِثۡلِهِۦ شَيۡءٞۖ وَهُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡبَصِيرُ ١١﴾[الشوری: ۱۱]. «هیچ چیزی مانند او نیست و او شنوای داناست».
۱۸- مخلوق را با علم خود آفریده.
۱۹- و سرنوشت آنان را برایشان مقدر کرده.
۲۰- و اجلشان را معین کرده است.
۲۱- قبل از اینکه آنان را بیافریند، چیزی بر او پوشیده نبوده است. و قبل از آفریدن شان میدانسته که چه اعمالی انجام خواهند داد.
۲۲- آنان را به اطاعت از خود امر فرموده و از معصیت و نافرمانی خود نهی کرده است.
۲۳- هرچیز مطابق با تقدیر (و برنامهریزی) و ارادۀ او انجام میگیرد. ارادۀ او نافذ است و نه ارادۀ بندگان مگر آنچه که او برایشان بخواهد. پس آنچه که او برایشان بخواهد همان خواهد شد و آنچه او نخواهد انجام نخواهد شد.
۲۴- هرکس را بخواهد هدایت میکند، از روی فضل و احسان خود حفاظت میکند و تندرستی میدهد، و به اقتضای عدل خود هرکس را بخواهد گمراه میکند و خوار میگرداند و به ابتلا و آزمایش گرفتار میکند.
۲۵- و تمام مخلوقات در گردونۀ ارادۀ او، و بین اقتضای فضل و مقتضای عدل او در حرکتند.
۲۶- او برتر از هر مخالف و شریکی است.
۲۷- کسی نیست که قضاء و قدر او را بتواند رد کند و حکم و فیصله او را به عقب برگرداند، و بر امر او غالب شود.
۲۸- به همۀ این امور ایمان آوردیم و یقین و باور داریم که همه چیز از جانب ذات یگانۀ اوست.