ازدواج از دیدگاه قرآن
ازدواج از نظر قرآن یک زندگی مشترک انسانی است که از لحاظ فردی و اجتماعی دارای مقام و ارزش فراوان می‌باشد. در موقعیت درست و صحیح خود، ازدواج یک واجب اجتماعی است تا از انقراض بشر جلوگیری کند. علاوه بر این با ازدواج بین زن و شوهر، رابطۀ اطمینان و آرامش بوجود می‌آید و قلب‌ها آرام می‌گیرد.
یکی از پایه‌های محکم و استوار برای دوام مهر و محبت و آرامش در بین زن و شوهر، کفائت و وجود تناسب تربیتی و اخلاقی در بین آنان است. در این مورد خداوند می‌فرماید: ﴿ٱلۡخَبِيثَٰتُ لِلۡخَبِيثِينَ وَٱلۡخَبِيثُونَ لِلۡخَبِيثَٰتِۖ وَٱلطَّيِّبَٰتُ لِلطَّيِّبِينَ وَٱلطَّيِّبُونَ لِلطَّيِّبَٰتِ﴾[النور : ٢٦] «زنان ناپاک برای مردان ناپاک هستند و مردان ناپاک برای زنان ناپاکند و زنان پاک متعلق به مردان پاکند و مردان پاک متعلق به زنان پاکند». از طرف دیگر زندگی زناشویی و خانوادگی یک زندگی مشترک و اجتماعی است و هر اجتماعی لازم است که رئیسی داشته باشد و الا هر کس بنابر آرزو و سلیقۀ فردی که در برخی موارد با دیگران متفاوت است اقدام به کار می‌کند و این امر باعث هرج و مرج و بی‌نظمی می‌گردد. درحالی که اگر رئیسی داشتند از این اختلاف جلوگیری می‌شد و چه کسی بهتر از یک مرد سالم می‌تواند در خانه ریاست را بر عهده بگیرد، زیرا او آگاهتر به مصالح خانواده می‌باشد، به این خاطر خداوند متعال در آیۀ ۳۴ سورۀ نساء می‌فرماید: ﴿وَٱلَّٰتِي تَخَافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَٱهۡجُرُوهُنَّ فِي ٱلۡمَضَاجِعِ وَٱضۡرِبُوهُنَّۖ فَإِنۡ أَطَعۡنَكُمۡ فَلَا تَبۡغُواْ عَلَيۡهِنَّ سَبِيلًاۗ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ عَلِيّٗا كَبِيرٗا﴾«زنانی که از سرکشی و نافرمانی آن‌ها بیم دارید پند و اندرزشان بدهید و اگر مؤثر واقع نشد از همبستری با آنان خودداری کنید و بستر خویش را جدا کنید و با ایشان سخن مگویید (اگر باز هم مؤثر واقع نشد) آنان را تنبیه کنید آنگاه اگر (در امر مشروع) از شما اطاعت کردند (ترتیب تنبیه سهگانه را مراعات کنید و از اخف به اشد نروید و جز این‌ها راهی دیگر) را برای تنبیه آن‌ها مجویید».