[قرآن بهترین پناهگاه]
به هر حال، اکثر دعاهای مجعوله و زیارات موضوعه با قرآن مخالف است، و چون ملّت ما را از قرآن دور و بی‌خبر داشته‌اند، متوجّه این چیزها نیستند. پس بر هر مسلمانی واجب است تا اندازه‌ای که می‌تواند با قرآن آشنا شود. زیرا تدبّر در کتاب آسمانی لازم و دوری از آن، موجب هلاکت و غرق شدن در خرافات دینی است. و یکی از وسائل آشنا شدن به آیات قرآن این است که دعاهای قرآن را انسان حفظ کند. و در موقع مناجات و دعا و عرض حاجت بخواند. امیرالمؤمنین فرموده: کسی که قرآن دارد، به چیز دیگری احتیاج ندارد و از هر کتابی بی‌نیاز است.
متأسّفانه دیدم یک نفر جاهلی دعاهای قرآن را جمع کرده و چاپ کرده و به دست مردم داده تا بخوانند. اما غفلت کرده که دعاهایی که مناسب خواندن هر کس نیست و یا موجب تمسخر شنونده می‌شود، آورده. مثلاً دعایی که زن عمران خوانده: ﴿رَبِّ إِنِّي نَذَرۡتُ لَكَ مَا فِي بَطۡنِي مُحَرَّرٗا فَتَقَبَّلۡ مِنِّيٓ﴾[آل عمران: ٣٥] را آورده، حال اگر مردی این دعا را بخواند که خدایا، من نذر کردم که آنچه در شکمم می‌باشد برای تو آزاد کنم از من بپذیر و یا دعاهایی که کفّار در دوزخ می‌خوانند آورده که مردم بخوانند که مناسب نیست.
به هر حال کاری که جاهل انجام دهد بهتر از این نمی‌شود. ولی ما در این اوراق دعاهایی از قرآن آورده‌ایم که همه کس بتواند بخواند، اوّل دعاهایی که ابتدا به ﴿رَبَّنَا﴾شده و پس از آن دعاهایی که ابتدا به ﴿رَبِّ﴾شده و پس از آن دعاها، چند آیه از آیاتی که خواندن آن برای همه کس مفید و لازم است و در هر حال چه در نماز و چه وقت کسب و کار و چه وقت خواب می‌توان آنها را قرائت کرد. هم ثواب تلاوت قرآن دارد و هم ثواب دعا و ذکر.
[۱] - براي رد تفصیلی این شبهه، به کتاب مولف، تضاد مفاتیح الجنان با قرآن، رجوع کنید. [مُصحح]
[۲] - يعني: «کسى که مشغول نمىگرداند او را کارى از کارى دیگر، و نه صوتي مانعِ شنيدن صوت دیگر مي‌شود». [ترجمه توسط مُصحح]
[۳] - يعني: «دو امان از عذاب خدا در زمين بود، يكى از آنها برداشته شد، پس ديگرى را كه باقى مانده بگيريد و به آن چنگ بزنيد. اما امانى كه برداشته شد رسول خداصاست. و امّا امانى كه باقى است استغفار است».
در ادامه آن می‌فرماید: قَالَ اللهُ تَعالى: ﴿وَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمۡ وَأَنتَ فِيهِمۡۚ وَمَا كَانَ ٱللَّهُ مُعَذِّبَهُمۡ وَهُمۡ يَسۡتَغۡفِرُونَ﴾ [الأنفال:۳۳] «ولی (ای پیامبر!) تا تو در میان آنها هستی، خداوند آنها را مجازات نخواهد کرد؛ و (نیز) تا استغفار می‌کنند، خدا عذابشان نمی‌کند». [مُصحح]
[۴] - ﴿وَنَحۡنُ أَقۡرَبُ إِلَيۡهِ مِنۡ حَبۡلِ ٱلۡوَرِيدِ﴾[ق: ١٦] «و ما از رگ گردن به انسان نزدیکتریم».
[۵] - آثاری از امام صادق و امام رضا بدین معنی روایت شده است، و لفظ آن بدین صورت است: «مَنْ شَبَّهَ اللهَ بِخَلْقِهِ فَهُوَ مُشْرِكٌ وَمَنْ نَسَبَ إِلَيْهِ مَا نَهَى عَنْهُ فَهُوَ كَافِرٌ» نگا: ابن بابويه قمی، التوحيد، ص ۸۰، وعيون أحبار الرضا، ج۱ ، ص ۱۱۴. [مُصحح]
[۶] - «سپاس خدایی را که او را به فریاد می‌طلبم و کسی دیگر را به فریادرسی نمی‌خوانم و اگر کسی دیگر را به فریادرسی بخوانم، مرا نا امیدگردانده و دعایم را استجابت نمی کند». [مُصحح]
[۷] - «همانا بهترين چيزى كه متوسلان به خداوند به آن توسل جستند عبارت است از: ايمان به خدا و رسول او، و جهاد در راه او ...». [مُصحح]