سنت صبح

آداب و سنت‌های ویژه دارد:

۱- کوتاه و مختصر بودن، از حضرت عایشه لروایت است که فرمود: «حضرت رسول خدا جمیان اذان و اقامه نماز صبح دو رکعت کوتاه و مختصر می‌خواندند» متفق علیه.

آنچه در آن دو رکعت خوانده می‌شود: پیامبر جدر دو رکعت اولی ﴿قُولُوٓاْ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَمَآ أُنزِلَ إِلَيۡنَا...﴾[البقرة: ۱۳۶]. و در رکعت دوم: ﴿...ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَٱشۡهَدۡ بِأَنَّا مُسۡلِمُونَ﴾[آل‌عمران: ۵۲]. می‌خواند.

و در روایتی دیگر: در رکعت آخر:

﴿قُلۡ يَٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ تَعَالَوۡاْ إِلَىٰ كَلِمَةٖ سَوَآءِۢ بَيۡنَنَا وَبَيۡنَكُمۡ...﴾[آل‌عمران: ۶۴]. را می‌خواند. (رواه مسلم).

و در یک روایت آمده: در دو رکعت نماز سنت صبح ﴿قُلۡ يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡكَٰفِرُونَ﴾و ﴿قُلۡ هُوَ ٱللَّهُ أَحَدٌ﴾را خواندند. (رواه مسلم).

۲- به پهلو خوابیدن: رسول خدا جهر گاه نماز سنت صبح را ادا می‌کردند بر پهلو راست دراز می‌کشیدند. (رواه البخاری).

سپس بکوش هنگامی که در منزل خویش نماز سنت صبح را ادا نمودی، به پهلوی راست دراز بکش، اگرچه برای چند دقیقه باشد، تا اینکه به سنت عمل کرده باشی.