تحنیک
تحنیک، عبارت است از جویدن و نرم کردن خرما و گذاشتن مقدار کمی از آن با انگشت در سقف دهان (کام) نوزاد. بهتر است انسان صالحی فوراً بعد از تولد، عهدهدار این عمل باشد.
عَن أبي موسىسقَالَ: «وُلِدَ لِي غُلَامٌ فَاَتَيْتُ بِهِ النَّبِيَّ جفَسَمَّاهُ إبْرَاهِيمَ وَحَنَّكَهُ بِتَمْرَةٍ وَدَعَا لَهُ بِالْبَرَكَةِ وَدَفَعَهُ إلَيَّ وَكَانَ أكبَرَ وَلَدِي».
ابوموسی اشعری میگوید: «فرزندی برایم متولد شد. او را به خدمت رسول الله جآوردم. پیامبر جاو را ابراهیم نام‌گذاری نموده و با خرما او را تحنیک کردند. و برایش دعای خیر و برکت نموده و نوزاد را به من تحویل دادند. او بزرگ‌ترین فرزندم بود.»
حکمت و فلسفهی تحنیک این است که نوزادان و کودکان، به ویژه آنان که تازه به دنیا میآیند، به علت دو امر زیر در معرض مرگ قرار میگیرند:
الف) در اثر گرسنگی مقدار قند خون آنان کاهش مییابد.
ب) هرگاه درجه حرارت بدنشان به واسطه قرار گرفتن آنان در محیط سرد، پایین آید.
تحنیک مقدار قند خون کاهش یافته را جبران نموده و درجه حرارت بدن را تنظیم کند.