احکام عقیقه نوزاد
عقیقه در لغت به معنای قطع رابطه کردن و در اصطلاح شرع یعنی ذبح نمودن گوسفند در روز هفتم ولادت نوزاد است.
عَنْ سَمُرَةَسعَنْ رَسُولِ اللهِ جقَالَ: «كُلُّ غُلَامٍ رَهِينَةٌ بِعَقِيقَتِهِ تُذْبَحُ عَنْهُ يَوْمَ السَّابِعِ وَيُحْلَقُ رَأْسُهُ».
از سمرهسروایت است که رسول الله جفرمودند: «هر نوزادی در گرو عقیقهاش است. برایش گوسفندی در روز هفتم ذبح میگردد و سرش تراشیده میشود.»
از انسسروایت است که در مورد عقیقه پیامبر جمیگفت: «عَقَّ عَن نَفسِهِ بَعدَ مَا بُعِثَ نَبِياً»«پیامبر جبرای خویش، بعد از اینکه به پیامبری مبعوث گردید، عقیقه نمودند.»
حسن بصری میگفت: اگر برایت عقیقه نکرده‌اند، برای خودت اگر چه سن بالایی داری عقیقه کن.