اسم‌های حرام
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَسقَالَ، قَالَ رَسُولُ اللهِ ج: «أَخْنَى الْأَسْمَاءِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عِنْدَ اللهِ رَجُلٌ تَسَمَّى مَلِكَ الْأَمْلَاكِ، لَا مَلِكَ إِلَّا اللهُ».
از ابوهریرهسروایت است که گفت: پیامبر جفرمودند: «روز قیامت نامی که از تمام نام‌ها بیشتر مورد خشم و غضب الهی قرار می‌گیرد، شخصی است که به نام شاهنشاه نامگذاری شده است، پادشاهی جز خداوند نیست.»
زیرا شاه شاهان، کسی جز خدا نیست و کلیه اسم‌هایی که عبودیت برای غیر خدا را می‌رساند مانند عبد‌العزی، عبدالکعبه، عبدالنبی، عبدالرسول و… و نامگذاری به نام خداوند بدون اضافه نمودن لفظ «عبد» قبل از آن، حکم تحریم دارد. مانند خالق، صمد و….
یادآوری می‌کنم که در بحث اسامی خداوند باید دانست که نام‌های خداوند توقیفی است یعنی می‌بایست خداوند، خود را با آن نام‌ها معرفی کرده باشد و ما حق نداریم از نزد خود نامی را به خداوند نسبت دهیم، گر چه آن اسم در معنا صحیح باشد. به عنوان مثال ما نمی‌توانیم اسم‌های (عبدالمقصود، عبدالستار، عبدالموجود، عبدالمعبود، عبدالهو، عبدالمرسل، عبدالوحید، عبدالطالب، عبدالقدیم) را به خداوند نسبت دهیم.
می‌توان به جای الموجود که از اسامی خدا نیست «عبد الواجد» و همچنین به جای عبدالعال «عبدالأعلی» یا «عبدالمتعال» و به جای عبدالستار و عبدالساتر «عبدالستِّیر» و به جای عبدالعاطی «عبدالمعطی» نامگذاری کنیم.