فهرست تفصیلی کتاب
- معنای قول خدای تعالی: ﴿مَّا لَكُمۡ لَا تَرۡجُونَ لِلَّهِ وَقَارٗا ١٣ وَقَدۡ خَلَقَكُمۡ أَطۡوَارًا ١٤﴾
- آیات خدا به کسی سود می‌رساند که با عبرت بدانها بنگرد نه با عجله.
- نادانی خاستگاه کم احترامی و از جمله گناه است.
- گونه‌هایی از بزرگداشت خداوند.
- پیدایش ناسزا گویی به خداوند در بین عوام میانه حال که از دین روی گردانند.
- تعریف اجمالی سبّ.
- حقیقت ناسزا گویی و معنای آن.
- حکم ناسزا گویی به خدای تعالی.
- ناسزا گفتن، از جمله آزار دادن خداوند است که از آن نهی شده و گوینده‌اش ملعون است.
- کفر بت پرستان، کم‌تر از کفر ناسزا گوینده به خدای تعالی است.
- برخی الفاظ ناسزا به خدای تعالی، کفر آمیزتر از الحاد است.
- ناسزا گفتن نصارا به خدا، که فرزند بدو نسبت می‌دهند، بدتر از شرک بت پرستان است.
- ناسزا گفتن، با ایمان ظاهری و باطنی منافات دارد.
- اجماع علما بر کفر کسی که به خدا ناسزا می گوید.
- داستان اجماع ابن راهویه و ابن حزم و ابن قدامه و دیگران بر کفر ناسزا گوینده به خدای تعالی.
- حکم کردن علیه مردم فقط به ظاهر است.
- ناسزا گفتن کفر است، اگرچه بدون منظور باشد.
- تمام کسانی که قائلند ایمان، قول و عمل است- بر خلاف جهمیه و غلات مرجئه- ناسزا گوینده به خدا را که بدون منظور هم باشد، معذور نمی‌دارند.
- سبک نمودن شیطان، کفر و گناه را در نظر انسان، با یاد آوری برخی طاعات و عباداتش، که خود سبب گمراهی مشرکان گردید.
- حدّ ناسزا گوینده به خداوند.
- تفاوت میان ناسزا گفتن به خدا و ناسزا گفتن به پیامبرج.
- قول برتر دربارۀ حکم کسی که خدایﻷرا ناسزا گوید، و اقسام ناسزا.