یادآوریهای مهم پیرامون منهیات شرعی

منهیاتی که در مورد آفات زبان آمده است

منهیاتی که در مورد آفات زبان آمده است

از شهادت دروغ و تهمت ناروا زدن به زنی که شوهر دارد، نهی شده است. غزلسرایی کردن در مورد زنان مؤمن و ذکر صفت‌های زنان در شعر و آواز درست نیست و از تهمت زدن و افترابستن بر افراد بی‌گناه نهی شده است. از مسخره کردن و عیبجویی و لقب‌های زشت بر دیگران گذاشتن و از غیبت (پشت سر دیگران حرف زدن) و سخن‌‌چینی کردن و مسخره کردن مسلمین نهی شده است از افتخار کردن به موقعیت خود و طعنه به نسب دیگران و ناسزا گفتن و سرزنش کردن و فحش دادن و دشنام دادن و بددهنی کردن نهی شده است و همچنین از بدی‌های دیگران گفتن بجز بدیهای شخص ظالم نهی شده است و از دروغ گفتن به ویژه دروغ بستن به زبان خدا و پیامبر جنهی شده است. و دروغ گفتن در تعریف خواب مثل درست کردن رؤیا و خواب‌ها به خاطر کسب فضیلت یا به دست آوردن مادیات از طریق آن و یا ترساندن کسی که با او دشمنی دارد، جایز نیست و عقوبت چنین کسی در روز قیامت انجام دادن کاری غیرممکن است یعنی باید دو دانه جو را به هم گره بزند. و نهی شده از اینکه شخص خودش را تصدیق و تأیید کند و از در گوشی صحبت کردن (نجوا) نهی شده چون ممکن نیست که دو نفر با هم درگوشی صحبت کنند و نفر سوم ناراحت نشود. و از محرمانه سخن گفتن در مورد گناه و دشمنی‌ها نهی شده، همچنین از لعنت کردن مؤمن و کسی که شایسته لعن نیست نهی شده است

از بلند کردن صدا بیش از صدای پیامبر جو همچنین بلند کردن صدا بر صدای خواننده حدیث پیامبر جو بلند کردن صدا نزد مزار پیامبر جنهی شده است. و از دشنام دادن مردگان و ناسزا گفتن به خروس نهی شده چونکه خروس برای نماز صبح مردم را بیدار می‌کند و از ناسزا گفتن به بادها نیز نهی شده چونکه از طرف خداوند مأمور است و از ناسزا گفتن به گرمی هوا نهی شده چونکه این باعث از بین بردن گناهان می‌شود. و از دشنام دادن شیطان نهی شده چونکه او گرانقدر بود و بهتر این است که از شرّ وی به خدا پناه ببریم. از دعا کردن و آرزوی مرگ خواستن بخاطر ضرری که به شخص رسیده نهی شده است و از نفرین خود و فرزندان و خدمتکاران و اموال خود نهی شده است و نهی شده از اینکه انگور را شرافت و بزرگ منشی بدانیم چونکه اعراب جاهلیت بر این اعتقاد بودند که شراب آن‌ها را شریف و بزرگ‌منش می‌گرداند و نهی شده از اینکه مردی بگوید که من خودم را کثیف و پلید کردم و یا بگوید که من نشانه چیزی را فراموش کردم بلکه باید بگوید که به فراموشی انداختم و نبایست بگوید که خداوندا اگر خواستی مرا بیامرز بلکه باید در دعا و خواهش جدیت داشته باشد و از اطلاق کلمه آقا برای کافر و منافق نهی شده است و از بدنما کردن به ویژه بدنما کردن زن و شوهر همدیگر را (مثل اینکه بگوید خداوند تو را بدو زشت کردار کند) نهی شده است و اینکه بگوید را عنا (هوای ما را داشته باش) نیز درست نیست و از سؤال کردن قبل از سلام نهی شده است و از ستودن یکدیگر و قطع کردن سخن همدیگر و از تعریف و تمجید رو در رو نهی شده است.