منهیاتی که در موارد دیگر آمده

از کشتن دیگران به ناحق و کشتن فرزندان از ترس فقر و یا خودکشی کردن نهی شده است. از انجام دادن زنا، لواط، مساحقه و استمناء با دست نهی شده است و همچنین از نوشیدن شراب و فشردن (انگور آن) و حمل کردن آن و فروش آن نهی شده است و از دزدی کردن نیز نهی شده است و از نافرمانی کردن والدین و داد کشیدن بر سر آن‌ها و اظهار بیزاری از آن‌ها نهی شده است و فرار کردن از لشکر بدون هیچ عذر شرعی درست نیست و از آزار و اذیت زنان و مردان مؤمن به غیر از آنچه که دارند نهی شده و از راضی کردن مردم به نارضایتی خداوند نهی شده است و از نقض قسم در قراردادهایی که بر آن تأکید شده نهی شده است. و از آوازخوانی و طبل زدن و نی زدن و نواختن پیانو نهی شده است و از نسبت دادن فرزند به غیر از پدرش و از عذاب دادن با آتش و سوزانیدن مردگان و زندگان با آتش و از مثله کردن یعنی کباب کردن جسد مردگان نهی شده است. و از کمک کردن به باطل و همکاری در گناه و دشمنی و حمل اسلحه بر علیه مسلمانان و توطئه چیدن برای آن‌ها نهی شده است و از فتوا دادن بدون دانش و آگاهی و پیروی کردن از کسی در کارهایی که از نظر خداوند گناه محسوب می‌شود هر که بخواهد باشد، نهی شده است. از قسم دروغ خوردن نهی شده است و قبول شهادت کسانی که به زنان محصنه تهمت زده‌اند و چهار شاهد نیاورده‌اند بجز آن‌هایی که توبه کرده‌اند، درست نیست و حرام کردن چیزهای پاکی که خداوند آن‌ها را حلال کرده و دنبال کردن رد پای شیطان و پیشتر افتادن از خدا و رسولش جنه به گفتار و نه به کردار درست نیست و از گوش دادن به صحبت عده‌ای بدون اجازه خودشان و اطلاع پیدا کردن از خانه عده‌ای بدون اجازه خودشان و از وارد شدن به خانه کسی بدون اجازه و نگاه کردن به عورات آن‌ها، نهی شده است. ادعای چیزی که مال وی نیست و سیر خوردن از آنچه که به وی داده نشده و سعی کردن برای ستوده شدن بخاطر آنچه که وی انجام نداده، درست نیست و رفتن به سرزمین‌های کسانی که خداوند آن‌ها را با عذاب خود نابود گردانیده جز در حالت گریه کردن و یا خود را به گریه انداختن درست نیست و بایستی [هدف از این سفرها] عبرت اندوزی باشد نه بخاطر تفریح و گردش و از قسم خوردن گناه‌کار و جاسوسی کردن و بدنیتی نسبت به مردان و زنان صالح و از حسد ورزیدن و بغض و کینه ورزیدن و از ناساز‌گاری و از افراط ورزیدن در باطل نهی شده است.

از کبر و فخرفروشی و نخوت و خود بزرگ بینی نهی شده است و از شادی‌های مذموم دنیا که باعث بی‌پروایی و گستاخی می‌شود نهی شده است و از راه رفتن در روی زمین با حالت خوشحالی و چهره درهم کشیدن برای مردم که علامت کبر می‌باشد نهی شده است. و نهی شده از اینکه اگر شخص مسلمانی چیزی را بخشید حتی اگر آنرا خریده باشد تقاضای بازگرداندن آنرا بکند و از کشتن والدین بخاطر قتل فرزند نهی شده و از نگاه کردن مرد به عورت مرد و نگاه کردن زن به عورت زن و از نگاه کردن به رانهای آدم زنده یا مرده نهی شده است و از بی‌احترامی کردن به ماه‌های حرام نهی شده اما جنگیدن با کفار در ماه‌های حرام مشروع است. واز بخشیدن درآمدهای نامشروع نهی شده است. از عدم پرداخت حق اجیر (کارگر) موقع تمام شدن کار نهی شده است و از رعایت نکردن عدالت در بخشش میان فرزندان نهی شده است. و از ضرر رساندن در وصیت و وصیت کردن برای وارث نهی شده است چونکه خداوند حقوق وارثان را به ایشان می‌دهد و نهی شده از اینکه به تمام اموال خود وصیت کند در حالی که وارثان وی فقیر بمانند. و اگر چنین کاری کرد وصیت وی بیش از یک سوم میراث نافذ نمی‌باشد و از بدهمسایگی و آزار و اذیت همسایه نهی شده است و از مهاجرت کردن مسلمانان بیش از سه روز و بدون علت شرعی نهی شده است. از پرتاب کردن سنگریزه در بین انگشتان نهی شده است چونکه ممکن است باعث آسیب‌هایی مثل درآمدن چشم یا شکستن دندان بشود و از دشمنی ورزیدن و تجاوز کردن نهی شده است. و نهی شده از اینکه بعضی از مردم قرآن را در مقابل هم با صدای بلند بخوانند. از وارد شدن بر دو نفری که با هم نجوا می‌کنند نهی شده و اینکه دو نفر را از هم جدا کند جز با اجازه خودشان درست نیست و نهی شده از اینکه شخصی را از جای خود بلند کند و خود برجای او بنشیند و شخصی که نزد برادرش است تا زمانی که اجازه نگرفته درست نیست که برخیزد و برود. و از ایستادن بر سر نشسته‌ها نهی شده و نشستن بین آفتاب و سایه درست نیست چونکه آنجا محل نشستن شیطان است و از ضرر رساندن به مسلمانان و اعلان جنگ دادن به آن‌ها نهی شده است و نهی شده از اینکه به وسیلۀ قطعۀ آهنی به برادر مسلمان خود اشاره کند. و از پذیرفتن شمشیر مبتلا به سل به خاطر ترس از بیماری نهی شده است و از بازگرداندن هدیه وقتی که خطر شرعی وجود نداشته باشد نهی شده است و از زیاده‌روی کردن و هدر دادن و از به زحمت انداختن مهمان و دادن اموال به سفی‌هان نهی شده است و نهی شده است از اینکه مردم آنچه را که خداوند به بعضی از زنان یا مردان داده است آروز بکنند و از نزاع و درگیری با هم و مهربانی با زن و مرد زناکار در حین اجرای حد و از باطل کردن صدقات با منّت گذاشتن و اذیت کردن نهی شده است. و از مخفی کردن شهادت و خشمگین شدن بر یتیمان و راندن گداها و معالجه کردن با داروهای کثیف نهی شده چونکه خداوند شفای امت را در آنچه که حرام کرده است قرار نداده است و از کشتن زنان و بچه‌ها در جنگ و فرو رفتن در ژرفای چیزی و سختگیری کردن نهی شده است. و از مغالطه کردن یعنی آوردن مسائل مشکل به نزد عالمان برای فریب دادن و به مبارزه طلبیدن و مشوش کردن فکر او یا اراده اظهار بزرگی و هوشیاری سؤال کننده یا سؤال کردن از امور فرضی که واقع نمی‌شوند و جدلهایی که فایده‌ای برای دینش ندارد، نهی شده است. و از بازی کردن با تخته نرد و لعنت فرستادن بر چهارپایان و از خراشیدن پوست صورت به هنگام بلا و مصیبت و ازناراحت بودن با رعیت نهی شده است. و نهی شده از اینکه انسان به مافوق خودش در امور دنیوی بنگرد بلکه بایستی به پایینتر از خود بنگرد تا نعمتی که خداوند به وی داده را بشناسد و او را تحقیر نکند و فخرفروشی کسی بر دیگری جایز نیست و خلاف وعده عمل کردن و خیانت در امانت و پنهان کردن علم و شفاعت خواستن برای بدکاران که مثل پادرمیانی بدسگالان می‌باشد نهی شده است.

از گدایی کردن از مردم بدون نیاز و اعلان کردن در سفر و نگهداری سگ، بجز برای نیاز مثل سگ‌های اهلی و سگ‌های کشاورزی و سگ‌های شکاری و سگ‌های نگهبان نهی شده است و در ادب کردن بیشتر از ده ضربه شلاق زدن درست نیست جز در مواردی که از جمله حدود به شمار می‌روند. و از بسیار خندیدن و بر آمدن (خوش نیامدن) مریض‌ها از غذا و نوشیدنی نهی شده چونکه خداوند آن‌ها را غذا و نوشیدنی داده است و از خیره شدن به جذامیان نهی شده است.

و شخص مسلمان جایز نیست که برادر دینی‌اش را وحشت زده کند یا مالش را به شوخی یا جدی بردارد. و جایز نیست کسی که چیزی را بخشیده دوباره به آن رجوع کند جز برای پدری که چیزی را به فرزندش بخشیده که جایز می‌باشد. از دادن و بخشیدن با دست چپ نهی شده و از نذر کردن نیز نهی شده چونکه نذر قضای خداوند را برنمی‌گرداند چون پرداخت مال به وسیله نذر کار انسان‌های بخیل است. و از تمرین کردن طب و پزشکی بدون مهارت نهی شده و کشتن مورچه‌ها و زنبورها و هدهدها درست نیست. و نهی شده از اینکه مرد به تنهایی سفر کند و درست نیست که همسایه‌ای، همسایه‌اش را از فرو بردن چوبی در دیوارش منع کند. و از سلام کردن با اشاره نهی شده و سلام کردن فقط بر آشناها درست نیست بلکه باید به هر آنکس که می‌شناسد و نمی‌شناسد سلام کند. و از جواب دادن به کسی که قبل از سلام کردن سؤال پرسیده نهی شده و بوسیدن مردی توسط مرد دیگری درست نیست و از اینکه به وسیله قسم کار خیری را از خود دور کند نهی شده و در صورت قسم خوردن مبنی بر ترک کار خیر بهتر است که آنرا انجام داده و کفّاره قسم را بپردازد.

و از قضاوت کردن بین دو تا با حالت ناراحتی و خشمگینی نهی شده است و از قضاوت کردن به نفع کسی بدون اینکه حرف دیگری را بشنود نهی شده است. بیرون از منزل رفتن بچه‌ها به هنگام غروب آفتاب تا جائی که تاریکی شب بیشتر می‌شود و درست نیست چونکه در این موقع شیاطین پخش می‌شوند. و از قطع کردن درختان میوه‌دار در شب نهی شده و همچنین از دروکردن در شب بخاطر مخفی کردن آن از بیچاره‌ها و فرار از دست فقیران نهی شده است چونکه خداوند متعال می‌فرماید «واتو حقه یوم حصاده» حق فقرا و بیچارگان را هنگام برداشت محصول بدهید.

نهی شده از اینکه شخص در بازار (گذرگاه عمومی) بگذرد و چیزی همراه خود داشته باشد که دیگران را آزار دهد مثل اشیاء برنده بدون ساتر (پوشش).نهی شده از اینکه از شهری که در آن طاعون شائع شده خارج شد و یا به آن داخل شد و همچنین از حجامت در روزهای جمعه و شنبه و یکشنبه و چهارشنبه نیز نهی شده چرا که حجامت فقط در روزهای پنج شنبه و دوشنبه و سه شنبه باید انجام شود.

و نهی شده از پاسخ دادن به کسی که عطسه می‌کند و «الحمدلله» نمی‌گوید و از تف انداختن در جهت قبله و اقامت گزیدن در عرض راه به هنگام سفر به قصد خوابیدن و استراحت چون گذرگاه حیوانات است.

و نهی شده از خندۀ با صدای بلند که همان قهقه باشد چون هر انسانی در معرض خنده است و کسی نیست که نخندد و هدف از منع آن رعایت حال دیگران است.از رد کردن عطر و بالش و گل نهی شده است.

در پایان، این مجموعه‌ای بود از منهیاتی که توانستیم آن‌ها را گردآوری کنیم و از خداوند متعال می‌خواهیم که ما را از گناه و معاصی ظاهری و باطنی دور کرده و بین ما و بین اسباب قهرش فاصله بیاندازد و توبه ما را بپذیرد که او شنوا است و نزدیک و پاسخگو. پاک ومنزهی خدایا از هر چه که مردم می‌گویند و درود بر پیامبران و سپاس بر خداوند جهانیان.