ارمغان ولايت و امامت
و در همین رحم ناپاک بود که فتنه تشیع متولد شد و از همان آغاز ولادتش برچم دو بدعت «ولایت» و «امامت» را بردوش گرفت که تا امروز مانند دو شـمشیر برهنه بر سر اسلام و مسلمانان مسلطند.
به بهانه دعوت به سوى ولایت اصحاب پیامبرصتکفیر گردیدند و لعنت شدند و بلکه هر مسلمانى که از آن‌ها راضى بود و به آن‌ها درود مى‌فرستاد -ش- نیز تکفیر گردید و لعنت شد.
و در زیر چتر امامت سازش‌هاى بى‌پایان بر علیه خلافت اسلامى مسلمانان براه انداخته شد و جنگ‌هاى خانـمانسوزى درمیان مسلمانان دامن زده شد و خون‌ها براه افتاد و آبادى‌ها خراب گردید، بند از بند اسلام جدا گردید و پایه‌هایش به لرزه در آمد، و دشـمنان داخلى‌اش همانند دشـمنان خارجى کینه‌ور شدند و دیگر فرقى میان دشـمن کافر، و دشـمن منسوب به اسلام باقى نـماند.
آرى اى شیعه حق‌جو! مذهب تشیع و عقاید آن بر این اساس پایه‌ریزى شده است، یک دین کاملا جدا از دین مسلمانان، أصول و مبادى‌اش جدا، کتاب و سنتش جدا، علوم و معارفش جدا، شواهد این مدعا را از خلال این کتاب کوچک مشاهده کردى، بازهم اگر شکى باقى مانده برگرد و دوباره مطالعه‌اش کن و در مورد مطالب آن با دقت بیندیش.