محل شهادت امیر المؤمنین علی بن ابوطالب

نهی از سفر به قصد زیارت قبر، رأی جمهور علما است.

نهی از سفر به قصد زیارت قبر، رأی جمهور علما است.

اصل سفر کردن به قصد زیارت قبر، نزد جمهور علم نامشروع است حال فرقی ندارد آن قبر پیامبر یا غیر پیامبر باشد حتی رأی جمهور بر این است در صورت وقوع چنین سفری آن مسافر به علت معصیت بودن سفرش نمی‌تواند نمازهایش را شکسته بخواند، بلکه باید تمام آن‌ها را کامل بخواند برای این برخورد شدید نیز به این حدیث صحیح پیامبر استناد کرده‌اند که می‌فرماید: «لَا تُشَدُّ الرِّحَالُ إلَّا إلَى ثَلَاثَةِ مَسَاجِدَ: الْمَسْجِدُ الْحَرَامُ وَالْمَسْجِدُ الْأَقْصَى، وَمَسْجِدِي هَذَا». «به سوی هیچ مکانی بار سفر نبندید جز به سوی سه مسجد: ۱- مسجد الحرام ۲- مسجد الأقصی ۳- همین مسجد خودم» (جای شک و تردید نیست که) پیامبر از همه بیشتر به این مسئله علم و آگاهی داشته است. کلیه احادیثی که در رابطه با زیارت قبر آمده ضعیف بلکه بیشتر آنان ساختگی و جعلی هستند. تا حدی که امام مالک و بسیاری دیگر از مجتهدین امت اسلام می‌گویند: کراهت دارد بگویی: قبر پیامبر را زیارت کردم، مشروع و مستحب این است که وقتی به نزد قبر پیامبر رسیدی، بر وی سلام کنی، همانند صحابه و تابعین که چنین کرده‌اند، این موضوع در جاهای دیگر روشن گشته است.

یکی دیگر از اعمال نامشروعی که از آن نهی شده طواف کردن غیر کعبه است. تمام مسلمانان بر این متفق‌اند که طواف فقط مخصوص بیت المعمور بوده و جایز نیست اماکنی همچون صخره بیت المقدس، حجره پیامبر، قبه کوه عرفات و غیره را طواف کرد.

و همچنین بر این نیز متفق‌اند که لمس کردن و بوسیدن نیز، جز برای رکن یمانی و حجر الأسود نامشروع و ناروا است حجر الأسود لمس گشته و بوسیده می‌شود و رکن یمانی فقط لمس می‌شود چون قول به بوسیدن رکن یمانی ضعیف است.

اما بوسیدن و لمس کردن اماکنی همچون گوشه‌های بیت الله الحرام، دو رکن شامی، مقام ابراهیم، صخره بیت المقدس، حجره پیامبر، قبر پیامبران و اولیا و غیره همگی نامشروع و ناروا است.