فصل اول: کناره‌گيری و بريدن با خويشاوندان
دوری و بریدن با پدران، مادران، برادران، خواهران، پدر کلان‌ها، مادر کلان‌ها یا بالاتر از آن‌ها، فرزندان و فرزندان آن‌ها یا پایین‌تر از آن‌ها، کاکاها، عمه‌ها، ماما‌ها و خاله‌ها و فرزندان آن‌ها، از گناهان بزرگ به شمار می‌رود.
چون رابطه و صله رحم با خویشاوندان مرتبه و مقام بلندی در نزد خداوند متعال دارد لذا خداوند آن را پیوست با نام خود در سورۀ النساء ذکر نموده است: ﴿وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ ٱلَّذِي تَسَآءَلُونَ بِهِۦ وَٱلۡأَرۡحَامَۚ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ عَلَيۡكُمۡ رَقِيبٗا ١﴾[النساء: ۱].
ترجمه: «و بترسید از ینکه پیوند خویشاوندی را گسیخته دارید (و صله رحم را نادیده گیرید)، زیرا که بی‌گمان خداوند سبحانه و تعالی مراقب شما است».
و در سورۀ الرعد قطع علاقه با خویشاوندان را پیوست با پیمان شکنی و فساد در روی زمین ذکر نموده است سپس آگاهی می‌دهد که سرانجام و عاقبت چنین مردمان اینست که مورد نفرین خداوند متعال قرار گرفته به سرنوشت بدی دچار خواهند شد، چنانکه خداوند متعال می‌فرماید:
﴿وَٱلَّذِينَ يَنقُضُونَ عَهۡدَ ٱللَّهِ مِنۢ بَعۡدِ مِيثَٰقِهِۦ وَيَقۡطَعُونَ مَآ أَمَرَ ٱللَّهُ بِهِۦٓ أَن يُوصَلَ وَيُفۡسِدُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ أُوْلَٰٓئِكَ لَهُمُ ٱللَّعۡنَةُ وَلَهُمۡ سُوٓءُ ٱلدَّارِ٢٥﴾[الرعد: ۲۵].
ترجمه: «و اما کسانیکه پیمان خدا را می‌شکنند که با ایشان بسته است و پیوندی را می‌گسلانند که خداوند متعال به حفظ و نگاهداشت آن دستور داده است و در روی زمین به فساد و تباهی می‌پردازند، نفرین بهرۀ ایشان است و پایان بد جهان (که دوزخ سوزان است) آز آنِ آنان است».
به دلیل آیات فوق بریدن با خویشاوندان گناه بزرگ و افترا می‌باشد [۵].
ابن حجر هیثمی کناره‌گیری از خویشاوندان را از گناهان کبیره شمرده است و به آیات فوق و دیگر آیات،که گناه قطع کننده را بیان داشته است، استدلال نموده است [۶].
[۵] شعب الإیمان, صـ: ۲۱۵. [۶] زواجر: ۲ / ۱۲۳.