۴- ترجیح دادن آخرت بر دنیا:
کسیکه میداند و ایمان دارد که خداوند چه نعمتهائی جاویدان و همیشگی برای مؤمنان، و چه عذابها و شکنجههای پی در پی و همیشگی برای کافران، آماده کرده است، شکی نیست که دنیا را حقیر و کوچک شمرده و خاطرجمع و مطمئن میگردد که دنیا جز خانهای موقت و متاعی زودگذرا نیست پس خود را به خاطر دنیا ناراحت و نگران نمیسازد، در این دنیا پاکدامن و پرهیزگار زندگی میکند و برای رسیدن به منزله حقیقی و جاویدان سعی و تلاش مینماید، و قسم به خدا که آن منزل (یعنی بهشت) ارزش خستگی و کوشش زیاد را دارد.