نماز مطلوب
الله سبحانه و تعالى مى‌فرماید:
﴿قَدۡ أَفۡلَحَ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ ١ ٱلَّذِينَ هُمۡ فِي صَلَاتِهِمۡ خَٰشِعُونَ ٢﴾[المؤمنون: ۱-۲].
یعنى: «بتحقیق نجات یافتند مؤمنان، آنانى که در نماز‌هایشان فروتنى کنند». از این آیت کریمه دانسته مى‌شود،که آن مؤمنان نماز خوان کامیاب مى‌گردند و نجات مى‌یابند که نماز‌هاى خودرا با هوش یعنى با فروتنى و گریه و زارى خاص از براى الله تعالى مى‌خوانند. از همین رو با شتاب نماز خواندن, رکوع و سجده و قیام و جلسه را درست انجام ندادن براى قبول شدن نماز و سبب نجات گشتن آن ضررهاى جدیى را به بار مى‌آورد. آن نمازى که باشتاب خوانده شود و سنت‌هاى آن بجاى آورده نشود خود رسول اللهصدر باره‌اش مى‌فرماید:
«أذكرِ الـموتَ فى صلاتِك فإنَّ الرجلَ إذا ذكر الـموتَ فى صلاتِهِ فَحَرِىٌّ أن يحسنَ صلاتَه وصلِّ صلاةَ رجلٍ لا يظن أنه يصلى صلاةً غيرَها وإياك وكلَّ أمرٍ يعتذرُ منه» [۱۱].
یعنى: «هنگام نمازت مرگ را به یاد آور. به راستى کسى مرگ را در نماز به یاد آرد البته سزاوار این است که نمازش را نیک بسازد. نمازت را مثل مردى بگذار که گمان ندارد که باز زنده بماند و دیگر بار نماز بخواند. از هر کارى که عاقبت آن پشیمانى است خودرا نگاه‌دار». در جاى دیگرى مى‌فرماید: «صل مودعا كأنك تراه فأنه يراك» [۱۲].
یعنى: «آنچنین به آرامى و بردبارى نماز بگذار که گویا الله تعالى را بالاى خود نظر کننده مى‌بینى. اگر واقعا تو الله تعالى را نبینى او تعالى تورا مى‌بیند».
در حدیث دیگرى رسول اللهصمى‌فرماید:
«أسرق الناس الذى يسرق صلاته لا يتم ركوعها ولا سجودها وأبخل الناس من بخل بالسلام» [۱۳].
یعنى: «دزدترین مردم آن کسى است که نماز خود را میدزد. پرسیدند یا فرستادۀ الله تعالى چگونه نماز خودرا دزدى میکند؟ گفت:به این طرز که رکوع و سجود خودرا پوره نمى‌کند. یعنى آن را باشتاب انجام مى‌دهد. بخیل‌ترین مردم کسى است که در سلام دادن بخل کند».
در حدیث دیگرى مى‌فرماید:
«يرفع من هذه الأمة الخشوع حتى لا ترى فيها خاشعاً» [۱۴].
یعنى: «اولین کار خیر که از بین این امت برداشته مى‌شود این خشوع یعنى خاک سارى و فروتنى است که حتی در بینشان هیج خاک سارى را دیده نمى‌شود».
مادر مؤمنان عایشهلنمازگذارى رسول اللهصراچنین صفت مى‌کند:
«كانَ رَسُولُ اللَّهِج يَبِيتُ، فَيُنَادِيهِ بِلالٌ بِالأَذَانِ، فَيَقُومُ فَيَغْتَسِلُ، فَإِنِّي لأَرَى الْمَاءَ يَنْحَدِرُ عَلَى جِلْدِهِ وَشَعَرِهِ، ثُمَّ يَخْرُجُ فَيُصَلِّي فَأَسْمَعُ بُكَاءَهُ» [۱۵].
یعنى: «رسول الله خواب مى‌رفتند پس اورا بلال به اذانش ندا مى‌کرد. بعد این از جایش بر میخواست و وضؤ مى‌کرد، مى‌دیدم، که آب رویش قطره_قطره مى‌چکید سپس به مسجد مى‌رفت ونماز میخواند و من آواز گریه‌اش را می‌شنیدم. باوجود اینکه محمدصپیغمبر الله تعالى است و او تعالى تمام گناهانش را بخشیده است باز هم فروتنى مى‌کرد. اوصبنده بودن خود را اعلان مى‌نمود و از خوف عذاب الله تعالى گریه مى‌کرد. چنین نماز آن نمازى است که در شریعت مطلوب بوده با فضل و کرم الله تعالى باعث نجات ما خواهد شد».
دعا مى‌کنیم که الله تعالى ما را نماز خوان واقعى بگرداند.
آمين يا رب العالـمين وصلى الله تعالى على نبينا محمد وعلى آله وأصحابه أجمعين.
[۱۱] رواه الديلمي وحسنه ابن حجر. [۱۲] رواه الإبراهيمي وا بن النجار فهو حسن لغيره. [۱۳] رواه الطبراني والحاكم وصححه الـمنذري والألباني. [۱۴] رواه الطبراني وحسنه الهيثمي. [۱۵] رواه أبو يعلى ورجاله رجال الصحيح.