فقهاء اهل بيت بر حرمت نکاح متعه اجماع دارند

۱- علی بن ابی‌طالبسهمانطور که از مصادر اهل سنت نقل شد و اما مصادر اهل شیعه در مسند امام زید بن علی از زید بن علی از پدرش از جدش علی روایت کرده است که گفت: «نَهَى رَسُولُ اللَّهِ ج عَنْ مُتْعَةِ النِّسَاءِ يَوْمَ خَيْبَرَ».

[الروض النصير شرح مجموع الفقه الكبير: ۴/۲۳، تهذيب الأحكام طوسی: ٧/۲۵۱، الاستبصار طوسی: ۳/۱۴۲، وسائل الشيعه عاملی: ۴/۴۴۱].

۲- امام زید [الروض النضير شرح مجموع الفقه الكبير: ۴/۲۶].

۳- امام جعفر صادق همانطور که در [بحارالانوار :۱۰۰/۳۱۸] آمده است از او دربارۀ متعه سؤال شد گفت: جز انسان‌های فاجر کسی نزد ما آن را انجام نمی‌دهد. در «الروض النضیر» در فقه زیدیه، آمده است او دربارۀ نکاح متعه گفت: همان زنی است. [الروض النضير شرح مجموع فقه الكبير: ۴/۲۲۶ ودعائم الاسلام: ۲/۲۲٩].

۴- امام محمدباقر دربارۀ نکاح متعه گفت همان زنی است همانطور که در روض‌النضیرآمده است. و دربارۀ نهی ائمه از نکاح متعه به کتاب [الکافی کلینی: ۵/۴۴٩ و ۴۵۳] مراجعه شود.

۵- امام حسن بن یحیی بن زید فقیه اهل عراق اجماع اهل بیت درباره نهی از نکاح متعه را نقل می‌کند. [الروض النضير شرح مجموع الفقه الكبير: ۴/۲۲۶].

طوسی یکی از علماء بزرگ امامیه می‌گوید: نکاح موقت عیب و عار است.

او می‌گوید: وقتی زن از خانوادۀ شریفی باشد نکاح متعه با او درست نیست چون برای خانواده‌اش عیب عار و برای خود زن ذلت و خواری است. [تهذیب الاحکام: ٧/۲۵۳].

واضح است که زیدیه و اسماعیلیه که از اهل بیت تبعیت می‌کنند، و همچنین اهل سنت آن را حرام می‌دانند.

۶- روایاتی که از ائمه مبنی بر تحلیل آن روایت شده‌اند همه دروغند. چون با قرآن، سنت، اجماع صحابه و فقهاء امت از جمله فقهاء اهل بیت تعارض دارند و سند آن‌ها نیز ضعیف است.