س۵: احسان در عبادت چیست؟
ج۵: احسان مراقبت خداوند در عبادت (انسان) است، خداوند میفرماید: ¬﴿ٱلَّذِي يَرَىٰكَ حِينَ تَقُومُ ٢١٨ وَتَقَلُّبَكَ فِي ٱلسَّٰجِدِينَ ٢١٩﴾[الشعراء: ۲۱۸-۲۱٩]. «(همان) کسیکه تو را به هنگامیکه (برای عبادت) بر میخیزی میبیند. و (نیز) حرکت (و نشست و بر خاست) تو را میان سجدهکنندگان (میبیند).». و پیامبر ج میفرماید: «الإِحْسَانُ أَنْ تَعْبُدَ اللَّهَ كَأَنَّكَ تَرَاهُ، فَإِنْ لَمْ تَكُنْ تَرَاهُ فَإِنَّهُ يَرَاكَ» [۸]. «احسان اینست که خدا را چنان بپرستی که گویا تو در محضر او تعالی قرار داری و باری تعالی را عینا مشاهده میکنی و اگر عقیدهات چنان کامل نیست پس یقین بدان که او تو را میبیند».
[۸] رواه مسلم (۸) والترمذی (۶۱۳) وأبو داوود (۴۶٩۵) و النسائی (۸/٩٧).