نواقض اسلام
این موارد پاره‌ای از امور بسیار مهم و حساس‌‌اند که هر‌کس به همه یا یکی از آنها دچار میشود. اسلام و مسلمانی او را نقض می‌نماید و عبارتند از:
* شرک در عبادت خداوند، زیرا قرآن می‌گوید: ﴿إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَغۡفِرُ أَن يُشۡرَكَ بِهِۦ وَيَغۡفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِكَ لِمَن يَشَآءُ﴾[النساء: ۴۸]. «خداوند (هرگز) شرک را نمىبخشد! و پایینتر از آن را براى هر‌کس (بخواهد و شایسته بداند) مىبخشد».
* هر‌کس میان خداوند و خود واسطه‌هایی قرار بدهد، و آنان را به فریادرسی بطلبد، و شفاعت را از ایشان بخواهد، و بر آنها توکل کند، بنابر اجماع و اتفاق علما مشرک میگردد.
* کسی که مشرکین را کافر نشمارد، و یا در مورد کفر ایشان شک و تردید داشته باشد، یا مذهب ایشان را صحیح بداند، خود دچار کفر میگردد.
* هر‌کس معتقد باشد که تعالیم و راهنمایی غیر رسول الله ص، از تعالیم و هدایت او کامل‌تر است، یا حکم دیگری از حکم او بهتر میباشد، کافر میگردد.
* هر کسی از چیزی که رسول الله صآورده بدش بیاید، هر چند خود به آن عمل کند، دچار کفر میگردد، زیرا خداوند میفرماید: ﴿ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ كَرِهُواْ مَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ فَأَحۡبَطَ أَعۡمَٰلَهُمۡ٩﴾[محمد: ۹]. «این (ناکامی) بخاطر آن است که از آنچه خداوند (بر محمد ص) نازل کرده کراهت داشتند; از این رو خدا اعمالشان را تباه و نابود کرد».
* هر‌کس به چیزی از دین رسول الله ص، یا پاداش و مجازات آن استهزاء کند بنابر اجماع علما کافر میگردد. زیرا خداوند میفرماید: ﴿قُلۡ أَبِٱللَّهِ وَءَايَٰتِهِۦ وَرَسُولِهِۦ كُنتُمۡ تَسۡتَهۡزِءُونَ٦٥ لَا تَعۡتَذِرُواْ قَدۡ كَفَرۡتُم بَعۡدَ إِيمَٰنِكُمۡ﴾[التوبة: ۶۵-۶۶]. «بگو: آیا خدا و آیات او و پیامبرش را مسخره مىکردید؟! (بگو:) عذر خواهى نکنید (که بیهوده است; چرا که) شما پس از ایمان آوردن، کافر شدید»!.
* هر‌کس سحر و جادوگری کند، همچنین غیب‌گویی و فال‌گیری بنماید، یا به آن راضی باشد، کافر میگردد زیرا خداوند میفرماید: ﴿وَمَا يُعَلِّمَانِ مِنۡ أَحَدٍ حَتَّىٰ يَقُولَآ إِنَّمَا نَحۡنُ فِتۡنَةٞ فَلَا تَكۡفُرۡ﴾[البقرة: ۱۰۲]. «(آن دو، راه سحر کردن را، براى آشنایى با طرز ابطال آن، به مردم یاد مىدادند و) به هیچ‌کس چیزى یاد نمىدادند، مگر اینکه از پیش به او مىگفتند: ما وسیله آزمایشیم کافر نشو»!.
* پشتیبانی از مشرکین و همکاری با آنها علیه مسلمانان، زیرا خداوند میفرماید: ﴿وَمَن يَتَوَلَّهُم مِّنكُمۡ فَإِنَّهُۥ مِنۡهُمۡ﴾[المائدة: ۵۱]. «و کسانى که از شما با آنان (یهود و نصارى) دوستى کنند، از آنها هستند».
* هر‌کس بر این باور باشد که انسانی از این حق برخوردار است که از دایرۀ شریعت پیامبر خارج گردد، کافر میشود. زیرا خداوند میفرماید: ﴿وَمَن يَبۡتَغِ غَيۡرَ ٱلۡإِسۡلَٰمِ دِينٗا فَلَن يُقۡبَلَ مِنۡهُ وَهُوَ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ مِنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ٨٥﴾[آل عمران: ۸۵]. «و هر‌کس جز اسلام (و تسلیم در برابر فرمان حق،) آیینى براى خود انتخاب کند، از او پذیرفته نخواهد شد; و او در آخرت، از زیانکاران است».
* رویگردانی از دین خداوند به گونه‌ای که برای آگاهی و عمل به احکام آن تلاشی صورت ندهد، زیرا خداوند متعال میفرماید: ﴿وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّن ذُكِّرَ بَِٔايَٰتِ رَبِّهِۦ ثُمَّ أَعۡرَضَ عَنۡهَآۚ إِنَّا مِنَ ٱلۡمُجۡرِمِينَ مُنتَقِمُونَ٢٢﴾[السجدة: ۲۲]. «چه کسى ستمکارتر است از آن کس که آیات پروردگارش به او یادآورى شده و او از آن اعراض کرده است؟! مسلما ما از مجرمان انتقام خواهیم گرفت».
والله تعالى أعلم وأحكم
وصلى الله على نبينا محمد وعلى آله وصحبه أجمعين.