اهمیت نماز

برادر و خواهر مسلمان نماز مکانت بزرگی در دین مبین اسلام دارد. نماز دومین رکن اساسی اسلام بعد از کلمه شهادت و افضل‌ترین عبادات می‌باشد. نماز عنوان اسلام، دلیل ایمان و حدّ فاصل بین اسلام و کفر است. روز محشر نخستین سوال از نماز می‌شود و نماز در حضر و سفر، بیماری و تندرستی، امنیت یا خوف، پیری یا جوانی معاف نمی‌گردد. صحابی جلیل عبدالله بن مسعود ساز رسول الله صروایت نموده‌اند که ایشان فرمودند:

«لا دِينَ لِمَنْ لا صَلاةَ لَهُ»[۶] . «دین ندارد کسی که نماز نمی خواند».

در روز قیامت اولین پرسش از نماز بوده و قبل از همه از آن حساب گرفته می‌شود، پس اگر نماز کسی درست بود و مورد قبول باری تعالی قرار گرفت باقی اعمالش نیز مورد قبول واقع می‌گردد و در غیر آن باقی اعمالش نیز از بین می‌رود.

رسول الله صدر هنگام رحلت از این جهان و در نفس‌های آخر خود فرمودند:

«الصَّلَاةَ الصَّلَاةَ وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ»[۷] . «شما را به خواندن نماز، شما را به خواندن نماز و نیکی با غلامان سفارش می‌کنم».

همچنین روزی رسول الله صنماز را یاد نموده فرمودند:

«مَنْ حافَظَ عَلَيْهَا، كَانَتْ لَهُ نُوراً وبُرْهَاناً وَنَجَاةً يَوْمَ القيامَةِ، وَمَنْ لَمْ يُحَافِظْ عَلَيْهَا، لَمْ يَكُنْ لَهُ بُرْهَانٌ وَلا نُورٌ وَلَا نَجَاةٌ، وَكَانَ يَوْمَ القِيَامَةِ مَعَ قارُونَ، وَهامَانَ، وَفِرْعَوْنَ، وَأُبَيِّ بْنِ خَلَفٍ»[۸] . «کسی که نماز را با روش درست و صحیح و دایماً بخواند، آن نماز در روز قیامت برای آن شخص وسیله نور و برهان و نجات قرار خواهد گرفت و کسی که بر نمازش محافظت ننماید، برای او در روز قیامت وسیله نور و برهان و نجات نخواهد بود و در روز قیامت همراه با قارون، فرعون، هامان و ابی بن خلف حشر خواهد شد».

به دلیل اهمیتی که نماز دارد روایات زیادی در مورد کافر شدن ترک کننده نماز آمده است. رسول الله صفرموده‌اند:

«الْعَهْدُ الَّذِي بَيْنَنَا وَبَيْنَهُمْ الصَّلَاةُ فَمَنْ تَرَكَهَا فَقَدْ كَفَر؟»[۹] . «عهد و پیمانی که میان ما و آنها (کفار و منافقین) است عبارت از نماز می‌باشد، و کسی که آن را ترک نمود به تحقیق کافر شده است».

همچنین رسول الله صفرموده‌اند:

«بَيْنَ الرَّجُلِ وَبَيْنَ الشِّرْكِ وَالْكُفْرِ تَرْكُ الصَّلاَةِ»[۱۰] . «فرق در میان مرد مؤمن وکافر و مشرک، ترک نماز است».

خداوند أدر قرآن کریم می‌فرماید:

﴿قَدۡ أَفۡلَحَ مَن تَزَكَّىٰ ١٤ وَذَكَرَ ٱسۡمَ رَبِّهِۦ فَصَلَّىٰ ١٥﴾[الأعلی: ۱۴-۱۵] .

«همانا رستگار شد کسی که پاکیزگی اختیار نمود. و اسم پروردگارش را گرفته و سپس نماز خواند».

[۶] الـمعجم الکبیر للطبرانی وصحیح الترغیب الألبانی. [۷] ابی داود,ابن ماجه, ومسند أحمد. [۸] مسند امام أحمد وابن حبان. [۹] مسند أحمد و مسلم وترمذی. [۱۰] صحیح مسلم.