موافقت حضرت فاروق اعظمسدر مسأله نماز بر جنازه منافقان
وقتی که عبدالله بن أُبی منافق بیمار شد، آن حضرتصبه عیادتش تشریف برد.
او درخواست کرد یا رسول اللهصهرگاه بمیرم خودتان بر جنازه من نماز بخوانید، آن حضرتصخاموش ماند و مراجعت فرمود. سپس آن منافق بخدمت آن حضرتصپیغام فرستاد که جامه مبارکتان را مرحمت فرمائید تا مرا در آن کفن کنند.
آن حضرتصاز راه شفقت جامه‌اش را برای او فرستاد، ولی آن منافق پیغام فرستاد که آن جامه‌ای را می‌خواهم که بر بدن شما رسیده باشد.
دوباره آن حضرتصجامه را از تن مبارک کشیده، برای او فرستاد.
در این هنگام حضرت فاروق اعظمسعرض کرد: یا رسول الله! این منافق سزاوار جامه مبارک شما نیست.
پیامبر اکرمصگفت: «ای عمر جامه من به این منافق سودی نخواهد بخشید، البته منظور من فقط دلجویی قوم اوست، تا به دین اسلام درآیند».
بالاخره چون آن منافق فوت کرد، پسرش حضرت عبدالله که مؤمن مخلصی بود آمد و عرض کرد یا رسول الله! بر جنازه پدرم نماز بخوان.
آن حضرتصبه قصد نماز بر جنازه‌اش روانه گشت. حضرت فاروقسجلو رفته و عرض کرد: «يَا رَسُول اللّه عَلى عُدُوِّ الله؟ فَنَزَلَتْ». یعنی: ای پیغمبر خدا! بر جنازۀ دشمن خدا نماز می‌خوانید؟.
سپس آیه کریمۀ ذیل نازل شد:
﴿وَلَا تُصَلِّ عَلَىٰٓ أَحَدٖ مِّنۡهُم مَّاتَ أَبَدٗا وَلَا تَقُمۡ عَلَىٰ قَبۡرِهِۦٓۖ إِنَّهُمۡ كَفَرُواْ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ﴾[التوبة: ۸۴].
«هرگز نماز مخوان بر جنازه هیچیک از این منافقین هرگاه بمیرد، و بر قبرش برای دعاخواندن مایست، زیرا این‌ها منکر خدا و رسول خدا شده‌اند».
بعضی از مفسرین می‌گویند که نزول این آیه قبل از خواندن نماز جنازه است، و بعضی می‌گویند که نماز جنازه را خواندند و بعد از آن آیۀ منع نازل شد.
به هرحال، این امر مسلم است که آیه کریمه موافق رأی حضرت فاروقسنازل شده است، چنانکه امام فخرالدین رازی/در تفسیر کبیر می‌نویسد که این آیه کریمه از موافقات حضرت عمرساست.