موافقت وحی الهی با رأی حضرت فاروقسدر مسأله خمر (شراب)
از قرآنکریم معلوم می‌شود که دستور خمر تدریجاً نازل شده است، روزی حضرت فاروقسبا نهایت تضرع و زاری به بارگاه خداوند التماس و دعا کرد که:
«اَللَّهُمَّ بَيَّنْ لَنَا فِي الْخَمْرِ بَيَاناً شَافِياً».
یعنی: خداوندا! بیان فرما برای ما مسأله شراب را بطوری که واضح و تسلی‌بخش باشد.
در اثر دعای حضرت فاروقسحضرت جبرئیل آیۀ ذیل را (از سورۀ مائده) برای آن حضرتصفرود آورد:
﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِنَّمَا ٱلۡخَمۡرُ وَٱلۡمَيۡسِرُ وَٱلۡأَنصَابُ وَٱلۡأَزۡلَٰمُ رِجۡسٞ مِّنۡ عَمَلِ ٱلشَّيۡطَٰنِ فَٱجۡتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ ٩٠﴾[المائدة: ٩۰].
«ای مؤمنان همانا شراب و قمار و نشانه‌های معبودان باطل و تیرهای فال پلیداند، از کردار شیطان، پس احتراز کنید از آن تا رستگار شوید».
از این آیۀ کریمه نیز ثابت شد که نسبت به شراب، وحی الهی مطابق رأی حضرت عمر فاروقسنازل شده است.