اتاق‌‌های جنت
اما در مورد آراستگی و زیبائی فرش‌ها و دکوراسیون و زینت اطاقهای جنت و استحکام بنا و منظرۀ معماری آن‌ها جای سؤال نیست، زیرا رسول خدا جمی‌فرماید: «إِنَّ أَهْلَ الْجَنَّةِ لَيَتَرَاءَوْنَ أَهْلَ الْغُرَفِ مِنْ فَوْقِهِمْ كَمَا تَتَرَاءَوْنَ الْكَوْكَبَ الدُّرِّىَّ الْغَابِرَ فِى الأُفُقِ مِنَ الْمَشْرِقِ أَوِ الْمَغْرِبِ، لِتَفَاضُلِ مَا بَيْنَهُمْ. قَالُوا: يَا رَسُولَ اللَّهِ، تِلْكَ مَنَازِلُ الأَنْبِيَاءِ لاَ يَبْلُغُهَا غَيْرُهُمْ، قَالَ: بَلَى، وَالَّذِى نَفْسِى بِيَدِهِ، رِجَالٌ آمَنُوا بِاللَّهِ وَصَدَّقُوا الْمُرْسَلِينَ».
«ساکنان بهشت قصرنشینانی را که در بالای سر آنان نشسته‌اند نگاه می‌کنند، همانطور که به ستارگان تابناکی که در حال غروب در اُفق مشرق و مغرب هستند نگاه می‌نمایند، چون این قصرنشینان دارای مقام و درجات بالاتر از افراد عادی هستند، اصحاب گفتند: ای رسول خدا! حتماً این قصرها منزل پیغمبران می‌باشند، غیر پیغمبران به چنین جاهایی نمی‌رسند؟: پیغمبر جگفت: بلی، قسم به ذاتی که جان من در دست اوست! ساکنین این منازل کسانی هستند که به خدا ایمان دارند و فرستادگان خدا را تأیید کرده‌اند».
برادر و خواهر عزیزم! در مورد ارزش و منزلت اطاقهای بهشت نه از جنبه‌های ظاهری و بلندی و درخشش آن‌ها، بلکه از نظر آرامش روحی و ابدی که در آن‌ها وجود دارد باید بگویم. آری، آن‌ها نشانه‌های عظمت خدا و پاداش جاویدانی است که پروردگار برای بندگان صالح و نیکوکار خود که در این دنیا به چیزهای غیبی ایمان آوردند و از گناه دوری کرده و نسبت به پروردگار کفر و شرک نورزیدند، در نظر گرفته است و مقام و منزلت آن‌ها را هم در این دنیا والا کرده و هم در آخرت در اطاقهای مجلل بهشت جای داده است.
برادر و خواهرم! دوست داری فرمودۀ خداوند را در این مورد برایت قراءت نمایم که می‌فرماید: ﴿لَٰكِنِ ٱلَّذِينَ ٱتَّقَوۡاْ رَبَّهُمۡ لَهُمۡ غُرَفٞ مِّن فَوۡقِهَا غُرَفٞ مَّبۡنِيَّةٞ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُۖ وَعۡدَ ٱللَّهِ لَا يُخۡلِفُ ٱللَّهُ ٱلۡمِيعَادَ ٢٠﴾[الزمر: ۲۰]. ترجمه: «ولى کسانى که از پروردگارشان ترسیدند، براى آنان غرفههایى است که از فراز آن‌ها غرفههایى دیگر بنا شده و از زیر آن‌ها نهرها جارى است. خدا این وعده را داده است خدا وعده خلافى نمىکند».
ألا يا عين ويحك أسعديني
بغزر الدمع في ظلم الليالي
لعلك في القيامة أن تفوزي
بخير الدار في تلك العلالي
وای بر تو ای چشم من! مرا با ریختن اشک زیاد در تاریکی‌های شب خوشبخت و سعادتمند بگردان.
شاید در قیامت در آن خانه‌های خوب بهشت من را سرفراز و سربلند بگردانی.
ای بندۀ خدا! آستین مردانگی و همت را بالا بزن، زیرا نعمت‌های خداوند باارزش و گران‌قیمت هستند، بهای آن‌ها عبادت و تقوی و عمل نیک است، البته به دست‌آوردن این نعمت‌ها برای آنانی که خداوند به آن‌ها کرم و احسان نموده، سهل و آسان می‌باشد.
بنابراین، برای رسیدن به این پاداش بزرگ و کسب نعمت‌های جاویدان الهی از دیگران سبقت گیر، زیرا هر شخصی که احسان و نیکی‌های ابدی خداوند را که در کاخ‌ها و اطاقهای بهشت هستند، با نعمت‌ها و خوشی‌های زودگذر و فانی این دنیا عوض نماید، بدون تردید انسانی نادان و ناآگاه است.
و خداوند می‌فرمایند: ﴿وَمَآ أَمۡوَٰلُكُمۡ وَلَآ أَوۡلَٰدُكُم بِٱلَّتِي تُقَرِّبُكُمۡ عِندَنَا زُلۡفَىٰٓ إِلَّا مَنۡ ءَامَنَ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا فَأُوْلَٰٓئِكَ لَهُمۡ جَزَآءُ ٱلضِّعۡفِ بِمَا عَمِلُواْ وَهُمۡ فِي ٱلۡغُرُفَٰتِ ءَامِنُونَ ٣٧﴾[سبأ: ۳٧]. ترجمه: «اموال و اولاد شما چیزهائی نیستند که شما را به ما (خداوند) نزدیک سازند، بلکه کسانی که ایمان بیاورند و کارهای شایسته انجام دهند، آنان (مقرب درگاه الهی بوده و) در برابر اعمالی که انجام داده‌اند، پاداش دو برابر دارند. و ایشان در طبقات بالا (یعنی در برترین منازل بهشت) در امن و امان به سر می‌برند».