حديث ۳۳
از ابن عباسبروایت است که رسول اکرم جفرمود: «لَوْ يُعْطَى النَّاسُ بِدَعْوَاهُمْ، لادَّعَى رِجَالٌ أَمْوَالَ قَوْمٍ وَدِمَاءَهُمْ، لكِنِ الْبَيِّنَةُ عَلَى الْمُدَّعِي، وَالْيَمينُ عَلَى مَنْ أَنْكَرَ» [۳۳].
«اگر مردم به مجرد ادعایشان [و همین که ادعای چیزی مىکردند] به آنها داده مىشد، هر آیینه برخی ادعای اموال و خون برخی دیگر مىکردند، ولی مدعی باید دلیل و مدرک بیاورد، و انکار کننده باید سوگند بخورد».
[۳۳] حَدِيثٌ حَسَنٌ، رَوَاهُ الْبَيْهَقِيُّ وَغَيْرُهُ هكَذَا وَبَعْضُهُ فِي الصَّحِيحَيْنِ.