دوست داری در قیامت در کاروان امام حسین باشی

پژوهشی است پیرامون برخی از اعتقادات نادرست شیعه؛ پژوهش حاضر از گریه بر حسین و گریه­ی مستحب شروع کرده و با بحث تحریف قرآن در نزد علمای شیعه ادامه می­یابد، ایشان در این بخش با استناد به کتاب­های معتبر شیعه ثابت کرده که علمای شیعه معتقد به تحریف قرآن هستند، در ادامه ارکان پنج­گانه­ی اسلام در نزد شیعه و سنی را مطرح کرده و دلایل اهل سنت برای اثبات رکن شهادتین و دلایل شیعه برای اثبات رکن ولایت از قرآن کریم را مطرح کرده و دلایل شیعه را به باد انتقاد کشیده است؛ سپس موضوعات مهمی چون روایات شیعه، اعتقاد شیعه در رابطه با اصحاب، عصمت امامان، متعه، خمس، تقیه، غلو، احوال رجال مهم شیعه همچون زراره بن اعین وغیره را مطرح کرده است، در لابلای این موضوعات اصلی و مهم، موضوعات فرعی­ اما مهمی چون نماز جمعه نزد شیعه، تفاوت روزه­ی شیعه با روزه اهل سنت، درود شیعه و غیره را مطرح کرده است. روش مؤلف در انتقاد از باورهای نادرست شیعه، حکمیت قرآن کریم و استناد به روایات شیعیان و نیز سخنان بزرگان آنان است.