بدایه

أَعُوذُ بِاللَّهِ السَّمِيعِ الْعَلِيمِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيم

بسم الله الرحمن الرحیم

الله تعالی می‌فرماید: ﴿وَلَقَدۡ جِئۡنَٰهُم بِكِتَٰبٖ فَصَّلۡنَٰهُ عَلَىٰ عِلۡمٍ هُدٗى وَرَحۡمَةٗ لِّقَوۡمٖ يُؤۡمِنُونَ٥٢ هَلۡ يَنظُرُونَ إِلَّا تَأۡوِيلَهُۥۚ يَوۡمَ يَأۡتِي تَأۡوِيلُهُۥ يَقُولُ ٱلَّذِينَ نَسُوهُ مِن قَبۡلُ قَدۡ جَآءَتۡ رُسُلُ رَبِّنَا بِٱلۡحَقِّ فَهَل لَّنَا مِن شُفَعَآءَ فَيَشۡفَعُواْ لَنَآ أَوۡ نُرَدُّ فَنَعۡمَلَ غَيۡرَ ٱلَّذِي كُنَّا نَعۡمَلُۚ قَدۡ خَسِرُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ وَضَلَّ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَفۡتَرُونَ٥٣﴾[الأعراف: ٥٢-٥٣].[١]

اللَّهُمَّ رَبَّ جِبْريلَ وَمِيكَائيلَ وَإِسْرَافِيلَ، فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ، عَالِمَ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ، أَنْتَ تَحْكُمُ بَيْنَ عِبَادِكَ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ، اهْدِنِي لِمَا اخْتُلِفَ فِيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِكَ، إِنَّكَ تَهْدِي مَنْ تَشَاءُ إِلَي صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ[٢].

[١]- «آيا آن‌ها جز انتظار (سرانجام و) تأويلش را دارند؟! روزی‌که (نتيجه و) تأويلش فرا رسد، کسانی‌که آن را پيش از اين فراموش کرده بودند، می‌گويند: مسلّماً فرستادگان پروردگارمان به حق آمده بودند، پس آيا (امروز) برای ما شفيعانی هستند که برای ما شفاعت کنند يا بازگرديم آنگاه اعمالی غير از آنچه می‌کرديم، انجام دهيم؟! بتحقيق آن‌ها به خود زيان رسانيدند و (معبود‌هايی ساختگی و) آنچه دروغ می‌بافتند (همگی) از (نظر) آنان ناپديد (و گم) شد».

[٢]- «خدایا! ای پروردگار جبریيل و ميكایيل و اسرافيل. ای آفريننده‌ی آسمان‌ها و زمين، آگاه به نهان و آشكار، تو میان بندگانت در چيزی كه ايشان در آن اختلاف كرده‌اند، قضاوت می‌كنی. مرا در آنچه اختلاف شده است، به اراده و اجازه‌ی خود به سوی حق هدايت فرما. به راستی هر كه را تو بخواهی به راه راست هدايت می‌كنی». صحیح مسلم، کتاب صلاة المسافرين، باب الدعاء في صلاة اللیل وقیامه، برقم: ٧٧٠